„Burza„ to nowela Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.

„— Przynieść śniadanie?

 — Zejdę do jadalni! — szepnął niechętnie, srogo na nią spoglądając.

 — Wie pan, panie z wieży jutro wyjeżdżają! — powiedziała, stając przy drzwiach.

 — Jutro odjeżdżają?… — Usiadł na łóżku ze zdumienia.

 — Była w nocy depesza, i panienka mówiła patronowi, że jutro…

 — Jutro… nie, to niemożebne! — wykrzyknął do siebie.

 — Tak mówiła, żądała rachunku!…

 Nic się już nie odezwał, ale skoro Bretonka wyszła, zaklął mocno i zapalił papierosa, nie smakował mu jednak, i tak mu ręce drżały, że rzucił go przez okno i utonął oczami w słonecznej pożodze, skrzącej się w koliskach fal, wzdymających się leniwie pod wiotką przysłoną mgieł, przeżuwał tę wieść niespodziewaną i bolesną.”

Fragment książki „Burza”