Mo­ja du­sza Mo­ja du­sza jest łą­ką cha­otycz­nych kwie­ci;  Cza­sem nę­cą ją gwiaz­dy, cza­sem usta świe­że,  A cza­sem księ­ży­co­we ście­le so­bie le­że,  I z nie­go w wir ży­cio­wych rzu­ca się za­mie­ci.    Cho­rą pie­śnią ma du­sza jest cho­rych stu­le­ci;  Cza­sem rzew­na, jak pro­ste pra­ba­bek pa­cie­rze,  Lub wmy­ślo­na po­sęp­nie w mord, krew i gra­bie­że,  Jak ru­mak bez­wę­dzi­dl­ny, roz­hu­ka­ny le­ci!    Tej du­szy śnią się świę­te lub też kur­ty­za­ny --  Dym ka­dzi­deł, ską­pa­ny w ba­chicz­nej won­no­ści --  I wów­czas jej we­sel­ne śpie­wa­ją pe­any,    Że roz­ko­szy po­tę­gą świat po­wstał z ni­co­ści;  Lecz nie­ba­wem po­kut­na zno­wu w pro­chu le­ży  I z ża­lu na twarz padł­szy, w nie­bo ja­sne wie­rzy. [...]

Ur. w 1870 r. w Rasztowcach na Podolu Zm. 28 lutego 1902 r. w Krakowie Poetka i tłumaczka. Początkowo dzięki ojcu, publicyście i daw. powstańcu styczniowym, nawiązała kontakt z czasopismami literackimi; jej wiersze drukowało krakowskie ?Życie? i ?Krytyka? oraz warszawska ?Chimera?. Jednak zbiorek jej poezji ukazał się dopiero po jej samobójczej śmierci, w 1903 r. (w oprac. Zenona Przesmyckiego). Jest autorką poezji miłosnej, w tym śmiałych jak na owe czasy erotyków oraz liryki poświęconej przyrodzie wsi podolskiej; oba tematy prowadziły poetkę do progu mistyki. Tłumaczyła symbolistów i parnasistów francuskich i belgijskich: Ch. Baudelaire'a, P. Verlaine'a, A. Samaina, A. Mockela.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.