Pandas 1.x Cookbook. Practical recipes for scientific computing, time series analysis, and exploratory data analysis using Python - Second Edition

Matt Harrison, Theodore Petrou

The pandas library is massive, and it's common for frequent users to be unaware of many of its more impressive features. The official pandas documentation, while thorough, does not contain many useful examples of how to piece together multiple commands as one would do during an actual analysis. This book guides you, as if you were looking over the shoulder of an expert, through situations that you are highly likely to encounter.This new updated and revised edition provides you with unique, idiomatic, and fun recipes for both fundamental and advanced data manipulation tasks with pandas. Some recipes focus on achieving a deeper understanding of basic principles, or comparing and contrasting two similar operations. Other recipes will dive deep into a particular dataset, uncovering new and unexpected insights along the way. Many advanced recipes combine several different features across the pandas library to generate results.

Cudzoziemiec

Charles Baudelaire

Cudzoziemiec — Kogóż miłujesz najbardziej, człowieku zagadkowy, powiedz? Ojca twego, matkę, siostrę, czy brata twego? — Nie znam ojca, ni matki, ni siostry, ni brata. — Przyjaciół? — Posługujesz się słowem, którego znaczenie aż po dziś dzień pozostało mi niepojęte. — Ojczyznę? — Nie wiem, pod jaką znajduje się szerokością. — Piękno? — Kochałbym je chętnie, bóstwem i nieśmiertelnym. — Złoto? — Jest mi tak nienawistne, jak tobie Bóg. — Eh, cóżże więc kochasz, zadziwiający cudzoziemcze? — Miłuję obłoki... obłoki sunące... ot tam... przedziwne obłoki! [...]Charles BaudelaireUr. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu Zm. 31 sierpnia 1867 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: (zbiory wierszy) Kwiaty zła (1857), Sztuczne raje (1860), Paryski spleen (1864); (zbiory pism estetycznych) Salon 1845, Salon 1846, Malarz życia nowoczesnego (1863), Sztuka romantyczna (1868); Moje obnażone serce (1897) Francuski poeta i krytyk sztuki, jedna z najbardziej wpływowych postaci literatury XIX w. Zaliczany do grona tzw. ,,poetów przeklętych". Ostatni romantyk (wyprowadził własne wnioski z wielowątkowego dorobku tej epoki), był jednocześnie zwolennikiem metody realistycznej w literaturze. Bliskie sobie tematy i idee odnajdowali w jego twórczości parnasiści (?sztuka dla sztuki?, ?piękno nie jest użyteczne?), wyznawcy dekadentyzmu (ból istnienia), symboliści, surrealiści czy przedstawiciele modernizmu katolickiego; w jego dorobku za równie istotne jak utwory własne uważa się przekłady wierszy Edgara Allana Poego. W 1841odbył podróż morską odwiedzając wyspy Mauritius i Reunion oraz (być może) Indie, co jako doświadczenie egzotyki wpłynęło na jego wyobraźnię poetycką. Od 1842 r. przez dwadzieścia lat był związany z pół-Francuską, pół-Afrykanką urodzoną na Haiti Jeanne Duval, aktorką i tancerką, której poświęcił wiele ze swoich najsłynniejszych wierszy (m.in. Padlina, Do Kreolki, Sed non satiata, Zapach egzotyczny, Tańcząca żmija). Jej portret w półleżącej pozie stworzył w 1862 r. Manet. Pierwsze publikacje Baudelaire'a dotyczyły malarstwa (zbiory Salon 1845 i Salon 1846) i również później zajmował się on krytyką sztuk plastycznych (w 1855r. wydał kolejny tom szkiców), a jego artykuły poświęcone Delacroix, Ingresowi czy Manetowi (Malarz życia współczesnego) należą do kanonicznych tekstów teoretycznych o sztuce. Choć nie zajmował się muzyką, był pierwszym, który docenił dzieło Wagnera. W 1848 r. Baudelaire włączył się aktywnie w rewolucję Wiosny Ludów ? o epizodzie tym zadecydowały nie tyle poglądy polityczne, ile poryw ducha i osobista niechęć do ojczyma, Jacques'a Aupicka, generała armii francuskiej. Nie najlepiej czuł się w rzeczywistości ustanowionego po upadku rewolty burżuazyjno-konserwatywnego ładu II Cesarstwa; niemal jako osobistą tragedię przeżył zarządzoną przez Napoleona III przebudowę Paryża, w wyniku której wyburzono wiele ze starej, średniowiecznej zabudowy miasta. Z powodu wydanego w 1857 r. tomu poezji Kwiaty zła autor został oskarżony o obrazę moralności, skazany na grzywnę i zmuszony do usunięcia niektórych utworów (pełne wydanie ukazało się dopiero w 1913 r.). Baudelaire obracał się w kręgu najwybitniejszych twórców epoki, takich jak Balzac, Nerval, Flaubert czy Gautier. Zostawił też wiele artykułów (pisanych często na zamówienie do gazet) o współczesnych mu twórcach literatury oraz żywych portretów kolegów po piórze w pamiętnikach Moje serce obnażone czy wydanych pośmiertnie Dziennikach poufnych. Przy tej okazji formułował swój własny system filozoficzno-estetyczny. Pierwsze, powierzchowne wrażenie każe uznać, że Baudelaire epatuje obrazami wszystkiego, co budzi obrzydzenie oraz śmiałą erotyką. Jednak nie zajmował się on obrazoburstwem dla niego samego, ale uznając, że ?świat jest słownikiem hieroglifów?, uważał, że należy dostrzec i zinterpretować wszelkie przejawy rzeczywistości, co pozwoli dosięgnąć piękna będącego absolutem istniejącego poza światem; jego teoria estetyczna naznaczona była mistycyzmem w duchu Swedenborga i platońskim idealizmem. Pierwszy tom jego wierszy charakteryzuje klasyczna forma, w którą wlana została nie poruszana dotąd tematyka, natomiast Paryski spleen jako zbiór poematów prozą stanowi krok w kierunku poezji nowoczesnej. Powszechnie uważa się, że Baudelaire zmarł na syfilis, podobnie jak jego wieloletnia kochanka, był też uzależniony od laudanum i przypuszczalnie od opium, nadużywał alkoholu, przez lata pędził życie kloszarda. W 1866 r. podczas pobytu w Belgii doznał wylewu krwi do mózgu i został częściowo sparaliżowany. Rok później zmarł w klinice w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse. Wydaniem pozostałych po nim pism zajęła się owdowiała powtórnie matka. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rezydencja

Lilith

Inkeri właśnie zakończyła długi związek i wyjeżdża na Węgry do pracy w pięknej starej rezydencji, gdzie zamożna rodzina Makinenów przygotowuje się do zbliżającego się ślubu ich córki. Bohaterka jest od samego początku oczarowana posiadłością, a kiedy przez główne drzwi domu wychodzi zaskakująco przystojny i egzotycznie wyglądający nieznajomy, w głowie dziewczyny pojawia się myśl, że właśnie spotkała kogoś, kto pomoże jej się otrząsnąć po niedawnym rozstaniu. Niestety, szybko okazuje się, że tym olśniewającym mężczyzną jest pan młody, Ilkka Vahtokari. Inkeri wydaje się, że jej fascynacja jest odwzajemniona, ale nie zamierza romansować z zajętym mężczyzną, szczególnie że wśród gości weselnych nie brakuje interesujących kandydatów do flirtu. Jednak Ilkka nie zamierza się poddać, a dziewczyna wkrótce staje przed trudnym wyborem: czy zaspokoi swoją tęsknotę za miłością z innymi, samotnymi mężczyznami, czy też ostatecznie ulegnie panu młodemu?

Akt twórczy jako mimesis. "Dziś są moje urodziny" - ostatni spektakl Tadeusza Kantora

Marek Pieniążek

Monografia ostatniego, nieukończonego spektaklu twórcy Cricot 2. W oparciu o niepublikowane dotąd źródła (zarejestrowane na taśmach wideo próby spektaklu, rękopisy Tadeusza Kantora, rysunki itp.) autor odtwarza proces powstawania przedstawienia, przerwany przez śmierć reżysera. Interpretacje koncentrują się tu wokół cząstkowych ujawnień dzieła, mających miejsce za życia artysty. Książka składa się z sześciu rozdziałów przybliżających skomplikowane zależności między artystą-autorem i dziełem „w toku”. Proces tworzenia inscenizacji „Urodzin” jest ujmowany jako wysiłek poszukiwania pamięciowych śladów i ich powtarzania w scenicznej reprezentacji, a rola Tadeusza Kantora – jako demiurga, który kulminuje i przekracza postawy przyjmowane przez siebie w poprzednich przedstawieniach Teatru Śmierci.

Jak będziemy udzielać nowego urlopu opiekuńczego - sprawdź na przykładach

Monika Frączek

W 2022 roku pracownicy mają otrzymać prawo do 5 dni tzw. urlopu opiekuńczego rocznie. Tak wynika z projektu nowelizacji Kodeksu pracy, który ma wejść w życie do początku sierpnia 2022 roku (jak przewiduje dyrektywa UE). Jak udzielać nowego urlopu? Komu dokładnie będzie przysługiwał? Czy będzie płatny? Czy jego wymiar będzie proporcjonalnie obniżany?  Czy będzie dawał pracownikowi ochronę przed wypowiedzeniem? Sprawdź odpowiedzi na te i wiele innych pytań.

Tajny agent. The Secret Agent

Joseph Conrad

Tajny agent (The Secret Agent) autorstwa Josepha Conrada to fascynująca powieść szpiegowska, której akcja toczy się w Londynie pod koniec XIX wieku. Wydana w 1907 roku i dostępna w edycji dwujęzycznej polsko-angielskiej, książka przedstawia mroczny świat anarchizmu, terroryzmu i manipulacji. Głównym bohaterem jest Adolf Verloc, szpieg działający na zlecenie nieokreślonego państwa, prawdopodobnie Rosji. W swojej codzienności prowadzi podwójne życie: z jednej strony jest niepozornym właścicielem sklepu, z drugiej - uwikłanym w sieć politycznych intryg. Powieść ukazuje nie tylko jego skomplikowane relacje z tajemniczymi mocodawcami, ale również dramatyczną więź z rodziną, w szczególności z niepełnosprawnym intelektualnie szwagrem Steviem, którego losy splatają się z niebezpiecznymi wydarzeniami. Tajny agent to nie tylko trzymająca w napięciu historia szpiegowska, ale także głęboka analiza moralnych dylematów i społecznych niepokojów epoki. Conrad, odchodząc od morskich opowieści, zagłębia się tutaj w psychologię swoich bohaterów, kreśląc przy tym ponury obraz Londynu, który przywołuje na myśl "Bleak House" Charlesa Dickensa. Dzięki swojej uniwersalnej tematyce, powieść zyskała status literackiego klasyka, wielokrotnie adaptowanego na potrzeby teatru, filmu, radia i telewizji. Temat terroryzmu sprawił, że po atakach z 11 września 2001 roku, Tajny agent stał się jedną z najczęściej cytowanych książek w amerykańskich mediach. To dzieło, które nie tylko wciąga, ale i zmusza do refleksji nad naturą władzy, lojalności i ludzkiej kondycji.

Jego wysokość

Beata Majewska

Efekt mariażu 365 dni i Arabskiej żony. Całe życie Izabelli Sarneckiej zmienia jedna służbowa podróż do Dubaju. Tam przeznaczenie stawia na drodze pięknej Polki Jego wysokość Omara Al-Sauda - niedostępnego i prominentnego członka saudyjskiej rodziny królewskiej. Dziewczyna jeszcze nie wie, że jej los został właśnie przesądzony, a każdy kolejny krok - zaplanowany. Kolejne miesiące wydają się sielanką, ale w mroku czai się zło. W świecie, w którym liczą się tylko pieniądze i władza, a kobiety znaczą niewiele, niektórzy mogą się posunąć daleko, by spełnić swoje obsesyjne pragnienia. Łatwo pomylić złudzenia z prawdą, jeszcze łatwiej - pożądanie z miłością, a książęcy pałac - z więzieniem. Poznaj historię kobiety, która z pozoru wolna, wpada w pułapkę własnych uczuć.

Olek u lekarza

Dina Gellert

Olek idzie do lekarza, gdzie ma być zmierzony, zważony i... zaszczepiony. Na to ostatnie chłopiec wcale nie ma ochoty, ale jeśli tylko będzie mógł założyć strój Super Rekina, to chyba jakoś to będzie. Może nawet przekaże część swoich supermocy tacie.