„Paryż” to powieść z trylogii „Trzy miasta” znanego francuskiego pisarza Émile Zola, który jest uznawany za głównego przedstawiciela naturalizmu. Wszystkie jego utwory zostały umieszczone w Indeksie ksiąg zakazanych dekretami z końca XIX wieku. 

„Paryż” jest niesamowitym finałem refleksji autora na temat religii. Utwór stanowi zwieńczenie krytyki religii katolickiej, przedstawiając ją jako przebrzmiałą i nieczułą na współczesne problemy społeczne. Zola w zamian proponuje swój własny światopogląd, oparty na wierze w siłę postępu we wszystkich dziedzinach życia ludzkiego oraz wszechobecnego optymizmu i racjonalizmu. Piotr Froment całkowicie traci wiarę i postanawia poświęcić swoje życie działalności dobroczynnej. W finale dzieła główny bohater odnajduje równowagę ducha, kierując się optymizmem i wiarą w postęp społeczny.