Desz­cze Deszcz jak si­we ło­dy­gi, sza­ry szum,  a u okien smu­tek i ko­na­nie.  Ta­ki deszcz ko­chasz, ta­ki sze­lest strun,  deszcz -- ży­ciu zmi­ło­wa­nie.    Da­le­kie po­cią­gi jesz­cze ja­dą da­lej  bez cie­bie. Cóż? Bez cie­bie. Cóż?  w ogro­dy wód, w je­zio­ra ża­lu,  w li­ście, w ale­je szkla­nych róż.    I cze­kasz jesz­cze? Jesz­cze cze­kasz?  Deszcz jest jak li­tość -- wszyst­ko ze­trze;  i krew z bo­jo­wisk, i czło­wie­ka,  i ska­mie­nia­łe z trwóg po­wie­trze.    A ty u okien jesz­cze ma­rzysz,  na­grob­ku smut­ny. Cza­su na­pis  spły­wa po mrocz­nej, głu­chej twa­rzy,  mo­że to desz­czem, mo­że łza­mi.    I to, że mi­łość, a nie ta­ka,  i to, że nie dość cios bo­le­sny,  a tyl­ko ciem­ny jak krzyk pta­ka,  i to, że płacz, a tak cie­le­sny.    I to, że wi­ny nie­po­wrot­ne,  a jed­na dru­gą co­raz wo­ła,  i to, jak­byś u wrót ko­ścio­ła  wi­dze­nie miał jak sen sa­mot­ne.    I sto­jąc tak w sze­le­ście szkla­nym,  czu­ję, jak ląd od­pły­wa w po­szum. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.