Diabeł na dzwonnicy

Marek Ławrynowicz

Historia pochodzących z kresów rodów, opowieść, która rozpoczyna się wraz z wybuchem pierwszej wojny światowej i dobiega kresu już po zakończeniu drugiej. Pełne harmonii życie mieszkańców Wilna zostaje przerwane tragicznymi wydarzeniami historycznymi, w konsekwencji których będą musieli opuścić swoje miasto. Niepozbawiona elementów groteski powieść została nagrodzona przez Fundację Wyzwania" i wyróżnienie PTWK, a także Biblioteki im. Raczyńskich w Poznaniu.

Diabeł na dzwonnicy

Marek Ławrynowicz

Historia pochodzących z kresów rodów, opowieść, która rozpoczyna się wraz z wybuchem pierwszej wojny światowej i dobiega kresu już po zakończeniu drugiej. Pełne harmonii życie mieszkańców Wilna zostaje przerwane tragicznymi wydarzeniami historycznymi, w konsekwencji których będą musieli opuścić swoje miasto. Niepozbawiona elementów groteski powieść została nagrodzona przez Fundację Wyzwania" i wyróżnienie PTWK, a także Biblioteki im. Raczyńskich w Poznaniu.

Kapitan Car

Marek Ławrynowicz

Akcja powieści ma miejsce we Wrocławiu w latach 70. XX wieku. W Szkole Oficerów Rezerwy pojawiają się dwaj rekruci, którzy bezkompromisowo znoszą panujący w placówce wojskowy porządek. Sceny komiczne łączą się tu z fantastycznymi dowódcy, wykładowcy, a wreszcie tytułowy kapitan nie mają szans z tajemniczymi wyzwaniami, jakich nie szczędzą im szeregowi.

Kapitan Car

Marek Ławrynowicz

Akcja powieści ma miejsce we Wrocławiu w latach 70. XX wieku. W Szkole Oficerów Rezerwy pojawiają się dwaj rekruci, którzy bezkompromisowo znoszą panujący w placówce wojskowy porządek. Sceny komiczne łączą się tu z fantastycznymi dowódcy, wykładowcy, a wreszcie tytułowy kapitan nie mają szans z tajemniczymi wyzwaniami, jakich nie szczędzą im szeregowi.

Kino Szpak"

Marek Ławrynowicz

Opowieść prowadząca w przeszłość, lata dzieciństwa i młodości narratora, który zwraca się do jednego z niegdysiejszych kolegów, wspominając wspólnych przyjaciół oraz ich rodziców, szkołę, nauczycieli. Wśród tych obyczajowych obrazków jest wspomnienie o nieistniejącym już kinie Szpak". Sentymentalny powrót do przeszłości dyktuje tęsknota za utraconym porządkiem, który, w mniemaniu narratora, zniknął, zastąpiony chaosem kolejnych lat.

Kino Szpak"

Marek Ławrynowicz

Opowieść prowadząca w przeszłość, lata dzieciństwa i młodości narratora, który zwraca się do jednego z niegdysiejszych kolegów, wspominając wspólnych przyjaciół oraz ich rodziców, szkołę, nauczycieli. Wśród tych obyczajowych obrazków jest wspomnienie o nieistniejącym już kinie Szpak". Sentymentalny powrót do przeszłości dyktuje tęsknota za utraconym porządkiem, który, w mniemaniu narratora, zniknął, zastąpiony chaosem kolejnych lat.

Korytarz

Marek Ławrynowicz

Zbiór opowiadań, w których śmierć nie zostaje przedstawiona z patosem, a z charakterystyczną dla autora swadą i ironią. Odchodzenie bywa tu nieoczekiwane, śmierć można skwitować śmiechem, zarządca cmentarza jawi się jako bardzo osobliwa postać, a zwłoki niekoniecznie muszą zaznać spokoju. Tym samym odchodzenie staje się zaskakująco bliskie życiu pełnemu dynamiki, wyzwań i niepokoju.

Korytarz

Marek Ławrynowicz

Zbiór opowiadań, w których śmierć nie zostaje przedstawiona z patosem, a z charakterystyczną dla autora swadą i ironią. Odchodzenie bywa tu nieoczekiwane, śmierć można skwitować śmiechem, zarządca cmentarza jawi się jako bardzo osobliwa postać, a zwłoki niekoniecznie muszą zaznać spokoju. Tym samym odchodzenie staje się zaskakująco bliskie życiu pełnemu dynamiki, wyzwań i niepokoju.

Malinówek

Marek Ławrynowicz

W Malinówku, miasteczku, zdaniem niektórych, usytuowanym w centrum wszechświata, życie zdaje się toczyć stałym i przewidywalnym rytmem. Burmistrz, sekretarka Zosia, proboszcz, trębacz oraz pozostali mieszkańcy doskonale się znają, a społeczność nie ma przed sobą tajemnic. Pewnego dnia burmistrz postanawia uczynić Malinówek amerykańskim miasteczkiem. W tym celu zza oceanu zostaje sprowadzony wolontariusz John Kołolsky. Ma za zadanie uczynić mieszkańców Malinówka jak najbardziej amerykańskimi. Pełna absurdalnego humoru powieść doskonale wykpiwa ludzkie przywary i bolączki.

Malinówek

Marek Ławrynowicz

W Malinówku, miasteczku, zdaniem niektórych, usytuowanym w centrum wszechświata, życie zdaje się toczyć stałym i przewidywalnym rytmem. Burmistrz, sekretarka Zosia, proboszcz, trębacz oraz pozostali mieszkańcy doskonale się znają, a społeczność nie ma przed sobą tajemnic. Pewnego dnia burmistrz postanawia uczynić Malinówek amerykańskim miasteczkiem. W tym celu zza oceanu zostaje sprowadzony wolontariusz John Kołolsky. Ma za zadanie uczynić mieszkańców Malinówka jak najbardziej amerykańskimi. Pełna absurdalnego humoru powieść doskonale wykpiwa ludzkie przywary i bolączki.

Mumia świętego Piotra

Marek Ławrynowicz

Jest rok 1942. Wśród wielu sekretów podziemi Kremla znajduje się ona - mumia świętego Piotra. W czasie, gdy Trzecia Rzesza naciera na Europę, ale nie może przeforsować sił Armii Czerwonej, wiedza o tajemniczym eksponacie może zmienić bieg historii. Uczony Żyd Jakub Abramowicz Henefeld postanawia wykorzystać ten argument, by ocalić siebie i swoich synów przed zagładą. Doskonale wie, że Hitler zrobi dla niego wszystko, w końcu mumia powoli zakończyć wojnę zwycięstwem Niemiec.

Mumia świętego Piotra

Marek Ławrynowicz

Jest rok 1942. Wśród wielu sekretów podziemi Kremla znajduje się ona - mumia świętego Piotra. W czasie, gdy Trzecia Rzesza naciera na Europę, ale nie może przeforsować sił Armii Czerwonej, wiedza o tajemniczym eksponacie może zmienić bieg historii. Uczony Żyd Jakub Abramowicz Henefeld postanawia wykorzystać ten argument, by ocalić siebie i swoich synów przed zagładą. Doskonale wie, że Hitler zrobi dla niego wszystko, w końcu mumia powoli zakończyć wojnę zwycięstwem Niemiec.

Mundur

Marek Ławrynowicz

 Zabłocki, jesteście oskarżeni o pacyfizm! Bohater tej powieści będzie się zapewne kojarzył ze Szwejkiem, ale to nie do końca prawda. Paweł Zabłocki jest duchowym krewniakiem innego bohatera arcydzieła Haška - jednorocznego ochotnika Marka. To młody inteligent, który stara się przetrwać w absurdalnym świecie peerelowskich koszar, gdzie jeden człowiek zmusza drugiego do czołgania przez pełzanie, a głównym elementem musztry jest marsz w miejscu Z podwarszawskiego Miedzeszyna przez Wrocław do Opola, a stamtąd na poligon w Trzemesznie i z powrotem. Tak wygląda szlak bojowy odbywającego służbę wojskową w różnych formach (od podchorążówki do służby zasadniczej) młodego bohatera najnowszej powieści Marka Ławrynowicza. Zgubiona armata to niejedyny kłopot na tym szlaku, ale charakterystyczny znak niedopasowania ciała i ducha do munduru. Opowieści autora zapewne rozbawią wszystkich miłośników prozy w typie hrabalowskim, tych, którzy doświadczyli absurdów PRL-u, ale także tych, którzy realia tamtych czasów znają tylko z komedii Stanisława Barei. Wystrzałowe dzieło! Piewca 41 Patriotów okazuje się oto wyśmienitym pisarzem militarnym, wybornym znawcą zarówno  samobieżnych dział jak i regulaminu musztry piechoty -  a nade wszystko pełnym wigoru kronikarzem niesamowitych  przygód kilku przymusowo wcielonych do ludowego wojska przyjaciół, z fantazją, odwagą i desperacją walczących o swoje prawa do wolności, przyjaźni i miłości.                                                          Marian Pilot,                                                          laureat Nagrody NIKE Pamiętacie państwo sławną powieść Josepha Hellera Paragraf 22? No to macie przed sobą jej polską wersję. Z rodzimym Johnem Yossarianem oczywiście, Milo Minderbinderem, a jak ktoś się uprze, to nawet z niegdysiejszym Snowdenem. I z całą galerią typów, których bez rezultatu szukać będziemy u Hellera, bo tacy rodzą się tylko nad Wisłą. Marek Ławrynowicz, miłośnik literatury czeskiej, czeskiego humoru i, zdaje się, wszystkiego co czeskie, nie byłby też sobą, gdyby w Mundurze nie podążył śladami dobrego wojaka Szwejka. Mamy zatem i Hellera, i Haszka, a i coś z klimatu Książeczki wojskowej Antoniego Pawlaka, bo w końcu pisarz opowiada nam tutaj nie o Wojsku Polskim, lecz o Ludowym Wojsku Polskim. A to zasadnicza różnica. Na dobrą sprawę w życiu koszarowym ukazanym przez Ławrynowicza nie ma nic ciekawego, a jest ono jedynie jak powiada pisarz nudne i męczące. W przeciwieństwie do Munduru, w lekturze którego co i rusz napotykamy na brawurowo przedstawione historie, jak ta o armacie zgubionej przez świętującego imieniny kapitana Pociejkę. Słowem, i śmiesznie, i strasznie. Krzysztof Masłoń, autor książki Od glorii do infamii

Mundur

Marek Ławrynowicz

Paweł Zabłocki to młody inteligent konfrontowany z socjalistyczną rzeczywistością. Po ukończonych studiach zmaga się z absurdami służby wojskowej, do której go zobligowano. Nurzając się w absurdzie, Zabłocki usiłuje przetrwać w nowej dla siebie rzeczywistości, równocześnie zabawnej i wyjątkowo gorzkiej.

Patriotów 41

Marek Ławrynowicz

STALINIZM JAKO OKRUTNA GROTESKA NOWA POWIEŚĆ NAJBARDZIEJ HRABALOWSKIEGO Z POLSKICH PISARZY Opowieść o mieszkańcach pewnego domu zbudowanego z powodu złudnej nadziei. Jego mieszkańcy doświadczyli zbrodni i miłości, podłości i szlachetności, złego losu, krótkich chwil szczęścia, samotności. Usiłowali przetrwać w świecie, który był absurdalny, okrutny i niepojęty.  To zastanawiające jak bardzo Marek Ławrynowicz lubi swoich bohaterów, choć połowa z nich, lekko biorąc, na to nie zasługuje. W tej świetnie napisanej, autentycznie zabawnej powieści nie brakuje blagierów, tchórzy, konformistów, cymbałów potraktowanych z należnym im sarkazmem, ale wszyscy oni - podobnie jak postaci nieskazitelne -  są po stronie życia, w którym mimo grozy, a potem bylejakości czasów, jest jakiś nieodmienny blask i impet. Patriotów 41, to adres pod którym każdy z nas, rówieśników autora, dłużej lub krócej zamieszkiwał, bez pożytku dla literatury. Marek Ławrynowicz to zmienił i odniósł sukces. Patriotów 41 to adres, który polecam bez wahania.  Eustachy Rylski Genialnie pokazany polski mikrokosmos, ograniczony do dziejów jednego domu w podwarszawskim Miedzeszynie. Jego powojennym mieszkańcom (przedwojenni poszli do gazu) lata okupacji przenicowały życiorysy, a tak zwane wyzwolenie nie uwolniło ich od strachu. Jednak stalinizm, podobnie jak okres wczesnego Gomułki, w ujęciu Marka Ławrynowicza są tyleż upiorne, ile groteskowe, a czasem wręcz komiczne. Bierze się to z tego, że ludzie zameldowani przy ulicy Patriotów 41 w gruncie rzeczy nie przyjmują do wiadomości istnienia towarzyszy Tomasza czy Wiesława, jedynego ubeka wśród sąsiadów ignorują, a zajmują się tym, co tylko na pozór jest zwyczajne i monotonne: kłócą się i piją wódkę, za czymś tęsknią, kogoś kochają, gdzieś tam pracują bez większego przekonania. I to ich nieskomplikowane życie okazuje się pasjonującą historią polskiego losu. Nie ma tu wielkich wydarzeń ani postaci ze szkolnych podręczników. Jest za to Polska, jaką była naprawdę, jaką starsi z nas pamiętają i też mogliby o niej tak opowiedzieć, oczywiście, gdyby potrafili robić to równie świetnie jak Marek Ławrynowicz. To jeden z nielicznych współczesnych prozaików, którzy wiedzą, na czym polega sztuka narracji. Nie bez przyczyny nazywana sztuką właśnie. Krzysztof Masłoń krytyk literacki, autor Lekcji historii najnowszej i Puklerza Mohorta

Patriotów 41

Marek Ławrynowicz

Wspomnienia dzieciństwa, które przypadło na czas stalinizmu. Powieść przedstawia ludzi zamieszkałych w bloku w Miedzyszynie, a narracja skupia się głównie na ich powojennych dziejach. Różnorodne koleje losów sąsiadów zostały przedstawione z uwzględnieniem tragedii i chwil szczęścia, gdzie trudna codzienność miesza się z absurdem, a strach z nadzieją na rychłą poprawę losu.

Pogoda dla wszystkich

Marek Ławrynowicz

Mężczyzna w średnim wieku wyznaje napotkanej w parku staruszce, że nie wie, kim jest. Dzięki pomocy kobiety trafia pod opiekę służb medycznych, a ostatecznie do szpitala psychiatrycznego. Mijają miesiące, ale Jan takie imię zostaje mu nadane nie odzyskuje pamięci i nikt go nie szuka. Jeden z pacjentów, profesor symulujący chorobę psychiczną, ostrzega go przed próbą powrotu do pozaszpitalnej rzeczywistości. Niespodziewanie mężczyzna staje przed szansą opuszczenia szpitala.

Pogoda dla wszystkich

Marek Ławrynowicz

Mężczyzna w średnim wieku wyznaje napotkanej w parku staruszce, że nie wie, kim jest. Dzięki pomocy kobiety trafia pod opiekę służb medycznych, a ostatecznie do szpitala psychiatrycznego. Mijają miesiące, ale Jan takie imię zostaje mu nadane nie odzyskuje pamięci i nikt go nie szuka. Jeden z pacjentów, profesor symulujący chorobę psychiczną, ostrzega go przed próbą powrotu do pozaszpitalnej rzeczywistości. Niespodziewanie mężczyzna staje przed szansą opuszczenia szpitala.