Robinson amerykański. Szkoła Robinsonów. LÉcole des Robinsons

Jules Verne

Szkoła Robinsonów (inna wersja tytułu polskiego tłumaczenia: Robinzon amerykański, fr. LÉcole des Robinsons, 1882) jednotomowa powieść Juliusza Verne'a z cyklu Niezwykłe podróże złożona z 22 rozdziałów. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Szkoła_Robinsonów). Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et française. Godfrey, jeune homme désuvré de 22 ans, vit chez son oncle, le richissime Lord William W. Kolderup. Avant de se marier avec la jeune et jolie Phina, il demande entreprendre un voyage en mer de deux ans. Accédant son désir, son oncle l'envoie visiter la Nouvelle-Zélande bord du Dream, commandé par le capitaine Turcotte, en compagnie de son mentor et professeur de maintien et de danse, le professeur T. Artelett. Malheureusement, le navire sombre quelques encablures d'une île o Godfrey, naufragé malgré lui, devra apprendre survivre, organiser sa vie et affronter les sauvages. Accompagné de T. Artelett, le seul autre rescapé du naufrage, le jeune homme blasé est confronté l'école de la vie et découvrira la valeur de l'effort et la tâche virile d'acquérir sang-froid et courage. (https://fr.wikipedia.org/wiki/L'École_des_Robinsons)

Team Foundation Server 2015 Customization. Take your expertise to the next level by unraveling various techniques to customize TFS 2015

Gordon Beeming

Religijne wychowanie potomstwa w małżeństwach mieszanych

Monika Gwóźdź

Praca stanowi analizę zagadnienia religijnego wychowania potomstwa w małżeństwach zawartych przez osoby należące do różnych wyznań i religii. W niniejszej publikacji czytelnik znajdzie wyjaśnienie podstawowych praw człowieka, takich jak wolność religijna oraz prawo rodziców do wychowania swojego potomstwa; prawa te zostały omówione w kontekście religijnego wychowania potomstwa. Główną część opracowania stanowi analiza wątków składających się na życie małżeństw mieszanych – stosunek Kościoła katolickiego do takich związków, warunki udzielenia zgody na zawarcie małżeństwa z osobą innego wyznania, sposoby rozwiązywania problemów dotyczących przynależności religijnej potomstwa oraz opis praktyk religijnych chrześcijańskich rodzin. Te same zagadnienia zostały też przeanalizowane pod kątem małżeństw zróżnicowanych religijnie (pod uwagę wzięto judaizm, islam, buddyzm i hinduizm). Z uwagi na fakt coraz częstszej migracji wszystkie wymienione zagadnienia są dzisiaj bardzo ważne. Książka kierowana jest do wszystkich zainteresowanych tematem małżeństw zróżnicowanych wyznaniowo lub religijnie zarówno z uwagi na aktualność tematu, jak i interes prywatny, tj. chęć zawarcia takiego małżeństwa.

Die Leiden des jungen Werther

Johann Wolfgang von Goethe

Die Lei­den des jun­gen Wer­ther Was ich von der Ge­schich­te des ar­men Wer­ther nur ha­be auf­fin­den kön­nen, ha­be ich mit Fleiß ge­sam­melt, und le­ge es euch hier vor, und weiß, daß ihr mirs dan­ken wer­det. Ihr könnt sei­nem Geis­te und sei­nem Cha­rak­ter eu­re Be­wun­de­rung und Lie­be, sei­nem Schick­sa­le eu­re Trä­nen nicht ver­sa­gen. Und du, gu­te See­le, die du eben den Drang fühlst wie er, schöp­fe Trost aus sei­nem Lei­den, und laß das Büch­lein dei­nen Freund sein, wenn du aus Ge­schick oder ei­ge­ner Schuld kei­nen nä­he­ren fin­den kannst. [...] Johann Wolfgang von Goethe Ur. 28 sierpnia 1749 r. we Frankfurcie Zm. 22 marca 1832 r. w Weimarze Najważniejsze dzieła: Cierpienia młodego Wertera (1774); Goetz von Berlichingen (1773), Król olch (1782), Herman i Dorota (1798), Lis Przechera (1794), Lata nauki Wilhelma Meistra (1796), Faust (cz.I 1808, cz.II 1831), Powinowactwo z wyboru (1809), Lata wędrówki Wilhelma Meistra (1821); Z mojego życia. Zmyślenie i prawda (1811-1833) Najwybitniejszy poeta niemiecki czasu ?burzy i naporu". Dał kulturze europejskiej nowy typ romantycznego bohatera, ale nie uważał się za romantyka, pozostając wierny klasycyzmowi. Pochodził z zamożnej rodziny mieszczańskiej. Już w młodości czuł uwielbienie dla sztuki, miał też w tej dziedzinie gruntowne wykształcenie, dlatego porzucił adwokaturę dla poezji. Jego zainteresowania literackie (Homerem i Biblią jako zapisem ?dzieciństwa ludzkości", Shakespearem, pieśniami ludowymi) ukierunkował J.G. Herder. W 1775 r. Goethe przeniósł się do Weimaru, gdzie założył szkołę dla młodych artystów. Przyjaźnił się z F. Schillerem. Żywił szczególną sympatię do Polaków, gościł u siebie m.in. A. Mickiewicza, którego kazał sportretować. autor: Magdalena Szmigielska   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dzieje lisowczyków. W czterech tomach: tom II

Maurycy Dzieduszycki, Wojciech Dębołęcki

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu Dzieje lisowczyków. W czterech tomach. Lisowczycy, lisowczyki (początkowa nazwa straceńcy, również chorągiew elearska) formacja lekkiej jazdy polskiej o charakterze utrzymującego się z łupów wojska najemnego. Oparta na wzorach ustrojowych konfederacji wojskowych, sformowana została w 1614 roku pierwotnie jako konfederacja żołnierska pod wodzą pułkownika Aleksandra Józefa Lisowskiego herbu Jeż. Zawiązki tej formacji powstały już jednak w czasie służby Lisowskiego u Dymitra II Samozwańca w latach 16071611. Dwutysięczny oddział lisowczyków brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej 16091618. Od śmierci Lisowskiego w 1616 r. dowodzeni byli przez pułkownika Stanisława Czaplińskiego. Od 1619 r. ich dowódcą był Walenty Rogowski[2]. W czasie wypraw moskiewskich przeprowadzili szereg operacji zaczepnych na terytorium Carstwa Rosyjskiego, rozbijając w grudniu 1617 r. pod Kaługą wojska rosyjskie kniazia Dymitra Pożarskiego. Ich łupiestwo spowodowało m.in. obłożenie tej formacji klątwą, która jednak po pewnym czasie została zdjęta. Celem utworzenia oddziałów lisowczyków było odciążenie skarbu Rzeczypospolitej od obowiązku wypłacania im żołdu. Werbowano ich, zapewniając im pełną swobodę zagarniania łupów wojennych, które były ich jedynym wynagrodzeniem za służbę. Formacja była złożona z najemników różnej narodowości, głównie Polaków, Litwinów i Rusinów. Dowódców obierali sobie sami za pomocą głosowania. Podobnie jak cała jazda narodowego autoramentu, dzielili się na towarzyszy, pocztowych oraz czeladź ciurów, tworzących oddzielne chorągwie, które brały udział w manewrach, a czasami w boju (co było nowością w wojskach polskich). Pułk lisowczyków (zazwyczaj ponad 1000 ludzi) dzielił się na chorągwie, z czego dwie (czarna i czerwona) podlegały bezpośrednio dowódcy. Pułki dowodzone były przez pułkowników z pomocą oboźnego, sędziego i strażnika. Chorągwie prowadzone były przez rotmistrzów z pomocą porucznika i chorążego. Specjalizowali się w zagonach na terytorium wroga, walczyli bez taborów, zaopatrując się w terenie, na którym operowali. Poruszali się podobnie jak Tatarzy, komunikiem, tzn. nie mieli wozów, tylko po kilka koni do jazdy wierzchem, a wyposażenie i żywność przewozili na koniach jucznych. Specyficzny był sposób dosiadania przez nich koni stali w strzemionach, pochylając się nad koniem, aby maksymalnie mu ulżyć i wykorzystać jego możliwości (podobnie jeżdżą dzisiejsi dżokeje). Powodowało to również zwiększenie siły zamachu bronią sieczną lub obuchową (cios z przysiadu), ułatwiało obracanie się w celu wystrzelenia pocisku, jak również przesiadanie się na innego konia w biegu. Ich siodła były niewielkich rozmiarów. Charakteryzowali się błyskawicznym przemieszczaniem, wynikającym ze sposobu jazdy, stosowaniem podstępów i forteli wojennych, niezwykłą odwagą oraz straszliwym pustoszeniem i rabowaniem terenów, na których przebywali. Ich wyszkolenie jeździeckie i bojowe wzbudzało podziw cudzoziemców. Wyróżniali się dzielnością, ale także okrucieństwem i szczególnym zamiłowaniem do rabunku, który został na stałe przypisany do zasad działania tej formacji (np. mieli zwyczaj zabijać każdego napotkanego przechodnia, żeby nie pozostawiać świadków). Cieszyli się wielką sławą w Europie jako niezrównana w szybkości jazda (pokonywali dziennie do 150 km). Ich uzbrojenie i ubiór były niemal całkowicie dowolne i zależne od stopnia zamożności konkretnego żołnierza. Nosili pełniące funkcję miękkiej zbroi pikowane żupany, baczmagi (skórzane buty), czapki typu kołpak i charakterystyczne obcisłe spodnie. Nie używali metalowych zbroi, niektórzy nosili misiurki lub kolety, korzystali też ze zdobycznych kałkanów. Uzbrojenie zaczepne składało się z szabli (obowiązkowo), łuku refleksyjnego chowanego w sajdaku (pokrowiec na łuk z kołczanem), ewentualnie krótkich pik lub rohatyn. Zamiennie z łukami czasami używano pistoletów, rusznic, arkebuzów lub bandoletów. Oficerowie posiadali dodatkowo nadziak bądź czekan i niekiedy koncerz lub pałasz troczony przy siodle, zazwyczaj pod lewym kolanem. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lisowczycy).

Jak zrozumieć uzależnienia

Monika Sałapat

Poznaj sekretne metody, które pozwolą Ci raz na zawsze pozbyć się niechcianych nawyków i uzależnień. Czy jesteś gotowy, aby spojrzeć w oczy własnym demonom? Każdy z nas jest od czegoś uzależniony. Uważasz, że ciebie to nie dotyczy? To może cię zaskoczyć, ale skala tego problemu w Polsce jest niewyobrażalna i cały czas się pogłębia. Na własne życzenie doprowadzamy do samozagłady, balansując na krawędzi jedynego życia, jakie mamy. Zbyt długo byliśmy bezradni, biernie poddając się schematom, które wykorzystują ludzkie słabości. Nadszedł czas, by stawić im czoło. Twoja wolność to wyłącznie Twój wybór! Książka pozwala zmierzyć się z demonami DDA i DDD, oswoić kortyzol i adrenalinę, pozbyć się negatywnych przekonań i przetransformować emocje. "Ta książka porusza bardzo ważny temat uzależnień. Autorce udało się poruszyć go w sposób przystępny i angażujący dzięki autentycznym historią osób walczących z tą chorobą. Książka pokazuje, że pomoc w zwalczaniu uzależnień jest w zasięgu ręki, co daje nadzieję osobom walczącym z tym problemem. z całego serca polecam ją przeczytać!" Daniel Józek QCZAJ MONIKA SAŁAPAT wieloletnia businesswoman oraz aktywna trenerka, specjalizująca się w treningu mentalnym i coachingu. Studentka psychologii, autorka książek i pasjonatka rozwoju osobistego. Ukończyła Akademię Trenerów Mentalnych, gdzie uzyskała tytuł zawodowy oraz certyfikat Uniwersytetu Łazarskiego w Warszawie.

Reinforcement Learning Algorithms with Python. Learn, understand, and develop smart algorithms for addressing AI challenges

Andrea Lonza

Reinforcement Learning (RL) is a popular and promising branch of AI that involves making smarter models and agents that can automatically determine ideal behavior based on changing requirements. This book will help you master RL algorithms and understand their implementation as you build self-learning agents.Starting with an introduction to the tools, libraries, and setup needed to work in the RL environment, this book covers the building blocks of RL and delves into value-based methods, such as the application of Q-learning and SARSA algorithms. You'll learn how to use a combination of Q-learning and neural networks to solve complex problems. Furthermore, you'll study the policy gradient methods, TRPO, and PPO, to improve performance and stability, before moving on to the DDPG and TD3 deterministic algorithms. This book also covers how imitation learning techniques work and how Dagger can teach an agent to drive. You'll discover evolutionary strategies and black-box optimization techniques, and see how they can improve RL algorithms. Finally, you'll get to grips with exploration approaches, such as UCB and UCB1, and develop a meta-algorithm called ESBAS.By the end of the book, you'll have worked with key RL algorithms to overcome challenges in real-world applications, and be part of the RL research community.

Oda III

August von Platen

Oda IIIPi­ra­mi­da Ce­stiu­sza Głu­chy mo­nu­ment; ty su­ro­wo pa­trzysz,  Gru­zy, gro­bow­ce oglą­da­ją­cy je­no,  Szcząt­ki od Ro­my tu prze­ta­cza w da­le,  Wi­je się Ty­ber!    Dum­na mo­gi­ło, dźwi­gnę­ła cię py­cha,  Dwo­ma pię­trzysz się ty­sią­ca­mi lat. Au­gust  Świa­tu na­rzu­cił str­wo­żo­ne­mu po­przez  Tru­pa Ce­za­ra!    Ko­ści spo­koj­nie nie­chaj spo­czną mo­je  Tu­taj, oj­czy­zny roz­pro­szo­ne z da­la,  W szro­ny zię­bią­cej po­nad war­gą wszel­ki  Od­dech pło­ną­cy!    Chęt­nie zrzek­nę się po­bok te­go gła­zu  Te­go, co Ro­ma nam od­ma­wia sro­go:  Świa­ta za­świa­tów, Apo­sto­łów je­no  Klu­czem zwar­te­go!    Wiedź­cie ra­czej mnie cho­ciaż­by i w pie­kło,  Du­sze pra­daw­ne w schro­nie­niu tam drze­mią,  Ho­mer hym­ny tam wzno­si, w lau­rach spo­cznie  So­fokl znu­żo­ny. [...]August von PlatenUr. 24 października 1796 w Ansbach (w płd. części Niemiec) Zm. 5 grudnia 1835 w Syrakuzach na Sycylii Także: August von Platen-Hallermünde. Niemiecki poeta i dramatopisarz. Syn wysokiego urzędnika, kształcił się w szkole wojskowej w Monachium, następnie studiował filologię w Szwajcarii. Był zafascynowany postacią i filozofią Friedricha von Schellinga, teoretyka romantyzmu. Debiutował tomikiem Ghaselen (Gazele), inspirowanym poezją Bliskiego Wschodu. Jego poezja nie była dobrze przyjmowana w kręgach literackich ówczesnych Niemiec, toteż poeta przeniósł się na stałe do Włoch. Popadł w konflikt z Hienrichem Heine. Zmarł podczas epidemii cholery na Sycylii. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.