Co jest we mnie We mnie -- gó­ry cięż­kie wiatr pod­no­si,  po­nad chmu­ry -- groź­ne mło­ty jak cię­ża­ry,  i roz­ry­wa je mo­car­nym tchem i gło­sem,  a za­mie­nia w nie­po­dziel­ne burz ob­sza­ry.    Po­tem mo­rza, któ­re szar­pią stro­py ciem­ne,  gwiaz­dy z bli­ska bi­ją we mnie ogniem,  po­ryk gro­mów, co pod sto­pą rwą pod­ziem­ne  bra­my bla­sku -- żad­nym bra­mom nie­po­dob­ne.    I ta zie­mia cięż­sza od or­ka­nów  we mnie cia­snym z hu­kiem się ob­ra­ca  i roz­dar­ty nią jak gła­zem ra­na  cze­kam Bo­ga, któ­ry ni­g­dy nie po­wra­ca.    Al­bo ptak zi­mo­wy w śnie­gu na mnie wo­ła,  dłu­gie po­la pod nim, po­la smut­ku,  gdzie się ci­sza zmie­nia w głu­chy łuk ko­ścio­ła  i tak w wiecz­ność wcho­dzę po ci­chut­ku. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.