Okresy warunkowe są proste!. Kto jeszcze chce zrozumieć KIEDY i JAK używa się okresów warunkowych w praktyce?

Anna Kowalczewska

Kto jeszcze chce zrozumieć KIEDY i JAK używa się okresów warunkowych w praktyce? Zdania podrzędne warunkowe, potocznie mówiąc - okresy warunkowe (conditionals), to jeden z działów angielskiej gramatyki, który sprawia uczącym się najwięcej problemów. Wynika to najprawdopodobniej z opanowywania tego materiału jedynie pamięciowo, bez choćby próby zrozumienia. Wreszcie warunki w angielskim są PROSTE. Autorka jednej z najlepiej ocenianych przez czytelników publikacji - "Mowa zależna jest prosta!" - zachęcona sukcesem swojej pierwszej książki - napisała drugą. Tym razem wykorzystuje swój niezwykły dar do tłumaczenia skomplikowanych zagadnień gramatycznych, by w przyjemny sposób zapoznać czytelników z czymś, co zwykło być zmorą Polaków uczących się angielskiego - z okresami warunkowymi. Po każdym rozdziale dotyczącym węższej partii materiału będziesz mieć możliwość przetestowania nabytej wiedzy w ćwiczeniach, a pod koniec książki znajdziesz rozdział poświęcony przekrojowym ćwiczeniom, gdzie sprawdzisz swoje umiejętności w różnych typach zadań. Jak zobaczysz dzięki lekturze książki - okresy warunkowe przewijają się w języku znacznie częściej niż zwykliśmy myśleć. Jeśli je dobrze opanujesz - będzie Ci łatwiej budować poprawnie wiele różnych zdań, nie tylko takich, jak w najprostszych przykładach ilustrujących warunki.

Eugenia Grandet

Honoré Balzac

Utwór z serii "Komedia Ludzka" - cyklu powieści i opowiadań francuskiego pisarza Honoriusza Balzaka. Balzac potraktował człowieka jako gatunek przyrodniczy i rozpatruje jego odmiany występujące w różnych środowiskach. Siłą napędową jego postaci jest dążenie do kariery i zdobycie pieniędzy. Sprawy finansowe znał z własnego doświadczenia, opisy operacji kredytowych (weksle, długi, wierzyciele, egzekucje) mogą służyć jako przykłady podręcznikowe z ekonomii. Obok pieniądza najważniejszym tematem jest miłość. Balzac zgłębił duszę (psychikę) kobiety, jak mało który pisarz. Po pierwszych sukcesach literackich Balzac prowadził bujne życie towarzyskie, był ulubieńcem pań z towarzystwa, które nie szczędziły mu swych wdzięków. On za to chcąc zaimponować swym kochankom, wydawał więcej niż zarabiał, przez co tonął w długach. Ratował się biorąc zaliczki na powieści, których jeszcze nie napisał.

Drugi koniec świata

Małgorzata Sobieszczańska

Opowieść o tym, że nic nie jest nam dane na zawsze, o dziedzictwie, które nieświadomie w sobie nosimy, o przemijaniu i przebaczeniu. Nowa powieść autorki bestsellerowych Kilku dni lata Jest rok 1938. W Mirabilii pod Nowogródkiem mieszkają obok siebie Polacy, Białorusini, Tatarzy i Żydzi. Są wśród nich gospodarze, jest pisarz ikon, żydowski skryba, szeptucha i jurodiwy. I dwie siostry Olga, która chce tylko przyzwoicie przeżyć swoje życie, oraz Joanka, marząca o tym, by zostać aktorką. Świat, który miał trwać wiecznie, nieoczekiwanie kończy się we wrześniu 1939 roku, gdy do Nowogródka wkraczają Rosjanie.  Kilkadziesiąt lat później, we współczesnej Warszawie, poznajemy Joasię, wnuczkę jednej z sióstr. Skończyła właśnie wydział aktorski i walczy o pracę w zawodzie. Śni jej się wielka kariera, a tymczasem nie zawsze stać ją na opłacenie czynszu. Nieoczekiwanie otrzymuje propozycję zagrania epizodu w filmie fabularnym. Wszystko jednak przebiega zupełnie inaczej, niż przypuszczała  Drugi koniec świata to opowieść o pasji i sile przetrwania na przekór wszystkiemu, o sztuce i miłości, o naszej bezradności wobec zła i ulotności istnienia. Czy sami kształtujemy nasz los, czy jest on już zdeterminowany genami, miejscem i czasem urodzenia?  Przedwojenny Nowogródek i tętniąca życiem współczesna Warszawa w nowej powieści Małgorzaty Sobieszczańskiej te światy doskonale się przeplatają. Autorka po raz kolejny udowadnia, że jak mało kto potrafi pisać o ludziach, ich sile, wytrwałości, marzeniach i namiętnościach.

Uzależnienie od nowych mediów

Joanna Seweryn

Jednym z problemów wychowawczych, z jakim spotykają się rodzice i nauczyciele w opiece nad dzieckiem jest uzależnienie dzieci i młodzieży od współczesnych narzędzi komunikacji.Współczesne środki komunikacji wywierają ogromny wpływ na rozwój psychiczny człowieka. Internet, komputery, telewizja oraz telefony komórkowe coraz częściej uzależniają od siebie. Dotyczy to szczególnie młodych ludzi, którzy mają z mediami największy i najczęstszy kontakt. Dzieci i młodzież coraz częściej przyznają, że nie są w stanie obyć się bez komputera, komórki czy odtwarzacza MP3. Kontakt z komputerem i telewizją zastępuje kontakty z rówieśnikami i rodziną. Media stają się najważniejszym źródłem informacji i rozrywki dla młodych ludzi, wypierając tym samym wychowawców i rodziców.Fragment WstępuPraca Joanny Seweryn: "Uzależnienie od nowych mediów wśród młodizeży w wybranych czasopismach pedagogicznych" ukazuje problemy wychowawcze związane z wpływem nowych mediów na życie nastolatków. Joanna Seweryn zbadała szereg artykułów na ten temat ukazujących się w takich pismach pedagogicznych jak: "Opieka-Wychowanie-Terapia", "Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze" oraz "Remedium". Praca prezentuje wyniki przeprowadzonych badań.Spis treściWSTĘP    Rozdział I    Przegląd literatury związanej z problematyką uzależnień 1.1 Definicja uzależnienia    1.2 Rodzaje uzależnień    1.3 Etiologia uzależnień    1.4 Prezentacja dotychczasowego stanu badań w zakresie uzależnień od współczesnych narzędzi komunikacji Rozdział II    Nowa Era komunikacji - człowiek  synonimem kogoś uzależnionego 2.1 Nowa Era komunikacji    2.2 Problem uzależnień od komputera    2.3 Internet zagrożeniem dla wychowania    2.4 Uzależnienie od telefonu komórkowego    2.5 Wpływ uzależnienia od telewizji na problemy wychowawcze    Rozdział III    Charakterystyka wybranych  czasopism pedagogicznych 3.1 Struktura wybranych czasopism pedagogicznych    3.2 Zagadnienia teoretyczne    3.3 Praktyka i doświadczenia    3.4 Liczebność artykułów o problematyce uzależnień od współczesnych narzędzi komunikacji    3.5 Treści badanych artykułów    PODSUMOWANIE I WNIOSKI    BIBLIOGRAFIA    

Skąd mogę wiedzieć, czy Jezus naprawdę istniał?

LOGOS MEDIA

Czy mówiąc o Jezusie jesteśmy zdani tylko na wiarę? Czy analizując źródła historyczne możemy dojść do wniosku, że Jezus z Nazaretu jest wielkim nieobecnym? Jak wyglądają fakty? Skąd mogę wiedzieć...? to przegląd fascynujących dokumentów z pierwszych wieków naszej ery. Wnioski z ich analizy stanowią wyzwanie dla każdego szczerego poszukiwacza prawdy. Nie da się przejść obok nich obojętnie.

Pijany martwym Gruzinem

Witold Gapik

Witold Gapik napisał książkę niezwykłą, pełną pasji i niezwykłych emocji. Mistrzowsko przedstawił ludzi i miejsca położone wokół Kaukazu i w Azji Środkowej – dawne republiki Związku Radzieckiego na pograniczu Rosji, Chin, Pakistanu, Afganistanu i Iranu. Zanurzył się w klimat codziennego życia, kultury, historii i tradycji ludów mieszkających na terenach fascynujących, ale i bardzo trudnych. Przedstawione historie są momentami tak niewiarygodne i dramatyczne, że zastanawiamy się, czy rzeczywiście mogły mieć miejsce. Książka ta, z pogranicza reportażu, powieści łotrzykowskiej i opowieści z dalekich krajów, wciąga tak bardzo, że nie daje nam choćby na chwilę oderwać się od niej. Lilianna Łungina, wybitna rosyjska tłumaczka, powiedziała kiedyś: „Życie nauczyło mnie, że odwaga intelektualna przychodzi o wiele trudniej niż fizyczna, niż przezwyciężenie strachu o własną skórę. Łatwiej jest ryzykować życie niż przyznać się przed sobą, że droga, którą się szło, była błędna”. Witold Gapik wyznaje tę samą zasadę, i to z doskonałym skutkiem dla Czytelnika…

The Fair God. Or The Last of the Tzins: A Tale of the Conquest of Mexico

Lewis Wallace

Lewis Wallace writes a very credible account of the fall of the Aztec Empire. The account is penned by the fictional Viceroy Mendoza to the Emperor. The main character talks about his respect for the Aztec nation. This is a story about the conflict between the Spanish and the Aztecs.

"Forum Lingwistyczne" 2016, nr 3

red. Ewa Biłas-Pleszak, red. Magdalena Pastuchowa, red. Katarzyna Sujkowska-Sobisz, red. Jacek Warchala

Redaktor naczelna Magdalena Pastuchowa, redakcja naukowa numeru Ewa Biłas-Pleszak, Katarzyna Sujkowska-Sobisz, Jacek Warchala   Językoznawstwo współczesne traci swój autonomiczny wymiar, odwołuje się bowiem do dziedzin takich, jak socjologia, psychologia, neurologia, kognitywistyka czy informatyka, a także zmienia profil swoich badań na bardziej praktyczny. Prezentowany numer „Forum Lingwistycznego” wpisuje się właśnie w tak rozumianą tendencję, stając się  płaszczyzną wymiany myśli, koncepcji, metod stosowanych w językoznawstwie, ale także przestrzenią penetrowania dziedzin pokrewnych, jak logopedia i neurolingwistyka czy wyrosła z językoznawstwa socjolingwistyka; ma stać się także obszarem przełamywania granic między dziedzinami, stąd obecność tekstów wprowadzających odbiorcę  na teren politologii, socjologii lub medioznawstwa.  Artykuły zawarte w dziale Studia łączy próba rekonstrukcji praktyk językowych, zainteresowanie szczegółem i chęć zastosowania lingwistycznych narzędzi do badania genetycznie i gatunkowo różnych tekstów oraz zjawisk. Jako temat potraktowano w nich wypowiedzi zamieszczone w mediach masowych – prasie, radiu (także w ich odsłonie internetowej) oraz telewizji ‒  w odmianach zarówno mówionej, jak i pisanej. W dziale tym znalazł się również tekst dotyczący związku badań językoznawczych z praktyką logopedyczną. W dziale Archiwalia zamieszczono tłumaczenie dwu tekstów z końca XX i początku XXI w. Oba artykuły warte są przypomnienia ze względu na wagę i aktualność poruszanej problematyki. Teksty zebrane w dziale Polemiki, choć z pozoru różne, to powiązane analizą języka i jego społecznych realizacji. Dział Varia gromadzi m.in. opracowania dokumentujące życie naukowe Instytutu Języka Polskiego im. Ireny Bajerowej, czyli sprawozdania z konferencji organizowanych w latach 2015 i 2016.