Деталі електронної книги

Metody diagnostyczne wykorzystywane w programowaniu fizjoterapii

Metody diagnostyczne wykorzystywane w programowaniu fizjoterapii

Katarzyna Kisiel-Sajewicz

Eлектронна книга

Celem monografii jest przybliżenie wiedzy na temat wybranych metod, które można z powodzeniem wykorzystywać w programowaniu procesu fizjoterapii.

W pierwszym rozdziale objaśniono zagadnienia związane z oceną właściwości fizjologicznych mięśni szkieletowych poprzez badanie ich czynności bioelektrycznej i mechanomiograficznej. Omówiono dwie metody diagnostyczne: elektromiografię pozwalającą rejestrować sygnały elektryczne w mięśniach i mniej znaną mechanomiografię służącą do oceny właściwości mechanicznych mięśni.

Drugi rozdział porusza temat badań termowizyjnych, które pozwalają na rejestrację i analizę dynamiki zmian powierzchniowej temperatury badanego ciała i stwarzają możliwości zaobserwowania zmian odbiegających od stanu fizjologicznego wyrażającego się zmiennym przepływem naczyniowym.

Trzeci rozdział poświęcony jest wydolności tlenowej zarówno u osób zdrowych, jak i osób z niepełnosprawnością. Poruszono też zagadnienia dotyczące pomiaru progu anaerobowego i mocy krytycznej, a także maksymalnego i szczytowego pomiaru poboru tlenu jako „złotego standardu” oceny zdolności wysiłkowej.

Czwarty rozdział dotyczy programowania fizjoterapii na podstawie mocy i wydolności beztlenowej u osób z niepełnosprawnością ruchową, głównie poruszających się na wózkach inwalidzkich (z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, porażeniem mózgowym oraz po amputacjach kończyn).

PRZEDMOWA, 5

ROZDZIAŁ 1. Elektromiografia i mechanomiografia jako metody oceny właściwości fizjologicznych mięśni w programowaniu fizjoterapii (Katarzyna Kisiel-Sajewicz), 7

1. Badania neurofizjologicznych podstaw ruchu w programowaniu fizjoterapii, 7

2. Badania elektromiograficzne, 8

2.1. Konwencjonalna elektromiografia igłowa, 9

2.1.1. Sygnał EMG rejestrowany w spoczynku, 9

2.1.2. Potencjał czynnościowy jednostki ruchowej jako podstawowy przedmiot oceny EMG, 12

2.2. Elektromiografia powierzchniowa, 14

2.2.1. Elektromiografia powierzchniowa w ocenie strategii aktywacji jednostek motorycznych, 17

2.3. Elektromiografia powierzchniowa wysokiej rozdzielczości (HdEMG), 20

2.4. Elektroneurografia, 21

3. Mechanomiografia, 22

3.1. Mechanomiografia jako metoda do oceny strategii aktywacji

jednostek motorycznych, 24

3.2. Zastosowanie kliniczne mechanomiografii, 25

Bibliografia, 27

ROZDZIAŁ 2. Badania termowizyjne w programowaniu fizjoterapii (Agnieszka Dębiec-Bąk), 31

1. Wprowadzenie, 31

2. Kamery termowizyjne i metodologia badań termowizyjnych w biomedycynie, 31

3. Mechanizmy regulacji temperatury ciała człowieka, 34

4. Metoda termowizyjna w programowaniu aktywności fizycznej w procesie fizjoterapii u osób z zespołem Downa, 36

5. Metoda termowizyjna w programowaniu i monitorowaniu zabiegów krioterapeutycznych, 40

6. Zastosowanie metody termowizyjnej w programowaniu fizjoterapii obrzęku chłonnego, 42

Bibliografia, 43

ROZDZIAŁ 3. Wydolność tlenowa, jej ocena i zastosowanie w programowaniu fizjoterapii (Anna Jaskólska), 47

1. Wprowadzenie, 47

2. Wydolność fizyczna, 47

3. Odtwarzanie adenozynotrifosforanu jako sposób pozyskiwania energii, 48

4. Znaczenie wydolności tlenowej w wykonywaniu wysiłków długotrwałych, 50

5. Maksymalny pobór tlenu jako najlepsze kryterium w ocenie wydolności fizycznej, 50

6. Testy pośrednie do określania maksymalnego poboru tlenu z wykorzystaniem wysiłku submaksymalnego, 54

7. Próg przemian beztlenowych w przewidywaniu wyniku sportowego w wysiłkach długotrwałych, 55

8. Moc krytyczna jako wskaźnik zdolności do wykonywania długotrwałego wysiłku, 56

9. Testy stosowane w warunkach terenowych do oceny wydolności tlenowej, 57

10. Określanie wydolności tlenowej w programowaniu fizjoterapii, 57

11. Podsumowanie, 58

Bibliografia, 67

ROZDZIAŁ 4. Programowanie fizjoterapii na podstawie mocy beztlenowej i wydolności beztlenowej u osób z niepełnosprawnością ruchową (Artur Jaskólski), 73

1. Wprowadzenie, 73

2. Wysiłki beztlenowe – krótkie i bardzo intensywne, 75

3. Wysiłki trwające do 10 sekund, 76

4. Wysiłki trwających dłużej niż 10 sekund, 76

5. Testy wysiłkowe wykorzystywane do oceny mocy i wydolności beztlenowej, 77

6. Test Wingate – najczęściej stosowany test do określania mocy i wydolności beztlenowej, 79

7. Powtarzalność testu Wingate, 80

8. Zróżnicowany dobór obciążenia dla kończyn dolnych i górnych w teście Wingate, 81

9. Wyniki testu Wingate wykonywanego kończynami dolnymi, 84

10. Wyniki testu Wingate wykonywanego kończynami górnymi, 86

11. Test Wingate w określaniu zmian mocy i wydolności beztlenowej jako efektu treningu, 89

12. Modyfikacje testu Wingate, 90

13. Test Wingate wykonywany przez dzieci, 91

14. Wyniki testu Wingate a ocena funkcjonalna, 92

15. Testy terenowe do określania wydolności beztlenowej, 93

16. Wpływ wydolności tlenowej na wyniki w testach mocy i wydolności beztlenowej, 94

17. Test zależności siła–prędkość, 96

18. Znaczenie siły podczas wykonywania czynności dnia codziennego, 97

19. Pomiar wydolności tlenowej i beztlenowej w niektórych dyscyplinach sportowych, 98

20. Podsumowanie, 98

Bibliografia, 99

Wykaz skrótów i symboli, 107

Summary, 109

  • Назва: Metody diagnostyczne wykorzystywane w programowaniu fizjoterapii
  • Автор: Katarzyna Kisiel-Sajewicz
  • ISBN: 978-83-64354-68-7, 9788364354687
  • Дата видання: 2023-05-13
  • Формат: Eлектронна книга
  • Ідентифікатор видання: e_39g4
  • Видавець: Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu