Dzieci getta. Mam na imię Adam

Iljas Churi

"Jestem synem ziemi i nie mam ojców" - mówi główny bohater powieści, który miał trzech ojców i trzy imiona. Po przeprowadzce do Nowego Jorku Adam Dannun zmyśla swoją tożsamość i podaje się za dziecko polskiego Żyda cudem ocalałego z warszawskiego getta. W rzeczywistości jest ocaleńcem z innego getta, utworzonego w 1948 roku przez izraelskie wojsko w palestyńskim mieście Lidda. Nieoczekiwane spotkanie z dawnym opiekunem odsłania przed nim nowe fakty dotyczące jego pochodzenia i skłania do porzucenia pracy nad alegoryczną książką o średniowiecznym arabskim poecie Waddahu al-Jamanie, by zająć się "kroniką niespisanej zbrodni" i udokumentować masakrę dokonaną przez izraelskie wojsko na mieszkańcach Liddy, kiedy to "cały naród poprowadzono na rzeź". To zaledwie jedna z warstw tej wyrafinowanej formalnie powieści, która w poruszający sposób opowiada o historii pisanej najczęściej przez zwycięzców, o milczeniu narzuconym ofiarom, o oprawcach, którzy sami byli ofiarami, o pamięci, która zaciera to, czego nie sposób znieść, o strupieszałym języku, który kapituluje wobec niewyobrażalnej zbrodni, i o literaturze, która próbuje mówić poprzez ciszę. Jednym z kluczy do książki jest istniejąca w języku arabskim liczba podwójna - w powracającej grze lustrzanych odbić i tańcu cieni kryje się cząstka prawdy na temat dramatycznego splotu doświadczeń dwóch skazanych na siebie narodów. Czytanie tej powieści - fragmentarycznej, nieoczywistej, mylącej tropy - przypomina właśnie proces składania w całość roztrzaskanego lustra. Cały jej sens ujawnia się dopiero po wstawieniu w ramę ostatniego boleśnie raniącego odłamka. Pisanie tej powieści było dla mnie trudne, gdyż przywołuję w niej, w lustrzanym odbiciu, bolesną historię Palestyńczyków i cierpienie Żydów. Pod tym względem decydujący wpływ miał na mnie film Lanzmanna "Shoah". Ten film mnie poraził. Powieść, którą napisałem, jest aktem głębokiego uznania dla drugiego - dla Żyda. Jest wyciągniętą ręką. Iljas Churi w wywiadzie dla "Le Monde"

Szczęściarz

Marta Dębowska

Gałgankowy pajacyk z kwiaciarni „Florian i Róża” marzy o tym, by – tak jak innymi zabawkami – bawiły się nim dzieci. Te jednak pojawiają się w kwiaciarni rzadko, w dodatku nie ma już pani Róży, a pan Florian jest przygnębiony i nawet zbliżające się święta Bożego Narodzenia nie poprawiają mu humoru. Gdy nadarza się okazja, pajacyk wymyka się z kwiaciarni. Szybko się przekonuje, że świat na zewnątrz nie zawsze jest przyjazny, spotyka jednak na swojej drodze życzliwe zwierzęta: mysz Parmi, gołębia Kawkę i psa Gusto. Przy nich pajacyk nabiera odwagi i wiary w siebie, aż wreszcie spełnia się jego marzenie – zamieszkuje w domu pani Marysi, gdzie trafia w ręce dzieci. Nie zapomina wówczas o swoich przyjaciołach i o panu Florianie –  robi wszystko, by jego szczęście udzieliło się także im. Pełna ciepła i wzruszeń, okraszona dużą dawką humoru i osadzona w świątecznej scenerii opowieść o szczęściu, przyjaźni i odwadze. dla dzieci 5-10 lat

Jej plan

Marcelina Wach

Gdy plan Pawła wymyka się spod kontroli, Zuza nie ma wyboru i musi się do niego dostosować. Gdy uciekają z miejsca zbrodni, a chłopak gładko przyjmuje tożsamość Rafała, na ślepą miłość Zuzy pada cień. Zgodnie z nowym planem chłopaka, para opuszcza Polskę i kilka dni po tragicznych wydarzeniach w górskiej chacie, lądują na cudownej Sycylii. Na włoskiej wyspie, która była marzeniem Zuzy znajdują swój azyl, w którym mogą żyć długo i szczęśliwie. Sielanka jednak nie trwa długo, bo Zuza odkrywa, że Paweł nie jest z nią do końca szczery i zaplanował dla niej coś innego niż wspólnie ustalali. Od tej pory dziewczyna musi grać w grę, w której nie ma zasad. Grę, do której musi ułożyć wlasny plan. Jak daleko zajdzie? Co będzie musiała poświęcić, żeby wygrać? Czy jej plan się powiedzie?

Legendy sandomierskie

Andrzej Sarwa

Sandomierz miasto na wzgórzach, położone na granicy dwóch krain geograficznych: Wyżyny Sandomierskiej i Kotliny Sandomierskiej. Kiedy po raz pierwszy stanęła tu stopa człowieka? Któż to wie?... Pewnie już wtedy, gdy zbieracze i łowcy szukali nowych, bogatych w pożywienie obszarów. Około 6500 lat temu ludzie zamieszkali tu na stałe i mieszkają po dziś dzień. W Sandomierzu zachowały się mnóstwo pięknych i ciekawych legend. A oto te, które zamieszone są w tej książce. Jest ich 34: Sandomierz dzieje w pigułce. Żmigród. Korzenie. O królu Bolesławie Śmiałym. O księciu Henryku Sandomierskim. Opowieść o Żydówce Judycie. Bł. Wincenty Kadłubek. Księżniczka Adelajda Piastówna. Lipy św. Jacka. Orzechy św. Jacka O Piotrze z Krępy. Słowo o Błogosławionym Sadoku. Salve Regina. Opowieść o Halinie Krępiance. Pan Jezus Miłosierny. Rękawiczki Królowej Jadwigi. Pan Łukasz Słupecki - sandomierski bies. Hołd Mazowiecki. Za poległych pod Warną. Święta ziemia. Porwanie mistrza Twardowskiego. Łupicha. Hieronim Gostomski (?1609). Rycerz Bobola. Rzecz o Teresie Izabeli Morsztynownie. Ojciec Wojciech Horoneusz, dominikanin. Ojciec Julian Stropoński, reformat. Opowieść o mniszce Krystynie. Piszczele. Płaczący nagrobek. Orzeł z ratuszowej wieży. Diabeł na Chałupkach. Duch popa z Cmentarza Katedralnego. Zjawy w sandomierskiej synagodze. Pułkownik Wasyl Fiodorowicz Skopenko.

Geriatryczne Biuro Śledcze

Iwona Banach

Zabawna historia o tym, że wiek nie zna granic... W małym miasteczku emerytowani pracownicy policji nie mogą znaleźć sobie miejsca, nudząc się i wysłuchując plotek lokalnej społeczności. Wiedzą, że aby zabić czas, muszą znaleźć jakieś zajęcie. Gdy dochodzi do zbrodni, postanawiają założyć GBŚ - Geriatryczne Biuro Śledcze, w skład którego wchodzą licencjonowani detektywi i... licencjonowana bufetowa. Kolejni mieszkańcy zaczynają mówić o swoich podejrzeniach, a wkrótce do pomocy rusza młode pokolenie. Gdzie kryje się prawda? Do jakich wniosków dojdzie Geriatryczne Biuro Śledcze? Iwona Banach zabiera nas do zabawnego świata emerytów, którzy zrobią wszystko by rozwikłać sprawę... jeszcze za swojego życia!

Wyspa i inni ludzie

Maciej Piotr Prus

Opis Kiedy na pewnej śródziemnomorskiej wyspie nagle pojawia się niezidentyfikowane stworzenie, które zaczyna niszczyć uprawy, w mieszkańcach tej zamkniętej enklawy odzywają się tłumione dotąd lęki, pragnienia i przyzwyczajenia. Wyspa jako miejsce akcji jest tu tylko pretekstem, aby oddać skomplikowane relacje międzyludzkie, specyficzną atmosferę zamknięcia i ograniczenia, ale także przyjrzeć się społeczeństwu jak w soczewce. To historia brutalnie realistyczna i do bólu rzeczywista, choć zanurzona w pozornie łagodnym śródziemnomorskim klimacie i owiana łagodną bryzą od morza.   Blurb Czytałam książkę Macieja Piotra Prusa w czasie pandemii, oczarowana pierwszymi stronami, które koiły moją tęsknotę za Dalmacją i jeszcze bardziej zachwycona, kiedy ten sielski obraz ulegał postępującej dezintegracji. Prusowi udała się rzecz niezwykła – stworzył powieść utrzymaną w klimacie nieznanej w Polsce prozy insularnej. Autor zamknął na tytułowej wyspie rzadko spotykaną w polskiej prozie galerię postaci – jednocześnie wyjątkowych i głęboko zwyczajnych, targanych przedziwnymi porywami i spokojnych w swoim szaleństwie. Prus – podobnie jak Tomasz More, Wiliam Golding czy islandzka autorka Sigríður Hagalín Björnsdóttir wybiera wyspę, aby przeprowadzić na jej mieszkańcach swoisty eksperyment. To opowieść o specyficznej przestrzeni, ale przede wszystkim sposobie, w jaki wpływa na ludzi. Aleksandra Wojtaszek *** Kanwą tej książki jest prawdziwa historia, która wydarzyła się na adriatyckiej wyspie Molat w Północnej Dalmacji. Usłyszałem ją bawiąc tam kiedyś, a później na półwyspie Pelješac w Dalmacji Południowej opowiedziałem ją autorowi niniejszego dzieła. Nie mogło stać się lepiej. Była opowieść, a teraz, dzięki Maćkowi Prusowi, jest znakomita literatura. Robert Makłowicz     Fragment - Może też wejść w krowę – mówił Bojan – Właściwie - w każde zwierzę. Najczęściej wchodzi jednak w wilka i lisa. Nie zawsze jest groźne, można nawet powiedzieć, że najgroźniejsze to jest w człowieku. Tak, że jak wejdzie w człowieka, to najstraszniejsze. To diabeł, zły duch - ale można go powstrzymać. Tego jednak nie może zrobić byle kto, to musi być albo dziewica, albo fachowiec…   Projekt zrealizowany przy wsparciu finansowym Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO, realizowanej przez Krakowskie Biuro Festiwalowe ze środków Gminy Miejskiej Kraków

Etyczna manipulacja, czyli jak sprawić, żeby ludzie naprawdę Cię lubili. Wydanie II rozszerzone

Agnieszka Ornatowska

Tajemne prawa sympatii - daj się polubić! Wprowadzenie, czyli kiedy i dlaczego manipulacja może być etyczna Komunikacja werbalna i niewerbalna, czyli jak sprawić, by ludzie Cię lubili Wyższa szkoła dobrych relacji, czyli co robić, by przyjaźń trwała wiecznie Umiejętność nawiązywania dobrych kontaktów z innymi i przebywanie w otoczeniu życzliwych ludzi to rzeczy szalenie istotne dla jakości naszego życia. Tylko w bezpiecznym, pełnym pozytywnych emocji otoczeniu możemy w pełni rozwinąć swoje zdolności, wykorzystać potencjał, osiągnąć spokój ducha i harmonię. Jednak zyskiwanie powszechnej sympatii to sztuka, która nie każdemu się udaje. Jeśli chcesz dołączyć do grona szczęśliwców mających wokół siebie mnóstwo wiernych przyjaciół, dobrych kolegów i uczynnych znajomych, pora zmienić front i zacząć działać na swoją korzyść. Pomoże Ci w tym nowe wydanie książki Agnieszki Ornatowskiej. Znajdziesz tu wszystkie powody, dla których czasem można, a nawet należy posłużyć się niewinną manipulacją. Sprawdzisz, co przyciąga do Ciebie innych ludzi. Nauczysz się zmieniać świat wokół siebie w taki sposób, by inni czuli się z Tobą lekko i radośnie. Poznasz istotne sekrety komunikacji werbalnej i niewerbalnej - odkryjesz, co zniechęca, a co zachęca do kontaktów z Tobą. Dowiesz się także, jak pielęgnować przyjaźń, by nigdy się nie skończyła, i poczytasz o najbardziej lubianych ludziach. A wisienką na torcie będzie zapis pewnego seansu hipnotycznego... Czytaj i zmieniaj świat! Jeżeli: szukasz sposobów na zdobywanie nowych przyjaciół chcesz nauczyć się lepiej dogadywać ze swoimi znajomymi chcesz poznać najskuteczniejsze i najnowocześniejsze metody komunikacji z innymi oraz dowiedzieć się, jak sprawić, żeby Twój świat był pełen ludzi, którzy naprawdę Cię lubią masz przed sobą najlepszy przewodnik! Żyj pięknie i słonecznie!

Bracia z Bronksu

Luc Adrian

Zobacz Jezusa w nowojorskiej dzielnicy nędzy. To historie z życia najmłodszego franciszkańskiego zgromadzenia, skomponowane na wzór „Kwiatków” świętego Franciszka. Franciszkanie Odnowy, bo tak brzmi oficjalna nazwa zakonu, powstali w 1987 roku w Nowym Jorku z inicjatywy ośmiu kapucynów, którzy chcieli żyć w sposób radykalny, według pierwotnych pouczeń św. Franciszka z Asyżu. Jak on postanowili opuścić ciepłe cele zakonne i zamieszkać wśród ubogich, bezdomnych i odrzuconych przez społeczeństwo. Pracują w najtrudniejszych środowiskach Nowego Jorku: Bronksie, Harlemie i Yonkers. Prowadzą schronisko, kuchnie, zajęcia terapeutyczne dla młodzieży i spotkania modlitewne, angażują się w działalność pro-life, ale najważniejsza jest sama ich obecność, co niejednokrotnie potwierdzają bohaterowie prezentowanej książki. Dzięki ludziom, z którymi pracują i którym pomagają, Bracia z Bronksu odkryli, że najmocniej przemawia przykład życia. Przekonać się o tym może również czytelnik – w prezentowanych opowieściach znajdzie bowiem opis początków działalności misyjnej zgromadzenia w Nowym Jorku, historie nawróceń poszczególnych zakonników oraz szereg anegdot z ich codziennego życia, np. jak kupili wieżowiec za jednego dolara.