Katowice i Górny Śląsk. Travelbook. Wydanie 1

Mateusz Świstak

Katowice to miasto o złożonej duszy. Piękne, lecz niełatwe w odbiorze. Miasto mozaika, miasto przygoda, miasto tajemnica - wciąż warte odkrywania. Przewodnik pokazuje cztery oblicza Katowic: XIX-wieczne przemysłowe, modernistyczne - wprost z dwudziestolecia międzywojennego, socjalistyczne i w końcu współczesne, poprzemysłowe oblicze miasta kultury. Katowice warto poznawać w kontekście okolicznych miejscowości. Dlatego w drugiej części przewodnika opisanych zostało kilka najciekawszych miast regionu Górnego Śląska. Górnicza przeszłość i nowatorskie projekty Spodek - symbol miasta Muzea, pałace i galerie Atrakcje Górnego Śląska Kuchnia regionalna godna polecenia Travelbook to Twój niezastąpiony towarzysz podróży. Wskaże najważniejsze atrakcje, podpowie, czego szukać poza głównymi szlakami, i wprowadzi w świat miejscowych obyczajów. Znajdziesz w nim opisy najciekawszych regionów i miast, a sprawdzone informacje praktyczne umożliwią staranne zaplanowanie podróży.

Katyń 2010 - Moskwa 1610

Kazimierz Turaliński

Stosunki polsko-rosyjskie postrzegane bywają nad Wisłą przez pryzmat rozbiorów i faktycznej, niemal nieprzerwanej, dwustuletniej obecności wojsk ze Wschodu. Przewodnia myśl patriotyczna, od czasów pierwszego, dokonanego u schyłku XVIII-tego wieku podziału kraju między zaborców, zakładała dla Rzeczpospolitej romantyczną i moralnie uprzywilejowaną rolę ofiary agresji, walczącej o niepodległość i wolność swych obywateli. Wizja ta jednak nie przystaje do potrzeb XXI wieku, w którym Polacy odrzucić powinni pozycję pokrzywdzonego, słabego ogniwa Europy Środkowej. Zwłaszcza, gdy karty historii dowodzą zupełnego braku podstaw do kompleksów, a wręcz ujawniają mało spopularyzowaną chwałę narodowego oręża. Ostatnie cztery stulecia malują obraz Polski, jako najsilniejszego i nigdy niezłamanego przeciwnika Moskwy. Klamry czasowe lat 1610-2010 zawierają w sobie wiele czarnych kart kalendarza, jednocześnie stanowiących listę największych klęsk militarnych globalnego mocarstwa. Jedną z ich konsekwencji stała się dokonana w ramach zemsty Zbrodnia Katyńska, ta zaś pociągnęła za sobą 70 lat później tragiczną w skutkach katastrofę lotniczą w Smoleńsku. Śmierć prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego wraz z małżonką, przywódców wojskowych, parlamentarzystów, liderów organizacji społecznych związanych z kręgiem Rodzin Katyńskich oraz innych, licznych zasłużonych obywateli III RP i urzędników państwowych stanowiła podsumowanie wielowiekowych wojen. W zdecydowanej większości wygrywanych przez Orła Białego.Zrzucenie złej legendy uciemiężonej i rzuconej na kolana Polski potrzebne jest narodowi równie mocno, jak rozwój gospodarczy, czy budowanie jej pozycji we współczesnej Europie i świecie. Nie sposób budować lepszego jutra, gdy codziennością pozostaje zupełnie niepotrzebny kompleks słabości i nic-nieznaczenia narodu polskiego. Szczególnie warto sięgnąć w przeszłość, gdyż wbrew pozorom to właśnie Rzeczpospolita przez stulecia wiodła prym w regionie. To właśnie świadomość kart historii posłała pasażerów rządowego Tupolewa do Smoleńska. Każdy, kto chce zrozumieć  motywy 96 osób wybierających się w swą ostatnią, patriotyczną pielgrzymkę na ziemię katyńską przebyć musi podróż przez cztery ostatnie stulecia. Podróż stanowiącą swoistą terapię, przywracającą równowagę do wyobrażeń o wizerunku Rosji i Polski. Zamiast smutku i żalu - duma i odważne spojrzenie w przyszłość. Odważne, lecz pozbawione pogardy. Nacechowane szacunkiem i odpowiedzialnością. Wartości tej karty dnia dzisiejszego nie sposób przecenić, choć niestety, jak pokazały kręgi czasu, łatwo ją stracić. Książka zawiera syntetyczny opis czterech stuleci wojen pomiędzy Polską i Rosją, szczegółową analizę Katastrofy Smoleńskiej z uwzględnieniem i szczegółowym omówieniem błędów strony polskiej w prowadzonym śledztwie oraz ewidentne nieścisłości w twierdzeniach strony rosyjskiej, a także biogramy wszystkich ofiar 10 kwietnia, zbiór oficjalnych dokumentów związanych z tą katastrofą lotniczą i dwie galerie zdjęć ukazujące żałobę narodową. Spis treści Wstęp 15Drogi do Katynia:Historia konfliktów polsko-rosyjskich 22I Rzeczpospolita od Wielkiej Smuty do końca XVII wieku 23Schyłek Rzeczypospolitej Szlacheckiej 32Od wojen napoleońskich, po konflikt polsko-bolszewicki 43Po 17 września 1939 r. 53Katyń 1940 64Jesień ludów - upadek ZSRR 77 1989 - 2010 Zarzewia konfliktów 82Katyń 82Rewizjonizm historyczny 84Wojska nad Wisłą 85Polityka Polski na wschodzie 86Ekonomia i bezpieczeństwo 89 "Wolność i Prawda" 93List Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego do Rodzin Katyńskich 99 10 kwietnia 2010 r. 102Lista ofiar katastrofy 103Delegacja 103Przedstawiciele parlamentu 104Rodziny Katyńskie i inne stowarzyszenia 105Przedstawiciele Sił Zbrojnych RP 106Osoby towarzyszące 107Biuro Ochrony Rządu 108Załoga rządowego Tu-154 109Rozmieszczenie pasażerów ostatniego lotu                    Tu-154 nr 101 109 Chronologia 11 - 18 kwietnia 11110 kwietnia 11111 kwietnia 12012 kwietnia 12213 kwietnia 12414 kwietnia 12615 kwietnia 12816 kwietnia 13017 kwietnia 13118 kwietnia 133 Teoria konfliktu 135Międzynarodowy Komitet Lotniczy (MAK) 148Przetarg na naprawę Tu-154 158 Nie dyplomacja - kryminalistyka  cz. 1 Pytania bez odpowiedzi 162Wykluczenie problemów technicznych  162Protokoły sekcji zwłok  162Brak zabezpieczenia przez polskie służby materiału       dowodowego 163Stopień zniszczenia ciał 164Uszkodzenie przedmiotów należących do ofiar 165Czas katastrofy 166Stopień zniszczenia wraku 169Awaria samolotu po remoncie z XII 2009 r. 173Fragment skrzydła 174Promień rozrzutu szczątków maszyny 175Brak zabezpieczenia miejsca katastrofy 177Dwie eksplozje 178Nagranie wideo 180Świadek katastrofy Nikołaj Łosiew 181Brak odejścia na drugi krąg 182Ryzyko pilota oraz mgła 183Zeznania kontrolerów z lotniska Siewiernyj 183Oryginalne czarne skrzynki 184Meaconing 185Statystyczne prawdopodobieństwo katastrofy 186Drugi samolot ponad lotniskiem Siewiernyj 189"Przecieki" prasowe 190 Nie dyplomacja - kryminalistyka           cz. 2 Materiał dowodowy 193Zeznania świadków 194Sfalsyfikowane tezy, oświadczenia i dowody 202Nieistotne wątki podnoszone przez media 207Niezbędne do podjęcia w trybie natychmiastowym czynności dowodowe 210 Post mortem. 214Kondolencje 215Przywódcy państwowi i religijni  215Organizacje międzynarodowe  224Prasa zagraniczna 226Księga kondolencyjna prezydenta RP 229Lista kondolencyjna 235Żałoby narodowe 244Po katastrofie 248Wybrane reakcje na arenie międzynarodowej 248Wybrane reakcje na arenie krajowej 250Uroczystości pogrzebowe prezydenckiej pary 253Przedstawiciele państw 254Przedstawiciele organizacji międzynarodowych 25818 delegacji uczestniczących w pogrzebie pary                prezydenckiej: 262Uroczystości żałobne 17 kwietnia 2010 r. 264Uroczystości pogrzebowe 18 kwietnia 2010 r. 267Odznaczenia pośmiertne ofiar katastrofy 272Pośmiertne awanse dla ofiar katastrofy pod Smoleńskiem 277Miejsca wiecznego spoczynku ofiar katastrofy i uroczystości pogrzebowe 280 Kraj po 10 kwietnia. 298Komunikat Nr 186/VI kad. 299Nowa obsada urzędów cywilnych i wojskowych oraz organizacji społecznych 306 Polska rozdarta, czyli epilog. 309 Polska 310 Rosja 316 Śledztwo smoleńskie 322 Noty biograficzne wybranych ofiar katastrofy  327Oficjalna delegacja 327dr hab. Lech Kaczyński Prezydent RP  328Maria Kaczyńska Pierwsza Dama  337Ryszard Kaczorowski Ostatni Prezydent  II Rzeczypospolitej na uchodźstwie 340Krystyna Bochenek Wicemarszałek Senatu RP 345Krzysztof Putra Wicemarszałek Sejmu RP 347Jerzy Szmajdziński Wicemarszałek Sejmu RP 349Aleksander Szczygło Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego 351Władysław Stasiak Szef Kancelarii Prezydenta RP. 354Paweł Wypych Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP 358Mariusz Handzlik Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP 360Stanisław Jerzy Komorowski Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej 362Tomasz Merta Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego 363dr Andrzej Kremer Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 365Mariusz Kazana Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ 367Maciej Płażyński Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" 369Andrzej Przewoźnik Sekretarz Generalny  Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa  372 Parlamentarzyści RP 380dr Janina Fetlińska Senator RP  381Stanisław Zając Senator RP  383Leszek Deptuła Poseł na Sejm RP 385Grzegorz Dolniak Poseł na Sejm RP 387dr Grażyna Gęsicka Poseł na Sejm RP 389Przemysław Edgar Gosiewski Poseł na Sejm RP 392Izabela Jaruga-Nowacka Posłanka na Sejm RP 394Sebastian Karpiniuk Poseł na Sejm RP. 396Aleksandra Natalli-Świat Poseł na Sejm RP 400Arkadiusz Rybicki Poseł na Sejm RP 402Jolanta Szymanek-Deresz Poseł na Sejm RP 405Zbigniew Wassermann Poseł na Sejm RP 407Wiesław Woda Poseł na Sejm RP 409Edward Wojtas Poseł na Sejm RP 411 Przedstawiciele Rodzin Katyńskich i innych stowarzyszeń 413Ewa Bąkowska Wnuczka  gen. bryg. Mieczysława Smorawińskiego  414Anna Maria Borowska Córka ppor. Franciszka Popławskiego  417Bartosz Borowski Prawnuk ppor. Franciszka Popławskiego 417Edward Duchnowski Sekretarz Generalny Zarządu Głównego Związku Sybiraków 419ks. prałat Bronisław Gostomski  dziekan dekanatu Londyn-Północ 420o. Józef Joniec Prezes Stowarzyszenia Parafiada 421ks. dr Zdzisław Król Kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej w latach 1987-2007 422ks. Andrzej Kwaśnik kapelan Federacji Rodzin Katyńskich. 423dr Tadeusz Lutoborski syn ppor. Adama Lutoborskiego 424dr Bożena Mamontowicz-Łojek Prezes Polskiej  Fundacji Katyńskiej 426Stefan Melak Prezes Komitetu Katyńskiego 428adw. Stanisław Mikke Wiceprzewodniczący Rady                       Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 430Bronisława Orawiec-Löffler bratanica  majora Franciszka Orawca 432Katarzyna Piskorska Córka ppor. Tomasza Piskorskiego 434Andrzej Sariusz-Skąpski Prezes Federacji Rodzin  Katyńskich 436dr inż. Teresa Walewska-Przyjałkowska Wiceprezes  Fundacji "Golgota Wschodu"  437Wojciech Seweryn Artysta plastyk, przedstawiciel Rodzin Katyńskich 438Leszek Solski przedstawiciel Rodzin Katyńskich 439Gabriela Zych prezes zarządu kaliskiego stowarzyszenia Rodzin Katyńskich 440 Siły Zbrojne RP 441gen. dr Franciszek Gągor Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego  442gen. dyw. pil. Andrzej Błasik dowódca Sił Powietrznych RP  446gen. broni Tadeusz Buk dowódca Wojsk Lądowych RP 449gen. dyw. Kazimierz Gilarski dowódca Garnizonu Warszawa 451Admirał floty Andrzej Karweta dowódca Marynarki Wojennej RP 453gen. broni Bronisław Kwiatkowski dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych RP 455gen. broni Włodzimierz Potasiński dowódca Wojsk Specjalnych RP 458abp gen. dyw. Miron Chodakowski prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego. 460ks. ppłk Jan Osiński Ordynariat Polowy  Wojska Polskiego 461ks. płk Adam Pilch p.o. naczelnego kapelana ewangelickiego Wojska Polskiego. 464bp. gen. dyw. dr hab. Tadeusz Płoski ordynariusz polowy Wojska Polskiego 465 Osoby towarzyszące prezydenckiej delegacji katyńskiej  470Anna Walentynowicz Działaczka związkowa  współzałożycielka NSZZ "Solidarność"  471Joanna Agacka-Indecka Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej   478Piotr Nurowski Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego  480płk. Czesław Cywiński Prezes Światowego Związku Żołnierzy AK 482dr hab. Janusz Kurtyka Prezes Instytutu Pamięci Narodowej 483dr Janusz Kochanowski Rzecznik Praw Obywatelskich V kadencji 487Sławomir Skrzypek Prezes Narodowego Banku Polskiego 491Janusz Zakrzeński Polski aktor. 494ks. prof. Ryszard Rumianek Rektor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 497ks. Roman Indrzejczyk Kapelan prezydenta RP. 499ppłk Zbigniew Dębski członek Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari, powstaniec warszawski  501gen. Stanisław Nałęcz-Komornicki Kanclerz Orderu  Wojennego Virtuti Militari  502Janina Natusiewicz-Mirer Sybiraczka, działaczka społeczna 504Barbara Mamińska Dyrektor Biura Kadr i Odznaczeń w Kancelarii Prezydenta Polski 505Izabela Tomaszewska Dyrektor Zespołu Protokolarnego Prezydenta RP  506płk dr hab. Wojciech Lubiński Lekarz prezydenta RP  Lecha Kaczyńskiego 507Katarzyna Doraczyńska Pracownik biura prasowego Kancelarii Prezydenta RP 508Janusz Krupski Kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych 510Aleksander Fedorowicz Prezydencki tłumacz języka rosyjskiego 512Dariusz Jankowski Pracownik kancelarii  Prezydenta RP 513 Funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu 514mł. chor. Agnieszka Pogródka-Węcławek Funkcjonariusz i Stewardessa BOR 515ppłk. Jarosław Florczak Oficer BOR 516kpt. Dariusz Michałowski Oficer BOR  517por. Paweł Janeczek Oficer BOR 518ppor. Piotr Nosek Oficer BOR 519st. chor. Artur Francuz Funkcjonariusz BOR 520chor. Jacek Surówka Funkcjonariusz BOR 521chor. Paweł Krajewski Funkcjonariusz BOR 522chor. Marek Uleryk Funkcjonariusz BOR 523 Załoga Tu-154 524kpt. pil. Arkadiusz Protasiuk Dowódca załogi 525mjr pil. Robert Grzywna Drugi pilot 526por. pil. Artur Ziętek Nawigator  527chor. Andrzej Michalak Technik pokładowy 528Barbara Maria Maciejczyk Stewardessa 529Justyna Moniuszko Stewardessa 530Natalia Maria Januszko Stewardessa 531 Kadry - Pierwsza noc w Warszawie 532 Komunikaty i oficjalne oświadczenia  władz Rzeczypospolitej, państw trzecich oraz innych osób i instytucji. 538 - 640 Kadry - Tydzień żałoby narodowej po katastrofie smoleńskiej 641    

Katyń. Post mortem

Andrzej Mularczyk

Na podstawie książki powstał "Katyń" Wajdy. Książka przedstawiająca dramat zbrodni w Katyniu w nawiązaniu do tragicznych losów trzech kobiet: Busi, Anny i Niki. Powieść przedstawia dramatyczne dzieje żyjących w powojennej Polsce ludzi, których bliscy stali się ofiarami zbrodni katyńskiej. Uniwersalna opowieść o wolności oraz o bezlitosnych wyrokach historii. Na podstawie utworu Andrzej Wajda wyreżyserował film Katyń" (2007). W Stanach Zjednoczonych produkcja znalazła się w czołówce filmów nominowanych do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Kaukaz i Azja Środkowa - pakiet 2 książek - Bawełna, samowary i Sartowie / Najpiękniejszy klejnot w carskiej koronie

Jerzy Rohoziński

1) Bawełna, samowary i Sartowie. Muzułmańskie okrainy carskiej Rosji 1795-1916   „Dni imperiów i sfer wpływów dobiegły końca” mówił w Warszawie Barack Obama, mając – oczywiście – na myśli Rosję i – zapewne – słynne stwierdzenie Putina o „największej tragedii geopolitycznej końca XX w.” Początki owego myślenia geopolitycznego sięgają korzeniami XIX stulecia, kiedy to Rosji carskiej udało się podbić słabe chanaty muzułmańskie na Zakaukaziu i w Azji Środkowej. Te ostatnie, nota bene, wtedy, kiedy państwo rosyjskie miało się reformować wewnętrznie. I tak się „wewnętrznie reformowało”, że doszło aż nad Araks i Amu-darię. Jakoś tak wyszło. W Londynie z nerwów obgryzano paznokcie. Wejdą do Indii, czy nie wejdą? Nie weszli. Wtedy to właśnie ukształtował się świat pojęć, wyobrażeń, a nawet pewnej specyficznej mentalności Wielkiej Gry, która odżyła w nieco zmienionej formie podczas zimnej wojny, a i dziś ma się całkiem dobrze. Okrucieństwo podbojów i strach podbitych miały zapewnić spokój, stabilizację i pozwolić na realizację „misji cywilizacyjnej”. Co z niej wyszło? Szkoda mówić. Wpadka goniła wpadkę. Tak, carscy wysłannicy nie wszystko zdążyli popsuć. To też trzeba umieć. A czego nie zdołali zniszczyć, za to już bardziej metodycznie wezmą się bolszewicy. Uderzające jest jednak, jak wiele z tego kolonialnego eksperymentu carskiej, ale tej petersbursko-oświeconej, Rosji zostało w Związku Sowieckim... A jeśli cokolwiek przydarzyło się dobrego, to głównie za sprawą wszelkiej maści podejrzanych i odmieńców: sekciarzy, obcych kolonistów, dysydentów religijnych, Tatarów, Ormian, Żydów, Polaków, rodzimej inteligencji... O tym wszystkim jest właśnie ta książka. “Nikt nie zrozumie dobrze Rosji w Europie, dopóki nie zobaczy jej w Azji” – jak stwierdził jeden z angielskich obserwatorów rosyjskiego pochodu ku wrotom Indii.     2) Najpiękniejszy klejnot w carskiej koronie. Gruzja pod panowaniem rosyjskim 1801-1917     Gruzińska historia pełna jest – z jednej strony – okrutnych wojen rozmaitego rodzaju, nacechowanych skrajnym wytężeniem sił fizycznych i moralnych, głębokim dramatyzmem, a z drugiej – zanotowała znaczne sukcesy, w określonych okresach kraj się jednoczył politycznie i terytorialnie, rozwijały się miasta i życie miejskie, nauka, kultura i szkolnictwo” – pisał wybitny gruziński historyk prof. Roin Metreweli. Narodziny, rozwój, wzloty i upadki państwa gruzińskiego pozostawały zawsze w ścisłym związku z sytuacją międzynarodową. Gruzini mieli pełne prawo pomstować na jakże zgubne nieraz przekleństwo geopolityki – położenie w strefie rywalizacji dwóch wielkich mocarstw. Z jednej strony Rzym, potem Bizancjum, wreszcie Turcy osmańscy, z drugiej – Persja, Arabowie i znów Persja, tyle że muzułmańska. Raz jedni górą, raz drudzy, nieustanne zwarcie, mordercze zapasy, ale walki nigdy nikt zdecydowanie nie wygra. Byleby tylko kraj całkowicie nie wpadł w ręce przeciwnika.   Ale oto już w X w. na Kaukazie pojawia się ten trzeci: najeźdźcy z północy. Rusowie. Ponoć nim się wycofali, pogrzebali żywcem swoje żony i niewolników swoich zmarłych towarzyszy. Wtedy to był tylko epizod, awanturnicza wyprawa, o której milczą ruskie kroniki. Ale za osiem i pół stulecia powrócili. Może wiedzeni jakimiś tajemnymi jękami duchów pogrzebanych kobiet. I powrócili tym razem na dobre. Przyszli jako wybawcy, pomocnicy, przyjaciele, bracia w wierze. Przyszli wyrwać biedną chrześcijańską Gruzję z turecko-perskich kleszczy, „pozbierać ziemie gruzińskie. I może właśnie to „zbieranie” stanowić będzie największy bonus panowania rosyjskiego. Możliwość swobodnego rozwoju narodowego... Nie, zaraz, jakiego „swobodnego”? Krępowanego przecież co chwila na przeróżne sposoby, ale być może właśnie dlatego tak dynamicznego, momentami nerwowego i niespokojnego, czasem wręcz histerycznego, a niekiedy na odwrót: pełnego godności i dostojeństwa, co stanowiło jaskrawy kontrast wobec nieudolnych często, chytrych i pełnych pogardy działań administracji rosyjskiej.   O tym jest ta książka, przeznaczona nie tylko dla jakże licznego grona zakochanych w Gruzji. Niech przeczytają ją także zakochani w Polsce. Bowiem w dziejach XIX-wiecznej Gruzji znajdujemy niemało wątków polskich. Natrafiamy na nie w najmniej spodziewanych momentach, w miejscach zupełnie egzotycznych.   Jerzy Rohoziński (ur. 1971), historyk, antropolog kultury. Autor książek Święci, biczownicy i czerwoni chanowie. Przemiany religijności muzułmańskiej w radzieckim i poradzieckim Azerbejdżanie (nagroda krajowa „Przeglądu Wschodniego” w 2005 r.), Bawełna, samowary i Sartowie. Muzułmańskie okrainy carskiej Rosji 1795–1916 (nominacja do nagrody „Identitas 2015”, wyróżnienie „Academia 2015”), Gruzja. Początki państw (wyróżnienie w plebiscycie czytelników projektu „Literacki Jedwabny Szlak”), Narodziny globalnego dżihadu (nominacja jury i internautów do tytułu najlepszej książki historycznej II półrocza 2017 r. w plebiscycie „Historia zebrana” – kategoria „historia niebanalna”). Gruzję poznał, koordynując programy współpracy rozwojowej, naukowej i kulturalnej realizowane przez Ambasadę RP w Tbilisi.  

Kaukaz. Wspomnienia z dwunastoletniej niewoli

Mateusz Gralewski

    Mateusz Gralewski to postać arcyciekawa, choć niemal nieznana dzisiejszemu pokoleniu Polaków. Wielka szkoda, ponieważ to najwyższej klasy prekursor polskich reportaży. Znakomity poprzednik Wojciecha Jagielskiego czy Wojciecha Góreckiego.               Autor zapłacił wysoką cenę za walkę o niepodległość Ojczyzny. Swą działalność konspiracyjną okupił zesłaniem w głąb Kaukazu. Opisywane przez Gralewskiego społeczności kaukaskie toczyły w tym czasie nierówną walkę z Imperium Rosyjskim o zachowanie niezależności. Dzięki tej książce można zgłębić i lepiej zrozumieć wagę ówczesnych wydarzeń oraz ich dramatyczny kontekst. Z kolei urzekające opisy Dagestanu, Czeczenii, Osetii czy Gruzji obudziły do życia dawny, niedostępny majestat i czar regionu oraz jego egzotycznej ludności.               Na pierwszy rzut oka książka wydaje sie lekturą dla specjalistów. Według mnie to wyśmienita pozycja dla czytelników ciekawych świata, odrębności kulturowych, szukających w literaturze prawdziwych, a nie zmyślonych sensacji i przygód. Osób lubiących ten rodzaj pobudzającej intelektualnie literatury. prof. Wojciech Materski, historyk, politolog

Kautschuk

Hans Dominik

Kautschuk ist ein Science-Fiction-Thriller von Hans Dominik aus dem Jahre 1930. Die Butadien-Kohlenwasserstoffe haben sich doch als glänzende Ausgangsbasen für synthetischen Kautschuk erwiesen. Synthetisch hergestellter Kautschuk würde den Weltrohstoffmarkt revolutionieren und dazu noch ein unglaubliches Geschäft für die Großkonzerne werden. Der skrupellosen Amerikaner James Headstone setzt ein Heer von Spionen und deren Helfershelfern ein, um in den Besitz einer deutschen Erfindung zu gelangen, die die Weltwirtschaft auf den Kopf stellen kann. Er will die Patentrechte an dieses Produktes zu kommen.

Kawa

Božidar Jezernik

Czy picie kawy mogło uchodzić za dowód zniewieściałości? Dlaczego odmawianie współmałżonce filiżanki naparu mogło skończyć się rozwodem? Czym groziła wizyta "węszyciela kawy"? A może pierwszą wiedeńską kawiarnię tak naprawdę założył Polak? Znakomity słoweński antropolog Božidar Jezernik przygląda się roli kawy w kulturze, zgłębia tajniki jej kultu i tradycję jej picia. Barwna historia kawowych ziaren to także fascynujący przypis do historii medycyny, socjologii, prawa, ekonomii i religii. Pasjonująca lektura nie tylko dla miłośników czarnego naparu. "Zobaczyć świat w ziarenku piasku zapragnął kiedyś William Blake. Jezernik nie Blake, kawa nie piasek, Bliski Wschód i Europa to nie cały świat, ale poza tym wszystko się zgadza. Słoweński antropolog napisał porywający esej o kawie, w której zobaczył nieogarniony świat kulturowych znaczeń. W jego aromatycznej i erudycyjnej opowieści etymologia spotyka się z obyczajem, cielesne namiętności z duchowym porywem, kozy z rewolucją francuską, turecki sułtan z Bachowską kantatą. Prawdziwie kawaleryjska szarża!" Dariusz Czaja "Powtarzalność czynności w skali makro nie sprzyja refleksji. Parzymy codziennie miliony litrów kawy, kompletnie się nie zastanawiając, komu zawdzięczamy ów genialny wynalazek spożywczy, który w sposób tak radykalny odmienił kulturę znacznej części świata. O tym właśnie w swej pasjonującej książce pisze Božidar Jezernik, dając nam najbardziej kompetentny i frapujący wykład o historii kawy, jaki zdarzyło mi się czytać. By nie przerwać lektury, zaparzyłem w jej trakcie wiele kaw: po włosku, w ekspresie ciśnieniowym, jak i arabsku, w tygielku zwanym dżezwą. Powstrzymałem się tylko od spożycia kawy rozpuszczalnej, z czego autor - jak mniemam - byłby wielce zadowolony". Robert Makłowicz

Kawa - Opowiadanie erotyczne

Beatrice Nielsen

[...] odwiedza Jamesa, nie może się napatrzeć na Rosę. Ma nadzieję, że ani James, ani Rosa tego nie zauważą. I że Rosa też ją zauważyła. Wyobraża sobie, jakby to było ją dotknąć, pocałować... Czasem robi sobie dobrze, myśląc o współlokatorce Jamesa.". To opowiadanie zostało opublikowane we współpracy ze szwedzką producentką filmową Eriką Lust. Jej intencją jest opisywanie ludzkiej natury i jej różnorodności poprzez opowieści o pasji, intymności, pożądaniu i miłości.

Kawa czy herbata? Pierwszy telewizyjny program śniadaniowy. Komunikat polimodalny z perspektywy lingwistyki dyskursu

Ewelina Tyc

Rozprawa prezentuje szczegółową analizę pierwszego ogólnopolskiego programu śniadaniowego Kawa czy herbata?. Poranny magazyn emitowany był na antenie TVP1 od 1992 do 2013 roku, czyli przez dwadzieścia jeden lat. Był to okres dużych zmian nie tylko w polskiej telewizji, lecz także w ogóle w mediach masowych. „Telewizja na śniadanie”, bo taka idea przyświeca porannym pasmom, jest w Polsce chętnie oglądana. Świadczą o tym zarówno wskaźniki oglądalności, jak i obecność pasma porannego nie tylko w każdej z wiodących stacji telewizyjnych w Polsce, lecz także w stacjach lokalnych (np. TVP Katowice). Praca złożona jest z dwóch głównych części, które podzielone są na szczegółowe rozdziały. W części teoretycznej jest przedstawiony stan badań prac medioznawczych. Są również szeroko opisane metody postępowania, czyli analiza dyskursowa oraz językowy obraz świata, medialny obraz świata i dyskursywny obraz świata. W drugiej zaś części – analitycznej – został opisany materiał audiowizualny programu Kawa czy herbata?. Materiał scharakteryzowano według czterech aspektów wzorca gatunkowego opracowanego przez Marię Wojtak: aspektu strukturalnego, aspektu pragmatycznego, aspektu stylistycznego oraz aspektu poznawczego. W aspekcie strukturalnym została omówiona budowa zarówno całości programu, jak i poszczególnych jego części. W aspekcie pragmatycznym analizą zostali objęci aktorzy analizowanego dyskursu, czyli prezenterzy programu oraz sceny, na której występują, czyli studio. Z kolei w aspekcie stylistycznym charakterystyce zostaje poddany styl indywidualny wybranych gospodarzy programu. W ostatnim aspekcie – poznawczym – przedstawiony zostaje medialny obraz świata, który został stworzony w programie śniadaniowym Kawa czy herbata?. Podjęte w pracy rozważania wpisują się w nurt badań dotyczących lingwistyki dyskursu oraz mediolingwistyki.

Kawa i papieros czyli poranek po bardzo ciężkiej nocy

Damian Łukowiak

Nowy Jork. Grupa przyjaciół tuż przed świętami Bożego Narodzenia musi się zmierzyć nie tylko z problemem wyboru prezentów świątecznych dla bliskich, ale i z wieścią, że wkrótce stracą dach nad głową. Komu może zależeć na wykupieniu loftu, w którym znaleźli schronienie i nawiązali głębokie relacje? Joey postanawia przeprowadzić prywatne śledztwo, w które angażuje swoją współlokatorkę Amandę - mistrzynię konspiracji. Dokąd zaprowadzą ich odkryte tropy i co wspólnego z tym wszystkim ma zarządca budynku? Damian Łukowiak z humorem prowadzi czytelników przez barwny świat bohaterów. Nie szczędzi też chwil pełnych napięcia i nie ucieka od poważnych tematów.

Kawa o smaku twoich ust opowiadanie erotyczne

Annah Viki M.

Nie uciekaj, ja też to czuję. Gorące powietrze z jego ust dotknęło mojego ucha. Co on też czuje? Przesłyszałam się. Przejechał wierzchem dłoni po moim nagim ramieniu. Drżysz powiedział. Trochę wydukałam, nadal na niego nie patrząc. Jego bliskość burzyła mi zmysły. Zimno ci? Nie. Zaprzeczyłam ruchem głowy. A więc nie, więc drżysz z innego powodu. Mam nadzieję, że się nie boisz? Znów pokręciłam przecząco głową, choć się bałam. Bałam się tego, co mnie trawiło od środka. Tego, że przy nim mogłabym za dużo poczuć. Dawno nikt aż tak na mnie nie działał. A może powinnam odwrócić się i spłonąć w jego ramionach? Może to był sposób, by pozbyć się tego natrętnego uczucia, które zachłannie zagarniało moje ciało i umysł? Jego ręka poszybowała obok mojej głowy. Odnalazł jakiś guzik na ścianie, którego wcześniej nie widziałam, i przycisnął. Usłyszałam delikatne zgrzytnięcie w drzwiach. Otwarte jego głos świdrował mi mózg możesz wyjść, ale możesz też zostać i sprawimy, że ten dzień będzie naprawdę dobry." Tego dnia w życiu Alicji nic nie układa się tak, jak powinno, a czarę goryczy przelewa zgubiony telefon i brak dostępu do konta bankowego. Za ostatnie pieniądze dziewczyna zamawia kawę w kawiarni, gdy nagle do lokalu wchodzi sporo starszy i bardzo przystojny mężczyzna. Czy wniesie w jej życie trochę światła? To ciepłe, zmysłowe opowiadanie erotyczne to idealna propozycja na przedłużenie sobie lata!

Kawa. Sekrety parzenia. Porady. Przepisy

Szymon Jackowski

Niektórzy mawiają, że najlepsza kawa jest czarna jak piekło, mocna jak śmierć i słodka jak miłość. Ale gatunków i sposób parzenia jest tak wiele, że osoby, które wolą łagodniejsze smaki również znajdą coś dla siebie. Wyśmienity smak kawy zależy zarówno od gatunku, jakości ziaren i wody, ale również od sposobu parzenia. W prezentowanej książce doświadczony barista zdradza tajniki przygotowania tego szlachetnego napoju oraz sposoby jego dekoracji. Prezentuje również sprawdzone przepisy na kawy smakowe i koktajle.

Kawa z kardamonem

Joanna Jagiełło

Odnalezione przypadkiem stare zdjęcie kryje wstydliwą rodzinną tajemnicę, którą próbuje rozwikłać piętnastoletnia Linka. W poszukiwaniach prawdy przeszkadza dziewczynie rodzina, która nie chce z nią rozmawiać o sprawie sprzed lat. Jakby tego jeszcze było mało  Linkę czeka trudny egzamin gimnazjalny, konflikt z najlepszą przyjaciółką i miłość, na którą nie jest jeszcze gotowa. Trzeba nie lada wrażliwości i dojrzałości, żeby rozwiązać te problemy. Żeby walczyć o swoje uczucia i pasje, o prawo do prawdy, nie raniąc innych. Czy Lince się uda? Przepis na kawę z kardamonem: Najbardziej aromatyczny kardamon kupuje się w całości. Z suchych, zielonych strączków należy starannie wydłubać małe, czarne ziarenka. Kawę (sypaną, najlepiej arabikę) zaparzyć w dzbanku, dosypując do niej ziarenka kardamonu. Proporcje: dwie czubate łyżeczki kawy i 45 strączków kardamonu na duży kubek kawy. Kawę należy parzyć przez 5 minut. W tym czasie w małym garnuszku podgrzać mleko (nie doprowadzając do wrzenia, jeśli nie lubimy kożuchów). Zaparzoną kawę przelać do dużego kubka (albo grubej szklanki do latte), dolać mleka do pełna. Posłodzić miodem. Kawa z kardamonem rozgrzewa, pobudza i poprawia humor. Jest też znanym afrodyzjakiem.

Kawa z praszczurami

Bożena Westphal

Potykam się o skurczone podwórko, ciasny korytarz, obcy zapach i ciszę wypełnioną jakimś dziwnym tworem. I właśnie ta dzwoniąca w uszach cisza, tak irracjonalna dla tego tętniącego kiedyś życiem domu, uzmysławia mi, że ani dzisiaj, ani jutro, ani w jakiejkolwiek przyszłości nie odnajdę już metafizyki tego miejsca.   Myślę, że raczej byłaby poirytowana nadmiarem dobra, do którego przecież nie była przyzwyczajona. Wychowała się wśród rzeczy zwyczajnych, a jej wyobraźnię i poczucie estetyki ukształtował zapach szarego mydła, komórka z klapą na skobelek oraz zupa w sam raz dla biedaków zwana po prostu wodzianką.   Wysiedlenie nastąpiło 3 czerwca 1942 roku, o czym świadczy pieczątka w książce meldunkowej domu. Ciotka Feliksa dokładnie zabezpieczyła  platery ,,Norblin i Spółka’’, Natalia zamknęła okienko w opuszczonym chlewiku, i pobłogosławiwszy dom znakiem krzyża, ruszyli w drogę kierując się w stronę śródmieścia, gdzie w kamienicy Szymona Frydmana przy Modrzejowskiej 89 czekał na nich przydzielony lokal.   Lokal numer 3 zajmuje czterdziestoletni robotnik Herszlik Śliwiński z żoną Małką, pięcioletnią Cywią i jedenastoletnim Szają. W zimowy poranek Małka bierze wiadro i idzie do komórki po węgiel. Potem przesypuje go do węglarki i rozpala ogień. Po chwili w całej izbie słychać odgłos trzaskającej blachy. Piec jest duży, solidny z piekarnikiem i czterema fajerkami. Gdy w mieszkaniu robi się ciepło, Małka przygotowuje skromne śniadanie, potem zarzuca chustę na ramiona i idzie po dziesięć deka wołowiny na szabatową kolację.   Czy kawa z praszczurami jest możliwa? Zapraszam. Bożena Westphal zawodowo związana z genealogią. W założonej przez siebie firmie PRO-AVUS, zajmuje się poszukiwaniem przodków. Książka Kawa z praszczurami powstała w wyniku wieloletniej pracy oraz z potrzeby serca.

Kawaler de Chanlay

Aleksander Dumas (ojciec)

Znakomita powieść historyczna i przygodowa zarazem pióra mistrza powieściopisarstwa francuskiego Aleksandra Dumasa (ojca). Powieść jest kontynuacją Kawalera D'Harmental. Występuje w niej Gaston de Chanlais, młody szlachcic, którego zadaniem jest wyeliminowanie Regenta Francji Philippe d'Orléans.

Kawaler de Chanlay

Aleksander Dumas (ojciec)

“Kawaler de Chanlay” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść jest kontynuacją „Kawalera D'Harmental”. Głównym bohaterem jest Gaston de Chanlais, młody szlachcic, którego zadaniem jest wyeliminowanie Regenta Francji Philippe d'Orléans.