Katedra Najświętszej Panny Paryskiej. Dzwonnik z Notre-Dame. Notre-Dame de Paris 1482. The Hunchback of Notre Dame

Victor Hugo

"Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu powieść Wiktora Hugo znana w Polsce również pod tytułem Dzwonnik z Notre-Dame, osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Książka wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika. Książka została napisana pod wpływem odnalezienia przez autora greckiego napisu (Przeznaczenie) na ścianie Katedry Notre-Dame. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Katedra_Marii_Panny_w_Paryżu) Notre-Dame de Paris relve du genre du roman historique, qui est la mode au début du XIXe sicle16, de mme que la période du Moyen Âge qui suscite un intért nouveau de la part des écrivains et des potes partir des années 1820, sous l'impulsion d'auteurs comme Chateaubriand ou Madame de Staël. Le chapitre Paris vol d'oiseau , en particulier, présente une tentative de reconstitution historique du Paris de 1482. Mais Victor Hugo ne se considre pas comme tenu de respecter la vérité historique tout prix et n'hésite pas modifier le détail des faits et resserrer l'intrigue pour faire mieux ressortir le caractre de personnages historiques comme Louis XI ou pour mettre en avant sa vision de l'Histoire. En cela, il applique son roman les principes exposés dans un article propos de Walter Scott qu'il a publié en 1823, et o il affirme : j'aime mieux croire au roman qu' l'histoire, parce que je préfre la vérité morale la vérité historique . (https://fr.wikipedia.org/wiki/Notre-Dame_de_Paris_(roman) The novel's original French title, Notre-Dame de Paris (the formal title of the Cathedral) indicates that the Cathedral itself is the most significant aspect of the novel, both the main setting and the focus of the story's themes. With the notable exception of Phoebus and Esmeralda's meeting, almost every major event in the novel takes place within, atop, and around the outside of the cathedral, and also can be witnessed by a character standing within, atop, and around the outside of the cathedral. The Cathedral had fallen into disrepair at the time of writing, which Hugo wanted to point out. The book portrays the Gothic era as one of the extremes of architecture, passion, and religion. The theme of determinism (fate and destiny) is explored as well as revolution and social strife. The severe distinction of the social classes is shown by the relationships of Quasimodo and Esmeralda with higher-caste people in the book. Readers can also see a variety of modern themes emanating from the work including nuanced views on gender dynamics. For example, Phoebus objectifies Esmeralda as a sexual object. And, while Esmeralda is frequently cited as a paragon of purity this is certainly how Quasimodo sees her she is nonetheless seen to create her own objectification of the archer captain, Phoebus, that is at odds with readers' informed view of the man. (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Hunchback_of_Notre-Dame)"

Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie

Cyprian Kamil Norwid

Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie I Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie,  Że ci ze złota statuę lud niesie,  Otruwszy pierwej?    Coś ty Italii zrobił, Alighieri,  Że ci dwa groby stawi lud nieszczery,  Wygnawszy pierwej?    Coś ty, Kolumbie, zrobił Europie,  Że ci trzy groby we trzech miejscach kopie,  Otruwszy pierwej?    Coś ty uczynił swoim, Camoensie,  Że po raz drugi grób twój grabarz trzęsie,  Zgłodziwszy pierwej? [...]Cyprian Kamil NorwidUr. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach Zm. 23 maja 1883 w Paryżu Najważniejsze dzieła: Vade-mecum (1858-1866), Promethidion. Rzecz w dwóch dialogach z epilogiem (1851), Bema pamięci żałobny rapsod (1851), Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie (styczeń 1856), Do obywatela Johna Brown (1859), Wanda (1851), Krakus. Książę nieznany (1851), Czarne kwiaty (1856), Białe kwiaty (1856), Quidam. Przypowieść (1855-1857), Cywilizacja. Legenda (1861), Archeologia (1866), Rzecz o wolności słowa (1869), Pierścień Wielkiej Damy, czyli Ex-machina Durejko (1872), Ad leones! (1883) Polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, tworzył także prace plastyczne. Jego edukacja miała charakter niesystematyczny, można więc powiedzieć, że we wszystkich uprawianych dziedzinach sztuki był samoukiem. Będąc żarliwym miłośnikiem piękna, służył mu nie tylko jako poeta, ale także jako rysownik, akwarelista, medalier i rzeźbiarz. Zaliczany jest do grona największych polskich romantycznych poetów emigracyjnych: utrzymywał nie tylko osobiste kontakty, ale również literacką wymianę zdań z najwybitniejszymi postaciami z tego kręgu - Z. Krasińskim, A. Mickiewiczem, J. Słowackim, F. Chopinem. Jednakże charakter twórczości Norwida każe historykom literatury łączyć go z nurtem klasycyzmu i parnasizmu. W swojej twórczości stworzył i ukształtował na nowo takie środki stylistycznie jak: przemilczenie, przybliżenie, zamierzona wieloznaczność, swoiste wykorzystanie aluzji, alegorii i symbolu. Teksty Norwida nasycone są refleksją filozoficzną. Jeśli chodzi o postawę ideową, Norwid był tradycjonalistą, ale zarazem wrogiem wszystkiego, co nazywano nieoświeconym konserwatyzmem. Początkowo związany z warszawskim środowiskiem literackim (m. in. z Cyganerią Warszawską), większość swego życia spędził poza krajem. Przebywał w wielu miastach europejskich: Dreźnie, Wenecji, Florencji, Rzymie (podczas Wiosny Ludów), Berlinie, Paryżu, a w 1853 r. udał się do Stanów Zjednoczonych. Zza oceanu wrócił jednak na wieść o wojnie krymskiej (później jeszcze wielkie ożywienie poety wywołał wybuch powstania 1863r.), by zamieszkać w Londynie, a następnie ponownie w Paryżu. Tu też zmarł w nędzy, w przytułku, w Domu św. Kazimierza i został pochowany na cmentarzu w Montmorency. Żył nader skromnie, cierpiał z powodu nasilającej się stopniowo głuchoty i ślepoty, chorował na gruźlicę. Za życia zdołał niewiele ze swych utworów wydać, był twórcą niezrozumianym i niedocenianym, stał się wielkim odkryciem dopiero w okresie Młodej Polski za sprawą obszernej publikacji pism poety przygotowanej przez Z. Przesmyckiego (pseud. Miriam), redaktora Chimery w latach 1901-1907. Wielkie zasługi dla przywrócenia Norwida literaturze polskiej uczynił autor wydania krytycznego Pism wszystkich (1971-1976) J. W. Gomulicki. autor: Marta KwiatekKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Salambo

Gustave Flaubert

Pierwsza wojna punicka dobiegła końca. Choć władze Kartaginy zatrudniły tysiące najemników, nie spieszą się z wypłatą żołdu. W obozie żołnierzy rośnie napięcie. Jeden z nich Matho przewodzi grupie, która w ramach buntu pustoszy ogrody pałacu wodza Hamilkara. Żołnierze zostają wygnani poza miasto, gdzie mają oczekiwać zapłaty. Wkrótce docierają do nich niepokojące wieści, które prowadzą do oblężenia Kartaginy. Mieszkańcy zostają odcięci od świata. Na ulicach panuje głód. Jakby tego było mało, Matho wykrada z Kartaginy święty zaimf, co jeszcze mocniej podsyca strach wśród lokalnej społeczności. Salambo córka Hamilkara, za namową kapłanów, udaje się do namiotu Matho, by odzyskać przedmiot kultu.

Jedwabny krawat

Anna Kłodzińska

Sprawnie napisana powieść kryminalna wydana w popularnej serii „Z jamnikiem” wydawnictwa Czytelnik, której akcja rozgrywa się pewnym instytucie naukowym w latach 60. w Warszawie. Dochodzi w nim do morderstwa oraz do kradzieży niezwykle silnej trucizny! Galeria nieszablonowych postaci z różnych środowisk. Zakrojone na szeroką skalę milicyjne śledztwo, które prowadzi kapitan Szczęsny. Literacko – bez zarzutu. AgaGaga (lubimyczytac.pl): Zakład pracy produkujący śmiertelną truciznę. Może wytruć całe miasto. I zginęła. A do tego przed sejfem zimny trup. Podejrzanych trzech: rogaty mąż kochanki, dłużnik bez kasy i sfrustrowany zastępca w pracy, młody i znacznie lepiej wykwalifikowany. No ale przecież Milicja Obywatelska, po kilku niepowodzeniach i wpadkach złapie winnego bez pudła. Klasyk. Amudena Rutkowska (KlubMOrd.com): Pomimo, że akcja powieści Kłodzińskiej rozgrywa się w kilku różnych środowiskach, to najbardziej interesujący wydaje się krąg ambitnych, utalentowanych,  a jednocześnie zawistnych i nieobliczalnych w walce o stanowiska pracowników Instytutu Farima. Dochodzi do zbrodni, a na dodatek znika kaseta z próbkami silnej trucizny AC-X. Tym samym, pojawia się groźba ataku terrorystycznego – koncepcja niezwykle nowatorska jak na wymogi powieści milicyjnej. Istnieje też druga teoria – szpiegostwo naukowe finansowane przez konkurencję z zachodu. Zostaje uruchomiona akcja na wielka skalę – przypominająca bardziej warunki pracy agenta 007 niż personelu MO. Co do kapitana Szczęsnego, który jak zwykle w błyskotliwy sposób rozwiązuje zagadkę, to dowiadujemy się nowego szczegółu z jego bogatego życiorysu. Studiował on mianowicie przez dwa lata medycynę, dzięki czemu mógł bez skrępowania prowadzić skomplikowane dywagacje z profesorem i resztą pracowników Instytutu. Pierwsze, papierowe wydanie tej książki ukazało się nakładem wydawnictwa Czytelnik (Warszawa 1966) w popularnej serii „Z jamnikiem” w nakładzie 30280 egz. Książka wznowiona w formie elektronicznej przez Wydawnictwo Estymator w ramach serii: Kryminał z myszką – Tom 64. Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji.

SQL Server on Azure Virtual Machines. A hands-on guide to provisioning Microsoft SQL Server on Azure VMs

Joey D'Antoni, Louis Davidson, Allan Hirt, John Martin, ...

Deploying SQL Server on Azure virtual machines allows you to work on full versions of SQL Server in the cloud without having to maintain on-premises hardware. The book begins by introducing you to the SQL portfolio in Azure and takes you through SQL Server IaaS scenarios, before explaining the factors that you need to consider while choosing an OS for SQL Server in Azure VMs. As you progress through the book, you'll explore different VM options and deployment choices for IaaS and understand platform availability, migration tools, and best practices in Azure. In later chapters, you'll learn how to configure storage to achieve optimized performance. Finally, you'll get to grips with the concept of Azure Hybrid Benefit and find out how you can use it to maximize the value of your existing on-premises SQL Server.By the end of this book, you'll be proficient in administering SQL Server on Microsoft Azure and leveraging the tools required for its deployment.

Powiedziałem:

Edward Pasewicz

Edward Pasewicz Dolna Wilda Powiedziałem: to musi być dziura pod mapą, przez którą tu wchodzą, a kiedy już rozprostują skrzydła, jest za późno katastrofa. Z pokoju socjalnego na pewno nie dochodzi żaden podejrzany dźwięk. Wiem, że gromadzone tam papierowe kubki już dawno odbiegły od normalności. To pomieszczenie z każdym dniem coraz bardziej przypomina kościół obwieszony dewocjonaliami, więc wchodzą przez tę... Edward Pasewicz ur.9 czerwca 1971 Najważniejsze dzieła:Dolna Wilda (2001), Henry Berryman Pięśni (2006), Drobne! Drobne! (2008), Pałacyk Bertolta Brechta (2011), Och, Mitochondria (2016) Poeta, pisarz, dramaturg i kompozytor. Absolwent filozofii. Wielokrotnie nominowany do najważniejszych nagród literackich w Polsce i wielokrotnie tłumaczony. Identyfikuje się jako buddysta oraz gej, a w wierszach często odwołuje się do tych rzeczywistości. Justyna Sobolewska zwraca też uwagę na fakt, że w jego twórczości często pojawiają się katalogi rzeczy codziennych. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Księżna de Cleves - La Princesse de Cleves

Marie-Madeleine Lafayette

"Księżna de Clves (oryg. fr. La princesse de Clves) powieść Marii de la Fayette wydana po raz pierwszy, anonimowo, w 1678. Utwór uznawany jest przez historyków literatury za pierwszą nowoczesną powieść w literaturze francuskiej oraz za jeden z najwcześniejszych przykładów powieści analitycznej. Akcja utworu toczy się między październikiem 1558 a listopadem 1559 na dworze Henryka II. Szesnastoletnia, nadzwyczaj piękna panna de Chartres zostaje po raz pierwszy przedstawiona na dworze królewskim. Od razu jej uroda sprawia, że zakochują się w niej hrabia de Guise i książę de Clves. Dziewczyna nie kocha żadnego z nich, jednak zgadza się na małżeństwo z drugim z wymienionych. Przed ślubem jej matka prosi ją, by zachowała uczciwość małżeńską i nigdy, w odróżnieniu od wielu innych kobiet z dworu, nie wikłała się w romanse. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Księżna_de_Clves) Ale... los sprawił, że stało sie inaczej, jak dalej potoczyło się życie bohaterki i jaki był jego koniec dowie się czytelnik, gdy przeczyta tę niezwykle interesującą powieść. Mademoiselle de Chartres, une jeune femme de seize ans, paraît pour la premire fois la cour, située alors au Louvre. Elle a reçu de sa mre une éducation vertueuse et exemplaire par son caractre unique : La plupart des mres s'imaginent qu'il suffit de ne parler jamais de galanterie devant les jeunes personnes pour les en éloigner. Madame de Chartres avait une opinion opposée, elle faisait souvent sa fille des peintures de l'amour, elle lui montrait ce qu'il a d'agréable pour la persuader plus aisément sur ce qu'elle lui en apprenait de dangereux (...). . Alors qu'elle se rend chez un joaillier pour assortir des pierreries, elle rencontre le prince de Clves. Ébloui par sa beauté, mais ne sachant pas son nom, ce dernier entreprend de connaître son identité et la demande en mariage. Mademoiselle de Chartres accepte ce mariage de raison, sans dégot particulier ni attirance pour le jeune prince, qui se plaint auprs d'elle de son indifférence : M. de Clves se trouvait heureux sans néanmoins tre entirement content. Il voyait avec beaucoup de peine que les sentiments de Mlle de Chartres ne passaient pas ceux de l'estime et de la reconnaissance (...). . Mais lors du bal donné pour les fiançailles de Claude de France, la princesse de Clves rencontre le duc de Nemours, un prince d'un éclat considérable dans toute l'Europe. Le roi les invite danser l'un avec l'autre. etc., etc. (https://pl.wikipedia.org/wiki/La_Princesse_de_Clves)"

Моя неймовірна подруга

Елена Ферранте

Справжня жіноча дружба. Її можна зненавидіти, але від неї неможливо відмовитися. Елену і Лілу завжди бачили разом. Навчатися, щоб стати багатими, 2014 такою була їхня мрія. Але життя повело до неї різними шляхами. Розумниця Елена здобуває освіту, а обдарована Ліла працює в сімейній майстерні. Змагаючись і зростаючи в цьому суперництві, подруги залишать однолітків далеко позаду. Але в Італії 1950-х років вирватися зі світу невігластва і батьківського диктату непросто. Це наче гра, у якій Елена і Ліла зробили різні ставки. Яка переможе?