Z historii prasy „Wiadomości różne Cudzoziemskie” jako przykład rozwoju gazet

seryjnych w Polsce na przełomie XVII i XVIII wieku to praca poświęcona analizie

fenomenu dziennikarskiego, jakim były tytułowe „Wiadomości różne Cudzoziemskie”,

ukazującego się w latach 1696-1705. Książka podzielona jest na trzy części. Autor

rozpoczyna, w części pierwszej, od prezentacji sylwetki Jerzego Aleksandra

Priamiego jako twórcy i redaktora „Wiadomości różnych Cudzoziemskich” po to, by

uzupełnić luki funkcjonujące w biografii owej postaci. Dalej prezentuje tło

komunikacyjne w Polsce i Europie doby nowożytnej Dokonuje tu również

charakterystyki pisma, porównując je i zestawiając z takimi formami komunikacji

jak kalendarze, silva rerum, czy gazety rękopiśmienne. W tej części również możemy

zapoznać się z szeregiem szczegółowych informacji na temat realiów funkcjonowania

prasy nowożytnej (warsztatem, trudnościami i kształtowaniem się zawodu

dziennikarza).

 

 

Część druga narracji poświęcona jest problemom jakości informacji prezentowanej w

prasie nowożytnej. Warto tu dostrzec staranną analizę treści numerów pisma pod

kontem używanej kategorii theatrum mundi, którą autor uzupełnia o komponenty

współczesnej wiedzy na temat komunikacji i komunikowania co sprawia, iż praca

zyskuje wymiar interdyscyplinarny, balansując między naukami humanistycznymi a

społecznymi. W tej części możemy zapoznać się z prezentowaniem wybranych państw i

nacji na łamach „Wiadomości różnych Cudzoziemskich” i będą to kolejno: Francja,

Turcja i Rosja. Dodatkowo, zgodnie z założeniami kategorii theatrum mundi, autor

przedstawia pozostałe wartości informacyjne oraz obrazowania rzeczywistości

komunikacyjnej, jak na przykład stosunek polskiego społeczeństwa nowożytno do

wiary i przyrody.

 

Część trzecia to zestawienie analizowanych egzemplarzy pisma uwzględniające przy

tym zawartość tematyczną poszczególnych numerów. Zamieszczenie takiego materiału z

całą pewnością ułatwi pracę kolejnym analitykom prasy staropolskiej.

 

Publikacja ta jest warta polecenia każdemu kto interesuje się prasą staropolską,

społecznymi wyobrażeniami zbiorowymi, kształtowaniem się stereotypów i mitów

narodowych. Zawiera wiele cennych uwag i dywagacji, a także stanowi poważny

przyczynek do reaktywacji badań nad prasą staropolską jako materiałem źródłowym.