Jaskinia Steenfollu. Die Höhle von Steenfoll

Wilhelm Hauff

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i niemieckiej. Baśń autorstwa Wilhelma Hauffa w dwóch wersjach językowych polskiej i niemieckiej, opowiadająca o szkockich rybakach, którzy stali się poszukiwaczami skarbów, co okazało się nader kosztownym zajęciem i doprowadziło ich do ruiny finansowej, ale... w końcu... zdawać by się mogło, że się im poszczęściło: Nagle coś błysło w rozpadlinie, [rybak] opuścił się niżej, dał nurka i chwycił przedmiot, który się okazał żelazną szkatułką. Z wielkim trudem wyniósł ją do groty, odłamał zardzewiałe wieko i przekonał się, że szkatułka pełna była podwójnych dukatonów holenderskich. Pokazawszy to przyjacielowi, ruszył z powrotem... A jak się to wszystko skończyło dowiesz się miły czytelniku po przeczytaniu całej baśni.

Jeleni sztylet

Marta Mrozińska

Bora, bohaterka powieści Jeleni sztylet, jest jak kukułcze pisklę, podrzucona wraz z bratem na wychowanie ciotce do zapomnianej przez świat małej wsi na skraju ogromnej puszczy. Puszczy zamieszkanej przez istoty z rodzimych legend: rusałki, Leszego, wąpierze i strzygi, lecz ich świat chyli się ku zapomnieniu. Bohaterka od dziecka zna tylko odrzucenie, głód i gniew, który każe jej wciąż walczyć o lepsze jutro. Dla brata zrobiłaby wszystko i stąd bierze się pomysł na dołączenie do Włóczni, starej szkoły wojskowej szkolącej najemników. Bora wierzy w swoją siłę i skuteczność szkolenia, które odbyła z okrutnym ojcem, zaprawionym w boju i nie stroniącym od butelki żołnierzem. Jej świat jest na wskroś słowiański, od dziecka lepiej dogaduje się z opiekuńczymi duchami zagrody i domu, niż z mieszkańcami wioski. Dopiero w koszarach Włóczni Bora pozna, co to prawdziwy strach. Wraz z wybuchem zupełnie nieoczekiwanej wojny, znajdzie się w potrzasku między siłami, na które nie ma żadnego wpływu, a budzącym się w niej dziedzictwem całych pokoleń czarownic.

Kroniki nekromantów. Tom 2 Bahta Mort - Droga śmierci

Marek Tarnowicz

Nekromanci podbijają cały kontynent docierając do ostatniego bastionu bronionego przez ludzi. Wśród obrońców są najemnicy, którzy brali udział w akcjach specjalnych w pierwszym tomie cyklu. Arhon udaje się na Bahta Mort, licząc na to, że znajdzie tam rozwiązanie obecnego konfliktu. Silsdeth nie licząc się z nikim i niczym wciela w życie plan uknuty przez Nekromantę Ósmego Kręgu z Krainy Umarłych.   Fragment: Nagle rozległa się głośna eksplozja, a zaraz po niej silny wstrząs sprawił, że część ściany naprzeciw nich runęła z hukiem. Mur pociągnął za sobą duży fragment podłogi razem z dwoma stopniami tuż przed ułożoną barykadą. – Do tyłu! – krzyknęła Rarisa. Pospiesznie zaczęli wchodzić schodami wyżej. Na szczęście dla nich nic więcej się nie zawaliło. – Przynajmniej tędy już nie wejdą – skwitował Brax. – Nic tu po nas. Idziemy na górę – zdecydowała Najemniczka. Ruszyli tuż za nią. Nim dotarli do połowy wysokości, budynkiem wstrząsnęło z taką siłą, że pod ich nogami zadrżały schody. – Szlag! – zaklął Brax. – Szybciej! – ponaglił. Minęli półpiętro i zaczęli się wspinać wyżej. Jedno uderzenie serca po tym, jak wbiegli na kondygnację, potężny wstrząs sprawił, że znów wszystko zadrżało. Na wszystkie strony z trzaskiem pękającego kamienia rozprzestrzeniły się pęknięcia. Najbardziej objęły mur ściany zewnętrznej i podłogę. – Szybciej! – tym razem krzyknęła Rarisa. W tym samym momencie rozległa się kolejna eksplozja. Podłoga najpierw uniosła ich nieco do góry, a potem jej część z głośnym łoskotem pękania runęła w dół wraz ze ścianą.

Królowa Ciemności. Trylogia Czarnych Kamieni tom 3

Anne Bishop

Po złożeniu ofiary Ciemności Jaenelle Angelline panuje jako Królowa Ebon Askavi, strażniczka Królestwa Cieni. Aby ochronić swój lud i ziemię przed skażonymi Krwawymi musi stoczyć bitwę, wyzwolić straszliwą moc Czarownicy i na zawsze zniszczyć wszystkich swoich wrogów.Jednak do walki nie może stanąć sama. Do królestwa przybywa oswobodzony z szaleństwa Daemon, przeznaczony jej Małżonek. Jego bezgraniczna miłość cementuje Ciemny Dwór i umacnia rządy Jaenelle, jednak nawet ich wspólna siła może być niewystarczająca, by powstrzymać nadciągające zło.Tylko największa ofiara ze strony Jaenelle może ocalić tych, których kocha i królestwo, które przysięgła strzec.

Kuklany las

Anna Musiałowicz

Gdy pięcioletni Maciek wraca z wycieczki do lasu, wydaje się matce nieswój. Czy coś się mu przydarzyło? Coś, o czym chłopiec nie chce rozmawiać? Paweł idzie nocą przez las. Zna go jak własną kieszeń, lecz tym razem gubi drogę. Czy na zawsze? W chatce pod lasem mieszka stara kobieta. Z jej ust wylatują muchy… Anna Musiałowicz stworzyła baśniową opowieść, oplątującą czytelnika grozą. Na polskiej scenie literackiej pojawia się bardzo obiecujący głos! I nawołuje do kuklanego lasu! Kroczcie za nim! Rekomendacje: Kuklany las to gęsta od znaczeń, pięknie napisana i przede wszystkim bardzo niepokojąca powieść, która zostaje z czytelnikiem na długo po zakończeniu lektury. Polecam. Anna Kańtoch   Niesamowita powieść, a w zasadzie oniryczna baśń. Nie mogłam się od niej oderwać do ostatniej strony. Długo jej nie zapomnę i na pewno jeszcze do niej wrócę. Katarzyna Berenika Miszczuk   Po lekturze przeszedł mnie dreszcz. Co, gdyby śmierć przyszła ze strony najukochańszej osoby? Co, gdybym ja sama zagubiła się na tyle, by stać się dla ukochanej osoby śmiercią? Marta Krajewska   Kuklany las to groza z rodzaju tej szczerej, baśniowej, odwołująca się, tak w treści jak i często w formie, do ludyczności i obrazków rodem z nieocenzurowanych Grimmów. Korzystając z nich, Musiałowicz jednak nie tyle po prostu straszy czy poucza, co subtelnie i konsekwentnie wzbudza uczucie surrealistycznego niepokoju. Od czytelnika zależy natomiast, co z nim w swojej głowie zrobi. Jakub Ćwiek   Rekomendacje czytelników: „Kuklany las” pochłania bez reszty. Ocknęłam się dopiero przy posłowiu. Kawa wystygła, za oknem ściemniało, lęk jednak wciąż we mnie tkwi. Katarzyna Ziembicka, @aellirenn Kiedy leśne ostępy przytulą cię do siebie, kiedy pierwotne siły przyrody przykują twoją uwagę, wiedz, że to dopiero początek zabawy w niebezpieczne podchody. Anna Musiałowicz ożywiła las i stworzyła niepokojącą opowieść, której fabuła przeplata się w dwóch równoległych wymiarach. W którym z tych wymiarów zostaniesz? Polecam! Dominika Matuła, www.domi-czyta.pl Cienka granica między matczyną miłością a obłędem mnie przeraża. W tej książce zmieścił się cały strach i niepokój, który mieści się w moim sercu. Matka kocha, na zabój. Dla swojego dziecka zrobi dosłownie wszystko! Pełna skrajnych emocji, rozpłomieniająca wyobraźnię powieść żyjąca w środku gęstego lasu, wstrzymaj oddech i ruszaj śladem tajemnicy. Katarzyna Zienkiewicz, @kachna.books.quality Co to za książka, ten Kuklany las! Psychodeliczna, surrealistyczna, z gałgankowym voodoo, które uwalnia... no właśnie, co lub kogo? Katarzyna Kmieć, @pani_ka_czyta Ta książka przypomina mi baśnie braci Grimm i ich creepy drzewa, których bałam się jako dziecko i boję się do dziś. Klimat jest niesamowity, gęsty, podobnie jak las, główny bohater powieści. Miałam ciarki. Polecam i czekam na więcej. Agnieszka Żukowska, @krolowa_aragonii Anna Musiałowicz (ur. 1982) – z wykształcenia pedagog-resocjalizator. Z natury włóczykij. Zawodowo czyta, redaguje i promuje książki. W chwilach wolnych zwiedza zamki, rysuje, maluje i grywa w szachy. Zadebiutowała w 2016 roku i od tego czasu opublikowała kilkadziesiąt opowiadań. Jej pierwsza powieść Diabeł zza okna ukazała się w 2020 roku i została nominowana w prestiżowym plebiscycie Lubimyczytac.pl Książka Roku w kategorii horror.

Lau Pax

Artur Samojluk

W XXII wieku ludzkość jest wysokorozwiniętą cywilizacją, jednakże rozwój i globalne wojny nie oszczędziły planety. Gdy wydaje się już, że nadszedł czas spokoju w tych trudnych czasach, pojawiają się Oni i oznajmiają, że czas Ziemi, jak i całej Drogi Mlecznej jest policzony. Nadciąga nieodwracalna katastrofa. Nie można się jej przeciwstawić, można tylko uciekać. Droga ucieczki wkrótce zostaje opracowana, a  podróż będzie trwać 10 000 lat. Cała cywilizacja zostaje zamknięta w wewnętrznym ekosystemie najpotężniejszego statku kosmicznego Nirvana i wyrusza w podróż w nieznane. Choć wszystko wydaje się poukładane, to w tak rozległym czasie nawet najmniejsze zmiany, mogą być brzemienne w skutkach. Obserwuj losy ostatniej misji ratunkowej ludzi, teraz już nic nie będzie oczywiste.

Mgły przeszłości

Cezary Czyżewski

Drugi tom przygód Tadeusza Siekierskiego i jego demonicznej znajomej, rozpoczęty w powieści "Alazza". ----- Demonica Alazza nieoczekiwanie znika. Tadeusz Siekierski zaczyna szukać zaginionej na własną rękę, co sprowadza na niego wiele kłopotów. Jednym z nich jest Justyna Zawadzka z domu Twardowska. Czy rzeczywiście jest tą, za którą się podaje? W tym samym czasie w Bydgoszczy pojawia się tajemniczy Niemiec, poszukujący w całej Europie starych, hitlerowskich dokumentów z czasów wojny. Agent Roszczak wraz z Piotrem Kownackim ruszają jego tropem. Czy zdołają pokrzyżować złowieszcze plany nazistów? I co się stało z Alazzą?

Naabar Rozbite imperium Tom III

Marek Tarnowicz

Tom III jest splotem różnych, nieoczekiwanych zdarzeń, które w końcu mogą wywrócić i obrócić w niwecz misterną pracę i wysiłek w odbudowaniu Imperium Morgii przez Cesarzową Karolinę, jej Generała Martę i Łowcę wampirów Iwonę. Nagle do gry wkracza ktoś znacznie potężniejszy od wszystkich czarodziejów, wliczając w to Demona Wzgórz Kaźni. Czy nasi bohaterowie podołają nowemu wyzwaniu, gdy nawet Demon Wzgórz Kaźni ma wątpliwości, czy są szanse na wygranie tego starcia.     Sulteni przeprawiali się do tego świata z gadami, które miały im ułatwić szybkie dotarcie do samego serca Afryki. Olbrzymie gady z trudem przeciskały się przez zbyt mały dla nich portal. Ryczały przeraźliwie, gdy ich ciało ledwie się mieściło, a mimo to były zmuszane do przeciskania się przez ograniczoną przestrzeń. Ryki kolejnych stworzeń trwały nieprzerwanie, bo te, które już były po drugiej stronie ze swoimi jeźdźcami, mimo swobody nadal ryczały przeraźliwie, gdy pod wpływem magii ich uszkodzone bądź połamane kości zrastały się ponownie w jedną całość. Gady, kręcąc się w kółko wokół portalu lub drepcząc tam i z powrotem, niszczyły w swoim zasięgu wszystko, czego nie zniszczyło tornado. Z nie mniej głośnym hukiem pękały kamienne płyty grobów i pomniki. Od uderzeń ogonami rozlatywały się grobowce oraz okoliczne, jeszcze niepołamane drzewa. Poryta długimi szponami ziemia i całe otoczenie sprawiało szokujące wrażenie.