Plac Zgody. Wieczyście neutralna Szwajcaria

John McPhee

Szwajcaria nie ma armii, Szwajcaria jest armią takie słowa usłyszał John McPhee, wybitny amerykański reporter, gdy na początku lat osiemdziesiątych towarzyszył szwajcarskiemu Korpusowi Górskiemu podczas manewrów w Alpach. Na wysokości dwóch tysięcy metrów, w zaśnieżonych dolinach i kotłach lodowcowych, przyglądał się grom wojennym i symulacjom walk ze Związkiem Radzieckim. W swoim reportażu McPhee przeplata opisy ćwiczeń wojskowych w zachwycających alpejskich krajobrazach z historiami z cywilnego życia swoich bohaterów. A przy okazji odsłania tajemnicę szwajcarskiej neutralności, za którą stoją ogromna siła militarna, mająca odstraszyć wroga, oraz perfekcyjny plan szkolenia i mobilizacji obywateli. Otrzymujemy nie tylko książkę o szwajcarskiej koncepcji wojny i pokoju, ale przede wszystkim studium jednego z najbardziej nieprzeniknionych społeczeństw Europy Zachodniej. Takiej Szwajcarii nie znamy z broszur i reklamy czekolad. Zimnej i brutalnej. Konserwatywnej i zmilitaryzowanej. Niepoprawnej politycznie, w której unikających służby określa się mianem psychicznych i wpisuje im się to do akt. Taka Szwajcaria istniała w latach osiemdziesiątych. I taka Szwajcaria istnieje dziś. Ze wstępu Zbigniewa Parafianowicza   McPhee pokazuje tyle stron armii szwajcarskiej, ile ostrzy ma słynny szwajcarski scyzoryk. Napisał jedną ze swoich najlepszych książek. Edmund Fuller, The Wall Street Journal   Szwajcarom udaje się unikać wojen od blisko pięciuset lat. Aby podtrzymać ten godny podziwu rekord, utrzymują jedną z największych armii świata w przeliczeniu na liczbę mieszkańców. Ten paradoks [] stoi u podstaw zajmującej książki Johna McPhee. Jack Schnedler, Chicago Sun-Times   Wyborne []. O tym, co widział i czego się dowiedział, McPhee pisze z właściwą sobie niepodrabialną lekkością. Christopher Lehmann-Haupt, The New York Times   Szwajcarzy uważają, że aby pozostać neutralnym, trzeba mieć silną obronność. Liczą na to, że kiedy najeźdźcy zobaczą, jakim wojskiem dysponuje Szwajcaria, uznają, że nie warto atakować. The New Yorker

Złoty Bilet (#2). Złoty bilet. Sezon 2

Monika Serafin

Seulski klimat, drama i k-pop powracają z drugim sezonem! Pomimo przeciwności oraz zakazów wytwórni Joon i Minseo kontynuują znajomość, która powoli przeradza się w coś więcej pierwsze pocałunki, zauroczenia, wzajemną fascynację. Wszystko byłoby idealnie, niestety na światło dzienne wychodzą kolejne skandale, a wśród nich istnaperełka dla fanów: informacja o sekretnej dziewczynie idola. To rozpętuje prawdziwą burzę i ułatwia szantażyście Lim Joona przenieść rozgrywkę na wyższy poziom. A zakochani? Czas pokaże, jak wiele zdołają znieść dla miłości. Książka wydana przez Wydawnictwo Nie powiem, Hm... zajmuje się jej dystrybucją.

Księżyc zaszedł, W niepewnym boju

John Steinbeck

Tłem dla powieści W niepewnym boju, która po raz pierwszy ukazuje się w polskim przekładzie, jest strajk wędrownych pracowników sezonowych w kalifornijskich sadach. Buntują się przeciwko wyzyskującym ich chciwym sadownikom, a ich eskalująca złość wkrótce wymyka się spod kontroli i przeistacza w niebezpieczny fanatyzm. To wartka i wnikliwa powieść o niepokojach społecznych, a jednocześnie historia młodego człowieka, Jima Nolana, który poszukując celu w życiu, odnajduje powołanie w roli przywódcy robotników.  Motyw buntu łączy W niepewnym boju z innym dziełem Steinbecka. Akcja krótkiej powieści Księżyc zaszedł rozgrywa się w czasie II wojny światowej, kiedy front dociera do jednego z górniczych miasteczek. Okupantom szybko udaje się zająć miasto, obawiają się oni jednak strajku górników, więc, by zachować spokój, nie zmieniają panującej w nim władzy, lecz całkowicie ją sobie podporządkowują. Wbrew oczekiwaniom najeźdźców, mieszkańcy stawiają opór, odmawiają pracy, wybucha bunt.  Nie interesują mnie perory o sprawiedliwości i ucisku, które są tylko jednym z najbardziej rzucających się w oczy przejawów rzeczywistych uwarunkowań [] Pragnąłem być jedynie rejestrującą świadomością, niczego nie osądzać, a tylko rzecz opisać. John Steinbeck  Steinbeck w sposób bezbłędny zmierzył się z ogromem palących problemów społecznych. Don DeLillo  John Steinbeck znał i rozumiał Amerykanów i ich kraj lepiej niż jakikolwiek inny pisarz XX wieku.  The Dallas Morning News  W niepewnym boju to powieść pięknie napisana i pełna dramatyzmu. Ma w sobie tę siłę wielkiego pisarstwa, która burzy mury uprzedzeń. The New Republic  W niepewnym boju, uważana powszechnie za pierwszą z jego najważniejszych powieści, była także pierwszą, która wzbudziła kontrowersje, jakie miały towarzyszyć odbiorowi jego późniejszej prozy podejmującej palące problemy społeczne i polityczne.  Z Wprowadzenia  John Steinbeck (19021968) amerykański powieściopisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla 1962 za realistyczny i poetycki dar, połączony z subtelnym humorem i ostrym widzeniem spraw społecznych". Jego najbardziej znane powieści to Na wschód od Edenu, Tortilla Flat, Myszy i ludzie i Grona gniewu. Wkrótce nakładem Prószyński i S-ka ukażą się kolejne znakomite dzieła autora.

Atlantis

Hans Dominik

Atlantis ist ein Science-Fiction-Roman (oder auch utopisch-technischer Roman) des Autors Hans Dominik. Atlantis wurde erstmals 1925 veröffentlicht. Man schreibt das Jahr 2000. die politische Lage ist gespannt: Das vereinigte Europa steht amerikanischen und afrikanischen Machtblöcken gegenüber, ein kühnes Projekt soll durchgeführt werden, um einen breiten Seeweg zwischen dem Atlantischen und dem Pazifischen Ozean zu schaffen. Die amerikanische Gesellschaft New Canal Cy. beabsichtigt, die Landenge von Panama zu sprengen. Ein Gutachten eines geheimnisvollen, anonymen J. H. beweist, dass als schreckliche Folge davon der Golfstrom umgeleitet würde und ganz Nordeuropa vereisen würde, Millionen Europäer sterben würden ein bewusster Plan der Amerikaner, die europäische Konkurrenz auf dem Weltmarkt zu schwächen. Doch die Sprengung wird durchgeführt. Die Azoren beginnen sich zu heben, und aus dem Atlantik taucht der vor 13000 Jahren versunkene Kontinent Atlantis.

Starman Starter Level Oxford Bookworms Library

Burrows Phillip, Foster Mark

A Starter level Oxford Bookworms Library graded reader. Written for Learners of English by Phillip Burrows and Mark Foster. The empty centre of Australia. The sun is hot and there are not many people. And when Bill meets a man, alone, standing on an empty road a long way from anywhere, he is surprised and worried. And Bill is right to be worried. Because there is something strange about the man he meets. Very strange . . .  

Gospodarka nieruchomościami 2022 [DEBIUTY STUDENCKIE]

Aleksandra Łakomiak

Zeszyt powstał jako efekt pracy młodych naukowców z UEW. Autorzy podjęli się trudu opisania problematyki zarządzania specyficznymi podmiotami, których działalność nie mogłaby być prowadzona bez wykorzystania nieruchomości. Są to obiekty, których powstanie, budowa, użytkowanie i likwidacja są uregulowane wieloma aktami prawnymi, nie wyłączając kodeksu cywilnego czy prawa budowlanego. W prezentowanych artykułach poruszono problematykę zarządzania podmiotami dysponującymi nieruchomościami stanowiącymi grunty, budynki trwale z nimi związane lub ich części. Autorzy odnoszą się do pojęcia nieruchomości - uregulowanego w kodeksie cywilnym - i na tym tle uwagę swą skupiają na szczególnych, specyficznych ze względu na przedmiot wykorzystania, cechach obiektów. Wśród omawianych nieruchomości przedmiotem zainteresowania stały się: stadiony, lasy, nieruchomości komercyjne, a pośród nich - centra handlowe, mosty i kopalnie. W artykułach zwrócono również uwagę na problematykę kosztów związanych z nieruchomościami i z ich aspektem podatkowym.

Fabryka muchołapek

Andrzej Bart

Ile można poświęcić za cenę uratowania wspólnoty? Czy wybór ,,mniejszego zła" jest godny polecenia, gdy w grę wchodzi ludzkie życie? W domu współczesnego polskiego pisarza zjawia się tajemniczy osobnik, który proponuje mu znaczną sumę pieniędzy w zamian za wyjazd do rodzinnej Łodzi i udział w dziwnym procesie sądowym. Oskarżony to Mordechaj Chaim Rumkowski przewodniczący Judenratu, który stworzył w łódzkim getcie przedsiębiorstwo niewolnicze, zaspokajające potrzeby Trzeciej Rzeszy. To miał być sposób na ocalenie przed śmiercią 70 tysięcy Żydów. Ale motywy postępowania Chaima wcale nie są takie oczywiste... To przejmujący opis ludzkich dramatów, po mistrzowsku opracowana gra konwencji, stylów i motywów literackich. Jeśli lubisz książki balansujące na granicy jawy i koszmarów w stylu Franza Kafki, zachwycisz się literackim kunsztem tej autoironicznej powieści.

Perfekcjonistka

Iwona Sobolewska

Rozczarowania bolą, ale potrafimy się z nich otrząsnąć. Julita również potrafiła, ale zapłaciła za to wysoką cenę. Stała się niewzruszoną dziewczyną, która zatraciła w sobie uczucia. Ustawiła sobie poprzeczkę najwyżej jak się dało względem nauki i wyglądu. Żyła z dnia na dzień, starając się zatrzeć ślady wspomnień. Jednak wciąż czuła się niczym w porównaniu z siostrą, którą od dziecka stawiano jej za wzór. Nie potrafiła docenić swoich umiejętności i talentu, aż do dnia, w którym wszystko się zmieniło. Jedna chwila, która miała być kompromitująca dla Julity wpłynęła na zmianę szkoły, poglądów, otoczenia i niektórych znajomych, a do tego wszystkiego pojawiło się w życiu coś nowego. Dzięki Dawidowi zaczęła dostrzegać, czym tak naprawdę jest miłość i związane z nią szczęście.   Fragment: Życie to ciągłe ulepszanie, doskonalenie samej siebie, dążenie do perfekcyjności. 24 grudnia Ciężko jest żyć na co dzień w cieniu własnej siostry. Tej, którą uważają za ideał i stawiają mi za wzór, nie dając w ciągu dnia ani chwili o niej zapomnieć. A jeszcze trudniejsze staje się to podczas świąt, kiedy to cała rodzinka zjeżdża się do naszego domu. Przyjeżdża ukochana siostrunia, wszystkie ciotki, wujkowie i kuzynowie. Wszystkie babki i prababki, teście i teściowe. Każdy cieszy się ze spotkania, mnóstwo serdecznych słów, sztucznych uśmiechów i tony prezentów. Jak zwykle wszyscy zachwyceni, z przejęciem słuchają nowych osiągnięć Pauli. Moja siostra - maturzystka - chodzi do prywatnej szkoły tańca. Rodzice ładują w to masę forsy z nadzieją, że dzięki temu ich ulubienica spełni marzenia. Jest urodzoną tancerką, do tego ma cudowny, czysty głos. Po prostu ideał - wysportowana, ładna, utalentowana - całkowite przeciwieństwo niezdarnej mnie. Lubię jej styl bycia i to, jaka jest, zawsze chciałam mieć tyle swobody i lekkości, co ona, ale dobijało mnie to, że wszyscy mi to uświadamiali. Uświadamiali mi, że nigdy w życiu nie będę takim ideałem. Paula jest spoko, przy mnie się nie wywyższa, ale sam fakt mojej niezdarności, dobija. Jestem młodsza o dwa lata i w zasadzie to mi przypada stanowisko pupilka, na którym specjalnie mi nie zależy, ale chyba tak by wypadało, no nie? A jednak jest odwrotnie. - Julito, przynieś pierogi z kuchni - powiedziała mama. No tak, zaczyna się. Przynieś, wynieś, pozamiataj. - Pomogę ci. - Paula dołączyła do mnie w drodze. - Hej, jesteś główną atrakcją, powinnaś siedzieć przykuta do stołu i czarować gości. - Ha, ha, ha. Nie bądź złośliwa, bo twarz ci się zeszpeci. - Za późno. - Uświadomiłam jej, nakładając kolejną cieplutką porcję pierogów. - Czasem mam ochotę porządnie ci wprać, wiesz? - Powiedziała pogodnie. - Co poradzisz, przyjeżdżasz tylko na święta i niektóre weekendy. Posiedź tu dłużej i posłuchaj o swojej wspaniałości, to będziesz taka, jak ja. - Julita... - Nie, no daj spokój, chyba nie masz zamiaru mnie przepraszać? - Żartujesz? - Uf. - Jakie plany na Sylwestra? - Zgadnij. Oglądnę telewizję, powgapiam się w puszysty śnieg za oknem, a o północy wypiję tradycyjnie szampana. Poza tym dzień jak każdy inny, wieczór jak każdy inny tylko, z efektami specjalnymi za oknem. - Hm. A nie myślałaś, żeby przyjechać do mnie? - Do szkoły? - Zdziwiłam się. - A czemu nie? Co roku organizują świetne imprezy, musisz się stąd wyrwać. - Daj spokój. - Naprawdę nie masz ochoty na odrobinę szaleństwa? - Przecież ja tam będę wyglądać jak pokraka. Same asy. Świetne tancerki i... tancerze, a do tego wszystkiego ja, sierotka Julisia. - Oj, przestań, chodzi o zabawę, w takich dniach nikt na to nie patrzy. A rodzice na pewno się zgodzą. - O to akurat się najmniej martwię. Dla ciebie robią wszystko. - Tak, prawie wszystko.