Dabigatran - skuteczny lek o potwierdzonej skuteczności i dobrym profilu bezpieczeństwa

Aleksandra Skwarek, Krzysztof Ozierański

Dabigatran jest bezpośrednim inhibitorem trombiny o udowodnionej skuteczności w redukcji ryzyka zdarzeń zakrzepowo-zatorowych i - co ważne - mającym swoiste antidotum, jakim jest idarucyzumab. Niniejszy przegląd omawia kliniczne za stosowanie dabigatranu u pacjentów z migotaniem przedsionków, zwłaszcza z wywiadem udaru mózgu, oraz u osób wyma gających nagłego odwrócenia działania antykoagulacyjnego. Ponadto prezentuje rolę dabigatranu u pacjentów z chorobą wątroby. Pomimo unikatowych korzyści lek wymaga starannego doboru pacjentów ze względu na zależność od czynności nerek oraz konieczność dawkowania 2 razy dziennie.

Rola terapii trójskładnikowej w leczeniu nadciśnienia tętniczego

Aleksandra Skwarek, Krzysztof Ozierański

Aktualne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego wyróżniają ciśnienie tętnicze prawidłowe (120/70 mmHg) i podwyższone (120-139/70-89 mmHg) oraz nadciśnienie tętnicze (140/90 mmHg). W terapii nadciśnienia tętniczego stan dardem pozostaje terapia skojarzona, która jest skuteczniejsza od monoterapii. Wśród rekomendowanych leków pierwszego wyboru znajdują się: inhibitory kowertazy angiotensyny, sartany, blokery kanałów wapniowych oraz diuretyki tiazydowe i tia zydopodobne. Peryndopryl, amlodypina i indapamid są lekami o udokumentowanej skuteczności w leczeniu nadciśnienia tętniczego, popartej wieloletnim doświadczeniem w ich stosowaniu. Obok efektu hipotensyjnego mają one wielotorowe dzia łanie zmniejszające ryzyko sercowo-naczyniowe, a także działania nefroprotekcyjne, przeciwzapalne i regulujące gospodarkę węglowodanową. Stosowanie tych leków w formie single pill combination zapewnia silniejszy efekt hipotensyjny, lepsze stoso wanie się do zaleceń oraz mniejsze nakłady na opiekę zdrowotną w tej grupie pacjentów.

Stosowanie tadalafilu w zaburzeniach erekcji u pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi

Aleksandra Skwarek, Krzysztof Ozierański

Zaburzenia erekcji są problemem częstym, lecz niedostatecznie rozpoznawanym i leczonym. Częstość ich występowania jest większa w grupach pacjentów obciążonych czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego oraz z rozpoznaną chorobą sercowo-naczyniową. Zaburzenia erekcji stanowią swoisty objaw postępującej dysfunkcji śródbłonka i zaburzeń krążenia w obrębie naczyń tętniczych. Inhibitory fosfodiesterazy 5 stanowią skuteczną grupę leków, gdyż hamują patofizjologiczne mechanizmy leżące u podstaw zaburzeń erekcji. Bezpieczeństwo tych leków udowadniają liczne badania naukowe oraz wieloletnie doświadczenia w ich stosowaniu. Tadalafil jest znanym lekiem z tej grupy, który wyróżnia się niższą częstością działań niepożądanych, dłuższym czasem działania oraz możliwością przyjęcia leku niezależnie od posiłku. Po uwzględnieniu chorób współistniejących, dotychczasowej farmakoterapii oraz preferencji pacjenta w większości przypadków możliwa jest skuteczna terapia zaburzeń erekcji inhibitorami fosfodiesterazy 5.

Terapia skojarzona kandesartanem i amlodypiną w leczeniu nadciśnienia tętniczego u młodego otyłego pacjenta

Aleksandra Skwarek, Krzysztof Ozierański

Nadciśnienie tętnicze (NT) wymaga długotrwałej terapii farmakologicznej, a kluczowym wyzwaniem jest dobranie właściwej klasy leków oraz uzyskanie compliance pacjenta. Zastosowanie terapii w formie pojedynczej tabletki może poprawić skutecz ność leczenia. W tym artykule opisany został przypadek 42-letniego pacjenta, u którego rozpoznano nadciśnienie tętnicze, stan przedcukrzycowy i zespół metaboliczny. Ze względu na specyfikę pacjenta - niekorzystny profil metaboliczny oraz zwięk szone ryzyko sercowo-naczyniowe - konieczne było indywidualne dopasowanie leczenia. Bazując na badaniach udowadnia jących wysoką skuteczność połączenia kandesartanu i amlodypiny w terapii NT oraz biorąc pod uwagę zespół metaboliczny i młody wiek pacjenta, włączono tę terapię. Po 3 miesiącach leczenia uzyskano skuteczną kontrolę ciśnienia tętniczego i po prawę parametrów metabolicznych. Terapia skojarzona kandesartanem i amlodypiną jest skuteczną opcją leczenia NT, szcze gólnie u pacjentów z zespołem metabolicznym i/lub cukrzycą typu 2. Indywidualizacja terapii i uwzględnienie preferencji pa cjenta zwiększają szanse na sukces terapeutyczny i kontrolę ciśnienia tętniczego.