Księżniczka

Lucyna Olejniczak

Lena, dorosła kobieta, mężatka, i Lenka, dziewczynka, która dopiero rozpoczyna podróż przez życie - ta sama osoba, ale pierwsza z bagażem doświadczeń tej drugiej. To ciężar, z którym musi się zmierzyć po latach księżniczka tatusia. W zacnym domu szanowanego inżyniera i budowniczego socjalistycznej Nowej Huty, za zamkniętymi drzwiami, rozgrywa się dramat pozornie idealnej rodziny. Obserwowany oczami dziecka dodatkowo nabiera ostrości. Dorosła Lena wraca do rodzinnego domu, aby stanąć z ojcem twarzą w twarz i przekonać się, czy wszystko można wybaczyć, czy szacunek i miłość wpisane w relację rodzicielską są silniejsze niż pamięć o krzywdzie. Lucyna Olejniczak urodziła się i mieszka w Krakowie. Z zawodu laborantka medyczna, były pracownik Katedry Farmakologii UJ, jako pisarka zadebiutowała już na emeryturze. Dużo podróżuje, lubi poznawać nowych ludzi, łatwo się zaprzyjaźnia. Wielbicielka kotów. Autorka bestsellerowej serii "Kobiety z ulicy Grodzkiej".

Księżniczka

Laura Passer

Katja, córka szefa mafii, na co dzień mieszka i studiuje w Kanadzie. Podczas wakacyjnej przerwy przyjeżdża do rodzinnego domu na praktyki w agencji reklamowej. Na czas pobytu ojciec przydziela jej do ochrony, jednego z najlepszych swoich żołnierzy, Jaydena. Tamten uważa ją za nieznośną egoistkę, ona ma go za nadętego palanta. Podczas wspólnie spędzanego czasu zbliżają się do siebie, tworzy się też między nimi erotyczne napięcie. Jayden wie jednak, że nie może tknąć córki swojego szefa. Tym bardziej, że dopiero co został naznaczony tatuażem pająka, czyli herbem rodziny Ragnatelli, którego to zaszczytu doznają nieliczni. A dla niego liczy się tylko mafia. Czy Katji i Jaydenowi uda się okiełznać wzajemne pożądanie? Czy złamią mafijne zakazy wiedząc, że konsekwencje mogą być tragiczne w skutkach dla każdego z nich? Księżniczka jest 1. tomem z cyklu Pajęczyna.

Księżniczka

Władysław Reymont

„Księżniczka„ to powieść Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “Odczytywano głośno te wiadomości, a każde słowo targało duszę zgrozą, oburzeniem, gniewem i nienawiścią tak żywą, iż zaszemrały klątwy i złorzeczenia.  Tłumy zadygotały niby bór, zafalowały gwałtownie, i naraz głuchy pomruk wybuchnął grzmotem strasznej nienawiści.  — Śmierć Niemcom! Hańba! Śmierć Hunnom! Śmierć barbarzyńcom!  Ale w tejże samej chwili zahuczały gdzieś w oddali potężne trąby i w modrawej głębi, zasnutej śnieżnym pyłem, zamajaczył rozkołysany las sztandarów i wiatr przynosił dźwięki narodowego hymnu.  Wszystkie kapelusze wyleciały w górę, tysiące chustek powiało z okien i balkonów, a sto tysięcy gardzieli zaśpiewało refren ukochanej pieśni. „And the star-spanglad banner, oh, long may it wave, O’er the land of the free, and the home of the brave!“  Śpiewali jednym, potężnym głosem uniesienia.”   Fragment  

Księżniczka Dagny. Romans

Wanda Miłaszewska

Przejmująca, wzruszająca opowieść o Karen, szwedzkiej emigrantce na ziemiach polskich, i jej niepełnosprawnej córce Dagny. Porzucone przez niefrasobliwego ojca, wiodą ubogie i pełne trudności życie. Uwięzioną na czwartym piętrze kamienicy Dagny odwiedza jedynie starszy o rok, niewidomy syn krawcowej. Wanda Miłaszewska (18941944) polska pisarka, redaktorka tygodnika dla kobiet Bluszcz, nauczycielka rysunku. Wraz z mężem Stanisławem, dramaturgiem i publicystą, zginęła pod gruzami walącego się domu podczas powstania warszawskiego.

Księżniczka Diuny

Brian Herbert, Kevin J. Anderson

Dwa lata przed wydarzeniami opisanymi w Diunie: oto historia dwóch najważniejszych kobiet w życiu Paula MuadDiba jego żony księżniczki Irulany oraz Fremenki Chani, jego prawdziwej miłości. Księżniczka Irulana, gotowa do zamążpójścia, stała się dla ojca, Imperatora Szaddama IV, cenną kartą przetargową. Mądra młoda kobieta dostrzega machinacje na szczytach władzy i walkę o wpływy. Gdy w imperialnym wojsku wybucha rebelia, zyskuje szansę odegrania niezależnej roli i jest zdeterminowana, by w wielkiej politycznej grze nie być tylko pionkiem. Tymczasem na Arrakis Fremenka Chani towarzyszy ojcu, imperialnemu planetologowi, w jego pracach badawczych, podzielając jego marzenie, by pustynna Arrakis stała się zieloną oazą. Na razie jednak planeta i plemiona cierpią pod okrutnym panowaniem Harkonnenów. Chani wkrótce pozna ogromne koszty pragnień jej ludu.

Księżniczka Dżawacha

Lidija Aleksiejewna Czarska

Księżniczka Nina Dżawacha-ogły-Dżamata dorasta wśród malowniczych krajobrazów XIX-wiecznej Gruzji. Nie jest to jednak księżniczka typowa. Płynie w niej góralska krew jej matki, a wraz z nią zadziorny temperament. Nie dla niej zasady i ograniczenia - jest wolna i niezależna jak ptak, ani jej Ojciec, ani Babka nie potrafią jej poskromić. Beztrosko hasa po górskich przełęczach, aż do dnia, w którym okazuje się, że jest ostatnią przedstawicielką rodu. Zostaje wysłana na pensję do Petersburga, gdzie ma zdobyć wykształcenie i nauczyć się ogłady godnej księżniczki. Nowe, inne, ale równie ciekawe życie przynosi jej wiele niespodzianek, radości i smutków. Poznaje też magiczną moc przyjaźni.

Księżniczka i chłopcy

Janusz Domagalik

Siedem wspaniałych opowiadań o młodzieży, ale nie tylko dla młodzieży. Autor z uwagą i zrozumieniem przedstawia trudny okres dojrzewania: postawy i niepokoje nastolatków, ich problemy w szkole, pierwsze miłości i rozczarowania. Każde z opowiadań jest wyjątkowe – przedstawia ważny problem, niezwykłą sytuację; ich zakończenia – zaskakujące i skłaniające do refleksji; a kompozycja – dopracowana w każdym szczególe. Jest to książka napisana pięknym, literackim językiem (w starym, dobrym stylu), o czym świadczy ten choćby cytat: „W małym mieście śnieg jest dobrą wróżką. Koślawe płoty ożywają, drzewa – bezlistne straszydła – łagodnieją i chylą się w zadumie ciężkiej od bieli, która spływa na tynki poodbijane, szczerbate mury, dachy raz płaskie, raz spadziste, poprzetykane antenami telewizorów, i na ludzi znajomych, co w taki ośnieżony spokojem wieczór są już tylko sylwetkami, śmiesznymi cieniami na ulicach. Padał więc śnieg i zbliżał się wieczór, jeden z ostatnich przed świętami, które w takim małym mieście wciąż pozostają sobą, sprawiając, że tylko tu cały świat zbliża się na odległość dłoni, a czas nie odróżnia lat od chwili i wszystko może się wydarzyć. Jak w bajce. Albo jak w życiu.” PIOTR CHOJNACKI (zacofany-w-lekturze.pl): Na pytanie, o czym są te opowiadania, można odpowiedzieć dwoma słowami: o życiu. Zwykłym, codziennym życiu przeciętnych nastolatków, którzy muszą jednak podejmować trudne decyzje albo przełamywać swoje ograniczenia. Tak jak chudzielec zwany Pająkiem, który musi wyzwolić się z kompleksu niższości, by stanąć w obronie koleżanki, jak Balcerek z opowiadania „Dziewiąta”, który staje przeciwko całej klasie, niszcząc jej jedność, albo jak Malcherczyk z „Księżniczki”, który wymierza sprawiedliwość koledze upokarzającemu dziewczynę. W „Meczu” obserwujemy Pawlickiego, który ponosić musi skutki cudzych decyzji i nacisków i zostaje poddany ostracyzmowi, a w „Gitarze” Domagalik pokazuje, w jak różny sposób można zareagować na cudze nieszczęście. Do kompletu mamy bożonarodzeniowy w klimacie i lekko tylko melodramatyczny „Śnieg” o tym, jak łatwo skrzywdzić drugiego człowieka i jak trudno za to zadośćuczynić, oraz humorystyczno-ironicznego „Zakochanego” o rywalizacji o względy dziewczyny. Opowiadania, jeśli sądzić po takich ogólnikowych streszczeniach, są dość niepozorne, ale to nieprawda. Mimo niepokaźnej objętości każdy z tekstów jest dopracowanym minidramatem, choć przeżycia bohaterów wcale nie są mini, na pewno zaś nie dla nich samych; Domagalik jednak nie szarżuje psychologicznie, nie wymyśla efektownych komplikacji – nastolatkowie z opowiadań są zupełnie zwyczajni i postawieni przed zwyczajnymi wyborami i problemami. Czytelnicy mogą się więc z nimi utożsamiać, zastanawiać się, jak ja bym postąpił czy postąpiła w podobnej sytuacji: czy wykorzystałbym rodzinne kłopoty koleżanki, żeby zdobyć upragniony przedmiot, czy stanąłbym w obronie chorej nauczycielki, czy zmuszony do gry w drużynie przeciwnika celowo bym partaczył? Czy miałbym odwagę sprzeciwić się grupie, która niewłaściwie postępuje? Autor urozmaica też formę: mamy narratora pierwszo- i trzecioosobowego, elementy humorystyczne, wydarzenia rozgrywają się w jedno popołudnie albo przez cały rok szkolny, opowiadania z wątkiem miłosnym przeplecione są innymi tekstami, a i te miłosne w gruncie rzeczy okazują się być o czymś więcej niż tylko pierwsze zauroczenie. Peerelowskie realia są lekko zaznaczone: w szkole można mieć problemy za „latanie za chłopcami” i szminkę w teczce, szpanuje się nowymi spodniami narciarskimi, a gitara stanowi przedmiot marzeń. Po raz kolejny spędziłem przyjemne i nieco refleksyjne dwa wieczory ze wspomnieniami, bo zbiorek nieźle zniósł próbę czasu, a na przykład „Mecz”, chyba najlepsze z opowiadań, miałby pewnie szansę u nowych, młodszych czytelników. O ile by się tacy znaleźli. Projekt okładki: Katarzyna Kołodziej

Księżniczka i tęczowe smoki

Marianna Mouchlianiti, Agnieszka Kubiak-Gwit

Bajka Księżniczka i tęczowe smoki dotyka ważnego i coraz częstszego problemu, jakim jest depresja u dziecka. W przypadku głównej bohaterki symbolizuje ją utrata postrzegania kolorów. Rodzice, zajęci pracą, nie są w stanie pomóc córce, a co więcej, nie dostrzegają choroby. Dziewczynka nie poddaje się i sama szuka sposobu powrotu do zdrowia. Spotyka siedem smoków nakazujących jej odszukanie magicznych kamieni, które pomogą znowu zobaczyć kolory. W pełnych przygód poszukiwaniach nawiązuje dobre relacje z różnymi istotami, odzyskuje utracone uczucia, energię i radość. Dojrzewa i rozwija się, uświadamiając sobie, że może decydować jak chce żyć. Jest to bajka terapeutyczna, w której zawarto przesłanie dla rodziców, aby nie skupiali się tylko na zapewnieniu dziecku dóbr materialnych, ale żeby rozumieli jego potrzeby wewnętrzne. Pięknie ilustrowana książka z zadaniami i kolorowankami dla dzieci!

Księżniczka i wszy

Ewa Ostrowska

Joasia opuszcza swoje rodzinne miasto i przeprowadza się na wieś do chorej babci, która potrzebuje pomocy w prowadzeniu gospodarstwa. Nie potrafi jednak odnaleźć się w nowym środowisku. Nie tak wyobrażała sobie swoją przyszłość. Koleżanki mówią na nią księżniczka, gdyż Joasia nie potrafi ukryć swojej niechęci do nich. Czy dziewczynce uda się polubić swój nowy dom, przełamać uprzedzenia i zdobyć przyjaciół?

Księżniczka Kasia

William Butler Yeats

  “Księżniczka Kasia” to dramat William Butler Yeats, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, poety, dramaturga i filozofa.   W sztuce tej tytułowa bohaterka oddaje cały swój majątek, aby ratować chłopów zarówno od klęski głodu jak również wykupić dusze tych, którzy je sprzedali w zamian za możliwość przetrwania. Księżniczce trudno zrozumieć takie ślepe przywiązanie do życia.

Księżniczka Południa

Katarzyna Saska

Księżniczka Południa Katarzyna Saska Angelica jest wziętą prawniczką z Nowego Jorku. Oprócz rozgrywania w ostry sposób spraw na sali sądowej lubi również ostry seks bez zobowiązań. Latami ukrywała bujną przeszłość, która przypomniała o sobie w najgorszym momencie. Kiedy jako nastolatka spotkała Victorię, kobieta zaopiekowała się nią, ale i wciągnęła dziewczynę w biznes narkotykowy. Po kilku latach ich drogi się rozeszły, a Angelica zmieniła tożsamość, żeby zacząć nowe życie. Adriano, słynny piłkarz hiszpańskiego pochodzenia, przez przypadek trafia na przyjęcie urodzinowe Angeliki. Rodzi się między nimi pożądanie. Chętnie podejmują grę, ale co jeśli nie ma w niej przypadku i wszystko zostało ukartowane, a oni stali się marionetkami w rękach bezwzględnej kobiety, która nie cofnie się przed niczym, by zemścić się na swoich wrogach?

Księżniczka Popiołu

Laura Sebastian

Nie wszystkie bitwy wygrywa się dzięki sile Theodosia miała sześć lat, kiedy jej kraj został zaatakowany, a jej matkę, Królową Ognia, zamordowano na jej oczach. Tego dnia Kaiser odebrał jej rodzinę, kraj i imię. Theo została koronowana na Księżniczkę Popiołów, otrzymując hańbiący tytuł, miała się wstydzić w nowym życiu spędzonym jako więzień. Przez dekadę była niewolnicą we własnym pałacu. Znosiła niezliczone akty przemocy i kpiny ze strony Kaisera i jego dworu. Była bezsilna, a przeżyć w nowym świecie udało jej się tylko dzięki zakopaniu głęboko w swoim wnętrzu dziewczyny, którą była wcześniej. Pewnej nocy Kaiser zmusza ją do zrobienia czegoś niewyobrażalnego. Z krwią na rękach i nadzieją na odzyskanie utraconego tronu, Theo zdaje sobie sprawę, że przetrwanie już jej nie wystarczy. Posiada przy tym broń umysł ostrzejszy niż jakikolwiek miecz. Przez dziesięć lat Księżniczka Popiołów patrzyła, jak plądrowano jej kraj i niewolono naród. Teraz to wszystko ma się jednak skończyć Laura Sebastian stworzyła w Księżniczce Popiołów mroczny i czarujący epos. Lepiej się czegoś przytrzymaj, ponieważ Theodosia Houzzara zraniona, ambitna i zabójcza wykuje dla siebie miejsce w twoim sercu. Sara Holland, autorka Everless Historia przeskakuje i wiruje niczym walcząca mieczem kobieta, a jej ostrze od początku rzeźbi bohaterów i nastawia ich przeciwko sobie. Ta gorąca powieść stanowi zniewalające stadium złożoności zarówno dobra, zła, jak i ludzkiej wytrzymałości. Sarah Porter, autorka Vassa in the Night Księżniczka Popiołów stanowi inteligentną, feministyczną odmianę tradycyjnej opowieści o upadłej bohaterce, z mnóstwem dworskich intryg, miłości i kłamstw na dokładkę. Całe szczęście, że przelano tę opowieść na papier. Virginia Boecker, autorka cyklu Łowczyni

Księżniczka. Sława i obsesja

Gaja Kołodziej

Można pomyśleć, że Nadia ma farta! Choć po konflikcie z profesorem zostaje wyrzucona ze szkoły aktorskiej, a drzwi wszystkich teatrów zostają przed nią zatrzaśnięte, wygrywa casting do roli Księżniczki - bohaterki popularnego serialu animowanego i serii książek. Dziewczyna podpisuje kontrakt, w ramach którego zobowiązuje się, że przez 2 lata będzie mieszkać w prawdziwym zamku. Wyobrażenia o królewskim życiu szybko zostają jednak boleśnie zweryfikowane. Nadia dostaje miejsce w ciasnym lochu, a dookoła niej krążą same złośliwe osoby - wścibskie koleżanki z planu, chamski szef ochrony. Na dodatek zabiegi tajemniczego adoratora sprawiają, że dziewczyna coraz bardziej martwi się o swoje bezpieczeństwo. Młodzieżowe połączenie komedii, romansu i sensacji Trafi w gust miłośniczek powieści Anny Onichimowskiej.

Księżniczka Tarakanowa. Romans historyczny

Grigorij P. Danilewski

Powieść częściowo oparta na faktach historycznych. Tytułowa księżniczka to rzekoma córka carycy Elżbiety. Miała ona pretendować do rosyjskiego tronu po śmierci matki. Autor szczegółowo opisuje sytuację polityczną Rosji, dokładnie przedstawia historyczne postacie powieści. Wplata też w fabułę wątek miłosny, który nie jest poparty źródłem historycznym. Powieść Danilewskiego zalicza się do gatunku dramatu historycznego.

Księżniczka wrzosów

Eugenie Marlitt

Powieść opowiada o 17 letniej dziewczynie- Leonorze, która jest córką znanego uczonego i wybitnej całe dzieciństwo spędziła z dala od rodziców, dziko biegając po zapomnianych przez świat wrzosowiskach, wychowana przez babkę, która pieniądze wyrzuca do rzeki. Leonora to bardzo uczuciowa dziewczyna, zachwyca się każdym kwiatkiem, każdym świergotem ptaszka, każdemu ufa, wszystkim się raduje, a każda niesprawiedliwość łamie jej niewinne serce. Babka Leonory - Klotylda, której życzeniem było wysłać wnuczkę do szkoły umiera, zostawiając ten kłopot Ilzie, która prędko zawozi nieokiełznaną dziewczynkę do miasta, do jej ojca Wilibalda i do pałacyku pana Eryka Claudiusa - bogatego mieszczanina. "Nie ma widoków tu, wśród moich cudnych, rozległych wrzosowisk! Byłam oburzona takim niedocenianiem mojej najmilszej ojczyzny. Heinz zawiózł pannę Streit z kufrem do najbliższego miasteczka. Pozwolono mi podjechać kawałek. Po pożegnaniu stałam długo, patrząc aż zniknie na horyzoncie powiewający welon panny Streit..."

Księżyc nad Fuzhou. Wiersze z epoki Tang

Opracowanie zbiorowe

Wszystkie wiersze zamieszczone w tym zbiorku pochodzą z okresu panowania dynastii Tang (618−906) i powstały między VII a IX wiekiem. Odległe od nas o ponad tysiąc lat i tysiące kilometrów, pozostają jednak żywe i zrozumiałe w swoich emocjach i obrazach, nic więc dziwnego, że weszły do kanonu literatury światowej. Panowanie Tangów to czas imponującego rozkwitu kultury chińskiej i równie wspaniałego rozkwitu typu poezji określanej po chińsku jako shi. Wtedy pisali dwaj poeci uznawani za największych w całej historii Chin: Li Bai, nazywany „nieśmiertelnym zesłanym na ziemię” i Du Fu, określany mianem „poety-kronikarza”. Mówiąc o najlepszych poetach tangowskich, nie sposób też pominąć Wang Weia, zwanego „patriarchą buddyzmu chan w poezji”. Poza trójką największych, znalazły się tu także wiersze m.in. Li He, zwanego „demonicznym talentem”, oraz wybitnego pisarza i myśliciela Han Yu. Najmniej znane i rzadziej pojawiające się w antologiach są wiersze Meng Jiao, zebrane w serię Jesienne uczucia - wstrząsające jako opis grozy towarzyszącej starości i chorobie, a jednocześnie zdumiewająco nowoczesne w niezwykłości swoich obrazów.