Tajemnice Oceanu (Córka Azrai t. II)

Oksana Usenko

Drugi tom trylogii "Córka Azrai", autorstwa Oksany Usenko, w autoryzowanym przekładzie Jacka Izworskiego. Znana z pierwszego tomu Olga, odkrywa tajemnice swego pochodzenia. Przemieniona w syrenę, wyrusza samotnie w niebezpieczną podróż, aby odnaleźć tajemniczy lud Azrai. Ale nie wszystko jest takie, jakim się wydaje, a sekrety Azrai są strzeżone równie mocno, jak ich kraina ukryta przed ludzkim okiem. Jakie wyzwania Olga spotka na swej drodze? Czy zaakceptuje swoją nową tożsamość? I czy odkryje w końcu, co tak naprawdę oznacza być częścią tego świata? Przygotuj się na kolejną porcję emocjonujących przygód. Zanurz się razem z nami i Syrenami z OdeSFy w największą przygodę tego lata i poznaj Tajemnice Oceanu! --- Ludzki wymiar fantastyki? OdeSFa. Budujemy mosty. I drugie strony rzek.

Katalog jesien/zima 2024 - OdeSFa

Jacek Franco Horęzga

Katalog wydawniczy OdeSFa Jesień-Zima 2024. Oferta, ceny katalogowe, zapowiedzi, fragmenty recenzji.

Wiedźma z Podhala. T. II - Nie jestem już dzieckiem

Luiza Dobrzyńska

"Nie jestem już dzieckiem" to znakomita kontynuacja przygód Edyty Gwerskiej, którą czytelnicy poznali w pierwszej części "Wiedźmy z Podhala" - "Jesteś na to zbyt młoda". Po tragicznej śmierci rodziców piętnastoletnia Edi przeprowadza się z Warszawy do niewielkiej wsi pod Krakowem. Trafia pod opiekę swych jedynych krewnych, o istnieniu których nie miała wcześniej pojęcia - ciotki Janiny i wuja Freda. Ciotka jest weterynarzem, wuj prowadzi wiejską bibliotekę. Wkrótce wychodzi na jaw kim naprawdę są oboje i kim jest Edyta, która odziedziczyła po matce nadprzyrodzony dar. Dziewczyna żyje w dwóch światach. Chodzi do zwyczajnej szkoły, przygotowuje się do matury, pomaga ciotce w opiece nad zwierzętami, uczy się jak być wiedźmą, bierze udział w walce z łowcami wampirów i zmaganiach z groźnymi symbiotykami, którzy pojawiają się w okolicy i zagrażają bezpieczeństwu jej przyjaciół. Magiczny świat wykreowany przez autorkę, cała plejada niedostrzegalnych ludzkim okiem istot rodem z baśni, legend i prasłowiańskich wierzeń, zagadki, tajemnice, chwile grozy i niezwykłe przygody bohaterów tej powieści - wszystko to sprawia, że od drugiego tomu "Wiedźmy z Podhala" nie sposób się oderwać.

Ciemność

Stanisław Karolewski

"..."Ciemność" to książka wiele wymagająca od czytelnika, zwłaszcza tego gustującego w poplicie. Nie ma tu szparko biegnącej akcji, galopady zdarzeń i zapierających dech zwrotów fabuły. To rzecz dla koneserów, miłośników powieści szkatułkowej - gdyż to właśnie zaoferował pisarz Karolewski, szkatułkę z wieloma fascynującymi opowieściami, perełkami refleksji nad materialnym i duchowym bogactwem świata (znać, że autor to zawodowy antykwariusz) ujętą w opowieść ramową, historię golema poszukującego swojej stwórczyni. Przypomina trochę jego antykwariat: labirynt korytarzy z półek zastawionych książkami i przedmiotami, w którym klient zanurza się z obawą, szybko przezwyciężoną żądzą poznania (co jest za kolejnym zakrętem?). To świat-kolekcja, tajemniczy i fascynujący, wciągający jak przepastne podziemia egipskich piramid, zupełnie osobny w naszej plastykowo-elektronicznej, cyfrowej rzeczywistości "wiecznego teraz", który nieoczekiwanie wypączkował na ulicy Szczytnickiej. I podobnie należy traktować tę książkę - jako wartą poznania kolekcję..." Jacek Inglot, "Posłowie", [w:] Stanisław Karolewski, "Ciemność", Brzeg 2023. Istnieje tylko jedna opowieść. Próbujemy ją sobie przypomnieć, wyszeptując wciąż na nowo. Istnieje tylko jedno Utracone Królestwo, do którego ludzkość pragnie powrócić, i za każdym razem, gdy ktoś przypomina sobie tę historię, zdaje sobie sprawę, że sam jest zaginionym królem na wygnaniu, zaś bramy Królestwa otwierają się. Istnieje się tylko jedna opowieść. Zapomniana przez ludzkość. Złożona w ciemności. Znów zagłębiam się w mrok. Ciemność przynosi odpowiedzi. Zbieram je z łona nocy. Karmię się z jej czernych piersi. Przelewa mi się przez usta i skrapla ziemię, która za dziewięć miesięcy wyda plon. Obrodzi opowieściami wydartymi z dna kufrów i piwnic, spomiędzy pustki czasu, z mrocznych podziemi jaźni. Znów szukam ciszy: w nadodrzańskich ulicach, w zrujnowanych bramach, w kruszących się elewacjach, w piwnicach i głębiej. W szarych zwojach mózgowych. W otchłani ksiąg. W korycie leniwej Odry. Pomiędzy ludem. Z cienia wynoszę odłamki stłuczonego lustra, szklane drzazgi, które pieczołowicie układam jedna przy drugiej, z nadzieją, że pewnego dnia będzie ich dostatecznie dużo, by odbiły i pokazały mi świat, z którego pochodzą, inny świat, świat, który powstał ze Światła. Stanisław Karolewski (fragment powieści)

Cyklop

Emma Popik

"Cyklop" - Kiedy się urodził, miał jedno oko. Duże i lśniące oko pośrodku czoła. Modre jak zamarznięte niebo. Piękne jak oko Boga. Ale tylko jedno. Matka powtarzała, że kupiłaby mu nowe oko i wszczepiono by je operacyjnie. Byli jednakże biedni i nie mogliby pozwolić sobie nawet na najtańszy implant. I o tym też nigdy nie zapomniał. "Bądź dobry, skoro jesteś potworem" - powtarzała, tuląc go. Ale gdy dorósł, był zły. Tak zły, jak tylko może być człowiek z jednym okiem pośrodku głowy. Emma Popik w książce, którą pisała niemal całe swoje dorosłe życie. W książce, którą pisało... samo życie. Numer 01 w serii PoStFa - PoStapokaliptyczna Fantastyka. ----------------------------------------------------------------- Emma Popik - redaktorka, tłumaczka i pisarka, której teksty (nie tylko fantastyczne) doczekały się publikacji w językach takich jak angielski, fiński, chiński i japoński.Uznana przez wielu za Pierwszą Damę i Królową Polskiej Fantastyki. Nagrodzona w 2022 Honorowym Laurem Rakietowe Orły w 2022 roku. -------------------------- "Osadzona w niedalekiej przyszłości, opowieść o człowieku, który musiał zmierzyć się z odrzuceniem, nienawiścią i samotnością. To także historia o poszukiwaniu własnej tożsamości, miłości i sensu życia w podzielonym na kasty świecie pełnym przemocy, niesprawiedliwości i zagrożeń, gdzie technologia służy do manipulacji i eksploatacji ludzi. Jest to powieść dystopijna, która opowiada o losach Bakara, chłopca z jednym okiem pośrodku czoła, który żyje w brutalnym i zdegenerowanym świecie. Bakar musi walczyć o przetrwanie, szukać swojego miejsca i sensu w życiu, a także stawić czoła swojej przeszłości i swojemu przeznaczeniu. Książka jest pełna napięcia, akcji, emocji i zaskakujących zwrotów akcji. Książka porusza także ważne tematy społeczne, takie jak dyskryminacja, przemoc, korupcja, moralność i wolność. Styl pisania jest sugestywny, barwny i pełen emocji. Książka zawiera również posłowie Jacka Inglota, znanego krytyka literackiego, który docenia wartość i oryginalność tej powieści. "Cyklop" to powieść, która porywa, wzrusza i zaskakuje. Autorka stworzyła niezapomnianych bohaterów, z którymi czytelnik może się utożsamić, współczuć lub nienawidzić. Książka została napisana jeszcze w latach 80-90 ubiegłego stulecia. Okazała się nader aktualna, kiedy została opublikowana. Porusza tematy, które ludziom żyjącym współcześnie są znane, natomiast tym żyjącym około 40 lat temu, były jeszcze nie uświadomie, jak manipulacje genetyczne, klonowanie, światowa wojna, migracje ludności itp. Już w wtedy obraz pojawił mi się w głowie, musiałam go przelać na papier. "Cyklop" musiał leżeć w szufladzie by świat, zdołał się rozwinąć i dogonić moją wizję zawartą w tej profetycznej książce. Emma Popik

Inquisitor. Zemsta Tezcatlipoki i inne opowieści (Mitologie t. I)

Jacek Inglot

Najpełniejsza, zawierająca rozdziały nigdy dotąd niepublikowane (!) wersja kultowej opowieści o wrocławskim pedagogu-inquisitorze. Na potrzeby niniejszego wydania Autor zmienił też wydźwięk krytycznych odniesień do stanu polskiej pedagogiki na jeszcze ostrzejsze i bezkompromisowe. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Bohaterem powieści jest bezimienny polski nauczyciel, noszący żartobliwą ksywę "Inkwizytor", gdyż pasjonuje się magią i czarownictwem oraz sposobami zwalczania diabłów i demonów. Pewnego dnia w szkole, w której pracuje, dochodzi do przejawu aktywności sił nieczystych i podejrzenie pada na uczennicę imieniem Patrycja. Belfer rozpoczyna prywatne śledztwo: między nim a młodocianą czarownicą rozpoczyna się niebezpieczna gra, z czasem dla nauczyciela coraz bardziej ryzykowna, gdyż samozwańczy inkwizytor nie potrafi się oprzeć rosnącej fascynacji tropioną czcicielką Szatana... Uwaga: w tej historii nikt nie jest do końca tym, za kogo się podaje! Autor zdaje sobie sprawę, że żyjemy w epoce chwiejnej, która lada moment może się przeformować w coś innego. O to "inne", o kształt przyszłości trwają teraz targi. Aztecki demon Tezcatlipoka chce ostatecznego otumanienia ludzi, w ten sposób podporządkować ich sobie i swoim planom. Epoka Szóstego Słońca, która rozpocznie się pod jego panowaniem, będzie wiodła wprost do piekła na ziemi. Czytana tak książka Inglota zmienia się w diagnozę cywilizacji. Marek Oramus Bardzo interesująco natomiast wypada obraz szkoły współczesnej, zarysowany przez Inglota z dużą znajomością rzeczy. Szkoła jawi mu się jako miejsce podjazdowej wojny, gdzie następuje gwałtowny styk mentalnie do się nieprzystających cywilizacji. Jest to wojna psychologiczna na wyniszczenie. Wizja ta, mająca dużo wspólnego z rzeczywistością, jest mocną stroną "Inquisitora". Jacek Sobota Jacek Inglot - pisarz, publicysta, redaktor, pedagog. Autor powieści "Inquisitor", "Quietus" (nominowany za nie do nagrody im. Janusza A. Zajdla), "Eri i smok", "Porwanie sabinek", "Wypędzony" oraz zbiorów opowiadań "Bohaterowie do wynajęcia" (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim) i "Sodomion". Za powieść-dyptyk "Polska 2.0", ukazująca alternatywne wizje Polski przyszłości, został nagrodzony Srebrnym Wyróżnieniem Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego. W 2018 roku zdobył pierwsze miejsce w konkursie #Wolność - czytaj dalej, w kategorii powieść historyczna dla dzieci i młodzieży w wieku 15-18 lat, za utwór "Operacja Komendant. Misja w czasie". Publikował opowiadania i teksty publicystyczne w "Feniksie", "Nowej Fantastyce", "SFinksie" oraz "Playboyu". Jako autor nie ogranicza się do jednej konwencji literackiej. Pisze zarówno hard SF, jak i fantasy, horror czy historię alternatywną, dobrze sobie radzi również w mainstreamie, tworząc powieści sensacyjne i historyczne. Maciej Parowski w swojej książce-leksykonie autorów "Wasz cyrk, moje małpy" napisał o Inglocie: Jego twórczość literacką charakteryzuje pewne rozdarcie. Kibicuje Inglot kulturze wysokiej; nie cierpi amerykanizacji, tandety, upadku gustów zbiorowych, a w latach 80. był kojarzony z grupą literacką Kareta Wrocławski, preferującą prostą rozrywkę. Pasjonuje go ścieranie się humanistycznych impulsów, ale ciągnie ku pulpie. W wyniku tego rozdarcia wraca w jego prozie figura diabła-kusiciela i fluktuuje charakter kulturowych proroctw (od pesymizmu do nadziei).

Gwiezdne szczenię. Antologia osobista

Jacek Izworski

"Uśmiechnięta nadzieja w każdym zakątku Wszechświata" Wojtek Mieczysławski (Terminus - Wydawnictwo Fantastyczne ("Las ożywionego mitu")) Książka jest uhonorowaniem życia i twórczości Jacka Izworskiego - bardzo niepełnosprawnego fantasty, pioniera fandomu, tłumacza i redaktora. Wydana w początku lat 80. nie zyskała powszechnej aprobaty i przychylności w środowisku miłośników fantastyki, stając się jednocześnie fenomenem i "największą przygodą młodości" dla wielu czytelników z fandomem po prostu niezwiązanych. W tomie zebrano między innymi: - przeredagowaną, poszerzoną i poprawioną wersję "Gwiezdnego Szczenięcia"; - wspomnienia i autobiografię Jacka; - kilka opowiadań Jacka; - podziękowania dla wielu osób za inspirację, pomoc i wsparcie podczas pracy nad tym monumentalnym dziełem; - niemal kompletny przegląd jego cudownie prostych wierszy; - wywiad z Jackiem, przeprowadzony przez Karolinę Mangustę Kaczkowską kilka lat temu na potrzeby fanzinu "Czerwony Karzeł"; - wiele wypowiedzi z Polski, Ukrainy, USA i Rosji o twórczości i osobie Jacka Izworskiego; - kilka zdjęć z rodzinnego albumu; - dodatek publicystyczno-krytyczny "Formy z Chaosu", w którym prezentujemy oprócz tekstów krytycznych, także informacje o Autorach, z którymi Wydawnictwo "OdeSFa" rozpoczyna swoją gwiezdną przygodę; - fragmenty zapowiadanych książek i kilka innych informacji; Całość, to 674 strony na papierze creme 2.0, z cudowną okładką i wstępem dwojga osób, dzięki którym wydawnicza mrzonka stała się faktem. Flagowy projekt naszego wydawnictwa, powstałego w strukturach fundacji statutowo zajmującej się rehabilitacją społeczną i zawodową osób niepełnosprawnych i wykluczonych z innych przyczyn, poprzez tworzenie dla nich miejsc pracy w sektorach związanych z animacją kultury, antropologią społeczną, ochroną zdrowia i mienia oraz edukacją. Serdecznie pozdrawiamy Zespół Odmiennych Stanów Fantastyki "OdeSFa"

Córka Azrai

Oksana Usenko

Od Autorki: Dylogia "Córka Azrai" wyrosła na kanwie dziecięcych marzeń, miłości do ojczyzny, oczarowania morzem oraz szczerego podziwu dla podwodnego świata. Syreny jako ucieleśnienie tajemniczego piękna, ryby, glony i cała ta niesamowita różnorodność - fascynowały mnie bowiem od najmłodszych lat. "Córka Azrai" to dobra baśń, ale jak każda bajka składa się z fragmentów prawdziwego życia: faktów, opowieści, myśli i emocji, których osobiście doświadczyłam lub napotkałam na swojej życiowej drodze. W tej książce znajdziesz nie tylko przygody, ale także opowieść o zwykłych mieszkańcach Ukrainy w spokojnych, choć nie najłatwiejszych latach 90. XX wieku, dziewczęce marzenia i oczywiście morze. Przede wszystkim jest to Morze Azowskie, które od dzieciństwa urzekało swoim pięknem, ciepłem, bogactwem życia i zdolnością leczenia ran zarówno tych duchowych, jak i fizycznych. Ale oprócz Azowskiego, w mojej książce są inne morza i oceany. Ich niesamowity świat, bogactwo życia i piękno odkrywa dla siebie i czytelników młoda syrenka, której przeznaczeniem są niezwykłe przygody i znajomości. Teraz niestety całe Morze Azowskie i duża część Morza Czarnego są okupowane przez państwo terrorystyczne, wiele wiosek, które w dzieciństwie i młodości były pięknymi kurortami, zostało całkowicie zniszczonych, tysiące osób zostało zabitych, a zgładzeniu uległa ogromna ilość unikalnej flory i fauny. Mimo wszystkich ostrzeżeń międzynarodowych biologów i ekologów, okupanci, w celu zaspokojenia swoich potrzeb militarnych, zbudowali most krymski, który dosłownie zabija Morze Azowskie. Twór ten zakłócił krążenie prądów, blokuje ścieżki migracji morskich istot, szybko zmniejsza różnorodność życia tego wyjątkowego morza leczniczego, przekształcając je w masowy grób wielu stworzeń. Sam pomysł na "Córkę Azrai" istniał we mnie od dawien dawna, ale w spisanie historii weszłam dopiero po 2014 roku, kiedy z powodu okupacji zostałam zmuszona do opuszczenia własnego domu. Nie bawiłam się jakimikolwiek ambicjami, była to po prostu chęć utrwalenia i podzielenia się z ludźmi wszystkim tym, co najlepsze i co dała mi moja Ojczyzna. Kiedy Jacek Izworski napisał do mnie i poinformował, że przypadkowo znalazł w Internecie "Córkę Azrai", przeczytał ją i tłumaczy książkę na język polski, była to dla mnie duża i bardzo miła niespodzianka. Sam fakt, że ktoś nie tylko przeczytał książkę i odniósł dobre wrażenie, ale postanowił przetłumaczyć ją na inny język, aby podzielić się nią z rodakami, był dla mnie niesamowity. W tym samym roku 2019 ukończyłam i uporządkowałam drugą część dylogii. Wtedy napisał do mnie Jacek Franco Horęzga i poinformował, że być może "Córka Azrai" zostanie wydrukowana w Polsce po polsku. Było cudownie. A potem był 24.02.22 i czas, kiedy pod kanonadą wybuchów jedną z myśli rozgrzewających duszę było to, że mimo wszystko gdzieś w innym kraju może długo pożyje moja bajka o dobroci, człowieczeństwie, pięknie i wierze w najlepsze cechy ludzi. Wsparcie otrzymane od polskich przyjaciół jest niesamowite i imponujące. W trudnych dla Ukrainy czasach dobitnie pokazali, że w Polsce żyją piękni ludzie, których serca przepełnia życzliwość, empatia i człowieczeństwo. Nie umiem reklamować własnej pracy, nie mam talentu biznesmena, dlatego jestem bardzo wdzięczna Jackowi Izworskiemu, Jackowi Franco Horęzdze, Luizie Evivie Dobrzyńskiej, Annie Szwajgier, Dominice Świątkowskiej i wszystkim innym, którzy postanowili młodej syrence otworzyć drogę do nowych czytelników. Z miłością Oksana Usenko

POL TREK. W imieniu Rzeczypospolitej

Luiza Dobrzyńska

XXIV wiek. W Galaktyce Drogi Mlecznej zawiązuje się Unia Planet, a wszystkie kraje na naszym błękitnym globie, zostają skonsolidowane w tak zwaną Zjednoczoną Ziemię. Hmm, wszystkie? ;) Jeden naród ma jak zwykle inny pomysł na siebie i dzielnie broni swojej odrębności. A kiedy Polacy dochodzą do wniosku, że za mało ich jest w kosmosie, postanawiają wziąć sprawy we własne ręce. Bo przecież: Polak potrafi! Czy zatem statek kosmiczny, zbudowany na częściach z demobilu, załogą z łapanki, przemyconymi zwierzakami i buńczuczną panią kapitan, ma szansę w jakikolwiek sposób przysłużyć się Gwiazdowej Armadzie? Czy to raczej gotowy przepis na pełną absurdalnych przygód awanturników z Polski - katastrofę w Kosmosie? Tam, gdzie na pewno... nikt nie usłyszy Twojego śmiechu!" ----------------------------- Czujecie to? Nic na świecie tak nie pachnie. To polski bimber, dzieci. Raz nasi bombardowali nim 12 godzin. Kiedy było już po akcji, znaleźliśmy wszystkich zalanych w trupa. Kocham zapach bimbru o świcie. A ta książka pachnie bimbrem. Pachnie, jak... zwycięstwo! - płk. Pił Gore. Umarłem ze śmiechu. - C. MacLeod. ----------------------------- Autorka o "Pol Trek-u": "...moje ulubione dziecię. Jest to pastisz Star Treka, zawierający odniesienia również do innych filmowych uniwersów oraz potężną dawkę fascynacji polskością w jej najzabawniejszych przejawach. Nie ma tam prób uwznioślania naszych wad narodowych, ale też nie są one przedstawiane jako grzech śmiertelny. Ot, Polacy to Polacy... Nawet wśród gwiazd. W Przestrzeni, w której nikt nie usłyszy... naszego śmiechu ;)" Od wydawcy: POL TREK: W Imieniu Rzeczypospolitej jest dojrzałym owocem młodzieńczych fascynacji. Znanych zapewne dobrze wszystkim czytelnikom, którzy, sięgając z zaciekawieniem po niniejszy wolumin, ujrzą siebie samych z czasów, gdy z rumieńcami na twarzach, szybszym biciem serc oraz przyśpieszonymi oddechami, pochłaniali owiane już dziś nimbem kultu, produkcje kinematograficzno-telewizyjne. Kolonizowały one nasze umysły całymi galeriami mniej lub bardziej fikcyjnych wydarzeń, miejsc i postaci, marginalizując i unieważniając jednocześnie byty i wydarzenia historyczne oraz mityczne. Bohaterowie westernów, przygodówek, filmów grozy, wojennych, sensacyjnych, płaszcza i szpady, kryminałów, komedii i dramatów, a nade wszystko produkcji spod znaku science-ficition - zapładniali (i nadal zapładniają) świadomość miliardów ludzi, czyniąc to jednocześnie w sposób uzależniający i zniewalający. Zawłaszczający. Światy wyobrażone, wymyślone - wrastają tym sposobem w ludzkie dusze, stając się swego rodzaju naroślą, żyjącą własnym życiem i wywierającą niebagatelny wpływ na codzienność widzów zainfekowanych wirusem fascynacji. W tym wypadku mamy do czynienia z fascynacją prawdziwie kosmiczną. Któż bowiem z nas nie pamięta emocji, jakie towarzyszyły nam podczas oglądania wyczekiwanych tygodniami odcinków serialu Kosmos: 1999, emitowanych w latach 70 XX wieku w Telewizji Polskiej? Ilu z nas ominęły kolejki przed kasami do kin na takie filmy jak Terminator, japońska Godzilla, czy w końcu, na najbardziej chyba typowe dla opisywanego tutaj zjawiska - Gwiezdne Wojny George'a Lucasa? Star Trek miał nieco mniej szczęścia do Polski. Kultowy od swojej premiery w latach 60 poprzedniego wieku, w Stanach Zjednoczonych i Niemczech serial, któremu towarzyszą do dziś setki komiksów, fanzinów, gadżetów, modeli, produkcji kinowych, a nade wszystko - ogromna rzesza zakochanych w nim po uszy fanów, był u nas długo znany tylko dzięki wzmiankom w prasie i z pirackich kaset video. Dopiero w latach 90 XX stulecia, w polskich kinach pojawiła się produkcja Star Trek: Pokolenia, a w końcówce dekady serial macierzysty zaistniał w programach polskich stacji telewizyjnych. Zyskując jednak grono wiernych wielbicieli. Jest zatem Pol Trek oczywistym w swojej istocie - owocem fascynacji Star Trekiem. Na co wskazuje chociażby tytuł niniejszej książki. Ale, co również jest udziałem tytułu, Pol Trek zrodził się z fascynacji innym fenomenem - fascynacji swojskością. Polskością. Ukazaną tutaj przez pryzmat zabawnych i jednocześnie, jakże oczywistych, stereotypów. I ostatecznie, Pol Trek w formie, w jakiej trzymacie go właśnie w rękach, jest owocem jeszcze jednego rodzaju fascynacji. A mianowicie antropologicznej fascynacji fascynacjami. Owym socjologicznym fenomenem recepcji dzieł popkultury, które trafiając do świadomości kreatywnie uposażonych odbiorców, uruchamiają w nich procesy rozbudzające twórcze niepokoje. Owocujące zrzeszaniem się fascynatów w kręgi zainteresowań i zmuszające ich do tworzenia nigdy nie kończących się kolekcji gadżetów, figurek i modeli. A nawet, w nie tak znowu nielicznych wypadkach, prowokujące część miłośników do tworzenia własnych narracji, wyprowadzanych wprost ze światów masowej wyobraźni. Fantastyczne Fascynacje - nową serię naszego wydawnictwa otwiera niniejszym dojrzały owoc związku młodzieńczych fascynacji Autorki z antropologicznymi inklinacjami badaczy kultury i popkultury, stanowiących sporą część zespołu OdeSFy oraz ludzi z nią już współpracujących. Dając tym samym mglistą zapowiedź roku 2022, w którym planujemy wydać także nasze pierwsze opracowania popularno-naukowe i naukowe. Zrodzone (a jakże!) między innymi z fascynacji. Jak najbardziej - fantastycznych. Życzymy dobrej zabawy podczas lektury. W imieniu zespołu: Jacek "Franco" Horęzga PS. Korzystając z okazji, pragniemy podziękować Autorce za fundamentalny wpływ na doprowadzenie wydawniczej mrzonki do etapu obecnego. Bez Ciebie, droga Luizo, nasza Gwiezdna Włóczęga nigdy by nie wyruszyła w Kosmos. W którym, nawet po lekturze Pol Treka, i tak nikt nie usłyszy czytelniczego śmiechu. Zespół

Sierpy Kronosa. Antipolis, Księga II

Tomasz Fijałkowski

Kto rozstawia i przesuwa piony na szachownicy? Czy symbolika węża pożerającego własny ogon może mieć tutaj jakieś znaczenie? Kim jest Mistrz Gry? Demiurgiem-Twórcą, igrającym ludzkim życiem? ============================================================= Sierpy Kronosa to rozwinięcie świata rozpisanego w Antipolis. Romantyczny mistycyzm XIX wieku, w którym na miejscu chrześcijaństwa funkcjonują pogańscy bogowie. Oto grupka przyjaciół - studentów nieświadomych zagrożenia, przypadkowo zostaje zamieszana w intrygi, które mają na celu osadzenie na tronie króla-despoty. Na wielowymiarowej szachownicy podzielonej polami prowincji i dworków oraz miasta z uczelniami, akademiami, dzielnicami biedy i bogactwa, toczy się rozgrywka, której stawką bywa życie bohaterów. ============================== Prowincja i małe dworki, dożynki; miasto, dzielnica biedy i wyższe sfery, uczelnie i akademie, małe jadłodajnie i zagracone sklepiki. Jesień, zima. Samotny policjant wplątany w niebezpieczną grę, której stawką jest jego życie. Narkotyk pozwalający poruszać się w czasie. ===================== Tomasz Fijałkowski (ur. 1977) - absolwent filologii polskiej. Debiutował literacko arkuszem poetyckim wydanym w 2006 roku przez Biuro Literackie. Drukowany w papierowych i internetowych pismach literackich, nagradzany i wyróżniany w konkursach. W 2015 roku publikuje w wydawnictwie Czwarta Strona powieść fantastyczną pt. Antipolis. W 2020 roku wydaje Stronę bierną (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich oddział w Łodzi). Ponadto recenzent portali czytelniczych i nauczyciel języka polskiego. ======================== "To nieszablonowa powieść łamiąca zasady klasycznej historii alternatywnej z fabułą zbudowaną w świecie niby znajomym, a jednocześnie niezwykle obcym i odmiennym. Można wręcz stwierdzić, że wszystko na tym torze historii poszło inaczej. Nad całością czuwa niezawodny autor i to w dwójnasób. Książka zachwyca bogactwem przedstawionego świata, a także jego pomysłowością i poziomem szczegółów. Jest to obraz dopracowany i interesujący, który powinien zaciekawić koneserów literatury pięknej czerpiącej ze źródła realizmu magicznego jak i miłośników fantastyki, którym nie są obce inne światy i nadprzyrodzone moce". Damian Podoba, SoFiK, fragment recenzji "Myślę, że to będzie już pisarski znak Fijałkowskiego, to mieszanie konwencji, tworzenie rodzajowych hybryd i chimer. Skądinąd znak czasu. Zresztą dzięki temu nie grozi mu zimitowanie przez Sztuczną Inteligencję, która podobno lada dzień ma zacząć pisać powieści dla mas (jak u Orwella). Na tak osobliwe połączenia w fabule historiozofii, magii, nauki i religii żaden elektroniczny sztuczniak na pewno nie wpadnie". Jacek Inglot, Posłowie

Poza światem. Nierealna rzeczywistość

Henryk Tur

Dwie mikropowieści Henryka Tura w jednym tomie: POZA ŚWIATEM Ocalały z katastrofy samolotu budzi się na tropikalnej plaży. Wokół rozciąga się cmentarzysko statków, a w głębi dżungli widnieje... gotycki zamek. Jego jedynym mieszkańcem jest karzeł mający na swoje usługi humanoidalne automaty. Czym jest to miejsce? Przeczytaj i poznaj odpowiedź na to pytanie! NIEREALNA RZECZYWISTOŚĆ Jeśli czytasz te słowa, z pewnością wydaje Ci się, że żyjesz. Bohaterowie tych opowiadań także tak myśleli. Co sprawiło, że zmienili zdanie? W przypadku każdego były to całkowicie odmienne czynniki... ---------------- Motyw Trójkąta Bermudzkiego nie pojawia się w literaturze aż tak często. Nie chodzi mi tu o konkretne zjawisko, od lat budzące kontrowersje wśród naukowców i zainteresowanie laików, a o sam fakt znikania maszyn latających i okrętów razem z pasażerami. Zdawało by się, świetny temat na książkę i powinien być powszechnie wykorzystywany. A jakoś nie jest. Owszem, zdarzają się takie wątki, ale bardzo rzadko. Tym ciekawsza wydaje się interpretacja Henryka Tura - wyspa, będąca cmentarzyskiem zaginionych samolotów i na wpół bajkowa, drapieżna istota, która nią rządzi. Walka o życie i o wolność w sytuacji, która z góry wygląda na beznadziejną. Tajemnica, której rozwiązanie kompletnie zaskakuje wszystkich, łącznie z czytelnikami. Znakomita lektura dla miłośników mrocznych opowieści.

Wiedźma z Podhala. Tom I - Jesteś na to zbyt młoda

Luiza Dobrzyńska

Opowieść o miłości, przyjaźni, samotności i niezwykle trudnych, ale dojrzałych decyzjach, jakie musi podjąć nastoletnia Edyta. Nadprzyrodzone zdolności, jakimi obdarzyła ją matka natura, niekiedy utrudniają życie i kontakt z rówieśnikami. Okazuje się jednak, że bywają też bardzo pomocne. Wyśmienita pozycja dla marzycielek, które chciałyby się oderwać od rzeczywistości. Doskonała alternatywa dla zagranicznych opowieści o magii i czarach. Pozycja pierwsza w nowej serii naszego wydawnictwa: "SlaFa! - Slawiańska Fantastyka!".

Kyna

Michał Kubacki

Stawką w tej grze jest nie tylko życie bohaterów, ale przede wszystkim istnienie całej ludzkości! ================================ Nazywa się Green. Kyna Green. Powszechnie znana w Londynie i okolicach, jako wiedźma. Kyna jednak jest kimś więcej - należy do elitarnego kręgu Władających. Niektórzy mówią z przymrużeniem oka, że wzorem legendarnego agenta MI5 - ma mityczną i mistyczną "licencję na MOCowanie". Fryzjerka o nadnaturalnych zdolnościach. Uzdrowicielka. Równie sprawnie jak nożyczkami posługuje się magią. Zafascynowana technologią miłośniczka sztuki, z której czerpie ukryte osady Mocy. Wierna w przyjaźni. Pomocna w potrzebie. Śmiertelnie niebezpieczna w walce. Przygotuj się na spotkanie z Kyną - Władającą! ============================ Współczesny Londyn. Poznajemy miejsca, stanowiące w centrum wielkiej metropolii oazy dawnych, uważanych za magiczne puszcz. Jak chociażby skrawek prastarego lasu Queen's Wood - 21-hektarowy rezerwat, wydzielony w dzielnicy Muswell Hills. To tam, przyciągająca uwagę niezwykłą urodą, tytułowa Kyna, prowadzi swój salon fryzjerski. Towarzyszy jej detektyw Robert Ptasznik. Wysoki, elegancki mężczyzna, noszący się w dziewiętnastowiecznym stylu i komunikujący się w swojej pracy z londyńskimi ptakami. Ich przeciwnikiem jest przerażający i śmiertelnie niebezpieczny, tajemniczy Niebieski Mag, którego tożsamość próbują odkryć bohaterowie. W tle akcji - współcześni łowcy czarownic, walka o Źródła Mocy, kryzys energetyczny, tajemnicze organizacje, kręgi i stowarzyszenia. Stawką w tej grze jest nie tylko życie bohaterów, ale przede wszystkim istnienie całej ludzkości. ========================== Słowo od redakcji: Przed państwem piętnasty tom naszej sztandarowej serii Szamani Fantastyki. W ciągu dwóch lat, jakie minęły od daty wydania Chciej mnie zawsze (naszego debiutu wydawniczego), zaprezentowaliśmy czytelnikom kilkanaście tomów różnie rozumianej fantastyki, w całości tworzonej (w ramach serii), przez polskich autorów. W Gwiezdnym szczenięciu. Antologii osobistej Jacka Izworskiego oraz we wspomnianym wyżej Chciej mnie zawsze Jakuba Turkiewicza, wyruszyliśmy w daleki Kosmos, szlakiem hard SF. Dusza Dobrzyńskiej była ukłonem w stronę robotów Asimova i Blade Runnerów Dicka i Scotta, innych klasyków fantastyki naukowej. Powroty Pietrasiewicza i Bogaczyka, wraz z Antipolis Fijałkowskiego prezentują się jako różne spojrzenia na naszą historię, wychodząc z przewrotnego założenia "jakby to było, gdyby coś poszło inaczej". Oba tomy wpisują się w gałąź konwencji określanej "alternatywną". Tudzież bardziej adekwatnie - "fantastyką historii alternatywnych". Zupełnie inny rodzaj literackiej fantastyki pokazaliśmy w dwóch tomach Wizji Profetycznych Emmy Popik (tomy 7 i 9 serii: Szaman i Szamanka). Opowiadania tam prezentowane, to owoc nie tyle literackich zmagań z pomysłem, ile zapis (stąd też i tytuł cyklu) niepokojących, zanurzonych głęboko w narracje mityczne, wizji przyszłości i przeszłości, których doświadczała i nadal doświadcza, wypromowana przez Macieja Parowskiego autorka z Gdańska. Warto na marginesie wspomnieć tutaj, że w innej serii, PoStFa - Postapokaliptyczna Fantastyka, wydaliśmy Cyklopa Emmy Popik, którego śmiało możemy nazwać polskim odpowiednikiem Opowieści Podręcznej Atwood. Książka powstawała od wczesnych lat 90. XX stulecia i autorka trafnie wskazywała już wtedy na dzisiejsze problemy społeczne, podówczas jeszcze, zwłaszcza w Polsce, nie dostrzegane i nie rozumiane poza wąskimi kręgami. W tym m. in. Właśnie na czytelników i twórców bardziej zaangażowanej fantastyki. W Inquisitor. Zemsta Tezcatlipoki, Jacek Inglot zaprowadził nas w dobrze znane zakamarki Wrocławia i dał wgląd w meandry, raczkujących w latach pisania pierwszej wersji książki, wirtualnych realis, otwierając wrota serii na odmianę określaną urban fantasy. Jakkolwiek, zważywszy na oparcie narracji o wkraczające śmiało w latach 90. XX wieku technologie informatyczne sprawia, że Inquisitor mieści się jednocześnie w przestrzeni cyberpunkowej. My natomiast, zważywszy na przemieszanie się wątków mityczno-magicznych z technologicznymi, ukuliśmy nowe, nieco karkołomne określenie - urbansciencefantasyfiction. Poza światem. Nierealna rzeczywistość Henryka Tura sięga rodowodem do twórczości mierzącej się z tzw. niewyjaśnionymi zagadkami nauki i techniki i parapsychologią. Klasyczny i wielokrotnie eksploatowany niegdyś motyw tajemnic Trójkąta Bermudzkiego ewoluuje i pojawia się na łamach zboru Tura w nowych interpretacjach. Późną wiosną 2023, wydaliśmy zanurzoną w onirycznych klimatach, wyrosłą na pożywce ze Sklepów cynamonowych, prozy Dicka, kabały i setek mniej lub bardziej znanych książek - współczesną opowieść o wrocławskim golemie i preapokalipsie - Ciemność, autorstwa Stanisława Karolewskiego - najmłodszego metrykalnie z naszych autorów. Odnajdziemy w niej nie tylko wyraźne ślady prozy mistrza z Drohobycza, ale i echa dzieł wpisujących się w przestrzeń realizmu magicznego. I w ten sposób, w ciągu dwóch lat, przewędrowaliśmy od "uśmiechniętej nadziei w każdym zakątku Wszechświata", poprzez beznadzieję pokoju nauczycielskiego wrocławskiego liceum ogólnokształcącego lat 90. XX stulecia, po przełożenie klasycznego wątku prometejskiego, wzorem Mary Shelley, na współczesne sobie czasy i dobrze znane środowisko. W 2024 rok wchodzimy z Kyną Michała Kubackiego. To autor z Gniezna, debiutujący dwie dekady temu jeszcze u Parowskiego, w jego Nowej Fantastyce. W tej opowieści autor zawarł swoje doświadczenia, nabyte podczas wieloletniego pobytu w Londynie, który odkrył od tej mniej znanej, mityczno-magicznej strony. Spotkał tam przedstawicieli Wica, poznał historie łowców czarownic i ich ofiar oraz odwiedził pozostałości pradawnych puszcz, będących źródłem Mocy. Stworzył historię mistyczną, przywołującą z mroków niepamięci klimat takich dokonań popkultury, jak chociażby serial "Robin z Sherwood". A jednocześnie pełną napięcia i akcji. Bowiem, jak sam twierdzi "chcę pisać tak, aby moi czytelnicy nie mogli się oderwać od książki, tak jak ja lata temu". Zapraszamy zatem do lektury kolejnego tomu serii. W imieniu zespołu Wydawnictwa Odmienne Stany Fantastyki OdeSFa Jacek "Franco" Horęzga vel Nadredaktor Franciszek Szamanik

Wiedźma z Podhala III - W poszukiwaniu siódmej siostry

Luiza Dobrzyńska

Wiedźma z Podhala: W poszukiwaniu Siódmej Siostry, to kontynuacja losów Edyty Gwerskiej z powieści Jesteś na to zbyt młoda oraz Nie jestem już dzieckiem. Stanowi ona jednak zupełnie odrębną historię. Każdy, kto nie czytał pierwszej części, z łatwością zorientuje się w losach bohaterki i jej przyjaciół. Autorka sprawnie wprowadza czytelnika w jej historię i snuje opowieść dalej tak, by mógł się z nią zaprzyjaźnić już od pierwszych stron książki. Wiedźma z Podhala to wciągająca i ciekawa powieść, w której dawne podania i baśnie mieszają się z nowoczesną codziennością i wpisują w życie XXI wieku. To opowieść o miłości, przyjaźni, samotności i niezwykle trudnych, ale dojrzałych decyzjach, jakie musi podjąć nastoletnia Edyta, aby ochronić swoich przyjaciół. Nadprzyrodzone zdolności, jakimi obdarzyła ją natura, niekiedy bardzo utrudniają jej życie i kontakt z rówieśnikami, jednak często bywają bardzo pomocne. Powieść Luizy Dobrzyńskiej czyta się jednym tchem. To wyśmienita pozycja dla nastolatek, które chciałyby się oderwać od rzeczywistości.

Czarownica. Księga I: Noc na Łysej Górze

Krzysztof Rudowski

Nibybajka dla dorosłych, wyrosła ze swojskiego, słowiańskiego folkloru ludowego. Pełno tu czarownic, czartów, tajemniczych zakonów, męskich fantazji, wyuzdania i rozpasania oraz orgiastycznych sabatów, przetaczających się po zboczach Łysej Góry w wigilię Nocy Świętojańskiej. Jednocześnie "Czarownica" Rudowskiego, znanego, wrocławskiego literata i redaktora, mocno ukorzeniona jest w klasykach literatury, jej toposach i mitach. Tylko dla bardzo niegrzecznych i zdecydowanie dorosłych chłopców! "Rudowski w swojej "Czarownicy" świadomie łamie schematy cechujące współczesną fantastykę literacką, prowadząc nas do własnego bajkowego świata, w którym Eulalia, ukochana bohatera, jawi się siostrą Małgorzaty z niezapomnianego dzieła Bułhakowa, klasztor zagubiony w głuszy wydaje się podobny do tego z "Imienia róży" Umberto Eco, zaś wiedźma Celinella więżąca narratora w celu erotycznego wykorzystania to potomkini czarodziejki Kirke, dybiącej na przystojnego Odysa. Tego rodzaju rozpoznania dodają dodatkowego smaku lekturze, choć najważniejsza jest przyjemność podążania tropem bohatera, który na przemian przeżywa niezwykłe przygody i namiętne chwile w ramionach olśniewających okazów fauny fantastycznej." Jacek Inglot (Posłowie) KRZYSZTOF RUDOWSKI - wrocławski prozaik, poeta, dramaturg; w wolnych chwilach muzyk jazzowy. Autor godnej pierwowzoru kontynuacji "Rękopisu znalezionego w Saragossie" oraz powieści drogi "Powrót". Jest autorem zbiorów opowiadań i nowel oraz pierwszego w historii literatury dramatu internetowego. Po wyróżnionym w roku 2023 nagrodą SWK Felix "Apokryfie" wkracza na ścieżkę fantasy, dzięki czemu czytelnicy mogą poznać jego magiczne uniwersum, w którym prym wiodą siły nieczyste i olśniewające wdziękiem wiedźmy. =============== "Istotami odwołującymi się do pierwotnych sił natury zawsze były czarownice [...] To one uciekały od opresyjnej kultury, tożsamej z patriarchalną władzą mężczyzn - do lasu, do miejsca poza miastem i wioską, poza władzą norm, gdzie, oddawszy się we władanie żywiołom natury, folgowały seksualnemu rozpasaniu, czyli akulturalnej, pierwotnej wolności, co i Rudowski w swojej "Czarownicy" konstatuje i smakowicie opisuje. W tym ujęciu owe wyklęte przez ogół niewiasty po prostu żyły w naturalnej wolności, wyrażonej w seksualnym spełnieniu. Bo cóż to za wolność bez możliwości spełnienia naszych przyrodzonych żądz i pragnień? I tego właśnie doświadcza bohater w kolejnych swych wcieleniach, zażywając ekstatycznego seksu jako zwierzę, mężczyzna i kobieta. Tym samym doświadcza swej ludzkiej przedkulturowej (czyli naturalnej) pełni. Podróżuje przez inny świat, przeżywając całą serię aktów ekstremalnego, ale i wyzwalającego erotyzmu. Jakżeż to odmienne od wcześniejszego życia w naszym świecie, polegającego na wkuwaniu i pożyciu z chłodną, nieciekawą dziewczyną - kultura krępuje i tłumi, natura wyzwala i spełnia." Jacek Inglot (fragment posłowia do książki) Ludzki wymiar fantastyki? OdeSFa! Budujemy mosty i drugie strony rzek.

Antipolis

Tomasz Fijałkowski

Antipolis to miasto, któremu wywróżono zniszczenie. Logika snu, wizji i przeczuć napędza intrygę pełną korytarzy, ślepych zaułków, drzwi prowadzących donikąd i urywających się nagle schodów. Część zagadek znajdzie rozwiązanie. Wielu umrze, zanim pozna prawdę. Tylko nieliczni zrozumieją... --------------------------------- W świecie "Antipolis" Chrzest 966 nie miał miejsca i nie ufundował naszej państwowości. Nie doszło tam też do kaźni na Wzgórzu Czaszki, w związku z czym symbolika znanej nam religii ma zupełnie odmienny, być może nawet obrazoburczy - charakter. Słowianie nie tyle ulegają chrystianizacji, ile przyjmują wiarę w grecko-rzymskie bóstwa, które zresztą objawiają się na łamach powieści w licznych i krwawych epifaniach. Alternatywna Polska (tworząca strukturę zwaną Koroną) jawi się w powieści Fijałkowskiego potęgą, bez dramatu rozbiorów. I chociaż wygrywa Wojnę Światową - gdzieś daleko, nad Wołgą, prowadzi nadal nieustające i mniejsze starcia z Rosjanami... Oto kłębowisko odwołań. Prawdziwa dżungla zagadek, w którą wchodzi niezbyt wyraźna postać filozofa Tomasza (alter ego Autora?). Czy bohater odnajdzie drogę i wyjście z labiryntu? Czy też rozmyje się ostatecznie, wtapiając w historię spisaną przez swojego kreatora? (Wydanie zmienione i przeredagowane przez Autora.) ------------------------------------- Tomasz Fijałkowski (ur. 1977) - absolwent filologii polskiej. Debiutował literacko arkuszem poetyckim wydanym w 2006 roku przez Biuro Literackie. Drukowany w papierowych i internetowych pismach literackich, nagradzany i wyróżniany w konkursach. W 2015 roku publikuje w wydawnictwie Czwarta Strona powieść fantastyczną pt. "Antipolis". W 2020 roku wydaje "Stronę bierną" (Stowarzyszenie Pisarzy Polskich oddział w Łodzi). Ponadto recenzent portali czytelniczych i nauczyciel języka polskiego. W kapryśnym, nieprzewidywalnym i drwiącym z przyzwyczajeń odbiorców "Antipolis" krzyżuję surrealizm z antycznym pogaństwem, śródziemnomorskie światło z brudnym blaskiem ulicznych latarni. "Sierpy Kronosa"* zaglądają przez ramię Mickiewiczowi, siedzącemu w Dreźnie i rozwijają to, co nie chciało przejść Konradowi przez gardło w czasie "Wielkiej improwizacji". (Tomasz Fijałkowski 2023). * "Sierpy Kronosa" - premierowa kontynuacja "Antipolis", którą Wydawnictwo "OdeSFa" zamierza wydać w drugiej połowie 2024 roku, również we flagowej serii "Szamani Fantastyki". "Strach bywa doskonałym utrwalaczem wiary, nie tylko w bogów." Jacek Inglot, "Posłowie". [W:] "Antipolis"