W książce zebrano 10 rozpraw dominikanów związanych z krakowskim Kolegium Filozoficzno-Teologicznym. Wszyscy mieli całkowitą wolność w wyborze tematu i podejściu do niego. Postawiono jeden warunek: inspiracją dla tekstu ma być słowo.

Efektem jest symfonia, w której wielość wątków i wariacji jednoczy wspólny temat. I tak na przykład historycy, odtwarzając początki dominikanów w Polsce, odpowiadają na pytanie o krytykę tekstów źródłowych. Liturgista mierzy się z przekładem tekstów liturgicznych na języki narodowe. Psychiatra i moralista bada granicę między objawieniem a patologicznym słyszeniem głosów. Filozof formułuje normy etyki wypowiedzi i ostrzega przed inflacją sensu.