Kolęda na cztery ręce

Natasza Socha

Jedna nieprzemyślana decyzja może na zawsze odmienić nasz los. Boleśnie przekonała się o tym Maria, której urażona w młodości duma przekreśliła szansę na szczęście u boku ukochanego. Jesienią życia na swojej drodze spotyka Paulinę, dla której ostatni rok nie był sprzyjający. Po trudnym rozstaniu dziewczyna ma złamane serce, a do jej drzwi coraz częściej puka samotność. Teraz jeszcze zmuszona jest spędzać czas z dojrzałą podopieczną fundacji, w której pracuje, a przecież wcale nie przepada za starszymi ludźmi. Ten grudzień zapowiada się naprawdę fatalnie! Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy Paulina odkrywa, że z Marią łączy ją o wiele więcej, niż mogła przypuszczać. Poznając historię nowej znajomej, zaczyna uświadamiać sobie, co tak naprawdę jest ważne. Czy dzięki temu uda jej się zawalczyć o życie, jakiego pragnie? Natasza Socha, mistrzyni świątecznych opowieści, powraca z historią, która napawa nadzieją, radością oraz wiarą w przyszłość. I po raz kolejny udowadnia, że dobrzy ludzie są wokół nas wystarczy się dobrze rozejrzeć.

Kolęda wileńska Prowadź mnie mój aniele. Na głos i fortepian

Szymon Szewczyk

Kolęda Wileńska, skomponowana przez Szymona Szewczyka ( https://szewczykmusic.com/ ) do tekstu Arkadiusza Kobusa w 2017 roku, jest podarunkiem dla Polaków żyjących na Litwie. W kontekście wykonawczym, jest to utwór skierowany do każdego, kto po prostu ma ochotę muzykować. Niniejsze wydanie kolędy zawiera jej opracowanie na głos i fortepian, Premierowego nagrania Kolędy Wileńskiej w orkiestrowej aranżacji, dokonała wokalistka Liudmyla Vostrikova w 2017 roku. Powstał również animowany teledysk, do którego rysunki wykonał Mariusz Nartowski. Te piękne ilustracje można podziwiać w niniejszym wydaniu, dzięki uprzejmości autora. Utwór szybko zdobył popularność wśród społeczności żyjącej na Wileńszczyźnie. W kolejnych latach wykonywali go publicznie m.in. tacy artyści jak Evelina Sašenko, Zbigniew Sinkiewicz oraz Polski Zespół Artystyczny Pieśni i Tańca ,,Wilia“.

Kolędnicy

Maria Konopnicka

Maria Konopnicka Kolędnicy A ten chudy Janek Po ulicy chodzi, Z trzejkrólową gwiazdą Kolędników wodzi. Trzejkrólowa gwiazda Zaświeci w okienko, Kolędnicy hukną Wesołą piosenką. Kolęda, kolęda, Wesoła nowina! A pójdźcież się ogrzać Bliżej do komina! Trzejkrólowa gwiazda, A po niej zapusty; Nie bój się ty, Janku... Maria Konopnicka Ur. 23 maja 1842 r. w Suwałkach Zm. 8 października 1910 r. we Lwowie Najważniejsze dzieła: O Janku Wędrowniczku, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Nasza szkapa, Miłosierdzie gminy, Rota, Dym, Mendel Gdański Poetka, publicystka, nowelistka, tłumaczka. Zajmowała się krytyką literacką. Pisała liryki stylizowane na ludowe i realistyczne obrazki (W piwnicznej izbie). Wydawała cykle nowel (Moi znajomi, Nowele, Na drodze). W otoczeniu ośmiorga swoich dzieci tworzyła bajki (Na jagody). Jako poetka, inspiracji szukała w naturze (Zimowy poranek). Swoje wiersze publikowała głównie w prasie. Wiersz patriotyczny Rota konkurował z Mazurkiem Dąbrowskiego o miano hymnu Polski. Wiele jej utworów powstało podczas podróży po Europie (Italia). Ostatnie lata życia poświęciła poematowi Pan Balcer w Brazylii. autor: Bartłomiej Chwil Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kolędy

Autor nieznany

Najpiękniejsze polskie kolędy.

Kolloseum

Tadeusz Miciński

Tadeusz Miciński Strąceni z niebiosów Kolosseum Ruinom podobne serce moje ruinom ogromnym i bezkształtnym. Mrok otulił rany moje, po lazurowych wschodach prowadzi mię zaduma w gwiazdy. Oryonie bracie mój w purpurowem zarzewiu wulkanów czytający księgę przeznaczeń i Ty, siostro moja, Andromedo, przykuta do skał i Ty, łamiąca dłonie Kassyopeo, której córę wzięło na pożarcie złe bóstwo miłość i Ty, Perseuszu, coś ujarzmił obłąkane loty swojej wyobraźni i Ty, Lir... Tadeusz Miciński Ur. 9 listopada 1873 w Łodzi Zm. w lutym 1918 pod Czertykowem na Białorusi Najważniejsze dzieła: W mroku gwiazd, Kniaź Patiomkin, W mrokach złotego pałacu czyli Bazylissa Teofanu, Nietota. Księga tajemna Tatr, Xiądz Faust Prozaik, poeta, dramaturg, publicysta; zafascynowany gnozą, mistycyzmem, towianizmem, głosił idee panslawistyczne i mesjanistyczne. Urodził się w rodzinie inteligenckiej w Łodzi, ukończył szkołę średnią w Warszawie, następnie studiował w Krakowie (UJ, literatura polska, historia) oraz w Berlinie i Lipsku (filozofia i psychologia). Był członkiem radykalnych ugrupowań studenckich; pracował jako nauczyciel domowy. W 1896 r. debiutował poematem ,,Łazarze" i otrzymał drugą nagrodę krakowskiego ,,Czasu" za opowiadanie Nauczycielka (1896). Podczas studiów zagranicznych zaprzyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim i Wincentym Lutosławskim, filozofem i mesjanistą, propagatorem abstynencji, wówczas wykładającym w Hiszpanii; tam też ożenił się (1897) z Marią Dobrowolską, pochodzącą z zamożnego ziemiaństwa, co zabezpieczyło jego byt materialny i pozwoliło poświęcić się pracy intelektualnej i twórczej. Po powrocie do kraju osiadł w Krakowie, często przebywał też w Zakopanem, gdzie przyjaźnił się ze Stanisławem Witkiewiczem (ojcem), współpracował z krakowskim ,,Życiem". W 1902 r. wydał swój jedyny tom poezji W mroku gwiazd, później pisał jedynie poematy, często wplecione w większe całości. W 1906 r. opublikował tom artykułów Do źródeł duszy polskiej oraz dramat Kniaź Patiomkin, a w 1909 r. ukazał się kolejny dramat historyczny, tym razem z dziejów Cesarstwa Bizantyńskiego, W mrokach złotego pałacu (...). Następnie związał się z Warszawą. Wydał dwie ważne powieści Nietotę (1910) i Xiędza Fausta (1913), do których krytyka odniosła się z pełnym zastrzeżeń dystansem. Publikował m.in. w ,,Tygodniku Ilustrowanym", a w 1914 r., podczas wybuchu konfliktu bałkańskiego wyjechał do Sofii jako korespondent tygodnika "Świat". W latach 1915--1918 przebywał w Rosji, w Moskwie współpracował z czasopismami ("Gazeta Polska", "Russkoje słowo", "Russkije wiedomosti") oraz kołem literacko-artystycznym przy Domu Polskim, był oficerem oświatowym w korpusie polskim Józefa Dowbora-Muśnickiego. W drodze powrotnej korpusu do kraju, Miciński zginął w przypadkowym starciu czy napadzie, zabity przez chłopów lub żołnierzy Gwardii Czerwonej; dokładna data śmierci nie jest znana. Z pozostałych rękopisów wydano pośmiertnie m.in. dramat Termopile, powieści Wita, Mene-Mene-Thekel-Upharisim oraz poemat Niedokonany. Będąc twórcą Młodej Polski, Miciński kształtuje odrębny styl, oparty na odrębnym również światopoglądzie. Przedstawiał wizję świata jako pola walki dobra ze złem (manicheizm), opowiadając się zarazem za moralnym obowiązkiem doskonalenia siebie, własnego narodu i świata (realizacja idei wolności). Jego symbolizm przechyla się niekiedy w kierunku surrealizmu, jego twórczość dramatyczna, określana jako ekspresjonistyczna, wykracza w kierunku misteriów filozoficznych; operując poetyką snu, strumienia świadomości, Miciński nie wahał się przeplatać te wysokie tony mistyczne analizą społeczną i groteską. Zafascynowany nim Witkacy czerpał wiele inspiracji artystycznych z twórczości Micińskiego, ponadto zadedykował mu Nienasycenie oraz sportretował w jednej z postaci z młodzieńczej powieści 622 upadki Bunga. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kolomba

Prosper Mérimée

Kolomba to powieść Prospera Mérimée o młodej Korsykance, która z zemsty zmusza swojego brata do popełnienia morderstwa. Prosper Mérimée był francuskim dramaturgiem, historykiem, archeologiem oraz mistrzem krótkich opowieści, które zrewolucjonizowały powieść romantyczną. Inspirację stanowiła dla niego literatura francuska i rosyjska (przede wszystkim Puszkin), a jego powieści poruszały tematy mistyczne, niezwykłe oraz bardzo przygnębiające.

Kolomba

Prosper Mérimée

Prosper Mérimée Kolomba tłum. Tadeusz Boy-Żeleński ISBN 978-83-288-5727-8 Od tłumacza Jedno z najlepszych opowiadań Mérimée'go, Kolomba, powstało w r. 1840, zatem na szczycie twórczości tego niepospolitego i tak bardzo odrębnego pisarza. Prosper Mérimée (18031870) był współczesnym wielkiemu ruchowi romantycznemu w piśmiennictwie francuskim; mimo to zadziwiającym jest do jakiego stopnia w fali tej, wciągającej mimo różnic indywidualnych całą niemal ówczesną twórczo... Prosper Mérimée Ur. 28 września 1803 w Paryżu Zm.23 września 1870 w Cannes Najważniejsze dzieła: Wenus z Ille (1837), Mateo Falcone (1829), Colomba (1840), Lokis (1869), Carmen (1845). Francuski pisarz, historyk i archeolog. Ukończył prestiżowe liceum im. Henryka IV. W 1823 uzyskał licencjat na wydziale prawa, planując objęcie stanowiska w administracji państwowej. Pobierał także nauki z zakresu filozofii i języków obcych, ale jego pasją stała się literatura. Zbliżył się do romantyków i w 1822 napisał swoje pierwsze dzieło literackie, dramat Cromwell, który jednak nigdy nie został opublikowany. Trzy lata później wydał swoich zbiór dramatów pt. Teatr Klary Glazul, rzekomo autorstwa hiszpańskiej aktorki. W 1827 opublikował kolejną mistyfikację literacką: zbiór rzekomych ludowych poematów Hiacynta Maglanowicza, zatytułowany La Guzla albo wybór poezji z Ilirii. Sławę przyniosły mu mistrzowskie opowiadania i nowele, wydawane pod własnym nazwiskiem, początkowo na łamach ,,Revue de Paris" i ,,la Revue des Deux Mondes", następnie zebrane m.in. w tomach Mozaika (1833) i Kolomba (1840). Na podstawie jego opowiadania Carmen Georges Bizet stworzył słynną operę o tym samym tytule. W roku 1844 został mianowany członkiem Akademii Francuskiej. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Kolomba

Prosper Merimee

Nowela Kolomba zawiera motyw vendetty, prowadzącej do prywatnej wojny między rodzinami, a wynikającej z tradycji zemsty rodowej, wymuszającej wymierzanie sprawiedliwości przez członka rodziny pokrzywdzonej czy obrażonej. W tej historii młody Korsykanin Orso jest zmuszony rozważyć, czy powinien pomścić śmierć ojca, rzekomo zamordowanego przez rodzinę Barricini. Angielka, Lydia Nevil, usiłuje odwieść go od zabójstwa, podczas gdy jego siostra, Kolomba, wykorzystuje cały swój spryt, aby osiągnąć odwrotny skutek... Kolomba - jak wszystkie inne dzieła Prospera Mérimée - to znakomita literatura.

Kolomba

Prosper Mérimée

"Noc była piękna, księżyc igrał po falach, statek płynął łagodnie, pędzony lekkim wiatrem. Miss Lidia nie miała ochoty spać; jedynie obecność profana nie pozwoliła jej smakować wzruszeń, jakich na morzu i w czas pełni doświadcza wszelka ludzka istota, o ile ma bodaj źdźbło poezji w sercu. Skoro osądziła, że młody porucznik musi już spać snem sprawiedliwego, jak przystało na tak prozaiczne indywiduum, wstała, wzięła futro, zbudziła pokojową i wyszła na pokład. Nie było nikogo prócz jednego majtka; stał przy sterze i śpiewał jakąś żałosną lamentację w korsykańskim narzeczu na dziką i jednostajną nutę. Wśród ciszy nocnej ta osobliwa muzyka miała swój urok. Na szczęście miss Lidia nie rozumiała dokładnie słów piosenki. Wśród wielu ogólników jakiś energiczny wiersz poruszył żywo jej ciekawość, ale niebawem, w najpiękniejszym momencie, przychodził znowu szereg słów w dialekcie, których znaczenie jej umykało. Zrozumiała wszakże, iż chodzi o jakiś mord. Przekleństwa na morderców, groźby zemsty, pochwała zmarłego, wszystko tam było bez ładu pomieszane." (fragment). Opowiadanie o korsykańskiej vendetcie i namiętności dwóch kobiet. Tagi: klasyka, opowiadanie, korsyka,

Kolonia karna. Sceny z życia małżeńskiego

Tomasz Jastrun

Wszelkie podobieństwo do waszego małżeństwa nie jest przypadkowe. Boleśnie szczera i zwykła opowieść o miłości. Powieść Tomasza Jastruna to wnikliwa analiza związku, prawda o nas samych, o tym, jak zmieniamy się w relacji z drugim człowiekiem. Zaczyna się jak każda historia miłosna: od pasji, erotycznych uniesień, niewyobrażalnej tęsknoty za drugą osobą, obawy, czy partner tak samo kocha, czy  równie mu zależy. Po namiętności przychodzi pora na bliskość i intymność ciał i dusz. Potem ciepło ustępuje rutynie i przeradza się w niechęć. Wszystkie, kiedyś urocze przyzwyczajenia, śmiesznostki partnera stają się przykre i nieznośnie irytujące. Jak to możliwe, że on tak bardzo się zmienił? Jak to możliwe, że ona tak myśli, że mówi te wszystkie rzeczy? Jak to się stało, że to, co kiedyś tak kochaliśmy, stało się nienawistne? Kolonia karna to świadectwo naszych czasów. Wielu czytelników odnajdzie tam siebie i własne małżeńskie przypadki. A też rzeczy, o których rzadko mówi się na głos.  Tomasz Jastrun poeta, prozaik, eseista, reporter i krytyk literacki. Felietonista Wprost Zwierciadła, Twojego Stylu, Newsweeka, współpracował z paryską Kulturą, w 2008 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w wydawnictwie Czarna Owca ukazały się jego następujące książki: Rzeka podziemna, Gra wstępna, Gorący lód.

Kolor nie z tej planety

H. P. Lovecraft

Na teren wsi w Nowej Anglii spada meteoryt składający się z nieznanego na Ziemi metalu i o niespotykanych dotąd właściwościach. Jaki straszliwy wpływ na mieszkańców będzie miała tajemnicza energia, którą emanuje? Kolor nie z tej planety" to horror science fiction autorstwa amerykańskiego pisarza Howarda Phillipsa Lovecrafta, który cieszy się wielką popularnością wśród czytelników w każdym wieku. Howard Phillips Lovecraft, często określany jako H.P. Lovecraft (Providence, 20 sierpnia 1890 Providence, 15 marca 1937), był amerykańskim pisarzem, poetą, krytykiem literackim i eseistą, uznawanym za jednego z największych obok Edgara Allana Poego twórców literatury grozy i przez wielu uważanym za jednego z prekursorów angloamerykańskiego gatunku science fiction. Jego twórczość, będąca połączeniem horroru, soft science fiction, dark fantasy i low fantasy, była często określana, nawet przez niego samego, terminem weird fiction (gdzie weird oznacza dziwny), uznawanym za jedno z głównych źródeł współczesnego gatunku literackiego new weird. Był autorem licznych opowiadań, m.in. Dagon, Kolor nie z tej planety, Zew Cthulhu i Zgroza w Dunwich, oraz powieści takich jak Przypadek Charlesa Dextera Warda, W górach szaleństwa i Widmo nad Innsmouth, a także kilku opowiadań pisanych wierszem. Lovecraft nie był szczególnie ceniony przez krytykę swoich czasów. Dla przykładu, opowiadanie pt. Zew Cthulhu zostało początkowo odrzucone jako zbyt "obce", według słów Wrighta, i nie cieszyło się dobrą reputacją aż do jego śmierci. Wiele z jego dzieł było źródłem inspiracji dla artystów na całym świecie, zarówno w literaturze, jak i w filmie czy muzyce. W rzeczywistości jeden z najważniejszych badaczy Lovecrafta, S. T. Joshi, określa jego twórczość jako "niedającą się sklasyfikować kombinację fantasy i science fiction, i nie jest zaskakujące, że znacząco wpłynęła ona na późniejszy rozwój obu gatunków". W swoich opowiadaniach i esejach stworzył filozofię kosmosu, która była wynikiem jego ateizmu i nowych odkryć naukowych, a jego pomysły w wielu dziedzinach często budziły kontrowersje.

Kolor purpury

Alice Walker

Zdobywczyni nagrody Pulitzera i National Book Award! Ponadczasowa opowieść o miłości i życiu, której nie zapomnisz! Powieść, która, przerywając zmowę milczenia wokół przemocy domowej, wywołała obyczajową burzę. Historia kobiet, które poprzez ból i nieustanną walkę ukazały ogromny hart ducha i bohaterską odwagę. Celia, uboga i cierpiąca w milczeniu ofiara przemocy ojca, a następnie męża, odnajduje listy zaginionej siostry. Z nich dowiaduje się, że Nettie po ucieczce z domu wyjechała do Afryki, gdzie pracuje jako misjonarka. Więź, która łączy siostry staje się impulsem do opuszczenia męża i próby rozpoczęcia nowego życia. Na podstawie Koloru purpury Steven Spielberg nakręcił nominowany do Oscara w 11 kategoriach film z Whoopi Goldberg i Oprah Winfrey w rolach głównych. Wkrótce w kinach nowa ekranizacja!

Kolorowanka kodowanka

Katarzyna Michalec

Kolorowanka kodowanka, to zabawa dla dzieci z elementami kodowania. Zadaniem najmłodszych jest pokolorowanie białych pól, które utworzą rysunek. Każdemu polu przypisany jest kolor w postaci małej kropki. Na końcu na mniejszych planszach, zapisujemy za pomocą kodu to, co powstało na rysunku. To nie tylko świetna zabawa, ale także doskonały trening na dokładność i spostrzegawczość.

Kolorowe sny Gosi

Barbara Nawrocka Dońska

Zbiór dla najmłodszych czytelników. Bohaterami przedstawionych historii są dzieci, zwierzęta oraz istoty ze świata baśni. Mali wielbiciele bajek poznają historię Piotrka-marzyciela, który przyjaźnił się z twardo stąpającym po ziemi Pawłem, wraz z Jackiem porozmawiają z uroczym krasnoludkiem i odkryją, ile niezwykłości mieści świat niedużej dziewczynki o imieniu Gosia.

Kolorowe wiersze, czyli Spacerkiem przez rok i Zielony, żółty, rudy, brązowy!

Małgorzata Strzałkowska

Wzbudzające niezwykłą sympatię wiersze prezentujące kolorystykę kolejnych pór roku zdradzają sekrety wiosny, lata, jesieni i zimy i chwycą za serce każdego młodego czytelnika. Dodatkowo Małgorzata Strzałkowska zaprasza nas na wyjątkowy spacer i wprowadza w językowe przygody z nazwami miesięcy i pór roku

Kolorowo jak diabli

Iza Maciejewska

"Sami swoi" w wydaniu współczesnym. Gdy Paulina zakochała się w Tomku, miała dziewięć lat i bardzo ambitne plany związane ze swoim dziecięcym zauroczeniem. Z biegiem czasu uczucie to nabrało mocy. Kiedy starszy od niej o trzy lata Tomek przyjechał do dziadków na przepustkę z wojska, Paulina spędziła z nim noc, co przyczyniło się do tego, że następnego dnia tworzyła w myślach spis gości weselnych. Problem pojawił się wtedy, gdy przyszły pan młody wrócił do wojska i nie odpisał na żaden z jej miłosnych listów. Paulina bardzo długo obwiniała pracowników poczty o wykradanie korespondencji, nie dopuszczając do siebie myśli, że Tomek ją wykorzystał. Rok później spotkali się na osiemnastce. Niestety, do ramienia chłopaka przylepiona była atrakcyjna blondynka. Jedynie alkohol mógł w tamtym momencie ukoić ból zranionego serca Pauliny, która doszła do wniosku, że będzie kultywowała rodzinną tradycję - niechęć do sąsiadów "zza płota". Jej dziadek i dziadek Tomka od wielu lat toczyli ze sobą okazjonalne spory. Czemu okazjonalne? Ponieważ pomiędzy kłótniami potrafili się dogadać. Możliwe, że spowodowane było to prowadzeniem wspólnego interesu, który polegał na zaopatrywaniu okolicznych mieszkańców we własnoręcznie pędzony bimber. Jak to się jednak mówi, od miłości do nienawiści tylko jeden krok, a Paulina krok ów wykonała z ogromną ochotą. Przysięgła sobie, że nienawiść do Tomka zostanie w niej już do końca życia. Tymczasem siedem lat później... "Kolorowo jak diabli" to lekka i barwna komedia romantyczna, gdzie główną rolę odgrywają charakterni bohaterowie oraz niepowtarzalny humor, powodujący niekontrolowane wybuchy śmiechu.