Córka Tuśki

Gabriela Zapolska

Pamiętacie Tuśkę, bohaterkę Sezonowej miłości"? Jej pobyt w Zakopanem okazał się nie tylko szansą na polepszenie zdrowia, ale postawił przed nią pytania o definicję miłości i małżeńskiej wierności. Poczynaniom matki przyglądała się wówczas córka Pita. Tym razem to właśnie ona staje się główną bohaterką powieści Zapolskiej. Czytelnicy są świadkami dorastania młodej Pity w ograniczonym mentalnie środowisku mieszczańskim. Jak pruderia i zakłamanie obecne w najbliższym otoczeniu wpłyną na losy dziewczyny? Zapolska kolejny raz mistrzowsko obśmiewa mieszczańską kołtunerię. Wyciąga na światło dzienne największe grzeszki i ludzkie przywary.

Córka wodnicy

Bronisława Ostrowska

Bronisława Ostrowska, z domu Mierz-Brzezicka, pseud. Edma Mierz, Wojciech Chełmski. (ur. w listopadzie 1881 w Warszawie, zm. 18 maja 1928 w Warszawie) - poetka polska okresu Młodej Polski, tłumaczka poezji francuskiej oraz pisarka książek dla dzieci. Ostrowska w pejzaż poetycki, często abstrakcyjny, wprowadza swój własny indywidualny sposób odczuwania i widzenia świata przyrody, oddawania uczuć i nastrojów właściwych jej epoce. Ona jako pierwsza sięgnęła do kobiecych treści w poezji. Głosiła jedność człowieka z przyrodą i miała swoje filozoficzne korzenie w stoickiej doktrynie wiecznego powrotu. Przepiękna baśń Córka wodnicy opowiada o królu, królewiczu, syrenie-wodnicy, ich małej córeczce, o równowadze między dwoma światami królestwa ziemi i królestwa morza, o jej zachwianiu, o miłości i o poświęceniu dla wspólnego dobra. I zwycięstwie nad żywiołami dzięki owemu poświęceniu.

Córka Wokulskiego

Roman Praszyński

Dalszy ciąg Lalki Bolesława Prusa. Warszawa 1884 rok. Młoda Żydówka chce zabić cara. Ale pragnie miłości. Wybierze rewolucję czy szczęście? Powieść sensacyjna z mocnymi scenami seksu. Kontrowersyjna, pełna humoru. Znakomite dialogi, żywe, pełne emocji postacie. Czy tym razem Stach Wokulski uratuje świat? A przynajmniej siebie?...   "Brawurowa i zabawna powieść zachwyca czytelników i wprawia w konfuzję poważnych badaczy literatury" - Leszek Bugajski, Newsweek. Roman Praszyński Najprawdopodobniej najlepszy śpiewający autor. I najlepiej piszący piosenkarz! Debiutował powieścią Na klęczkach wydaną pod pseudonimem Red Vonnegut – nieślubny syn sławnego ojca! W książce Miasto sennych kobiet spreparował zamach na czarnoskórego papieża we Wrocławiu. W Jajojadzie za to uśmiercił Hitlera w 1932 roku w Breslau. Córki Lota to jego wersja Biblii. A najnowsza literacka prowokacja - Córka Woulskiego - to brawurowa kontynuacja Lalki Bolesława Prusa. Prowadzi blog: www.romanpraszynski.blogspot.com Jest liderem zespołu R.P.A.: www.zespolrpa.pl

Córka złotowłosej

Krzysztof Jóźwik

Pochodząca z Karpacza Małgorzata jest zdolną i piękną dziewczyną, wychowaną przez rodziców w poczuciu miłości i bezpieczeństwa. Gdy jako nastolatka zakochuje się w Wojtku, koledze z liceum, i poznaje smak namiętności, nie wie jeszcze, w jakie uczuciowe zawirowania rzuci ją przeznaczenie i jak daleko od rodzinnego domu będzie szukała swojego miejsca w życiu. Trochę przez przypadek rozpoczyna studia w Warszawie, gdzie poznaje zupełnie inny smak życia. Gdy popełnia kilka niewybaczalnych błędów i wikła się w dramatyczne sytuacje, musi uciekać jak najdalej od świata, który zna. Czy matka Małgorzaty, Zuzanna, będzie w stanie przestrzec córkę przed własnymi błędami sprzed lat? Czy ciągła ucieczka dziewczyny przed konsekwencjami podjętych pochopnie decyzji pozwoli jej odnaleźć szczęście i spotkać prawdziwą miłość? W kolejnej odsłonie losów Złotowłosej Krzysztof Jóźwik barwnie maluje postać głównej bohaterki, a jej perypetie dorównują swoją plastycznością oryginalnej, pierwszej części powieści.

CÓRKI BOTANIKA. BLIŹNIACZKI. HIACYNTA TOM 2

Urszula Gajdowska

Córki botanika. Bliźniaczki to dwutomowa powieść romantyczno-przygodowa rozgrywająca się nad polską Biebrzą i w dalekiej Kornwalii na początku XIX wieku. Jej bohaterkami są dwie ekscentryczne siostry, Hortensja i Hiacynta, które nie godzą się na role przypisane kobietom i nieustannie wpadają w tarapaty. Hiacynta Wigura, udając bliźniaczą siostrę Hortensję, przybywa z tajną misją do dworu hrabiostwa Modlińskich. Nieoczekiwanie w majątku pojawia się Connor MacKenzie, podający się za jej szwagra, hrabiego Harcourta. Okazuje się, że przystojny szelma również szuka druidzkiego artefaktu. Rozpoczyna się pełna zabawnych gaf i nieoczekiwanych zwrotów akcji maskarada. Misterna intryga sięgająca przeszłości, niebezpieczne przygody i rozdarte serca między rozsądkiem a gorącą namiętnością. Czy Hiacynta wyjdzie z roli przykładnej panny z dobrego domu i odda się szalonej miłości? W powieści występują postaci znane z cyklu Dworek nad Biebrzą Urszuli Gajdowskiej.

Córki botanika. Bliźniaczki. Hortensja tom 1

Urszula Gajdowska

Córki botanika. Bliźniaczki to dwutomowa powieść romantyczno-przygodowa, rozgrywająca się nad polską Biebrzą i w dalekiej Kornwalii na początku XIX wieku. Jej bohaterkami są ekscentryczne siostry, Hortensja i Hiacynta, które nie godzą się na role przypisane kobietom i nieustannie wpadają w tarapaty. Hortensja Wigura, charakterna panna, pełna temperamentu i szalonych pomysłów, lubi wtykać nos w nie swoje sprawy. Co rusz wplątuje się w jakąś kabałę, za nic mając zasady zachowania panny z dobrego domu. Wraz z bliźniaczką Hiacyntą zostaje wysłana do zamku hrabiego Harcourta w Kornwalii w celu znalezienia odpowiedniego męża. Siostry zamieniają się rolami, co prowadzi do zabawnych pomyłek, celnych ripost i uroczych flirtów. Rodzinne tajemnice, morskie potyczki z piratami i ponura intryga, której stawką jest nie tylko druidzki artefakt, ale i życie. Czy Hortensja rozwikła zagadkę i zdobędzie mężczyznę gotowego na wszystko? W powieści występują postaci znane z cyklu Dworek nad Biebrzą Urszuli Gajdowskiej.

Córki stolicy

Jagna Rolska

Warszawa, 1935. Jedno miasto, różne oblicza. Helena, córka antykwariusza, jest aktywistką społeczną. Jeśli serce jej tak dyktuje, nie waha się rzucić w wir demonstracji. Nie kryje swoich związków z żydowską częścią rodziny. Poldek marzy o świecie kinematografii, lecz jego despotyczny ojciec, rękawicznik z Solca, dokładnie zaplanował mu życie, a on sam nie ma nic do powiedzenia. Jak odmieni się jego los, gdy bez pamięci zakocha się w Helenie? Basia jest ubogą szwaczką z Czerniakowa. Życie jej nie rozpieszcza, praca w pracowni rękawiczniczej z trudem pozwala utrzymać się na powierzchni. Janek, młodszy brat Poldka, żyje w nieustającym poczuciu krzywdy. Ojciec go nie dostrzega, skupiając się wyłącznie na pierworodnym synu. Dokąd doprowadzi Janka znajomość z Basią? I wreszcie - jaki wpływ na życie czworga młodych ludzi będzie miał Konrad Werner, popularny aktor? Zanurzcie się w zaułki przedwojennej Warszawy, posłuchajcie stukotu końskich kopyt po bruku - przenieście się do barwnego, wielokulturowego miasta, którego już nie ma. Jagna Rolska- autorka i współautorka powieści fantastycznych i obyczajowych, w tym bestsellerowego "Kaprysu milionera", wyróżnionego tytułem Książki roku 2020 w plebiscycie portalu Granice.pl, oraz SeeIT, nominowanego do nagrody polskiego fandomu im. Janusza A. Zajdla, a także w konkursie "Lubimy czytać" na Książkę roku 2019 w kategorii Science Fiction. Debiutowała w 2011 roku na łamach miesięcznika "Science fiction, fantasy i horror". Zastępczyni redaktora naczelnego internetowego magazynu literackiego "Fahrenheit".

CRUCIFIXIO. Polski Rausz

Jakub Rawen

O czym pisze Jakub Rawen? I dlaczego? Przede wszystkim o tym, czego sam doświadczył, ale w moim obszernym opowiadaniu CRUCIFIXIO nie brakuje też losów innych ludzi, których spotkałem w swoim już dość długim życiu. Poznając wielu mężczyzn, którym alkohol pokiereszował życie, a pewnie i trochę zniszczył moje, uznałem, że niektóre fragmenty ich i swojego losu trzeba zapisać. Mam nadzieję, że wyszło z tego coś interesującego. A dlaczego piszę? To niby proste pytanie jest jednocześnie ogromnie trudne do krótkiego, precyzyjnego zdefiniowania. Myślę, że zabierając się za pisanie, za CRUCIFIXIO, chciałem przede wszystkim opowiedzieć fragment życia Piotra, które niszczył alkohol. Pewnie też przez tę opowieść chcę przestrzec innych, którzy mniej bądź bardziej uzależnieni od picia, nie zdają sobie sprawy, jak marny czeka ich los, jeśli w porę nie zaczną się leczyć. Alkoholizm to choroba niebezpieczna, jak na przykład nowotwór. Jeśli przez to opowiadanie uratuję choćby jedno życie, to tak jakbym uratował cały świat… Ostatnie zdanie niemal dosłownie pochodzi z filmu LISTA SCHINDLERA. Historie z życia, obserwacje, fantazja? Gdzie Jakub Rawen szuka inspiracji? W opowiadaniu jest wszystko, co wymieniłeś. Inspiracji do CRUCIFIXIO generalnie nie musiałem szukać, taki trochę był mój los, takie było życie tych, których nieraz bardzo polubiłem, ale niewielu już z nich chodzi po ziemi, nie dali sobie rady z uzależnieniem. Dlaczego proza, a nie inna forma twórczej ekspresji? Chyba powinno się pisać o tym, czego się doświadczyło. Mnie nie interesuje świat wymyślony, wydumany, nieprawdziwy, oderwany od prawdziwości ludzkiego losu. Jestem przekonany, że ktoś kto na przykład nie przeszedł przez alkoholowe piekło, nie ma prawa pisać o nim, bo go nie zna. Krótko, ale szczerze. Alkohol. Czy da się żyć w kraju w którym nikt nie pije? Jak on by wyglądał. Nie ma takiego kraju. Różnica polega tylko na kulturze picia. Jasne, można temat rozszerzyć i rzec, że w naszym kraju piło się zawsze i przeważnie zbyt dużo. Najpierw w socjalizmie celowo rozpijano naród, brakowało podstawowych artykułów, ale jakaś berbelucha zawsze była w zasięgu ręki. Pito wówczas nawet wódkę Bałtyk, co za piękna nazwa, produkowaną podobno z… karbidu. Po wypitej ćwiartce głowa bolała tydzień. Dziś z kolei półki uginają się od alkoholu, jest zbyt łatwo dostępny, szczególnie dla młodych. W USA, gdy się wejdzie do lokalu i chce zamówić alkohol, trzeba mieć skończone 21 lat. A u nas…? Pije się praktycznie o każdej porze i w każdym miejscu, a społeczeństwo to akceptuje. Nie wypijamy najwięcej alkoholu na świecie, przeliczając na czysty spirytus, ale kultura picia leży u nas na łopatkach, a poza tym nasze trunki są przeważnie mocne, minimum 40%. Jakby wyglądał świat bez wódki? Jestem w stanie to sobie wyobrazić, ale refleksję w tym temacie zachowam dla siebie. Dlaczego ludzie piją? Gdzie jest ta cienka granica, czy w ogóle istnieje? Powodów jest całe mnóstwo. Ograniczę się do kilku podstawowych: dla dodania sobie odwagi, pokonania stresu, dla zabicia czasu i poradzenia sobie z samotnością. A także dlatego, że osoba niepijąca w naszym kraju jest postrzegana, jako chora, ułomna. Jest towarzysko podejrzana! Może dlatego, ze kiedyś, w tamtym ustroju, gdy ktoś odmawiał kieliszka to uważano go za konfidenta, za kogoś współpracującego z bezpieką. Granica? Powolne uzależnienie jest raczej nie do wychwycenia dla przeciętnego człowieka. Dopiero, gdy ktoś już po części uzależniony trafi na psychologa, psychiatrę lub niepijącego alkoholika, ci bardzo szybko dostrzegą u niego objawy choroby. Długi i skomplikowany temat. Można o nim poczytać na stronach internetowych Crucifixio. Ku przestrodze? Jaki jest prawdziwy sens szarej codzienności Piotra? Niewątpliwie tak. Książka nie jest jednak li tylko o piciu wódki. Powiedziałbym, że raczej o miłości, w kilku odcieniach, z którą Piotr sobie nie radzi. Jego dość nietypowy los nie jest łatwy do jednoznacznego określenia. Dla mnie, autora, najważniejsze jest to, co on myśli szamocąc się z życiem, i to, co przyczyniło się do tego, że stał się alkoholikiem. Jaki jest prawdziwy sens szarej codzienności Piotra? W całym tym losowym konglomeracie jego losu może i nie ma sensu, ale… Ale może opisując jego – wcale nie takie monotonne – życie udało mi się coś ważnego powiedzieć tym, którzy – po przeczytaniu POLSKIEGO RAUSZU – będą się z nim utożsamiać, przede wszystkim w kwestii uzależnienia alkoholowego, a kończąc lekturę klepną się dłonią w czoło i krzykną: jestem jak Piotr! Życiowe decyzje. Czy celem mężczyzny jest poszukiwanie spokoju? Jak radzić sobie z monotonią życia i nudą. Co robić, by nie wpaść w pułapkę alkoholizmu? Absolutnie nie, mężczyzna z krwi i kości wszystkiego powinien szukać w życiu,tylko nie spokoju, hm, może na stare lata. Tak wyobrażam sobie prawdziwego mężczyznę, jako wojownika. Prawdziwy facet powinien być dzielny, twórczy i szlachetny. No i musi mieć wielkie serce do miłości, gdyż bez niej życie nie ma sensu. W życiu nudzą się ci, którzy nie wierzą w Boga i nie mają pasji. A co czynić ze swoim życiem, by nie wpaść w pułapkę alkoholizmu? Mimo że w życiu doświadczyłem wielu wzlotów i upadków, nierzadko towarzyszył im alkohol, to nie potrafię jednoznacznie wskazać remedium, które zabezpieczy nas przed alkoholizmem. Chociaż… nie do końca jestem szczery… Uważam bowiem, że odpowiedź na to pytanie przynosi ta książka.  

Cuda Cichej Nocy

Agnieszka Stec-Kotasińska

Jest taki szczególny czas, pełen cudów, kiedy wokół pachnie igliwiem, a ludziom spełniają się marzenia. Przedświąteczny okres to nie jest dobry moment, żeby zostać porzuconą przez ukochanego, zwłaszcza kiedy już planuje się ślub. A jednak to właśnie przydarza się Jagodzie. Jej narzeczony oświadcza, że w ich związku wieje nudą, po czym odchodzi w siną dal. Jagoda jest załamana, ale życie toczy się dalej, święta za pasem, więc pewnego dnia wybiera się do jednej z wrocławskich galerii handlowych po prezenty dla bliskich. W tym samym czasie na podobny pomysł wpada Mikołaj, muzyk, który po śmierci narzeczonej zamieszkał we Wrocławiu i podjął pracę w szkole muzycznej, gdzie uczy dzieci gry na saksofonie. W sklepie Jagoda i Mikołaj nieoczekiwanie wyciągają ręce po tę samą zabawkę Co wyniknie z tego przypadkowego spotkania dwójki zranionych ludzi? Czy będą umieli otworzyć się na nową miłość? A może święta to naprawdę czas cudów? Święta to magiczny czas, który pozwala nam uwierzyć, że cuda zdarzają się naprawdę. Dajcie się zatem porwać tej niezwykłej, pełnej wzruszeń i emocji historii, która uświadomi nam jak ważna powinna być dla nas rodzina i bliscy oraz że nigdy nie jest za późno na zacieśnienie łączących nas więzi. Grażyna Wróbel

Cuda codzienności

Maria Paszyńska, Maria Paszyńska, Maria Paszyńska

Poruszająca opowieść o miłości, nadziei, walce o marzenia, a nade wszystko o sile rodziny W wigilijną noc 1863 roku w lubelskiej wsi przychodzi na świat chłopiec o niezwykłych niebieskich oczach. Jego los wydaje się przesądzony będzie jednym z milionów chłopów w nieistniejącej na mapie Rzeczpospolitej. Lecz w sercu dorastającego Macieja rodzi się marzenie chciałby sam napisać historię swojego życia Czas przemija, jedna wojna przechodzi w drugą, państwa znikają i pojawiają się na mapach. Szalejące w Europie wichry historii nie omijają ani małej wioski, ani wielkiego miasta, o którym skrycie śni Maciej. W tym niespokojnym świecie jedynym, czego może uchwycić się człowiek, jest dłoń drugiego człowieka, a prawdziwym cudem codzienności pozostaje niezmiennie rodzina.

Cudna mieszczka

Wiktor Gomulicki

Miłosny trójkąt pomiędzy bogatą panną Basią Szeliżanką, zakochanym w niej Giano oraz Jerzym Zawiślakiem. Nie brak w nim namiętności, nutki grozy i mroku. Wszystko to rozgrywa się w XVII-wiecznej Warszawie, na tle ówczesnych obyczajów mieszczan, kupców, a nawet samego króla.

Cudna mieszczka

Wiktor Gomulicki

Zamilkli i w miejscu stanęli. Byli u wylotu ulicy Baryczkowskiej wprost targu rybnego. Przed nimi leżał placyk kwadratowy, przez pół biały od księżyca, przez pół czarny od mroku. Z dwóch stron placyku stały kamienice; w głębi ciągnął się mur wysoki, zębaty, w równych odstępach basztami półokrągłymi najeżony. Z trzech ludzi, rozmawiających po włosku, wysunął się najwyższy, któremu było na imię Giano. Wysunął się i jął niespokojnie patrzeć dokoła. (Fragment)

Cudowna wyspa. LÎle hélice

Jules Verne

Cudowna wyspa powieść Juliusza Verne'a z cyklu Niezwykłe podróże. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Fragment: W czasie, gdy się powieść nasza zaczyna, stolica państwa San-Francisco, miała już bezpośrednią komunikację z San-Diego, miastem położonym na samej granicy Kalifornii; tam właśnie zdążali nasi podróżni, aby dać koncert zapowiedziany od dawna i z upragnieniem oczekiwany. Gdy wigilię dnia tego wsiedli do pociągu w San-Francisco, wszystko zdawało się najlepiej sprzyjać zamierzonej wycieczce, aż najniespodziewaniej, o jakie pięćdziesiąt mil od San-Diego, pociąg musiano zatrzymać, gdyż wskutek gwałtownej ulewy spadłej tejże nocy, nasypy kolejowe zostały tak uszkodzone, iż komunikacja dalsza, aż do czasu naprawy, musiała być przerwaną. Podróżnym naszym pozostało tylko do wyboru, albo czekać, aż ruch pociągów w tę stronę znowu się rozpocznie, albo też nająć w najbliższem miasteczku jakikolwiek pojazd; za zgodą wszystkich wybrano to ostatnie. () Dlaczego jednak ci artyści są pochodzenia francuskiego, a co więcej są to urodzeni Paryżanie. Jakąż to dziwną igraszką losu, znaleźli się w nieznanych regionach Baja California? cette époque, San-Francisco, la capitale de l'État, est en communication directe par voie ferrée avec San-Diégo, située presque la frontire de la vieille province californienne. C'est vers cette importante ville, o ils doivent donner le surlendemain un concert trs annoncé et trs attendu, que se dirigeaient les quatre voyageurs. Parti la veille de San-Francisco, le train n'était gure qu' une cinquantaine de milles de San-Diégo, lorsqu'un premier contretemps s'est produit. Oui, contretemps! comme le dit le plus jovial de la troupe, et l'on voudra bien tolérer cette expression de la part d'un ancien lauréat de solfge. Et s'il y a eu une halte forcée la station de Paschal, c'est que la voie avait été emportée par une crue soudaine sur une longueur de trois quatre milles. Impossible d'aller reprendre le rail- road deux milles au del, le transbordement n'ayant pas encore été organisé, car l'accident ne datait que de quelques heures. () Aussi, pourquoi quatre musiciens, Français de nationalité, et, qui plus est, Parisiens de naissance, se sont-ils aventurés travers ces régions invraisemblables de la Basse-Californie?

Cudownie ocalony

Andrzej Mularczyk

Książka autora serii "Sami swoi". Przedstawiona w satyrycznej konwencji historia Mikołaja Biesaga, cudownie ocalonego z pogromu w 1939 roku. Około ćwierć wieku później Biesaga postanawia spełnić niegdysiejszą obietnicę i wybudować kapliczkę, którą chce podziękować za uratowane życie. Pomysł nie spotyka się z entuzjazmem władz prowincji, gdzie zamieszkuje Mikołaj, nie wzbudza także entuzjazmu jego syna, członka PZPR. Tymczasem na wieś zostają przywiezione więźniarki, złodziejki i prostytutki, które mają odbyć resocjalizację w tutejszym pegeerze. Tekst stał się podstawą scenariusza filmu pod tym samym tytułem, wyreżyserowanego przez Janusza Zaorskiego w 2004 roku.

Cudowny Medalik

Andrzej Malczewski

Cudowny Medalik to opowieść o niezwykłym symbolu wiary, który odmienił życie tysięcy osób ze względu na moc, jaką w sobie kryje. Ci, którzy go noszą, są pod szczególną opieką Matki Boskiej, a jej objawienie było dla siostry Katarzyny Labouré i wielu innych wiernych początkiem wyjątkowych zmian. Odkryj tajemnicę jednego z najbardziej znanych i czczonych medalików na całym świecie. Jak to się stało, że został określony mianem cudownego, zanim informacja o jego pochodzeniu została ogłoszona? Każdy, kto pragnie zrozumieć duchowe znaczenie i siłę Cudownego Medalika, powinien sięgnąć do źródeł jego powstania. Dzięki tej książce poznasz historię zakonnicy, która otrzymując polecenie wprost z niebios, miała odmienić losy wierzących i otworzyć przed nimi drzwi do wielkich łask. Wykonanie powierzonej misji wiązało się z licznymi konsekwencjami i naciskami ze strony przełożonych. Przekonaj się, co sprawiło, że od 1832 roku ten drobny przedmiot nadal towarzyszy wielu ludziom każdego dnia. Andrzej Malczewski (ur. 1964) ukończył studia w Gdańsku na kierunku humanistycznym. Zadebiutował w 2015 roku, publikuje jako autor niezależny. Wśród jego dzieł można znaleźć utwory o tematyce religijnej, tj. Szkaplerz karmelitański, Święta z Ávili, Opowiadanie o Katarzynie Labouré, Dla pożytku dusz, powieści historyczne i przygodowe: Tracka misa, Poszukiwacze skarbów, a także liczne opowiadania Z pijanym to zawsze kłopot, Wysoki brzeg, Kasyno Orchidea czy Gość z Polski.

Cudza żona i mąż pod łóżkiem - zbiór opowiadań

Fiodor Dostojewski

Iwan Andrejewicz zostaje wplątany w sytuację, zdawałoby się, komiczną. Obcy człowiek zaczepia go, kiedy stoi pod obcą kamienicą... Człowiek dziwny, rozchwiany, opowiadający - jak się zdaje - kompletne bzdury, co rusz znikając, zostawia więcej pytań niż odpowiedzi. Szuka kobiety, ale jakiej? I czy to, że wpadł na Andrejewicza to na pewno przypadek?