Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość

Katarzyna Surmiak-Domańska

Jeżeli do białego lukru dostanie się choć jedna ciemniejsza kropla, lukier nigdy nie będzie już biały królowa Ku Klux Klanu uczy dzieci, jak przygotować bożonarodzeniowy tort. Chociaż dziś Amerykanie odruchowo wzdrygają się na hasło Ku Klux Klan, ten ma się całkiem nieźle i działa w pełni legalnie. W USA jest aktywnych kilkadziesiąt organizacji ze słowem Klan w nazwie. W ciągu ostatnich dwóch dekad FBI kilkakrotnie udaremniło zamachy przygotowywane przez ich ekstremistów: wysadzenie budynku sądu w Karolinie Północnej, autobusów wożących meksykańskich i haitańskich robotników przez stan Georgia, klinik aborcyjnych w Pensylwanii oraz rafinerii gazu ziemnego w Teksasie. Jednak Klan XXI wieku najczęściej woli nie wchodzić w konflikt z prawem. Stawia na cierpliwą indoktrynację, propagując wzorcowy styl życia tradycyjnej chrześcijańskiej rodziny, izolowanej od obcych wpływów kulturowych. Przygotowuje armię żołnierzy, którzy staną do walki w nieuchronnie zbliżającej się, ich zdaniem, wojnie ras. Katarzyna Surmiak-Domańska, gość Krajowego Zjazdu Partii Rycerzy KKK z Arkansas, ma okazję przyjrzeć się Klanowi z bliska. Rozmawia z Wielkimi Magami, Smokami i Kleagleami. Zakłada biały kaptur, staje z nimi pod płonącym krzyżem. Docieka, drąży, próbuje zrozumieć ich perspektywę. Obraz, który wyłania się z jej podróży, to poruszający portret Pasa Biblijnego południowych stanów, które pomimo porażki w wojnie z Północą nigdy się nie poddały. To tutaj sto pięćdziesiąt lat temu narodził się Klan. Tu rysowano czarne muły symbolizujące miasta zachodzącego słońca, w których nie życzono sobie czarnych. Tu krążyły pocztówki upamiętniające lincze na Afroamerykanach. To w tutejszych lasach, dziś coraz częściej, rycerze z pochodniami zbierają się w tradycyjnych kuklos. To Tu mieszka miłość jak można przeczytać w reklamie promującej radio dla dumnych z siebie białych. "Uwielbiam tę książkę. Jest wciągająca, naprawdę dobrze i intrygująco napisana, fascynująca, ociekająca klimatem amerykańskiego Południa i przede wszystkim naprawę świetnie pokazująca mechanizmy działania jednej z najbardziej złowrogich (i groteskowych) organizacji na zachodniej półkuli." Ziemowit Szczerek

Zamek kaniowski

Seweryn Goszczyński

Zamek kaniowski Część pierwsza 1 Wspaniałe zamku kaniowskiego wieże  Wznoszą się w chmury jak olbrzyma ramię;  A dzielnej ziemi powiewa z nich znamię,  A wielkich granic twarda ich pierś strzeże.  Kaniów, po jarach, górach rozpierzchnięty,  Igra jak dzieci pod piastunki okiem;  Dumne, że płyną pod olbrzyma bokiem,  Poważnie kipią dnieprowych wód męty;  A lasy, świeże jak powab nietknięty,  Po górach, dzikich jak rozpaczy czoło,  Rozległe brzegi obsiadły wokoło.    [...]Seweryn GoszczyńskiUr. 4 listopada 1801 w Ilińcach koło Humania Zm. 25 lutego 1876 we Lwowie Najważniejsze dzieła: Zamek kaniowski, Król zamczyska, Noc belwederska (wspomnienia), Przy sadzeniu róż. Do M.S. Poeta romantyczny, należący do tzw. szkoły ukraińskiej. Brał udział w powstaniu listopadowym. Był zagorzałym patriotą i działaczem społecznym, a szansy na odrodzenie Polski upatrywał w pozyskaniu dla sprawy niższych warstw społecznych. Był zafascynowany kulturą i trybem życia górali tatrzańskich i jako pierwszy wprowadził motywy tatrzańskie do polskiej literatury. W 1935 zainicjował konflikt z Aleksandrem Fredrą, którego twórczości zarzucał brak charakteru narodowego. Do krytyki dołączyli inni literaci i Fredro na kilkanaście lat przestał pisać. Goszczyński współpracował z różnymi organizacjami konspiracyjnymi. Zagrożony aresztowaniem, w 1838 r. wyjechał do Paryża, gdzie zaangażował się w Koło Sprawy Bożej A. Towiańskiego. Pod jego wpływem porzucił dotychczasową działalność i w latach 1842-1872 żył w biedzie we Francji. Przyjaciele zorganizowali jego powrót do Lwowa i tam spędził ostatnie lata życia. Kazimierz Przerwa-Tetmajer opisuje wspólną wycieczkę w Tatry, podczas której Goszczyński uratował dziewięcioletniego wówczas Tetmajera przed upadkiem w przepaść. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Biologika Sukcesji Pokoleniowej. Sezon I. Świadomość

Paweł Piotr Nowak

Dla kogo jest ta książka? SUKCESJA to inaczej kontynuacja i przetrwanie. Jesteś rodzicem? Ta książka jest dla Ciebie! To obowiązkowa pozycja nie tylko dla tych, którzy są przedsiębiorcami! Czytając tę książkę ze zrozumieniem, rozwiążesz problem i zyskasz szansę na lepsze wychowanie dzieci! To tak zwany MENTORING 0-7. Czysta Biologika Sukcesji. Największą wartością tej książki jest gruntowne poznanie siebie. Od tego momentu możesz już przestać oceniać i osądzać siebie i innych. To skok kwantowy do poziomu spokoju i bezpieczeństwa, a w konsekwencji do wszelkiej obfitości w finansach. Po prostu więcej pieniędzy na koncie, lepsza firma, dobre relacje i zdrowie. Porażka w wychowaniu dzieci i przegrana w biznesie mogą zniszczyć nasze zdrowie i życie. Dowiesz się, jak tego uniknąć. Twoja przewaga nad (nie)świadomą KONKURENCJĄ jest w zasięgu ręki. Biologika pomaga - to panaceum na niewiedzę o życiu. A jeśli jesteś przedsiębiorcą, dzięki niej zwiększasz szansę na kontynuację swojej firmy o 70%! Możesz już przestać tracić energię na myślenie o sprzedaży firmy. Zwiększ jej wartość dzięki dostępowi do tajników BIOLOGIKI w SUKCESJI. Do wszystkiego dojdziesz sam, krok po kroku, ale najpierw przeczytaj pierwszy sezon BIOLOGIKI SUKCESJI. Zapraszam na pokład.   Posłuchaj audiobooka:  Książka w mediach: Businesswoman & Life - Informacja prasowa Pozytywny Wolumin Bookstagram Qultura Słowa - Bookstagram Pani pisze na maszynie Bookstagram

Die Leiden des jungen Werther

Johann Wolfgang von Goethe

Die Lei­den des jun­gen Wer­ther Was ich von der Ge­schich­te des ar­men Wer­ther nur ha­be auf­fin­den kön­nen, ha­be ich mit Fleiß ge­sam­melt, und le­ge es euch hier vor, und weiß, daß ihr mirs dan­ken wer­det. Ihr könnt sei­nem Geis­te und sei­nem Cha­rak­ter eu­re Be­wun­de­rung und Lie­be, sei­nem Schick­sa­le eu­re Trä­nen nicht ver­sa­gen. Und du, gu­te See­le, die du eben den Drang fühlst wie er, schöp­fe Trost aus sei­nem Lei­den, und laß das Büch­lein dei­nen Freund sein, wenn du aus Ge­schick oder ei­ge­ner Schuld kei­nen nä­he­ren fin­den kannst. [...] Johann Wolfgang von Goethe Ur. 28 sierpnia 1749 r. we Frankfurcie Zm. 22 marca 1832 r. w Weimarze Najważniejsze dzieła: Cierpienia młodego Wertera (1774); Goetz von Berlichingen (1773), Król olch (1782), Herman i Dorota (1798), Lis Przechera (1794), Lata nauki Wilhelma Meistra (1796), Faust (cz.I 1808, cz.II 1831), Powinowactwo z wyboru (1809), Lata wędrówki Wilhelma Meistra (1821); Z mojego życia. Zmyślenie i prawda (1811-1833) Najwybitniejszy poeta niemiecki czasu ?burzy i naporu". Dał kulturze europejskiej nowy typ romantycznego bohatera, ale nie uważał się za romantyka, pozostając wierny klasycyzmowi. Pochodził z zamożnej rodziny mieszczańskiej. Już w młodości czuł uwielbienie dla sztuki, miał też w tej dziedzinie gruntowne wykształcenie, dlatego porzucił adwokaturę dla poezji. Jego zainteresowania literackie (Homerem i Biblią jako zapisem ?dzieciństwa ludzkości", Shakespearem, pieśniami ludowymi) ukierunkował J.G. Herder. W 1775 r. Goethe przeniósł się do Weimaru, gdzie założył szkołę dla młodych artystów. Przyjaźnił się z F. Schillerem. Żywił szczególną sympatię do Polaków, gościł u siebie m.in. A. Mickiewicza, którego kazał sportretować. autor: Magdalena Szmigielska   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Oda III

August von Platen

Oda IIIPi­ra­mi­da Ce­stiu­sza Głu­chy mo­nu­ment; ty su­ro­wo pa­trzysz,  Gru­zy, gro­bow­ce oglą­da­ją­cy je­no,  Szcząt­ki od Ro­my tu prze­ta­cza w da­le,  Wi­je się Ty­ber!    Dum­na mo­gi­ło, dźwi­gnę­ła cię py­cha,  Dwo­ma pię­trzysz się ty­sią­ca­mi lat. Au­gust  Świa­tu na­rzu­cił str­wo­żo­ne­mu po­przez  Tru­pa Ce­za­ra!    Ko­ści spo­koj­nie nie­chaj spo­czną mo­je  Tu­taj, oj­czy­zny roz­pro­szo­ne z da­la,  W szro­ny zię­bią­cej po­nad war­gą wszel­ki  Od­dech pło­ną­cy!    Chęt­nie zrzek­nę się po­bok te­go gła­zu  Te­go, co Ro­ma nam od­ma­wia sro­go:  Świa­ta za­świa­tów, Apo­sto­łów je­no  Klu­czem zwar­te­go!    Wiedź­cie ra­czej mnie cho­ciaż­by i w pie­kło,  Du­sze pra­daw­ne w schro­nie­niu tam drze­mią,  Ho­mer hym­ny tam wzno­si, w lau­rach spo­cznie  So­fokl znu­żo­ny. [...]August von PlatenUr. 24 października 1796 w Ansbach (w płd. części Niemiec) Zm. 5 grudnia 1835 w Syrakuzach na Sycylii Także: August von Platen-Hallermünde. Niemiecki poeta i dramatopisarz. Syn wysokiego urzędnika, kształcił się w szkole wojskowej w Monachium, następnie studiował filologię w Szwajcarii. Był zafascynowany postacią i filozofią Friedricha von Schellinga, teoretyka romantyzmu. Debiutował tomikiem Ghaselen (Gazele), inspirowanym poezją Bliskiego Wschodu. Jego poezja nie była dobrze przyjmowana w kręgach literackich ówczesnych Niemiec, toteż poeta przeniósł się na stałe do Włoch. Popadł w konflikt z Hienrichem Heine. Zmarł podczas epidemii cholery na Sycylii. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Pogięte bajki. Spokój grabarza

Marcin Pełka

Bohaterowie twojego dzieciństwa w wersji hard! Oto dobrze znani bohaterowie bajek w mniej niewinnej, za to o wiele ciekawszej i bardziej złożonej odsłonie. Krecik-piroman, Batman z zaburzeniami erekcji, Masza z zamiłowaniem do polifarmakoterapii czy sfrustrowany, będący na skraju depresji listonosz Pat przestają być uroczymi symbolami naszego dzieciństwa. Znajdziecie tu rubaszny, chwilami czarny humor, dosadne słownictwo i sarkazm w gęsto utkanej fabule opowieści TYLKO dla dorosłych. Nie da się ukryć, że autor obdarzony jest niecodziennym poczuciem humoru. Dlatego też niecodzienne są jego nie-bajki, które przeczytacie z zapartym tchem, śmiejąc się do rozpuku. Szalony, pogięty taniec z literacką konwencją, w której Marcin Pełka już po raz drugi okazuje się niedościgniony!" Kiedy poranne słońce wspięło się wyżej, zaczęło porządnie przygrzewać. Obudzona narastającym ciepłem Maja ziewnęła najpierw, a potem przeciągnęła się. Uniosła liść, którym była przykryta, odsłaniając tym samym Gucia. Truteń spał w najlepsze niczego nieświadomy. Maja klepnęła go w wypiętą okolicę żądła. Nie widząc efektów, powtórzyła tę czynność nieco energiczniej. Gucio zamlaskał, coś wymamrotał, snu jednak nie przerwał. Z podrażnionej klapsami okolicy wypuścił za to bąka. Wkurzyło to Maję do takiego stopnia, że sprzedała partnerowi solidnego kopa w słabiznę tuż za żądłem. Au! wrzasnął z bólu momentalnie rozbudzony Gucio. Z przestrachem rozejrzał się szybko dookoła, gotów walczyć lub uciekać, z wyraźnym nastawieniem na tę drugą opcję. Zagrożenia nigdzie jednak nie dostrzegł. W jego pole widzenia wpłynęła za to okrągła buzia Mai z ustami zaciśniętymi ze złości w poziomą, wąską kreskę. Za co? zapytał ostrożnie, rozcierając bolące miejsce. Bo mnie ignorujesz! usłyszał w odpowiedzi. Ja? Ignoruję? Kiedy? Gucio próbował doprecyzować problem i zorientować się w jego skali. Zignorowałeś mnie przed chwilą. Ale ja przed chwilą przecież spałem! Czyli przyznajesz się do winy? Do niczego się nie przyznaję, a przynajmniej na razie. Truteń wolał się zaasekurować. O co ci w ogóle chodzi? Domyśl się! odparła pszczółka i odwróciła się do niego plecami."

Pierwszy Glina: Żołnierze miłujący

Andrzej Sawicki

"W grudniu 1807 roku spokojnym warszawskim Żoliborzem wstrząsa potężny wybuch, który niszczy pałacyk zajmowany przez oficera armii napoleońskiej. Policjanci z nowo utworzonego Wydziału Śledczego wszczynają dochodzenie, ale szybko zostają odsunięci od sprawy przez Francuzów. Nie dają za wygraną, bo Warszawa to ich miasto i żabojady nie będą się tutaj szarogęsić. Szybko okazuje się, że afera sięga samych szczytów władz Księstwa Warszawskiego... Pierwszy Glina" pokazuje początki funkcjonowania pierwszej polskiej policji śledczej z prawdziwego zdarzenia, zajmującej się rozwiązywaniem poważnych zagadek kryminalnych. Jej twórcą był legendarny stróż prawa, Augustyn Feliks Gliński (1762-1828), człek prawy i wielkiego serca, a dla przestępców bezlitosny. Podziwiający pana Augustyna prosty lud warszawski przezwał go Gliną. Oto pierwsza z historii o generale policjantów", pamięć o którym żyje do dziś w przezwisku polskich policjantów."

Zimna kalkulacja

Michael Tsokos

Wyścig z czasem o życie zaginionego dziecka... Sabine Yao rozwiązuje swoją drugą sprawę. Dwa dziwnie oszpecone ciała, zostają odnalezione owinięte w aksamitne ubrania w lesie. Tworzą mroczne tło dla tajemnicy, podobnie jak miejsce zbrodni, gdzie wśród dziecięcych zabawek leżą zwłoki... Nikt ze śledczych nie wiem, że były agent tajnych służb - Khalaf - intensywnie poszukuje zaginione ośmioletnie dziecko. Mieszkańcy ufają mu bardziej niż policji. Khalaf dowiaduje się, że dziecko nie jest pierwszym zaginionym w tym miejscu, i że za tą sprawą kryje się coś strasznego... Sabine Yao również zaczyna zdawać sobie sprawę, że istnieje grupa, która nie pozwala zajrzeć za kulisy swojego świata. Jednak śledcza Monica Monti nie przejmuje się ani tym, co dyktuje rozsądek, ani tym, co myślą wszyscy inni. Podąża ślepo za swoim instynktem... Najnowsza sprawa Sabine Yao, bohaterki bestsellerowego thrillera "Z zimną precyzją". Michael Tsokos kolejny raz udowadnia, że jego książki czyta się z zapartym tchem do ostatniej strony.