Czarownica

Andrzej Sarwa, Wiktor Gomulicki

Zbiór trzech opowieści, które łączy mistrzowskie połączenie wydarzeń pełnych grozy z historią Polski. Historia stanowiąca barwne tło mrocznych wydarzeń bliska jest zarówno Wiktorowi Gomulickiemu - czołowemu pisarzowi polskiego pozytywizmu, jak też Andrzejowi Sarwie - współczesnemu prozaikowi i eseiście.

Czerwony ślub. The Red Bridal

Llafcadio Hearn

Jedna z japońskich opowieści opartych na miejscowej tradycji mającej źródło w autentycznych wydarzeniach, a mówiąca o miłosnej tragedii skromnej pary kochanków mieszkających w pewnej wiosce jednej ze wschodnich prowincji Japonii. Autor opowiedział ją w taki sposób, że przemawia do serca także i tych, którym jest obca kultura, tradycja i obyczaje narodu zamieszkującego Kraj Kwitnącej Wiśni. To opowieść o wspólnym samobójstwie pary kochanków, którym wspólne życie na tym świecie nie było pisane. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition.

Człowiek z piasku

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann

„Człowiek z piasku” (inny tytuł „Piaskun”) – jest to opowiadanie E.T.A. Hoffmanna w tradycji bajki czarnego romantyzmu, opublikowane w 1817 roku. Utwór ukazał się anonimowo w Berlinie i był pierwszym dziełem składającym się na zbiór „Opowieści nocne”. Jest to jedna z najważniejszych prac autora, otwierająca przed czytelnikiem wiele możliwości interpretacji, tak iż w przedmowie wydawnictwa Reclam pojawia się stwierdzenie, że „ich liczba w ostatnich latach przybrała takie rozmiary, że zdają się one tworzyć osobną dziedzinę literaturoznawczą, w którą zaangażowani są przedstawiciele wszystkich kierunków metodologicznych”. W opowiadaniu Hoffmanna opisana jest postać z folkloru niemieckiego, zwana Piaskunem, która miałaby rzucać piaskiem w oczy małych dzieci, pomagając im zasnąć.

Czyśćcowe dusze. Les Âmes du purgatoire

Prosper Mérimée

Czyśćcowe dusze. Les Âmes du purgatoire Opis: Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej Version bilingue: polonaise et française. Don Juan jest oczekiwanym synem księcia, Don Carlosa de Marana, który chce zeń uczynić dzielnego rycerza, podczas gdy jego matka pragnie, by syn został człowiekiem pobożnym. Chłopiec wychowuje się w zbytku i luksusie. W latach młodzieńczych zwraca uwagę na obraz Moralesa przedstawiający męki dusz czyśćcowych, znajdujący się w oratorium jego matki. W wieku osiemnastu lat Don Juan, wykształcony religijnie i w posługiwaniu się bronią, zostaje wysłany na uniwersytet w Salamance. Zawiera tam znajomość ze studentem, który nazywa siebie Don Garcją i podaje się za syna przyjaciela jego ojca. Don Garcja bierze młodzieńca pod swoje skrzydła. Obydwaj mężczyźni postanawiają wspólnie zalecać się do sióstr doi Fausty i doi Teresy de Ojeda. Dnie spędzają na biesiadach, pijatykach i grze, a noce pod balkonami swych wybranek. Pewnego wieczoru zalotników atakuje ich konkurent, don Crisotval (za Wikipedią). Co było dalej można się dowiedzieć po przeczytaniu całej książki.

Demon ruchu. Opowieści niesamowite

Stefan Grabiński

Zbiór opowiadań znakomitego pisarza, Stefana Grabińskiego, tworzącego przed drugą wojną światową, specjalizującego się w opowieściach niesamowitych, zwanego polskim Edgarem Allanem Poe. Tom zawiera 14 opowieści grozy, które polecamy do czytania ludziom o mocnych nerwach. I ostrzegamy, by ich nie czytać po zmroku! Kto sięgnie po ten zbiorek, na pewno się nie zawiedzie! Mistrzostwo pióra, subtelne wprowadzanie w nastrój, zaskakujące zakończenia opowiadań: Głucha przestrzeń, Smoluch, W przedziale, Wieczny pasażer, Fałszywy alarm, Demon ruchu, Maszynista Grot, Sygnały, Dziwna stacja, Błędny pociąg, Ślepy tor, Ultima Thule, Engramy Szatery,  Przypowieść o krecie tunelowym.

Diabeł. Powieść z czasów Stanisława Augusta

Józef Ignacy Kraszewski

Bohaterem powieści, której akcja toczy się w czasach panowania króla Stanisłwa Augusta, jest Michał Ordyński, młody magnat z Polesia, który po przyjeździe o Warszawy od razu zaczyna błyszczeć w świecie wyższych sfer. Warszawa niesie jednak ze sobą także i niebezpieczeństwa. Ordyński powoli moralnie się stacza. Wtedy na jego drodze staja dwie osoby pewna młoda kobieta, usiłująca uratować go i pewna tajemnicza postać, markiz Fotofero, którego twarz młody Michał znał, bo widział ją wcześniej... na obrazie przedstawiającym diabła... Fotofero nie opuszcza młodzieńca, stale i wszędzie mu towarzysząc. Jak potoczą się dalsze losy bohatera? Czy ujdzie z matni? Czy ocali duszę? Tego dowiesz się czytelniku po przeczytaniu książki.

Diable eliksiry

Ernst Theodor Amadeus Hoffmann

Powieść jest fikcyjną autobiografią. Urodzony w Świętej Lipce Protagonista Medard, po okresie szczęśliwego dzieciństwa, wstępuje do klasztoru. Napotyka na swojej drodze wiele spokrewnionych z nim osób, sam jednak z początku nie jest tego świadom. Dorasta za jego murami, a ponieważ podąża ścieżką powołania w sposób wzorowy, dostępuje zaszczytu sprawowania dwóch ważnych funkcji: zarządza komnatą z relikwiami, w której podług legendy spisanej przez św. Antoniego, znajdują się diable eliksiry, oraz zaczyna głosić kazania. Jego talent oratorski sprowadza go jednak na złą drogę. Pewnego razu oświadcza, że sam jest św. Antonim, wskutek czego traci przytomność i swój dar. Szybko go jednak odzyskuje, pijąc z butelek diablich eliksirów. Kiedy młoda kobieta imieniem Aurelie, łudząco przypominająca św. Rozalię, zwierza mu się z miłości do niego, Medard postanawia opuścić klasztor. Przeor, który spostrzega niepokój mnicha, wysyła go w podróż do Włoch. Podczas swej wyprawy spotyka mężczyznę, śpiącego w pobliżu przepaści i zagrożonego upadkiem w otchłań. Gdy mnich próbuje go zbudzić, ten wpada w przerażenie i spada. Przez pomyłkę wszyscy biorą Medarda za owego nieszczęśnika, dzięki czemu zostaje on przyjęty do zamku jako książę Viktorin. Tam jest uwikłany w związek z macochą Aurelii, Euphemią... (za Wikipedią) A żeby się dowiedzieć, jak się potoczyły dalsze dzieje naszego bohatera, należy przeczytać książkę. I będzie to zdecydowanie dobra i przyjemna lektura. Polecamy! Przeł. Ludwik Eminowicz

Diable wiano i inne, opowieści

Antologia

Zbiór niezwykłych, budzących dreszczyk emocji, a czasami nawet i grozy, opowiadań sześciu znakomitych polskich autorów. Do refleksji nad ludzkim losem zachęcają nas: Artur Gruszecki utworem W podziemiach ruin, Józef Ignacy Kraszewski opowieścią Upiór, Włodzimierz Zagórski tekstem Diable wiano, Waleria Marrené-Morzowska rzeczywiście smutną opowieścią Smutna swadźba, Antoni Pietkiewicz budzącym dreszczyk grozy Gościem z grobu i Antonina Domańska uroczą opowiastką Hanusia Wierzynkówna