Bezdzietność. Perspektywa społeczno-kulturowa

Barbara Dolińska

Czy bezpłodni mężczyźni są mniej sprawni seksualnie? Czy stanie na głowie może pomóc zajść w ciążę? Czy przyczyną niepłodności są blokady psychiczne? Czy adopcja dziecka ma uzdrawiający wpływ na parę? Barbara Dolińska w swojej książce mierzy się również z takimi mitami na temat bezdzietności, które z pewnością nie ułatwiają życia ludziom starającym się o dziecko. Autorka pokazuje przy tym społeczne spostrzeganie bezdzietności, która okazuje się mocno uwikłana w realia zarówno kulturowe oraz religijne, jak i ekonomiczne. Śledząc doniesienia medialne na temat bezdzietności, można odnieść wrażenie, że istnieją tylko dwa niezależne od siebie i wzajemnie się wykluczające sposoby jej doświadczania. Jeden z nich polega na bezdzietności z wyboru, utożsamianej z postawą wykluczającą posiadanie dzieci, traktowanych jako zbędny balast i przeszkoda w korzystaniu z przyjemności życia. Drugi - na desperackiej walce o dziecko, którego mimo usiłowań nie można mieć. Tym samym bezdzietność jest utożsamiana albo ze strategią życiową DINK (double income no kids), albo ze stosowaniem procedury pozaustrojowej po tym, jak inne metody leczenia okazały się nieskuteczne. Jednakże obie te sytuacje ilustrują skrajności w doświadczaniu braku potomstwa stanowią dwa krańce kontinuum bezdzietności. Książka dr Barbary Dolińskiej pt. Bezdzietność. Perspektywa społeczno-kulturowa jest pracą wyjątkową. Przedstawia ona bowiem problem bezdzietności nie tylko w sposób całościowy, rzetelny, ale również, o co wcale nie jest łatwo, bardzo interesujący. Prof. Alicja Kuczyńska Barbara Dolińska - jest adiunktem w Zakładzie Psychologii Klinicznej i Zdrowia na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest doktorem nauk medycznych z dziedziny medycyny i psychologii klinicznej. Jej zainteresowania naukowe obejmują psychopatologię, konsekwencje przeżywania kataklizmów i katastrof w wymiarze społecznym i personalnym, pozafarmakologiczne wyznaczniki skuteczności leczenia oraz psychologię prokreacji, ze szczególnym uwzględnieniem bezdzietności i jej percepcji społecznej. Autorka książki Placebo. Dlaczego działa coś, co nie działa? (2011).

Biblioterapia i bajkoterapia. Rola literatury w procesie zmiany rozumienia świata społecznego i siebie

Maria Molicka

Wiersze, baśnie i bajki stymulują wyobraźnię, inspirują, uruchamiają różne poziomy rozumienia, słowem: są niezbędne w rozwoju dziecka udowadnia w swojej książce psycholog dziecięcy Maria Molicka. Maria Molicka jest psychologiem od lat pracującym z dziećmi i młodzieżą, członkinią Europejskiego Towarzystwa Psychologii Zdrowia. W Biblioterapii i bajkoterapii zebrała swoje doświadczenia zdobyte podczas wieloletniej pracy terapeutycznej. W pierwszej części tej publikacji dowodzi, że rola książek, opowiadań, baśni czy też narracji jest nie do przecenienia w budowaniu tożsamości człowieka już od najmłodszych lat. Narracja okazuje się szczególnie ważna w rozwoju dziecka, gdyż pozwala mu się odnaleźć w świecie norm i zasad. Drugą część pracy autorka poświęciła ukazaniu roli bajek i bajkoterapii w radzeniu sobie z sytuacjami trudnymi emocjonalnie dla malucha (np. konfliktem w rodzinie, pójściem do przedszkola). Konstruując świat na poły realny, na poły fantastyczny, bajki tworzą najbliższą rozumieniu dziecka rzeczywistość, dają wsparcie w sytuacjach kryzysowych i pomagają uporać się z tymi zdarzeniami.

Bioenergetyka. Ulecz umysł dzięki ciału

Alexander Lowen

Bioenergetyka to rewolucyjna terapia, która używa języka ciała do uzdrawiania problemów umysłu. Alexander Lowen, twórca i popularyzator tej metody, postrzega życie jako nieustanny przepływ energii i emocji między poszczególnymi częściami ciała. W tej książce omawia kluczowe zagadnienia bioenergetyki, takie jak język ciała, typologia ludzkich charakterów, autoekspresja i spontaniczność. Wyjaśnia również, jak podnieść jakość życia i uczynić je pogodniejszym dzięki zrozumieniu swojego ciała i tego, w jakim stopniu zależą od niego nasze emocje, odczucia, a nawet myśli. Rozważaniom tym towarzyszą ilustrowane opisy ćwiczeń i procedur bioenergetycznych z powodzeniem stosowanych przez autora. Lowen przekazuje także wskazówki, jak dostosować postępowanie w zależności od rodzaju pacjenta. To praktyczne podejście pozwala odbiorcy zyskać pewność siebie, swobodę oraz pogodę ducha. Alexander Lowen (1910-2008) to amerykański psychoterapeuta, ojciec bioenergoterapii. Początkowo uczeń Wilhelma Reicha, po ukończeniu studiów medycznych na Uniwersytecie w Genewie zaczął rozwijać wraz z Johnem Pierrakosem własne podejście terapeutyczne. Bioenergetyce (zwanej też analizą bioenergetyczną) poświęcił ponad sześćdziesiąt lat życia. Lowen napisał kilkanaście książek cenionych przez specjalistów i pasjonatów na całym świecie. Był założycielem Międzynarodowego Instytutu Analizy Bioenergetycznej.

Błąd Kartezjusza. Emocje, rozum i ludzki mózg

Antonio Damasio

Czy umysł można oderwać od ciała? Czy podejmując decyzje warto polegać na emocjach? Jak współpracują ze sobą „serce” i „rozum”? Łącząc swoje bogate doświadczenie badacza mózgu z przenikliwością filozofa, Antonio Damasio wytyka Kartezjuszowi tytułowy błąd. Polega on na oddzielaniu umysłu od ciała, a w konsekwencji także rozumu od emocji, i tego co w nas typowo ludzkie od tego co zwierzęce. Studiując przypadki pacjentów neurologicznych oraz opierając się na wynikach badań eksperymentalnych, przekonuje on, że racjonalne decyzje to nie te kierowane jedynie „chłodną kalkulacją”, ale oparte na emocjach i uczuciach. Twierdząc, że choć bez mózgu nasze życie wewnętrzne byłoby niemożliwe, Damasio sprzeciwia się poglądowi, że umysł to po prostu kora mózgowa. Wskazuje, że nasza psychika wyłania się w toku cielesnych interakcji ze środowiskiem przetwarzanych przez złożone obwody neuronalne. W Błędzie Kartezjusza Damasio podważa wiele tradycyjnych poglądów na umysł, poznanie i emocje, wskazując na siłę neuronauki w wyjaśnianiu natury ludzkiej. Jednocześnie w przystępny sposób prowokuje on do samodzielnego myślenia o myśleniu.

Błądzą wszyscy (ale nie ja). Dlaczego usprawiedliwiamy głupie poglądy, złe decyzje i szkodliwe działania

Elliot Aronson, Carol Tavris

W tej niezwykle wnikliwej i zajmującej książce znani psychologowie społeczni, Carol Tavris i Elliot Aronson, przyglądają się mechanizmom i obwodom mózgowym odpowiedzialnym za samousprawiedliwianie. Kiedy popełniamy błąd, musimy złagodzić dysonans poznawczy, który zagraża naszemu poczuciu własnej wartości. Dlatego tworzymy fikcje, które uwalniają nas od odpowiedzialności, przywracają nam przekonanie o własnej inteligencji, moralności i słuszności przekonanie, które często każe nam brnąć coraz głębiej w działania głupie, niemoralne i błędne.  Odwołując się do wieloletnich badań, autorzy tej książki przedstawiają fascynujące wyjaśnienie zjawiska samooszukiwania jego mechanizmów, szkodliwych skutków i sposobów, w jakie możemy się od niego uwolnić. Przewróć stronę, ale wiedz, że już nigdy nie uchylisz się od odpowiedzialności równie łatwo, jak dotąd.  Tavris i Aronson połączyli swoje imponujące umiejętności, aby stworzyć wspaniały wzorzec przenikliwości społecznej i naukowego zaangażowania. Nie popełnij błędu, musisz przeczytać tę książkę  Robert B. Cialdini, autor książki Wywieranie wpływu na ludzi

Borderline, czyli jedną nogą nad przepaścią

Monika Kotlarek

Poradnik i ćwiczenia dla osób z osobowością borderline oraz ich bliskich i opiekunów Przewodnik po życiu na krawędzi Borderline, czyli w pełnym brzmieniu borderline personality disorder. Po polsku: osobowość chwiejna emocjonalnie podtypu granicznego. Brzmi poważnie? Słusznie, bo sprawa jest poważna. Życie z borderline można porównać do wiecznego balansowania nad przepaścią, w ciągłym lęku, że kolejny krok może oznaczać upadek. Góra – dół. Góra – dół. Radość – smutek – wściekłość – depresja – obojętność. Tak opisuje to autorka. Przez cały czas, w każdej sekundzie - bo o ile chorzy zmagający się z chorobą dwubiegunową doświadczają przynoszących krótkotrwałą ulgę stanów pomiędzy skrajnymi wahaniami nastroju, o tyle osoby z borderline są pozbawione nawet tej odrobiny komfortu.  Borderline nie jest chorobą, a typem osobowości. Co oznacza, że - inaczej niż w przypadku depresji czy zaburzeń lękowych - nie da się go wyleczyć w tradycyjnym rozumieniu tego słowa. Z borderline trzeba nauczyć się żyć, a pomóc w tym może odpowiednia terapia. Monika Kotlarek, oprócz podpartych rzetelną wiedzą naukową obserwacji na temat borderline, zawarła w książce także historie osób, u których zdiagnozowano ten podtyp osobowości. Stworzyła w ten sposób swoisty przewodnik po życiu z borderline, przydatny dla samych chorych, ale także dla ich bliskich czy terapeutów. Przewodnik, który pomoże zrozumieć i wesprzeć - bez szufladkowania ani stygmatyzowania.

BUDOWANIE PEWNOŚCI SIEBIE. Podejście skoncentrowane na współczuciu

Mary Welford

Żyjemy w świecie, który nieustannie nakłania nas do osądzania i oceniania samych siebie. W świecie, w którym dominuje pogląd, że uszczęśliwić nas mogą jedynie sukces, osiągnięcia i działanie. Nic więc dziwnego, że wielu z nas ma skłonność do mierzenia własnej wartości poprzez porównania z innymi. A gdy nie udaje nam się zrealizować własnych celów i zamierzeń, odczuwamy przygnębienie, niepokój, złość, a nawet wstyd. Nasza pewność siebie rośnie, kiedy wszystko układa się po naszej myśli, i gwałtownie spada, kiedy napotykamy trudności. Uaktywnia się wewnętrzny krytyk, który osłabia wiarę w siebie i poczucie własnej wartości a to z kolei utrudnia radzenie sobie z tym, co spotyka nas w życiu. Jak zatem zbudować pewność siebie, która pozostanie niezależna od zewnętrznych okoliczności? Mary Welford zachęca w swojej książce do rozwijania samowspółczucia, które stanie się fundamentem pewności siebie. Współczucie dla samego siebie nie ma nic wspólnego z litością, słabością czy pobłażaniem sobie. To wybór, którego dokonujemy. Zamiast bezwzględnej krytyki wybieramy patrzenie na siebie z życzliwością, akceptacją i empatią. Zamiast karać się za błędy dajemy sobie prawo do ich popełniania. Zamiast postrzegać sukcesy i porażki jako wyznaczniki naszej wartości traktujemy je jako przemijające elementy życiowego doświadczenia. Współczucie dla samego siebie to także uważność i pełen akceptacji kontakt z samym sobą, umiejętność rozpoznawania swoich uczuć, potrzeb i problemów oraz praca nad tym, by rezygnować z tego, co nam nie służy. To w końcu troska o siebie ze wszystkimi niedoskonałościami i błędami. Pewność siebie wymaga pracy. Jest czymś, co rozwijamy, a nie czymś, z czym po prostu przychodzimy na świat. Pewność siebie zbudowana na samowspółczuciu jest trwała. Niezależnie od tego, co dzieje się dookoła, dzięki niej czujemy się silni i odporni. Wiemy, że skutecznie poradzimy sobie ze wszystkim, co przyniesie życie. Dzięki tej książce: zrozumiesz funkcjonowanie systemu emocjonalnego człowieka, dowiesz się, czym jest samowspółczucie i dlaczego jest tak ważne, przestaniesz działać na własną niekorzyść i osłabiać siebie, uporasz się z wewnętrznym krytykiem, zbudujesz trwałą pewność siebie.

Bunt ciała

Alice Miller

Alice Miller w Buncie ciała po raz kolejny burzy społeczne stereotypy dotyczące powiązań między metodami wychowawczymi w dzieciństwie a późniejszym losem krzywdzonych dzieci. Analizując biografie znakomitych artystów i przypadki własnych klientów, dostrzega, jak destrukcyjną więzią jest związek dziecka, a później dorosłego człowieka z rodzicami, którzy maltretowali go w dzieciństwie. Utrzymywanie takiej relacji, opartej na iluzjach i niespełnionych oczekiwaniach wobec rodziców, odbywa się kosztem zdrowia dziecka, a później dorosłego, gdyż ciało buntuje się przeciwko wymuszonym uczuciom, jak miłość czy wdzięczność. Uświadomienie sobie strachu przed rodzicami i zrozumienie własnych, prawdziwych uczuć może pozwolić na uwolnienie się od niszczących więzi i wykorzystanie tłumionych sił witalnych na rozpoczęcie pełnego i szczęśliwego życie.