Marię wychowuje ekscentryczna ciotka. Kobiety mieszkają w domu na Wołyniu, gdzie dziewczyna zakochuje się w swoim dalekim kuzynie. Stanio, choć nie darzy Marii uczuciem, z nakazu ciotki, której jest spadkobiercą, zostaje jej mężem. Młode małżeństwo wyjeżdża do Warszawy, gdzie na drodze do ich spokojnego życia, stanie inna kobieta.

Gabriela Zapolska przedstawia znakomite opisy życia ziemiańskiego na tle zadziwiających wołyńskich krajobrazów. Druga, warszawska część powieści pełna jest ironicznych komentarzy na temat życia ówczesnych wyższych sfer".