Bunt

Władysław Reymont

„Bunt” to ostatnia powieść Władysława Stanisława Reymonta (1867-1925), polskiego pisarza, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Po II wojnie światowej powieść ta znalazła się na indeksie książek zakazanych. „Bunt” o ponad dwadzieścia lat wyprzedził wydanie „Folwarku zwierzęcego” Georga Orwella i być może gdyby nie ów zakaz, to on stałby się światowym bestsellerem dla tego gatunku literackiego. Autor, wkrótce po zwycięstwie Polaków w Bitwie Warszawskiej, broniących swej tylko co odzyskanej Ojczyzny przed bolszewicką nawałą, postanowił napisać powieść w formie alegorycznej baśni, opowiadającej o buncie zwierząt przeciwko człowiekowi. Powieść ta jest jego osobistą refleksją na rewolucję rosyjską a równocześnie krytyką jej ideologii. Chociaż autor z niesmakiem odnosił się do dzikiego kapitalizmu, czemu dał wyraz w Ziemi Obiecanej, to skutki popadnięcia w drugą skrajność go przeraziły. Na ziemi każda utopia pozostaje tylko utopią i wszelkie próby narzucenia jej, zwłaszcza poprzez rewolucję, mimo początkowo najlepszych intencji, zawsze kończą się tym samym - śmiercią setek, tysięcy a nawet milionów niewinnych w przeważającej większości ofiar. Oczywiście rewolucja pożera też swoje dzieci. W 1922 r. powieść była publikowana na łamach Tygodnika Ilustrowanego, natomiast wydana w postaci książki w 1924 r.

Fatalne jaja

Michaił Bułhakow

Kiedy eksperyment naukowy wymyka się spod kontroli tylko cud może uratować ludzkość. Wspaniały wynalazek człowieka – czerwony promień, które przemienia żywe organizmy w mordercze potwory rządzone instynktem, dobre chęci naukowca i nauka oskrobana z moralności to wybuchowa mieszanka, która prowadzi czytelnika do nieoczekiwanego zakończenia. "Fatalne jaja" to dramatyczne ostrzeżenie przed ludzką ingerencję w inżynierię przyrody i ciekawa wizja futurystyczna. Do tej pory nie wiadomo, dlaczego sowiecka cenzura przepuściła tę książkę a jej autor nie skończył z kulą w głowie w bezimiennym grobie. Zadziwia słabość Stalina do pióra Bułhakowa, że za jego wstawiennictwem na afisze powróciła sztuka Dni Turbinów, a także z jego polecenia Bułhakow znalazł pracę jako asystent reżysera w Teatrze Artystycznym. Jeśli sądzisz, że groźne i opłakane w skutkach eksperymenty naukowe zdarzały się tylko w komunizmie, nie sięgaj po tę książkę.

Folwark zwierzęcy

George Orwell

Powieść angielskiego pisarza i dziennikarza George’a Orwella należy do ścisłego kanonu literatury światowej. W alegoryczny sposób autor przedstawia reżim totalitarny, jego narodziny, mechanizmy i przemiany. Zwierzęta pewnego dnia postanawiają przejąć gospodarstwo (po namowie przez knura Majora, który zapowiedział lepszą przyszłość, wzrost produkcji i równe prawa). Kiedy zarządca zostaje wygnany, zwierzęta wspólnie tworzą siedem podstawowych zasad, które zapisują na ścianie obory, aby nikt o nich nie zapomniał. Podstawową zasadą było: Wszystkie zwierzęta są równe. Z czasem wszystko zaczyna się zmieniać, a zapowiadana idylla okazuje się antyutopią. Audiobook powstał na podstawie przekładu autorstwa Teresy Jeleńskiej.

Gdy śpiący się zbudzi

Herbert George Wells

Kultowe dzieło fantasy autora książek „Niewidzialny człowiek” i „Wyspa doktora Moreau”. Klasyka literatury angielskiej. Powieść fantastyczna przedstawiająca historię mężczyzny, któremu zdarzyło się zapaść w sen w XIX wieku i przebudzić dwieście lat później. Graham, przepełniony goryczą i zniechęcony życiem, po przebudzeniu odkrywa odmieniony Londyn. Dowiaduje się, że jest najbogatszym człowiekiem na świecie i panem ziemi. Społeczeństwo, które początkowo wydaje się urzeczywistniać jego ideały o powszechnym szczęściu, równości i braterstwie, okazuje się mieć także mroczne strony. W swoim drugim życiu, pozornie łatwiejszym i przyjemniejszym, Graham zostaje zmuszony do podejmowania decyzji mających wpływ na losy całej ludzkości.

Gość z zaświatów

Herbert George Wells

„Gość z zaświatów” to powieść autorstwa Herberta George’a Wellsa, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction. “Słońce zaszło tego wieczora za krwawy obłok, a księżyc wcale nie był widzialny. W tym właśnie wielkim mroku, zabłysł meteor — bo jakież inne ciało rzucić mogło w przelocie ten świetlny snop promieni, — ale meteor ów nie odznaczał się blaskiem jednostajnym — owszem, ciągłość jego i kształt przerywały niby błyskawice łukowate. Zresztą, jak każde tej natury zjawisko, trwało to chwilę zaledwie, a potem cień nocny wydawał się bardziej jeszcze nieprzeniknionym. Czasopismo „Przyroda“ odebrało mnóstwo listów opisujących ten fenomen i opublikowało je in extenso, poprawiwszy tu i owdzie dla większej między sobą zgodności w szczegółach, a nadto nieomieszkało dołączyć illustracyj, które, przyznać należy, przez wszystkich świadków naocznych uznane zostały za niepodobne zupełnie do tego obrazu, który zatrzymała ich pamięć.” - fragmenty z książki

Inwazja Jaszczurów

Karel Čapek

Pośród wysp południowego Pacyfiku żyją tajemnicze istoty, zwierzęta o zdumiewających zdolnościach. Poławiacz pereł, kapitan Van Toch, zaznajamia się z niezwykłymi stworami, przy czym odkrywa grożące im niebezpieczeństwo. Postanawia je ocalić: zwierzęta okazują się pożyteczne, pracują na rzecz człowieka, aż w końcu ludzie uzależniają się od usług genialnych jaszczurów. Lecz te domagają się coraz to nowych ustępstw i przywilejów i dochodzi do dramatycznego konfliktu pomiędzy jaszczurami i ludźmi. Główną rolę w jego eskalacji grają media, których zdolność do wywoływania zbiorowej psychozy Čapek ukazuje bardzo trafnie, a zarazem dowcipnie.

Ludzie jak Bogowie

Herbert George Wells

Arcydzieło literatury science-fiction autora książek „Niewidzialny człowiek” i „Wyspa doktora Moreau”. Klasyka literatury angielskiej. Kim są Ziemianie? Zadufani w swym poczuci wyższości nawet nie przypuszczamy, że możemy być prowincją Wszechświata. Dano nam taką samą jak innym planetę, lecz nie potrafimy dorosnąć do wielu ideałów i norm. Pozostaliśmy neandertalczykami kosmosu. Inne cywilizacje przerosły nas pod każdym względem: dojrzalszy okazuje się nawet ich humanizm. Przede wszystkim gubi nas własna agresja i fałszywy etos walki. Z tych przekleństw biorą się ludzkie dewiacje, ułomności społeczeństw, państw i cywilizacji - i o tym właśnie opowiada napisana w 1923 r. książka H.G. Wellsa.

Napoleon z Notting Hill

Gilbert Keith Chesterton

Londyn przyszłości. Doskonale urządzona cywilizacja postępu, ogarnięta ideami ciągłej modernizacji. Demokracja jest już przeżytkiem. Polityka nie wyzwala namiętności. Monarchą można zostać wybranym w drodze zwykłego losowania. Królem zostaje więc Oberon Quin, wyjątkowy kpiarz, który dla żartu postanawia odwołać się do tradycji średniowiecznych podziałów dzielnicowych. Jedynym, który traktuje tę propozycję poważnie, jest Adam Wayne. Rzuca wyzwanie oświeceniowym elitom i staje na czele londyńskiej dzielnicy Notting Hill. Chce bronić swego mikrokosmosu, rodzimych zwyczajów i stylu życia, lokalnego kolorytu i bogactwa tradycji przed walcem postępu i rzekomej dziejowej konieczności. Gdy spotyka króla, powiada doń: Kiedy nadchodzą ciemne, nudne dni, wówczas jesteśmy potrzebni ja i ty: prawdziwy fanatyk i prawdziwy kpiarz. Mimo upływu niemal stu lat od chwili jej powstania, powieść Chestertona wciąż zachowuj aktualność jako pochwała wolności i obrona naturalnego życia społecznego przed martwymi doktrynami.