(Nie­bo zło­te ci otwo­rzę...) Nie­bo zło­te ci otwo­rzę,  w któ­rym ci­szy bia­ła nić  jak ogrom­ny dźwię­ków orzech,  któ­ry pęk­nie, aby żyć  zie­lo­ny­mi li­stecz­ka­mi,  śpie­wem je­zior, zmierz­chu gra­niem,  aż uka­że ją­dro mlecz­ne  pta­si świt.    Zie­mię twar­dą ci prze­mie­nię  w mle­czów mięk­kich płyn­ny lot,  wy­pro­wa­dzę z rze­czy cie­nie,  któ­re prę­żą się jak kot,  fu­trem iskrząc zwi­ną wszyst­ko  w bar­wy burz, w ser­dusz­ka list­ków,  w desz­czów si­wy splot.    I po­wie­trza drżą­ce stru­gi  jak z aniel­skiej strze­chy dym  zmie­nię ci w ale­je dłu­gie,  w brzóz przej­rzy­stych śpiew­ny płyn,  aż za­gra­ją jak wio­lon­czel  żal -- ró­żo­we świa­tła pną­cze,  psz­cze­lich skrzy­deł hymn. [...]

Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?.

Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.