Zaburzenia gospodarki lipidowej dotyczą ponad 60% populacji. Z uwagi na bezsprzecznie udowodniony niekorzystny wpływ podwyższonych stężeń lipidów na ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych konieczne jest wczesne, skuteczne i bezpieczne prowadzenie terapii hipolipemizującej. U chorych z wyjściowo wysokimi stężeniami cholesterolu oraz obarczonych wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym interwencja farmakologiczna powinna charakteryzować się dużą siłą działania. Dlatego też pacjenci wymagający redukcji stężenia LDL-cholesterolu o > 50% powinni już na początku otrzymać skojarzone leczenie hipolipemizujące.