Nmap: Network Exploration and Security Auditing Cookbook. Network discovery and security scanning at your fingertips - Second Edition

Paulino Calderon

This is the second edition of ‘Nmap 6: Network Exploration and Security Auditing Cookbook’. A book aimed for anyone who wants to master Nmap and its scripting engine through practical tasks for system administrators and penetration testers. Besides introducing the most powerful features of Nmap and related tools, common security auditing tasks for local and remote networks, web applications, databases, mail servers, Microsoft Windows machines and even ICS SCADA systems are explained step by step with exact commands and argument explanations. The book starts with the basic usage of Nmap and related tools like Ncat, Ncrack, Ndiff and Zenmap. The Nmap Scripting Engine is thoroughly covered through security checks used commonly in real-life scenarios applied for different types of systems. New chapters for Microsoft Windows and ICS SCADA systems were added and every recipe was revised. This edition reflects the latest updates and hottest additions to the Nmap project to date. The book will also introduce you to Lua programming and NSE script development allowing you to extend further the power of Nmap.

Drag Harlan

Charles Alden Seltzer

Drag Harlan is a gunfighter with a fearsome reputation. He is known for his quickness with his guns. A mean, hard country man, he comes quite accidently by a dying man, Morgan. Morgan is cattleman and has left his ranch to his only daughter, Barbara. Seeing honesty in Harlans eyes, Morgan asks him to go to his daughter and protect her from fortune hunters. Thereafter Harlan establishes himself as the protector of Barbara Morgan and deals out punishment to the girls enemies through the lightning flash of drawn guns. A story filled with hard action, toughened cowboys, and sweeping romance from an American author of Westerns Charles Alden Seltzer who also wrote under the pseudonym Hiram Hopkins.

Roman Polański i jego sztuka przetrwania

Jan Kochańczyk

Różnorodność gatunkowa i tematyczna filmów Romana Polańskiego sprawiała wiele problemów obserwatorom jego twórczości. Czy można mówić o jednolitym stylu reżysera Noża w wodzie, Dziecka Rosemary, Tragedii Makbeta, Piratów czy Gorzkich godów? Pianista stanowi bardzo ciekawy element tej urozmaiconej układanki. Film sumuje zarówno doświadczenia życiowe, jak i artystyczne Polańskiego. Jest doskonałym przykładem połączenia dwóch obsesji człowieka i reżysera: obsesji prawdy i obsesji formy. Z fanatycznym zacięciem Polański dbał o odtworzenie zgodnych z prawdą historyczną szczegółów scenografii, rekwizytów, strojów, ale też o oddanie klimatu i przeżyć bohaterów. Podobnie postępował w przypadku innych swoich realistycznych filmów, jak Chinatown czy Tess. Martin Shaw, odtwórca roli Banka w Tragedii Makbeta przytacza ciekawą anegdotę z czasów swojej współpracy z polskim reżyserem. Jest on mistrzem w wychwytywaniu niezauważalnych wprost detali. Kiedyś zobaczyłem go, jak w furii darł na strzępy kostium, bo okazało się, że został uszyty na maszynie. Co się z wami, kurwa, dzieje, ludzie?! Przecież jest, kurwa, rok 1076!!! Ile było wtedy maszyn do szycia? Równie ważna jak prawda materialna jest dla Polańskiego prawda psychologiczna przedstawianych postaci, zgodna z JEGO wiedzą i wizją świata. Wiedzę tę kształtowały dramatyczne wydarzenia dzieciństwa i późniejsze niezwykłe losy. Spotykał ludzi sprowadzonych do poziomu ssaków, o których opowiadał jeden z jego pierwszych filmów krótkometrażowych. Dziwni ludzie w ab-surdalnym świecie, groźni dla siebie i innych. I takich właśnie bohaterów widzimy zarówno w Nożu w wodzie, Dziecku Rosemary, Makbecie, Lokatorze, Tess, Piratach, czy w Pianiście. Wszystkie najbardziej nawet odmienne od siebie filmy Polańskiego łączy też fanatyczna wręcz dbałość o artystyczną formę: kompozycję kadru, dozowanie napięcia, perfekcyjne łączenie obrazów i muzyki. Ta obsesja formy sprawiała, że reżyser powtarzał w nieskończoność poszczególne sceny na planie i wiele czasu spędzał przy stole montażowym. Dzięki temu osiągnął owe niewidzialne mistrzostwo, o którym mówiono przy okazji Pianisty; niezauważalne może dla przeciętnych widzów, ale oczywiste dla mistrzów rzemiosła filmowego, amerykańskich akademików, którzy Polańskiemu przyznali Oscara. Pełne panowanie nad formą filmów umożliwiło reżyserowi doświadczenie aktorskie, a także umiejętności plastyczne. Niewielu jego kolegów po fachu potrafi dokładnie zmaterializować na papierze swoje fantazje, narysować elementy scenografii, czy też potem odegrać przed aktorami przypisane im role. W dodatku Polański jest wrażliwy na muzykę i dlatego ścieżki dźwiękowe jego filmów należą do najciekawszych w kinie światowym. Rewelacyjne efekty akustyczne już w jego wczesnym Wstręcie nie powstały przypadkowo. Reżyser pisał w autobiografii: Zgranie dźwięku. To jedna z najbardziej żmudnych faz przy realizacji filmu, wymagająca niezwykłego opanowania (...) We Wstręcie dźwięk odgrywa kluczową rolę. W miarę nasilania się urojeń, zmysły Carol stopniowo wyostrzają się, dźwięki docierają do niej z coraz większym natężeniem kapiące krany, śmiech bawiących się w przyklasztornym ogrodzie zakonnic, itd. *** Pianista sumuje osiągnięcia twórcze Polańskiego, wyznacza czołowe miejsce reżysera w świecie współczesnej sztuki, a jednocześnie sumuje też dokonania ambitnego kina; tego, które szuka prawdy o człowieku, jego wielkości i małości, zarówno w czasach Makbeta, jak i w naszej epoce. Spis treści: Kraków i dziecko wojny 4 Między życiem a śmiercią 9 Aktor i kolarz 16 Próby ucieczki 20 Słodkie życie w Łodzi 24 W roli męża 29 Diabły i anioły 33 Czas wampirów 36 Zbrodnia w Bel Air 42 Arcydzieło: Chinatown 48 Najbezpieczniej w więzieniu? 51 Dziwne zbiegi okoliczności 56 Sukces zamiast klęski 59 Emmanuelle 62 Śmierć i pianista 68 Oscary 2003: Karnawał i Apokalipsa 72 Oliver Twist. Powrót do źródeł czasu... 76 Autor Widmo 82 Nagroda za całokształt i prawdziwa Rzeźnia! 85 On oraz inni 91 Kochany tyran 96 Mistrz i dzieci Freuda 100 Artyści po Oświęcimiu 103 Polański jako aktor 106 Role filmowe i teatralne Romana Polańskiego 128 Zakończenie 132 Jan Kochańczyk Dziennikarz. Absolwent Uniwersytetu Śląskiego (polonistyka). Od roku 1975 redaktor ogólnopolskiej gazety Sport (Katowice). Droga zawodowa: od korektora do zastępcy sekretarza redakcji, kierownika działu publicystyki i szefa redakcji dodatków kolorowych. Publikacje dotyczące głównie sportów lotniczych, lekkoat-letyki, pływania i problemów ruchu olimpijskiego. Nagrody dziennikarskie i literackie miedzy innymi Grand Prix prezesa koncernu prasowego RSW (Warszawa) za cykl publikacji dotyczących sportu zawodowego w krajach socjali-stycznych (1989). Polskie opinie i dyskusje odbiły się wtedy echem także w Związku Radzieckim (epoka pieriestrojki Gorbaczowa) i przyspieszyły reformy ruchu olimpijskiego po naradzie na Kubie. Nagrody w konkursach na artykuły i opowiadania sportowe. Od 1991 roku zastępca redaktora naczelnego tygodnika filmowego Ekran, przeniesionego w tym czasie z Wars-zawy do Katowic (Grupa Fibak Noma Press). Od 1994 zastępca redaktora naczelnego tygodnika Panorama. Współpraca z katowickimi redakcjami Dziennika Śląskiego, Wieczoru, Integracji Europejskiej i in. Wydania książkowe m. in. Filmowe skandale i skandaliści (Twój Styl, 2005) oraz Ścigany Roman Polański (część biograficzna).

Administracja. Prawo administracyjne. Część ogólna

red. Jolanta Blicharz, red. Lidia Zacharko

Monografia jest skierowana zarówno do pracowników naukowych i studentów wszystkich kierunków, których programy nauczana obejmują problematykę teorii administracji, w tym prawa administracyjnego.

The Three Hostages

John Buchan

The story re-introduces the reader to an older Richard Hannay, married and the father of a young son, living on a country estate. Our hero is pulled out of retirement by his old comrade, Bullivant, asking him to help track down three missing persons, taken so that the villain can, as well as furthering his craze for crime and stopping his activities being investigated, obtain complete mental control over his acolytes. After much deliberation, Hannay accepts the case and so begins the search for the missing three. Much of the story is a series of chases, following various clues, during which Hannay is once again forced to work against the ordinary police to maintain his secrecy. The Three Hostages is a haunting novel, given added poignancy by the subsequent history of the twentieth century.

The Withered Arm Level 1 Oxford Bookworms Library

Hardy, Thomas

A level 1 Oxford Bookworms Library graded readers. Retold for Learners of English by Jennifer Bassett A woman and a man . . . words of love whispered on a summer night. Later, there is a child, but no wedding-ring. And then the man leaves the first woman, finds a younger woman, marries her . . . It's an old story. Yes, it's an old, old story. It happens all the time -- today, tomorrow, a hundred years ago. People don't change. But this story, set among the green hills of southern England, has something different about it. Perhaps it is only a dream, or perhaps it is magic - a kind of strange dark magic that begins in the world of dreams and phantoms . . .

Jądro ciemności

Joseph Conrad

Jądro ciemności (tytuł oryginalny Heart of Darkness) opowiadanie Josepha Conrada po raz pierwszy opublikowane w 1899 roku w Blackwood's Magazine w trzech odcinkach. W formie książkowej pojawiło się w roku 1902. Jest powszechnie uważane za znaczące dzieło dla angielskiej literatury i część kanonu kultury zachodniej. Ta niewielkich rozmiarów książka jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł (obok Lorda Jima i Nostromo) w dorobku pisarza. Doczekała się adaptacji filmowej i stała się inspiracją dla innych twórców. Jądro ciemności powstało pod wrażeniem ponurych aspektów kolonializmu, których Joseph Conrad doświadczył sam, odwiedzając Wolne Kongo w ostatnim ćwierćwieczu XIX wieku. Treść nawiązuje do tragedii Wolnego Państwa Kongo, prywatnej własności belgijskiego króla Leopolda II w latach 1885-1908. (Wikipedia) Tagi:

Ekstaza w wersji pop. Poszukiwania mistyczne w kulturze popularnej

Katarzyna Krzan

Książka o wzajemnym przenikaniu się kultury popularnej i sakralnej, które tworzą wzajemnie wspierający się i uzupełniający związek. Miejsce doznań mistycznych w kulturze popularnej.Ekstaza w wersji pop, wychodzi od zreferowania założeń i treści przekazywanych przez tradycyjną mistykę, by następnie pokazać jej mutacje w kulturze popularnej aż do pełnego rozkwitu poszukiwań mistycznych w ramach tworu zwanego Erą Wodnika.UWAGI DO WYDANIA DRUGIEGOEkstaza w wersji pop powstała na bazie pracy doktorskiej obronionej przeze mnie w maju 2006 roku na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Dwa lata później ukazała się drukiem nakładem Wydawnictw Akademickich i Profesjonalnych. W 2010 roku wydawnictwo to zostało przejęte przez Oficynę Wydawniczą Łośgraf. Wtedy też pojawiła się koncepcja wydania książki w wersji elektronicznej w prowadzo-nym przeze mnie wydawnictwie e-bookowo. Obecna wersja została wzbogacona o dwie recenzje znajdujące się na końcu publikacji. Zachowano ponadto oryginalną treść, dokonując jedynie nieznacznych poprawek, gdyż, jak okazało się po tych kilku latach, wiele kwestii pozostało nadal aktualnych, a te, które już się zdezaktualizowały zostały bądź zmodyfi-kowane, bądź pozostawione jako świadectwo stanu nauki i myślenia swojego czasu. Pozostaje mi jedynie zaprosić do lektury.Autorka Pierwsze wydanie książki: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne - do nabycia na stronie internetowej https://www.losgraf.pl/s/karta/id/254.RecenzjeWśród publikacji podnoszących wybrane aspekty popkultury książka Katarzyny Krzan wybija się na plan pierwszy - zarówno ze względu na podejmowaną przez autorkę tematykę (kontrowersyjne i wywołujące często sprzeciw konserwatywnej części społeczeństwa połączenie popkultury i religii), jak i na sposób przekazu. "Ekstaza w wersji pop" to praca ważna i ciekawa, w atrakcyjnym dla odbiorców stylu przedstawiająca motyw przenikania sfery sacrum do zjawisk z obszaru kultury masowej, czy też, jak proponuje autorka, postmodernistycznej. Katarzyna Krzan odczytuje współczesne tendencje mistyczne (czy może quasi-mistyczne) w sztuce przez pryzmat doświadczeń religijnych minionych wieków - i z tego zestawienia wyprowadza nader trafną ocenę popkulturowej rzeczywistości. Tadeusz Miczka chce nazwać ten tom ?kompetentnym przewodnikiem po mistycznych przestrzeniach kultury popularnej", ja pokuszę się jeszcze o wzbogacenie tego - celnego przecież - określenia o czynnik estetyczny: Krzan prezentuje nam klarowny wywód, którego, mimo ogromnego badawczego wysiłku, nie ?zaśmieca" nieczytelnymi dla przeciętnego odbiorcy sformułowaniami. Potrafi fachową terminologię odpowiednio przekształcić, przystosować do kompetencji zwykłego czytelnika - tak więc obok specjalistów: kulturoznawców czy szerzej, humanistów, trafić może i do zwykłych zjadaczy chleba, zainteresowanych tematyką. Uzyskuje znakomity pod względem literackim (a nie tylko naukowym) esej, tym bardziej interesujący, że z całego zestawu dokonań ikon popkultury wybiera intrygujące ciekawostki, odrzucając zbędne dla tekstu szczegóły. Przewodnikiem jest nie tylko ta książka, przewodnikiem po zjawiskach kultury popularnej jest sama Katarzyna Krzan.Idealnie poradziła sobie autorka z doborem materiału i opanowaniem popkulturowej rzeczywistości: nie ma tu przykładów zbędnych i niewnoszących nic do tekstu, wyraziste ilustracje kolejnych tez zapadają natomiast w pamięć i podsycają ciekawość czytelników. Bez problemu porusza się Krzan w przestrzeni medialnej, swobodnie charakteryzując kolejne "tajemnicze" procesy zachodzące w przekaźnikach. Podporządkowuje zagadnieniu popmistyki nie tylko dokonania XX wieku - bez wahania klasyfikuje też zdarzenia z rzeczywistości najmłodszej.Zajmuje się autorka mistyką jako reakcją na ekspansję kultury masowej, postrzega przy tym aktualne kwestie socjologiczne jako wynik dyfuzji sakralności i popkultury (przedstawia choćby centra handlowe jako świątynie, poszerzając tym samym socjologiczne klasyfikacje). Pokazuje, jak na religii odbija się nowoczesny sposób odbioru świata, jak globalizacja czy homogenizacja kultury warunkują istnienie przeżyć duchowych. Naświetla związki między kulturą popularną i sakralną czy różnice między tymi elementami egzystencji. Stara się uchwycić istotę mistycyzmu, zatrzymuje się nad zjawiskiem Nowej Ery, przedstawia i tłumaczy modne dziś postawy okołoreligijne - wyjaśnia między innymi popularność filozofii Wschodu czy Kabały. Nie ogranicza się do chrześcijaństwa, z równą uwagą traktuje rozmaite wyznania i sekty.W splocie religii i popkultury kryje się sukces tej książki. Katarzyna Krzan doskonale wychwytuje punkty wspólne ekstazy i masowości, po czym krok po kroku objaśnia ich znaczenie dla sakralności oraz dla kultury popularnej, prezentuje wzajemne wpływy i wynikające z nich strategie promocyjne: dość wspomnieć o źródłach inspiracji Madonny, Beatlesów czy Rolling Stonesów. Przypomina idee kultu, motyw religii bez Boga. Zaskakujące może być potraktowanie komputera jako nowego psychodeliku. Krzan odczytuje religię w kontekście zabiegów marketingowych: to umiejętna reklama zapewni dzisiaj kościołom wyznawców. Katarzyna Krzan pokazuje, jak przejmuje się atrakcyjne dla danej religii elementy i jak - przez powierzchowne, konsumpcyjne postawy kształtuje się jej zafałszowany obraz. Tematem wartym uwagi jest motyw komercji w służbie sakralności - autorka dostrzega w erze pośpiechu konieczność redukowania treści religijnych: tylko sakralność uproszczona, czasem przez to sprowadzona do absurdu, może przynosić zyski.W "Ekstazie w wersji pop" przedmiotem zainteresowania stały się kontrowersyjne elementy kultury popularnej, często bluźniercze odwołania do różnych religii czy świętokradztwo jako strategia promocyjna. Pokazuje Krzan, jak reinterpretacja symboli prowadzić może do skandalu - i szuka części wspólnej dla tradycyjnych obrzędów religijnych oraz współczesnych manifestacji popkulturowych. To wszystko sprawia, że ?Ekstaza w wersji pop" staje się lekturą niebywale atrakcyjną.Izabela MikrutWażna książka z dziedziny kulturyW serii naukowej "Popkultura i media", redagowanej przez profesora Wiesława Godzica, ukazała się książka Katarzyny Krzan "Ekstaza w wersji pop. Poszukiwania mistyczne w kulturze popularnej".*Jest to rozprawa doktorska, napisana pod kierunkiem wybitnego kulturoznawcy i filmoznawcy z Uniwersytetu Śląskiego, profesora Tadeusza Miczki.W przedmowie do książki Tadeusz Miczka pisze:"Autorka znakomicie łączy zalety naukowego warsztatu kulturoznawcy z wartościami właściwie pojmowanej popularyzacji, co nie oznacza spłycenia tematu, ale przeciwnie - atrakcyjność ujęcia i barwny język opisu złożonych i dynamicznych zjawisk kulturowych. Wypracowuje własną, interdyscyplinarną metodę badawczą (...)" (s. 8).W recenzji tej książki szczególnie mocno pragnę podkreślić jasność ujęcia trudnych problemów współczesnej kultury oraz uporządkowanie bogatego i różnorodnego materiału, będącego przedmiotem rozprawy. Wspomniane cechy pracy są dlatego ważne, iż obejmuje ona wiele dyscyplin: kulturoznawstwo stało się, (obejmując takie dziedziny jak wiedza, religia, sztuka, literatura, mass media. polityka, prawo, sport i wiele innych) prawdziwą antropologiczną dziedziną pracy naukowej, wymagająca od autora szerokiego przygotowania. We współczesnej kulturze, obejmującej zwłaszcza koniec XX wieku i początek naszego, dokonuje się mnóstwo procesów, zmieniającej oblicze nie tylko kultury elitarnej, ale i kultury masowej. Między tymi dwoma rodzajami kultury następują zjawiska wymiany, zacierania się dawnych ostrych podziałów. Zmiany w zakresie techniki komunikacji: pojawienie się masowej, dynamicznej komunikacji internetowej, dysków, kaset, telekomunikacji elektronicznej - mają charakter zmian "rewolucyjnych" i uniwersalnych. Człowiek współczesny znajduje się pod szczególnym naciskiem i wpływami rewolucji technologicznej, stanowiącej ważny komponent globalizacji kultury, ale też i wysiłków zmierzających do jej regionalizacji i indywidualizacji. W obrębie tych dynamicznie ścierających się procesów ważną rolę odgrywają poszukiwania mistyczne, które - jak pisze autorka - są reakcją na zjawisko komercjalizacji współczesnego świata, w którym towarem staje się wszystko, co wiąże się z pojęciem kultury. "Mistyka staje się modna, popularna, trendy" - pisze autorka.Zmienia się nie tylko mistyka, ale także i współczesny stosunek do religii. Jest to zjawisko, które obejmuje kultury nie tylko tak laickie - jak francuska, ale także tradycyjnie religijne - jak polska czy hiszpańska.Warto tu podkreślić, iż poruszając się swobodnie pośród różnych szkół mistyczno - religijnych, istniejących dzisiaj, autorka zachowuje tu umiar i delikatność nie atakując wielu wartości tradycyjnie religijnych, poddanych trudnym próbom. Opisuje różne przejawy eskalacji przeżyć i doznań mistycznych w sposób obiektywny i interesujący. Mam tu na myśli na przykład rozdział o mistyce ciała, czy rozdział o proteście przeciwko Zachodowi i nadziejach związanych z kulturami Wschodu.Jest bardzo wiele - jak już wspomniałam - obszarów i problemów kultury, praca dotyczy jednego z najważniejszych zagadnień kultury współczesnej. Trudno bowiem przecenić to, co skąłda się na życie duchowe, mimo iż podlega ono dzisiaj wszechwładnej dominacji rynku i pieniądza. Dlatego jest to książka dla ludzi myślących i wierzących, odczuwających manipulacje środków masowego przekazu i ich próby przywłaszczenia sobie tego, co dawniej stanowiło domenę cichej lektury i medytacji. Książka Katarzyny Krzan wprowadza tych czytelników w złożone mechanizmy współczesności, ułatwiając im rozumienie świata, świata "religii bez Boga" i ideologii konsupcji. Tym czytelnikom tę książke polecam.