Autobiografia w listach

Eliza Orzeszkowa

Au­to­bio­gra­fia w li­stach Przed­mo­wa W ro­ku 1896 -- daw­ne to za­tem dzie­je --- za­mie­rza­jąc umie­ścić w ,,No­uvel­le Re­vue", któ­rej od lat kil­ku w za­kre­sie rze­czy ty­czą­cych się Pol­ski by­łem sta­łym współ­pra­cow­ni­kiem, dłuż­szy ar­ty­kuł o dzia­łal­no­ści li­te­rac­kiej zna­ko­mi­tej na­szej au­tor­ki, zgło­si­łem się do niej z proś­bą, aby mi udzie­lić ra­czy­ła nie­któ­rych szcze­gó­łów, rzu­ca­ją­cych świa­tło na jej ży­cie, twór­czość du­cho­wą, na my­śli, wie­rze­nia, po­glą­dy i prze­ko­na­nia spo­łecz­ne. Wten­czas to, ku wiel­kie­mu me­mu a ra­do­sne­mu zdzi­wie­niu, otrzy­ma­łem ten oto pa­mięt­nik, za­wie­ra­ją­cy w so­bie praw­dzi­wą, szcze­rą, ob­szer­ną au­to­bio­gra­fię. Są­dzę, że po­da­jąc ją dzi­siaj szer­szym ko­łom pu­blicz­no­ści, nie uchy­biam czci na­leż­nej wiel­kiej pa­mię­ci na­szej na­ro­do­wej pi­sar­ki. Wznio­słe i pięk­nie my­śli, jak do­bre ziar­no, win­ny być roz­sia­ne, aby z nich w du­szach wy­ro­sły buj­ne, czer­stwe kło­sy bło­go­sła­wio­ne­go i zba­wien­ne­go żni­wa. Pra­ca mo­ja pod ty­tu­łem ogól­nym Les fem­mes au­teurs en Po­lo­gne (M-me Eli­sé Orzesz­ko) uka­za­ła się w ,,No­uvel­le Re­vue" na po­cząt­ku 1897 r. ,,Nu­mer Prze­glą­du Fran­cu­skie­go -- pi­sa­ła do mnie ta, któ­rą dzi­siaj opła­ku­je­my, z Wies­ba­de­nu pod da­tą 14 wrze­śnia te­goż sa­me­go ro­ku -- z uszczę­śli­wia­ją­cym mnie ar­ty­ku­łem Sza­now­ne­go Pa­na przy­był do Grod­na już po wy­jeź­dzie mo­im stam­tąd, nie­za­wod­nie od re­dak­cji No­uvel­le Re­vue. [...]Eliza OrzeszkowaUr. 6 czerwca 1841 r. w Miłkowszczyźnie Zm. 18 maja 1910 r. w Grodnie Najważniejsze dzieła: Nad Niemnem (1888), Cham (1888), Meir Ezofowicz (1878), Gloria victis (1910), Dobra pani (1873), A...B...C... (1873), Niziny (1885), Dziurdziowie (1885) Polska pisarka nurtu pozytywizmu znana pod nazwiskiem męża, Piotra Orzeszko, nazwisko rodowe: Korwin-Pawłowska. Publikowała pod pseudonimami: E.O., Bąk, Wa-Lit-No, Li...ka, Gabriela, Litwinka. Pierwszymi jej tekstami były powieści tendencyjne (Marta 1873); cele swojej wczesnej twórczości przedstawiła w rozprawach: Kilka uwag nad powieścią (1866) i Listy o literaturze (1873). Drugim etapem pisarskim Orzeszkowej był realizm (Nad Niemnem), oscylujący niekiedy w kierunku naturalizmu (Dziurdziowie). Teoretycznoliterackie opracowanie założeń powieści realistycznej znalazło się w rozprawie O powieściach T.T. Jeża z rzutem oka na powieść w ogóle (1879). Późne utwory noszą cechy prozy modernistycznej (tom Gloria victis). Najsłynniejsza powieść Orzeszkowej, Nad Niemnem, dotyczy tematu tożsamości narodowej, będąc jednocześnie uczczeniem powstania styczniowego, w którym autorka czynnie brała udział. Samo powstanie było bardzo ważną częścią jej życia - w swoim domu ukrywała ostatniego dyktatora tego zrywu narodowego, Romualda Traugutta, osobiście też organizowała zaopatrzenie i pomoc lekarską dla powstańców. Pisarka utrzymywała ścisłe kontakty ze środowiskiem literackim: M. Konopnicka była jej bliską przyjaciółką jeszcze z pensji; ożywiona korespondencja łączyła Orzeszkową z L. Méyetem i Z. Miłkowskim; była związana z tygodnikiem Bluszcz. Nominowana do Nagrody Nobla w 1905 r., przegrała jednak z H. Sienkiewiczem. Twierdziła, że literatura powinna odpowiadać za los społeczeństwa. autor: Bartłomiej SandomierskiKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

List prywatny do Kornela Makuszyńskiego

Tadeusz Boy-Żeleński

Tadeusz Boy-Żeleński Słówka (zbiór) List prywatny do Kornela Makuszyńskiego nakłaniający go do spożycia wieczerzy u Żorża Zatem namawiasz mnie, miły Kornelu, Ażeby kropnąć felieton dla Słowa? Czemu nie? owszem, drogi przyjacielu, Zbyt jest zaszczytną dla mnie ta namowa, Bym się nie skusił zasiąść z Jaśnie Państwem, Pomiędzy jednym a drugim pijaństwem. Temat? ach, temat! ty, mistrzu mój łysy, Coś włosy stracił w pielgrzyma włóczędze, Coś nos swój wściubiał za wszyst... Tadeusz Boy-Żeleński Ur. 21 grudnia 1874 w Warszawie Zm. 4 lipca 1941 we Lwowie Najważniejsze dzieła: przekłady ponad stu pozycji z literatury francuskiej, Słówka, Marysieńka Sobieska, Piekło kobiet, Plotka o Weselu, Flirt z Melpomeną Pisarz, poeta, krytyk teatralny i literacki, tłumacz i popularyzator kultury francuskiej, publicysta, działacz społeczny, z zawodu lekarz. Matka Boya była wychowanicą i przyjaciółką Narcyzy Żmichowskiej, ojciec - znanym kompozytorem. Spokrewniony z Tetmajerami, uczestnik wesela Lucjana Rydla, opisanego przez Wyspiańskiego, później ożenił się z Zofią Pareńską, która była pierwowzorem Zosi z Wesela. W młodości hulaka i karciarz, przyjaciel Stanisława Przybyszewskiego, nieszczęśliwie zakochany w jego żonie Dagny. Studiował medycynę, następnie wyjechał na praktyki do Francji, gdzie odkrył francuską piosenkę, kabarety i powieści Balzaka. Zakochany w Paryżu, po powrocie zaczął tłumaczyć francuską literaturę, aby ,,stworzyć sobie namiastkę Francji". Współtwórca kabaretu ,,Zielony Balonik", autor wielu piosenek i wierszyków z jego repertuaru. Jako lekarz kolejowy i pediatra stykał się z biedą i cierpieniem, jako działacz społeczny propagował więc świadome macierzyństwo i właściwą opiekę nad niemowlętami. Po pierwszej wojnie światowej porzucił medycynę i został recenzentem teatralnym oraz publicystą. Krytykowany przez środowiska prawicowe za wyśmiewanie rzeczy i spraw szacownych, które sam uważał za ,,niezbyt godne szacunku". W 1927 r. rząd francuski odznaczył go Legią Honorową za jego pracę tłumacza. Zamordowany przez hitlerowców wraz z innymi profesorami Uniwersytetu Lwowskiego. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rodzice w kryzysie. Dlaczego nie powinniśmy traktować naszych dzieci jak dorosłych

Leonard Sax

„Rodzice w kryzysie” to książka, w której autor poszukuje przyczyn słabnącej kondycji fizycznej i psychicznej dzisiejszych dzieci i nastolatków. Otyłość, depresja, stany lękowe i nieprzystosowanie społeczne młodych osób to alarmujące zjawiska nasilające się nie tylko w Stanach Zjednoczonych.  Opierając się na doświadczeniu zaczerpniętym z własnej praktyki lekarskiej oraz na wynikach badań prowadzonych w Ameryce, Europie i Australii, dr Sax stawia tezę, że kluczowym powodem tych problemów jest – obserwowana od wielu dekad – erozja autorytetu rodziców. W obawie przed posądzeniem o dyktatorskie zapędy rodzice rezygnują z roli liderów i potulnie ustępują wobec kaprysów i żądań swoich pociech. A te obejmują zarówno niezdrową dietę, jak i nieograniczony dostęp do Internetu czy korzystanie z mediów społecznościowych. Liderami i autorytetami dzieci stają się ich rówieśnicy, a więc – dzieci wychowują dzieci. Zdaniem Saxa dorośli, uchylając się od ciążącej na nich odpowiedzialności, przystają na wzorce proponowane przez media i pop kulturę, przez co nie potrafią już kształtować w swoich synach i córkach umiejętności samokontroli, zdrowego poczucia własnej wartości oraz hierarchii życiowych celów.  Autor nie poprzestaje jednak na tej pesymistycznej diagnozie. Stara się pokazać, w jaki sposób rodzice mogą odzyskać istotne, należne im miejsce w życiu młodych ludzi. Powinni mianowicie zadbać o fundament, w oparciu o który ich dzieci zyskają szanse na spełnione i zdrowe życie. Dr Leonard Sax (M.D., Ph.D.) jest amerykańskim lekarzem rodzinnym, psychologiem i autorem książek Why Gender Matters, Boys Adrift oraz The Collapse of Parenting. Jako założyciel i dyrektor wykonawczy National Association for Single Sex Public Education (Narodowego Stowarzyszenia na rzecz Publicznej Edukacji Niekoedukacyjnej) doktor Sax odwiedził z wykładami na temat rozwoju dziecka kilkanaście krajów, występował także w dużych stacjach radiowych i telewizyjnych, w tym w programach CBS, CNN, Fox, CBC, BBC i PBS. Leonard Sax mieszka wraz z rodziną w Chester County w Pensylwanii.

Naturalne więzi. Sposoby natury na wychowanie potomstwa i tworzenie wspólnot

Darcia Narvaez, G.A. Bradshaw

Wspaniałe źródło wiedzy dla obecnych i przyszłych rodziców, miłośników Zwierząt i każdego, komu zależy na życiu w zgodzie z Naturą Czy wiesz, że wszystkie Słonice w stadzie asystują przy porodzie i witają nowonarodzone Słoniątko, głaskając je delikatnie? Że Pingwiny Cesarskie dzielą obowiązki związane z opieką nad jajem między samca i samicę, a wychowanie potomstwa, podobnie jak u Wielorybów, jest zadaniem wspólnym całej grupy? Że Wilczyce opiekują się młodymi w stadzie na zmianę? Psycholożki Darcia Narvaez i Gay Bradshaw opisują różne formy współpracy, empatii i wzajemnego wsparcia w wychowaniu młodych różnych gatunków. Te przykłady ze świata Zwierząt inspirują do zweryfikowania tego, jak opiekujemy się dziećmi, jak rozumiemy ich potrzeby oraz w jaki sposób troszczymy się o dzieci i o siebie nawzajem. To pierwsza książka, która w tak piękny i jednocześnie rzetelny sposób opowiada o ewolucyjnej historii rodziny - najsilniejszej więzi, jaka może nas łączyć. Ta pełna erudycji, przenikliwości i zadziwiających obserwacji ze świata nauki książka to prawdziwy skarb. Dzięki niej zrozumiemy, jakie są nasze podstawowe potrzeby od chwili poczęcia i czego musimy się nauczyć od naszych przodków, zarówno ludzi, jak i zwierząt. Gabor Mate

Smoluch. Opowieść byłego katorżnika

Paweł Tichomirow

Przejmująca historia życia Pawła Tichomirowa, która rozpoczyna się w guberni Mohylowskiej XIX wiecznego Imperium Rosyjskiego. Bohater, który stracił rodziców, przeżył rozłąkę z jedyną siostrą i samotną tułaczkę po dziewiczych terenach Syberii, zostaje przygarnięty przez grupę złodziei i morderców stając się jednym z nich. Z czasem doświadcza niespodziewanej przemiany, która miała wpływ na życie każdego, z kim się później zetknął. Poznaj opartą na faktach historię sieroty, który ze złodzieja i mordercy stał się wolnym i spełnionym życiowo człowiekiem.

Basiula

Marzena Orczyk-Wiczkowska

Policjantka Barbara Raszewska wyjeżdża na letnisko Basiula z tajną misją. Odgrywając rolę letniczki, tropi sprawcę kradzieży dokonanych na terenie wczasowiska oraz obserwuje charyzmatycznego duchownego, właściciela pensjonatu przyrodoleczniczego „Zdrowie”. Kobieta integruje się z wczasowiczami, bierze udział w osobliwych terapiach, oddaje się uzdrowiskowym rozrywkom, a jednocześnie porządkuje swoją bolesną przeszłość. Basiula to powieść historyczno-obyczajowa z zagadką kryminalną w tle. Jej akcja rozgrywa się w Zagłębiu Dąbrowskim na terenie kurortu Basiula, a wątki fikcyjne przeplatają się z autentycznymi wydarzeniami. Autorka wspaniale oddała atmosferę lat 30. i realia przedwojennego uzdrowiska. Edycja książki z dużym, wygodnym drukiem do czytania.

Tessa Brown. Tylko umarli mogą powstać (#3)

D. B. Foryś

Oko za oko, ząb za ząb... Zdrada za zdradę! Mam na imię Tessa i jakimś cudem wciąż pakuję się w kłopoty. Zamiast żyć z dala od mroku, spędzając czas z ukochaną osobą, po raz kolejny zamierzam stanąć twarzą w twarz ze śmiercią. Czy ktoś mnie o to prosi? Zmusza? Stawia ultimatum? Nie. Chyba spokojne życie nie leży w mojej naturze. Watykan podnosi się ze zgliszczy, Podziemia ratują, co tylko zdołają, a po naszych wrogach nie został żaden ślad. Chociaż nie znam swojego przeznaczenia, coś mi się wydaje, że gdy ciszę wreszcie przerwą bitewne okrzyki, po ziemi, jaką znamy, zostaną jedynie zgliszcza. Przeżyją wyłącznie ci, którzy wygrają wojnę. W końcu tylko umarli mogą powstać. Tylko umarli mogą powstać to trzeci tom cyklu Tessa Brown paranormalnego romansu urban fantasy.

Ze wspomnień

Joseph Conrad

Ze wspomnień to utwór autobiograficzny Josepha Conrada wydany w 1912 roku. Został również opublikowany pod tytułem A Personal Record: Some Reminiscences and Some Reminiscences. Notorycznie zawodny i dygresyjny w strukturze stanowi jednak główne źródło informacji o życiu autora. Opowiada o jego szkolnictwie w zrusyfikowanej Polsce, żeglarstwie w Marsylii, wpływach wuja Tadeusza i pisaniu Szaleństwa Almayera. Utwór daje wgląd w to, jak Conrad chciał być postrzegany przez brytyjską publiczność.