Świąteczne zakochanie opowiadanie erotyczne

Catrina Curant

Czasami cały świat wali nam się na głowę, a powrót na stare śmieci" wydaje przegraną. Czasami jednak ten sam świat mówi nam: witaj w domu, dobrze, że wróciłaś. Bo czasami powrót nie musi być bolesny. Otylia jest samotną, czterdziestosiedmioletnią mamą przedszkolaka, która wprowadza się do domu ze swojego dzieciństwa: domu, który z trudem doprowadza do stanu użyteczności. Święta w tym roku nie zapowiadają się wesołe, ale tylko do czasu, gdy rudy kot i rudy mężczyzna wkraczają w jej świat pewnie i z uśmiechem. Jak ułożyć relację z dużo młodszym mężczyzną, czy ma to szanse na przyszłość? To będą dziwne święta, inne, ale czy muszą być złe? W końcu choinka i spaghetti w pokrętny sposób do siebie pasują, szczególnie gdy magia wisi w powietrzu.

В Країні Сонячних Зайчиків

Всеволод Нестайко

Карколомні пригоди й чарівні перетворення, загадкові зникнення й несподівані з2019яви, сміх, веселощі, сльози, розпач 2014 все це химерно переплелося в іскрометних і вигадливих повістях-казках Всеволода Нестайка. Для широкого кола читачів.

O! Nieszczęśliwa! O! Uciemiężona

Juliusz Słowacki

O! nieszczęśliwa! o! uciemiężona... O! nieszczęśliwa! o! uciemiężona  Ojczyzno moja — raz jeszcze ku tobie  Otworzę moje krzyżowe ramiona,  Wszakże spokojny, bo wiem, że masz w sobie    Słońce żywota.    [...]Juliusz SłowackiUr. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu Zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Kordian (1834), Anhelli (1838), Balladyna (1839), Lilla Weneda (1840), Beniowski (1840-46), Sen srebrny Salomei (1844), Król-Duch (1845-49); wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn o zachodzie słońca (1839), Odpowiedź na ?Psalmy przyszłości? (1848) Polski poeta okresu romantyzmu, epistolograf, dramaturg. W swoich utworach (zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją Polaków) podejmował problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, przeszłością narodu i przyczynami niewoli. Jego twórczość cechuje kunsztowność języka poetyckiego. W późniejszym, mistycznym okresie stworzył własną odmianę romant. mesjanizmu i kosmogonii (system genezyjski). Studiował prawo w Wilnie, krótko pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu oraz w Biurze Dyplomatycznym Rządu powstańczego 1831 r. Podróżował po Szwajcarii, Włoszech, Grecji, Egipcie i Palestynie. Osiadł w Paryżu, gdzie zmarł na gruźlicę i został pochowany na cmentarzu Montmartre. W 1927 r. jego prochy złożono w katedrze na Wawelu. autor: Katarzyna Starzycka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Detektyw Pozytywka

Grzegorz Kasdepke

Sympatycznego detektywa Pozytywkę lubią wszystkie dzieci z kamienicy, gdzie mieści się jego agencja Różowe Okulary. Bo detektyw Pozytywka potrafi rozwiązać każdą, najtrudniejszą nawet zagadkę, a mali czytelnicy, podążając tropem jego rozumowania, uczą się logicznego myślenia i wyciągania wniosków. Grzegorz Kasdepke najchętniej czytany polski autor książek dla dzieci. Niemal wszystkie z jego kilkudziesięciu tytułów uzyskały status bestsellera (m.in. Kacperiada czy Horror, czyli skąd się biorą dzieci). Kawaler Orderu Uśmiechu, Ambasador Polszczyzny Literatury Dziecięcej i Młodzieżowej. Sympatię czytelników łączy z uznaniem krytyków, czego dowodem są najważniejsze nagrody, jakie zdobył za swoją twórczość dla najmłodszych (w tym: Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego, dwukrotnie nagrodę Edukacja XXI, Nagrodę BETA, Nagrodę im. Kallimacha, Nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i inne). Jego książki weszły na listę lektur szkolnych, a Fundacja ABCXXI Cała Polska czyta dzieciom uznała Detektywa Pozytywkę za jedną z dziesięciu najlepszych książek dla dzieci pierwszej dekady XXI wieku. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Dworek pod Malwami 65 - Zosia

Marian Piotr Rawinis

Józik, najstarszy syn państwa Kalinowskich, zdobył się na oświadczyny Elżuni Bartnickiej. Narzeczona nie widzi poza nim świata i chciałaby jak najszybciej i najpełniej korzystać z przywilejów narzeczeństwa. Jej wybranek ma jednak inne plany - postanawia wyjechać na roczny kurs oficerski. Wszystko zostaje ustalone - ruszają przygotowania do ceremonii ślubnej, a pan Bartnicki ofiaruje młodym posiadłość, w której Elżunia będzie wiła gniazdko w czasie planowanego roku rozłąki. Tylko jej macocha, Renata Bartnicka, wykazuje wobec absztyfikanta ograniczone zaufanie.

Drzewo wspomnień. Drzewo Wspomnień 6: Zatonie

Magdalena Lewandowska

Źle się dzieje w Daborze. Pozbawione przywództwa Witii i nękane atakami potężnego cesarstwa Hemaru państwo chyli się ku upadkowi. Okradany przez urzędników skarbiec świeci pustkami. Po wielu latach wojny brakuje wiary w to, że nierówna walka z cesarstwem ma jakikolwiek sens. W desperackiej próbie ocalenia Daboru na nową przywódczynię wybrana zostaje Saja dwunastoletnia wnuczka ostatniej Witii. Z pomocą woja Mira, wilka Skry, zielarek, sieci daborskich agentek i wtrącających się we wszystko duchów przodkiń młoda Witia musi wypełnić swoją pierwszą misję zatrzymać nieuchronną inwazję Żeglarzy z wysp Trogen, bezwzględnych piratów sprzymierzonych z cesarstwem. Pełna słowiańskiej magii opowieść o dojrzewaniu i kształtowaniu charakteru, o mocy, jaką niesie wierność tradycji.

Wolność w zniewoleniu opowiadanie erotyczne

Catrina Curant

Wszedł do domu i się zatrzymał. Zwykle paliło się światło, grała muzyka, ale tym razem było ciemno. Salon oświetlały świeczki. Klęczała na dywanie, nago, z liną u stóp. Nie podniosła głowy, nie drgnęła, gdy wszedł. Przeszedł do łazienki, ignorując ją, a gdy wyszedł z włosami jeszcze wilgotnymi po prysznicu i ręcznikiem na biodrach, klęczała dalej w tej samej pozycji. Do tej pory wiązał ją wyłącznie po to, aby ograniczyć jej ruchy, aby uwięzić ją i zniewolić, aby uzmysłowić, co robi sobie sama. Teraz chciał pokazać jej coś innego." Wiązanie to sztuka, tak samo jak umiejętność dominacji. Czym się stajemy w rękach dobrego nauczyciela? I czym tak naprawdę jest oddanie pełni kontroli drugiej osobie? Zaufaniem? Ona zaufanie straciła, tak samo jak pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa. On jest dominem i wszystko, co zrobi, zrobi dla jej dobra. W jedyny znany sobie sposób. Czasami trzeba stracić kontrolę nad swoim życiem, aby ją odzyskać. Świat BDSM nie jest taki, jak się wydaje.

Żywy telegraf

Bolesław Prus

Ży­wy te­le­graf Pa­ni hra­bi­na pod­czas wi­zy­ty w za­kła­dzie sie­rot spo­strze­gła na ko­ry­ta­rzu nie­zwy­kłą sce­nę: czte­rech chłop­ców wy­dzie­ra­ło so­bie po­dar­tą książ­kę, dość żwa­wo okła­da­jąc się ku­ła­ka­mi. -- Zda­je mi się, dzie­ci, że się bi­je­cie?... -- za­wo­ła­ła prze­stra­szo­na da­ma. -- Za to ża­den nie do­sta­nie pier­nicz­ka i jesz­cze pój­dzie klę­czeć. -- Bo, pro­szę pa­ni, on mi za­brał Ro­bin­so­na! -- tłu­ma­czył się je­den chło­piec. -- Nie­praw­da, bo to on!... -- za­prze­czył dru­gi. -- Wi­dzisz, jak kła­miesz! -- za­wo­łał trze­ci. -- To ty ode­bra­łeś mi Ro­bin­so­na. Za­kon­ni­ca ob­ja­śni­ła da­mę, że mi­mo pil­ne­go do­zo­ru po­dob­ne wy­pad­ki tra­fia­ją się do­syć czę­sto, dzie­ci bo­wiem łak­ną czy­ta­nia, a ksią­żek za­kład nie po­sia­da. W ser­cu pa­ni hra­bi­ny za­tli­ła się ja­kaś iskra. Po­nie­waż jed­nak nu­ży­ło ją my­śle­nie, więc sta­ra­ła się za­po­mnieć o tym. Do­pie­ro w sa­lo­nie rad­cy, gdzie wy­pa­dło mó­wić o rze­czach po­boż­nych i do­bro­czyn­nych, opi­sa­ła wy­pa­dek w za­kła­dzie wraz z ob­ja­śnie­niem za­kon­ni­cy. Rad­ca słu­cha­jąc do­znał też nie­zwy­kłe­go uczu­cia i ja­ko bie­glej­szy w sztu­ce my­śle­nia za­wnio­sko­wał, że na­le­ża­ło­by wy­słać książ­ki dla sie­rot. Przy­po­mniał so­bie na­wet, że w sza­fie czy w ku­frze po­sia­da ca­ły stos bu­twie­ją­cych dru­ków, któ­re nie­gdyś ku­po­wał dla swych dzie­ci; lecz. [...]Bolesław PrusUr. 20 sierpnia 1847 r. w Hrubieszowie Zm. 19 maja 1912 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Anielka (1880), Powracająca fala (1880), Katarynka (1881), Antek (1881), Kamizelka (1882), Placówka (1886), Lalka (1890), Emancypantki (1894), Faraon (1897), Dzieci (1909) Właśc. Aleksander Głowacki (pseudonim literacki pochodzi od nazwy rodowego herbu Prus); polski pisarz i publicysta, jeden z najwybitniejszych pisarzy okresu pozytywizmu, teoretyk i twórca podwalin realizmu w polskiej literaturze. Twórczość Prusa bywa zestawiana z dziełami Karola Dickensa i Antoniego Czechowa. Wcześnie stracił rodziców, wychowywali go krewni, przez pewien czas w Kielcach pozostawał m.in. pod opieką brata Leona, działacza ?czerwonych?. Zapewne pod jego wpływem przyłączył się do powstania styczniowego; ranny w głowę, trafił do więzienia w Lublinie. Zwolniony, ukończył gimnazjum w Lublinie i zdał na wydz. mat.-fiz. Szkoły Głównej, ale studiów nie skończył. Pracował jako korepetytor, a nawet robotnik w fabryce Lilpopa, nie rezygnując z samokształcenia (szczególnie interesowała go logika, ale ogłosił też np. artykuł o elektryczności). Publikowanie stałych felietonów w ?Niwie? i sławnych Kronik w ?Kurierze Warszawskim? zapewniło mu stabilizację materialną; w 1875 r. ożenił się ze swą kuzynką Oktawią Trembińską. Powieści stawiał za cel dokonywanie rodzaju analizy socjologicznej, wskazywanie istotnych procesów społ. poprzez badanie typów ludzkich ukształtowanych przez aktualne przemiany. Praca literacka miała opierać się na obserwacji, systematyzacji spostrzeżeń i wnioskowaniu. Prus brał aktywnie udział w wielu akcjach oświatowych i społecznych (np. w organizowaniu Kasy Przezorności i Opieki dla Literatów i Dziennikarzy, obywatelskiej pomocy dla robotników pozbawionych pracy po strajkach w 1905 r.). W testamencie ufundował stypendium dla zdolnych dzieci wiejskich - wypłacane do dziś. autor: Iga GawrońskaKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.