I zbaw mnie ode złego (#2)

Aleksandra Jonasz

Przeżyj ze mną moją śmierć W Chicago dochodzi do kolejnych brutalnych morderstw, a zabójca wciąż przebywa na wolności. Mijają kolejne miesiące, śledztwo stoi w miejscu, pytania pozostają bez odpowiedzi. Tymczasem niepokojąco realistyczne wizje niemal doprowadzają do obłędu młodą detektyw, Rosalie Evans. Czy to możliwe, że właśnie w nich kryje się klucz do wytropienia zwyrodnialca? Wkrótce sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej: znika dyrektor liceum, w którym uczyła się zamordowana nastolatka, a na policję zgłasza się nieoczekiwany świadek. Czasu jest coraz mniej, a Rosalie wie, że lada chwila będzie musiała zmierzyć się z prześladującymi ją demonami Aleksandra Helena Jonasz - urodzona 16 maja 1998 roku w Zamościu. Miłośniczka książek, swoją przygodę z pisaniem rozpoczęła na poważnie w wieku 15 lat. W jej zbiorach literackich znajdują się tomiki poezji, opowiadania, fan-fiction oraz wolna proza. W kręgu jej zainteresowań literackich znajdują się thrillery psychologiczne, horrory, norweskie kryminały oraz opowieści true crime. Jej debiutancka powieść nosi tytuł Obudź mnie zanim umrę i jest pierwszą częścią trylogii kryminalnej, w której poznajemy dwójkę detektywów badających sprawę tajemniczych morderstw w Chicago. Pierwszą książkę napisała w wieku 19 lat, trzy miesiące po zdaniu matury, natchnięta weną i zainspirowana twórczością Samuela Bjrka. Trylogia kryminalna jest początkiem jej kariery literackiej.

Petersburg. Miasto snu

Joanna Czeczott

W delcie Newy nad Zatoką Fińską leży miasto niezwykłe. Piotrogród. Leningrad. Petersburg. Dla jednych rajska kraina swobody i oaza nowoczesności, dla innych miejsce bolesnych wspomnień, od których nie ma ucieczki. Joanna Czeczott prowadzi nas ulicami Petersburga, splatając przeszłość i teraźniejszość tego niezwykłego miasta. Car Piotr I, żelazną ręką pchający zacofaną metropolię w stronę Zachodu. Dyrektor petersburskiego teatru, który w żółtym trykocie postanawia dołączyć do trupy baletowej. Zrozpaczone matki, odwiedzające swoich synów w areszcie. Bananowe pokolenie lat 80., rozkochane w Putinie i pieniądzach swoich rodziców. Petersburg to przewodnik po miejscu, które pomimo niezliczonych klęsk i wojen, zawsze podnosiło się z upadku i z nadzieją spoglądało w przyszłość. Petersburg to miasto Dostojewskiego, obserwatora opisującego, jak w człowieku łączą się największa szlachetność i najpodlejsze draństwo. I to jest klucz do tego fascynującego, brawurowego przewodnika. Autorka skacze przez czas z Petersburga przez Leningrad do Piotrogrodu, od cara wyrywającego stolicę morzu do Galiny sprzedającej plastry w metrze. Skacze ze snu w jawę, ze stalinowskiego centrum emigracji wewnętrznej do błękitnej stolicy putinowskiej Rosji, gdzie lesbijki z całego Sojuza mogą chodzić za ręce. Warto zainwestować w tę podróż. Ewa Wieczorek

Wieczór kawalerski

Iwona Banach

Jacek dociera na wieczór kawalerski w Tarnowskich Górach. Pomylił pociągi, więc jest spóźniony, wszyscy uczestnicy zabawy już śpią. Mężczyzna, szukając alkoholu, odnajduje zwłoki niedoszłego pana młodego. Andrzej został zamordowany, ktoś podciął mu gardło. Pierwsze podejrzenie pada na Jacka, który był kiedyś partnerem Julity, późniejszej narzeczonej Andrzeja.

Dziewięć miast włoskich i inne opowieści

Grzegorz Musiał

Dziewięć włoskich miast i inne opowieści To zbiór błyskotliwie napisanych, jak o włoskich dziennikach Musiała wyraził się prof. Jan Sochoń,mini-esejów o paru ulubionych przez autora miast włoskich, m.in. Wenecji, Sienie, Florencji, Rzymie, Neapolu czy Palermo. Bogactwo języka, artyzm opisów, znajomość sztuki włoskiej, miłość do detalu czynią te książki pokrewnymi wielkich dzienników włoskich z przeszłości, zwłaszcza Jarosława Iwaszkiewicza. Część włoską tomu wzbogacają Inne Opowieści czylirównie fascynujące opisy podróży do Libanu, gdzie autor szedł śladami maronickich świętych Szarbela i Rafqui, do Meksyku, gdzie zamieszkiwał w domu polskiej malarki Tamary Łempickiej, czy do Szkocji, gdzie przebywał w zamku wielkiego szkockiego poety Drummonda i zgłębiał tajemnice szkockich lóż masońskich. Dzienniki podróżne Grzegorza Musiała były bardzo dobrze przyjęte przez krytykę i polecane przez uczestników portali podróżniczych w sieci. Prof. Sochoń pisał o nich jako wywołujących napięcie, któremu dorównywać mogą jedynie nastroje muzyki Mozarta. Zaś Dr Piotr Kopszak zaleca sięgnąć po te książki zanim samemu zacznie się podążać przez Asyż, Sienę, Rzym, aby z podróży wynieść więcej, niż tylko parę kolorowych fotografii w telefonie. Ta książka jest ostatnią z włoskiej serii dzienników podróżnych Grzegorza Musiała i zamyka klamrą 3-tomowy Dziennik włoski, publikowany w latach 2021-23 (Sycylia; Abruzja, Apulia, Rzym; Umbria i Toskania).

Dzień ofiarny

Iwona Surmik

Tej nocy mieszkańcy miasta z pewnością nie zasną spokojnie. Czterech funkcjonariuszy policji spodziewa się po dzisiejszym dyżurze najgorszego. Co roku 23 marca ginie tu dziecko. Czy tym razem uda się rozwikłać zagadkę? Śledztwo będzie prowadzone w urokliwych okolicznościach brytyjskiego miasteczka pełnego dorożek i lamp gazowych. Skojarzenia z Sherlockiem Holmesem są całkowicie uzasadnione.

Zdarzyło się dwa razy

Franck Thilliez

W roku dwa tysiące ósmym znika siedemnastoletnia Julie. Jej rower zostaje znaleziony pod drzewem. Wydarzeniem żyje całe Sagas górskie miasteczko, w którym mieszkała zaginiona.Jej ojciec, Gabriel Moscato, porucznik żandarmerii, rzuca się w wir rozpaczliwego, obsesyjnego śledztwa. Któregoś dnia trafia do hotelu Falaise. Właściciel udostępnia mu spis gości i proponuje zapoznanie się z nim w pokoju numer dwadzieścia dziewięć na drugim piętrze. Wyczerpany miesiącem bezowocnych poszukiwań Gabriel zasypia. W środku nocy ze snu wyrywa go gwałtowne walenie w okno. Z nieba leci grad martwych ptaków. Okoliczności są tym dziwaczniejsze, że mężczyzna znajduje się teraz na parterze, w pokoju numer siedem. Zdezorientowany idzie do recepcji i dowiaduje się, że tak naprawdę jest rok dwa tysiące dwudziesty a to oznacza, że od zaginięcia jego córki upłynęło ponad dwanaście lat...

Między światami

Mariusz Surmacz

Jak zawalczyć o siebie, gdy nie wiadomo kim się jest? Atrakcyjny mężczyzna, który wiedzie życie pełne uciech, budzi się pewnego razu obolały i z lukami pamięci. Choć po suto zakrapianej imprezie ten stan wydawałby się normalny, w mężczyźnie wzbiera panika. W jaki sposób z luksusowej willi trafił do obskurnego pokoju z migającą żarówką? Skąd rwący ból, który prowokuje krzyk? Co wywołało amnezję tak głęboką, że trudno określić własną tożsamość? Bohater musi stoczyć walkę z nieznanym wrogiem o swoją przyszłość. Strzał w dziesiątkę dla miłośników pełnych napięcia powieści Stiega Larssona.

Nie rezygnuj

Maja Drożdż

Zranione serca biją mocniej. Po ośmiu miesiącach w śpiączce i żmudnej rehabilitacji Nicole w końcu wraca do świata żywych. I choć jest już w pełni sprawna fizycznie, to w jej duszy narasta strach, żal i poczucie bezsilności. Po traumatycznych przeżyciach dowiaduje się, że Josh, mężczyzna, z którym planowała ułożyć sobie przyszłość, wpada w pułapkę innej kobiety i wkrótce ponownie zostanie ojcem. Osamotniona i zrozpaczona Nicole czuje, że zupełnie nie potrafi się odnaleźć w swoim cudem uratowanym życiu. Szalone wieczory spędzane na imprezowaniu z przyjaciółkami nie przynoszą ulgi, a przypadkowy romans z właścicielem podejrzanego lokalu kończy się gorzkim rozczarowaniem. Tymczasem dawne uczucia powracają do niej ze zdwojoną siłą... Czy Nicole odnajdzie się w nowej rzeczywistości i będzie w stanie jeszcze raz zaufać? Czy podejmie próbę walki o swoją miłość? Odsunął się szybko, jakby nie chciał mnie spłoszyć, a jedynie zachęcić do wejścia. Przeszłam obok niego niepewnie, a on odruchowo podniósł rękę, aby położyć mi ją na plecach i skierować mnie w głąb salonu, ale powstrzymał się w ostatniej chwili i zaciskając dłoń w pięść, cofnął rękę. Zauważyłam ten ruch. Odszedł w stronę wyspy kuchennej, a ja stanęłam na środku, jakbym nie wiedziała, czy chcę usiąść, czy lepiej się nie ruszać i pozostać w jednym miejscu. Cieszę się, że jesteś zaczął pierwszy. Napijesz się czegoś? Wody? Może whisky? Nie, dziękuję. Nie możesz? Bierzesz jakieś leki? Nie. Jestem zupełnie zdrowa.