Krew i flaki w szkole średniej

Kathy Acker

Mroczna, niepokojąca metafikcja, okrzyknięta niegdyś literackim odpowiednikiem punk rocka: kazirodztwo, aborcja, gangi uliczne, nowojorskie slumsy i halucynacyjna podróż przez Afrykę Północną. Nielinearna, chaotyczna, kolażowa antynarracja, przeplatana obscenicznymi rysunkami oraz fragmentami dramatycznymi i poetyckimi. Brutalny, transgresyjny surrealizm spod znaku Bataille’a, Burroughsa i Geneta – ten ostatni pojawia się zresztą na kartach książki we własnej osobie. Kathy Acker (1947-1997) – amerykańska powieściopisarka postmodernistyczna, debiutowała jako reprezentantka eksperymentalnego nowojorskiego podziemia literackiego połowy lat 70., jednocześnie zarabiając na życie tańcem erotycznym. Na początku lat 80. mieszkała w Londynie, gdzie napisała kilka swoich najbardziej cenionych przez krytykę utworów. Po powrocie do USA pod koniec lat 80. przez około sześć lat pracowała jako adiunkt w San Francisco Art Institute. Oprócz kilkunastu powieści pozostawiła po sobie kilka zbiorów poezji, scenariusze filmowe, liczne eseje i teksty z teorii literatury oraz jedno libretto operowe. Zmarła na raka piersi w klinice medycyny alternatywnej w Tijuanie. W Polsce opublikowano dotąd tylko jedną jej powieść, „Kicia, król piratów” w przekładzie Katarzyny Karłowskiej (Zysk i S-ka, 2002). Fragmenty „Blood and Guts…” w przekładzie Piotra Siemiona ukazały się w 1990 roku na łamach „brulionu”. Andrzej Wojtasik - urodzony w 1970 roku w Szczecinie. Od dwudziestu siedmiu lat tłumaczy książki. Do jego dorobku należą m.in.: „Ludowa historia Stanów Zjednoczonych” H. Zinna, „Please kill me. Punkowa historia punka” L. McNeila i G. McCain, a także "Galaktyka Gutenberga" M. McLuhana.   [BLURBY] Poszarpany styl, gdzie estetyka „śmieci”, artystycznego odpadu i proto-punk zderzają się ze światem wyrafinowanej literatury i literackich tradycji, jak również szokująca opowieść o 14-letniej dziewczynce doświadczającej wszelkich transgresji, dawały piorunującą mieszankę i stanowiły początki literackiego postmodernizmu. Tutaj sama forma świadczy o rozpadzie: rozkładzie systemu społecznego Ameryki, w której zorganizowana przestępczość stała się alternatywną ekonomią. I choć trudno udowodnić bezpośredni wpływ powieści Acker na portrety młodzieży w kinie i telewizji ostatnich trzech, czterech dekad, to w pewnym sensie, współczesna produkcja jest nieodrodnym dzieckiem Acker, gdzie transgresje i eklektyzm są obowiązkowe. Nihilistyczne lustro, które przystawia Acker, wciąż przyprawia o potężny niepokój. Agata Pyzik   *** W 1984 ukazały się dwie ważne powieści. „Neuromancer” Williama Gibsona kusiła spekulatywną poezją przyszłości, ale bezwiednie utwardzała neoliberalne struktury władzy, płci i techniki. „Krew i flaki” Kathy Acker je podważa i burzy na każdym poziomie, włącznie z najbardziej podstawowymi zasadami narracji. Acker granicom się nie kłaniała i nigdzie nie widać tego wyraźniej niż w tym tomie. Paweł Frelik   *** Krew i flaki w szkole średniej to powieść jednocześnie i bolesna, i podnosząca na duchu, w przewrotny sposób i seksualna, i odpychająca, w swoim okrucieństwie surrealna i oniryczna, gdzie fragmenty dziennika autorki, zapiski snów czy tłumaczenia wspomnień kochanki Georgesa Bataille’a, Colette Peignot, mieszają się z pornograficznymi rysunkami, cytatami z Barthesa i Shakespeare’a, fikcyjnymi tłumaczeniami z łaciny i perskiego czy opisami aborcji, tortur, przemocy, slumsów i więzień. Pod tymi wieloma warstwami złożonymi z zabaw gatunkowych, autocytatów i plagiaryzmu Acker zdaje się przekazywać starą i niezbyt postmodernistyczną prawdę, że jedynym uwolnieniem od cierpień miłosnych – jest śmierć. Jacek Żebrowski

Krew i woda Zbawiciela. Ratunek i lekarstwo

Paweł Warchoł OFMConv

Kontemplacja Chrystusowego boku i wypływających z niego strumieni Krwi i Wody towarzyszyć nam będzie do końca świata, niosąc życie, odrodzenie i uświęcenie. Jak pisze papież Benedykt XVI: Patrzymy na Chrystusa przebitego na krzyżu! On jest najbardziej wstrząsającym objawieniem miłości Boga. Omawiany w tej książeczce Akt Uwielbienia Miłości Miłosiernej nawiązuje do tajemnicy ukrzyżowania i przebicia boku Chrystusa.

Krew i zgliszcza. Wielka wojna imperialna 1931-1945. Tom 1

Richard Overy

Najlepsza historia II wojny światowej - The Wall Street Journal. Medal Księcia Wellingtona za najlepszą książkę o historii militarnej w języku angielskim w roku 2022. Krew i zgliszcza to oryginalne i prowokujące do myślenia arcydzieło jednego z najsłynniejszych historyków drugiej wojny światowej. Zmusza nas do spojrzenia na ten konflikt w zupełnie nowy sposób. Autor przekonuje, że była to wielka wojna imperiów - brutalne zwieńczenie trwającej prawie sto lat globalnej ekspansji imperialnej, której kulminację stanowiły ambicje Włoch, Niemiec i Japonii w latach 30. i 40. XX wieku. Ambicje te doprowadziły do wybuchu największej i najkosztowniejszej w dziejach wojny, wskutek której po 1945 roku ostatecznie upadły wszystkie imperia terytorialne. Overy analizuje, jak w konflikcie zbrojnym o tak ogromnej skali walczono, zaopatrywano wojska, finansowano wysiłek wojenny, wspierano go za pomocą masowej mobilizacji ludności i uzasadniano moralnie. Przede wszystkim jednak ukazuje ogromne koszty, jakie ponosiły walczące państwa, oraz nadzwyczajny poziom zbrodni i okrucieństw popełnianych w ramach owych projektów imperialnych. Ta wojna na śmierć i życie, toczona o przyszłość ładu światowego, była równie mordercza dla cywilów, jak i dla wojskowych.

Krew i Ziemia

Wojciech Mucha

Opisana tu wojna nie toczy się jedynie na Wschodzie. Trwa wewnątrz samych Ukraińców. Krew i ziemia to opowieść właśnie o nich, a także o: gwałtownym poszukiwaniu tożsamości narodowej w kraju zrzucającym z siebie jarzmo postkomunizmu i sowiecką przeszłość, czerwieni i czerni barwach sztandarów Ukraińskiej Powstańczej Armii, które od początku rewolucji na Ukrainie budzą lęk i obawy Polaków, krwi przelanej za wolność, godność i ziemię, której przyszło bronić przed inwazją ze wschodu, ludziach Majdanu. Krew i ziemia to historie z Ukrainy od Zakarpacia do Donbasu. Przedstawiamy Ukrainę jakiej nie znajdziecie w mediach.

Krew, którą nasiąkła

Asa Larsson

Północna Szwecja za kręgiem polarnym. W małej wiosce Jukkasjärvi zostaje brutalnie zamordowana pastor parafii, Mildred Nilsson. Kobieta była jedną z najbardziej lubianych, a zarazem kontrowersyjnych osób w okolicy. Każdy może być jej zabójcą Niedługo potem do Kiruny przyjeżdża Rebeka Martinsson utalentowana młoda prawniczka, której kariera została przerwana w dramatycznych okolicznościach, gdy półtora roku wcześniej w obronie własnej zabiła troje ludzi. Nic nie wie o morderstwie w pobliskiej Jukkasjärvi. Rebeka nie przypuszcza, że znów wpadnie w tarapaty. Powieść Krew, która nasiąkła nagrodzono w 2004 tytułem Najlepszej Szwedzkiej Powieści Kryminalnej. Na jej podstawie powstaje film z Izabellą Scorupco w roli głównej. Nareszcie znalazłem królową kryminału godną tego tytułu i gdyby nie to, że jestem szczęśliwie żonaty, poprosiłbym ją o rękę. Leif GW Persson Piorunujące wrażenie. Tages-Anzeiger Miłośnicy Henninga Mankella, Karin Fossum i Arnaldura Indriassona będą zachwyceni. Publishers Weekly Czy istnieje jakiś inny szwedzki autor kryminałów, który pisze tak przekonująco sensualnie o leśnych pokusach, o życiu wilków i o zwykłych ludziach? Sydsvenska Dagbladet Asa Larsson (ur. 1966) szwedzka autorka powieści kryminalnych, urodziła się w Uppsali, ale dzieciństwo i młodość spędziła na dalekiej północy, w Kirunie. Wróciła do Uppsali na studia. Przez kilka lat pracowała jako prawniczka ze specjalnością prawo podatkowe. Zadebiutowała w 2003 roku powieścią kryminalną Solstorm (Burza z krańców ziemi), która stała się bestsellerem i za którą Szwedzka Akademia Pisarzy Kryminalnych (Svenska Deckarakademin) przyznała autorce nagrodę za najlepszy debiut roku. Rok później członkowie Akademii uznali kolejną powieść sy Larsson Det blod som spillts (Krew, którą nasiąkła) za najlepszą szwedzką powieść kryminalną. Po sukcesie pierwszej książki poświęciła się całkowicie pisaniu. Obecnie mieszka w Mariefred, ma dwoje dzieci.

Krew na sutannie

Danka Braun

Uczciwy i szanowany duszpasterz, morderstwo i zagadka sprzed lat. Mark Biegler razem z komisarzem Biedą prowadzą śledztwo w sprawie śmierci prowincjała Edwarda Nasiadki, przełożonego Zgromadzenia Księży Katechetów. Wkrótce się okazuje, że wiódł on podwójne życie, sprzeczne z jego wizerunkiem szanowanego i uczciwego duszpasterza. Nie tylko prowincjał jednak miał coś do ukrycia. Wśród tajemnic i niedopowiedzeń niemal każdy wydaje się podejrzany. Kto i dlaczego zabił prowincjała? Odsunięty ze stanowiska poczciwy ksiądz Ślęzak, nowi dyrektorzy szkoły i fundacji działających przy Zgromadzeniu, gadatliwy furtian, atrakcyjna księgowa, partner od ciemnych interesów czy ponętna Beata Tomczyk? I co wspólnego ma to morderstwo ze śmiercią jedenastoletniego ministranta sprzed trzydziestu lat?

Krew nas połączy

Łukasz Damaziak @lukeebook

Przeklęta bliźniacza więź Nicholas żyje już pięćset dwa lata. Większość tego czasu nieśmiertelny spędził w pogoni za niegodziwym Adamem. Bratem bliźniakiem, którego nie widział od wieku. Ci, którzy wiedzą mają nadzieję, że Adam przepadł na zawsze, ale Nick zdaje sobie sprawę z tego, że to nieprawda. Gdyby brat nie żył, on sam także byłby martwy. Skoro nie może go odnaleźć, Nicholas na razie odpuszcza sobie dalsze poszukiwania brata. Póki co, próbuje zapomnieć i po prostu – żyć, jednak coś nie daje mu spokoju. Nocami przychodzą sny, a w nich pojawia się miasto. Nic specjalnego, prowincjonalna dziura jakich wiele, tyle że w mieście mieszka uśmiechnięty zielonooki chłopak… Jego spojrzenie dręczy nieśmiertelnego. Wreszcie Nick decyduje się porzucić Nowy Jork i ruszyć w drogę.  Dokąd?  Przekona się, kiedy dotrze do celu.  Czy tam właśnie czekać będzie na niego zielonooki?

Krew nie wysycha nigdy

Bohdan Urbankowski

Najnowsza książka Bohdana Urbankowskiego jest ważną lekcją historii. Tworzy ją zbiór opowieści, których początkiem było zawsze czyjeś wspomnienie. Autor opowiada między innymi o zbrodniach popełnionych przez Rosjan w śląskich Przyszowicach i w Miechowicach, o łagrze nad Pieczorą, o torturach w obozie Zgoda, o procesie Roberta Brasillacha. Jak sam pisze, wierność prawdzie jak to odkrył już Conrad jest zarazem wiernością dobru, w ten sposób pisarz wymierza sprawiedliwość widzialnemu światu.

Krew Nowych Bogów

Katarzyna Wycisk

Tysiące lat temu Wielka Wojna zniszczyła Alaris. Większość rasy ludzkiej zginęła, a ci, którzy przeżyli, zamieszkali w Gnieździe - osadzie zbudowanej przez bogów. Obecnie dla potomków ocalałych bogowie są nie więcej niż wspomnieniem, a światem władają aniołowie, pod których rządami życie człowieka to pasmo strachu i cierpienia. Moon żyje pod kloszem. Jej brat Tristan dba o ich utrzymanie i robi, co może, by chronić siostrę. Lecz jedna noc zmienia wszystko. Od feralnych wydarzeń mijają lata. Moon przystępuje do grupki buntowników, którym pewnego dnia tajemnicza kobieta oświadcza, że zna sposób na zabicie ich wspólnego wroga. Czy to naprawdę jest możliwe?

Krew pod kamieniem

Jan B. Bełkowski

Dwójka funkcjonariuszy Biura Kryminalnego Komendy Głównej Policji otrzymuje zadanie wyjaśnienia popełnionego rok wcześniej morderstwa dyrektora muzeum w Toruniu. Okazuje się, że kluczem do wyjaśnienia sprawy są zdjęcia sprzed ponad trzydziestu lat, przedstawiające kilku mężczyzn oraz średniowieczny skarb, ukryty przez Fratres Milites Christi de Dobrzyn, czyli członków rycerskiego zakonu Braci Dobrzyńskich. Krew pod kamieniem to pełen humoru kryminał z elementami historycznymi, w którym każdy ma wady, jedna zbrodnia prowadzi do drugiej, a sprawiedliwość tylko częściowo triumfuje.

Krew sióstr. Alabaster

Krzysztof Bonk

Saga siedmiu barw — Krew sióstr — część siódma — Alabaster To legenda o miłości i nienawiści. Są jak siostry, tak blisko siebie jak myśli. Dobre i złe pośród poświęcenia i zawiści. To odwieczna pieśń, którą znaczy dziejów krew. Rozlewa się ona w wielobarwnym wykwicie. Znaczą ją różne kolory, odcienie, to jest życie. To jego esencja, trwanie i sens. Także coś jeszcze, co pozostaje, gdy nadchodzi Ostateczny kres…

Krew sióstr. Czarna

Krzysztof Bonk

Saga siedmiu barw – Krew sióstr – część czwarta – Czarna. Czerń i moc, nieskończona noc. Wieczna noc, która dławi nawet cień. W niej demony i upiory z potworami, maszkarami. Między nimi ona – siostra krwi – z legendarnym mieczem oraz rogami. Czas i przestrzeń przekroczone, dla przyjaźni odmienione. Dla przyjaźni wszystko zmieni się – nawet w wiecznej nocy nastanie jasny dzień!

Krew sióstr. Czerwień

Krzysztof Bonk

Saga siedmiu barw — Krew sióstr. Seria druga. O tym, co przyniosła przyjaźń, a co wrogość. Część ósma — Czerwień. Czerwień to nowa odsłona sagi, którą można czytać niezależnie jako część pierwszą. Nowy świat jeszcze więcej wart, a w nim nowe siostry. Córki Chamsi, które sporo już podrosły. Jedna zwie się Diament i półkryształowe ma ciało. Druga to Akwamaryna, syrenia wojowniczka jakich mało. Są i siostry inne; wielobarwne, psotne, mądre, czasem trochę dziwne. Lady Czekolada na drugie imię ma Zdrada. Zaś Węgiel to robot z demonicą pomieszany. Kim zatem mógłby być jej... ukochany?

Krew sióstr. Lazur

Krzysztof Bonk

— Saga siedmiu barw — Krew sióstr. Opowieść o tym, co zostało zrodzone z miłości, a co z nienawiści. Część szósta — Lazur. Kici kici miau miau miau. Czy ty taką byś mnie chciał? Kici kici miau miau miau, Razem ze mną byś się śmiał? Kici kici miau miau miau. Czy też może byś się bał? Kici kici miau miau miau, Bez miłości głupio stał? Powiedz mi to dalej już! Albo głowę zetnie nóż!

Krew sióstr. Srebrna

Krzysztof Bonk

Saga siedmiu barw – Krew Sióstr – część pierwsza – Srebrna. Zapomniana legenda, której i tak nikt nie dałby dziś wiary, wydarta została z ludzkich umysłów przez czas naznaczony cierpieniem, śmiercią i upadkiem wszelkiej nadziei. Tak oto legenda spoczywa już tylko zapisana na zakurzonych zwojach w zamkniętej od wieków krypcie upadłego zakonu. Jednak nakreślone na woluminach prastarym językiem słowa, prawią jednoznacznie o siódemce sióstr krwi, które narodzą się, by na przeklętym kontynencie Unton zaprowadzić po wiekach wojen tysiącletni pokój. Lecz zwieńczyć swe dzieło będzie mogła tylko jedna z nich, podczas gdy jej rodzeństwo pochłonie nicość, zapomnienie i śmierć. Wszak czy ktoś może dać wiarę legendom, tym niegdyś smętnie snutym przez siwowłosych starców opowieściom, które obecnie przykryły pajęczyny, kurz i pył? Być może kimś takim jestem jeszcze na tym świecie właśnie ja. I choć z postępującą starością nadchodzi mój nieuchronny kres, to jako ostatni wciąż wierzę w moc sióstr krwi. W każdym razie jedną z nich, mianowicie tą, która ma szansę przezwyciężyć przekleństwo i zostać… przekonaj się kim.

Krew sióstr. Zieleń

Krzysztof Bonk

— Saga siedmiu barw — Krew sióstr. Opowieść o tym, co zostało zrodzone z miłości, a co z nienawiści. Część piąta — Zieleń. Światło i mrok, miłość i nienawiść. Odkupienie, przebaczenie albo też unicestwienie. Co wybierzesz, to ocenię. Lecz to wszystko jest niczym, gdy wybierzesz… poświęcenie.