La evolución de los tiempos compuestos del modo subjuntivo en el español de América entre los años 1701 y 2023

Witold Sobczak

Es un trabajo innovador que arroja nueva luz sobre la evolución de los tiempos compuestos del modo subjuntivo en Hispoanoamerica. No se habia publicado antes un estudio estadistico igualmente fiable en este campo, sino solo trabajos fragmentarios de cuestiones seleccionadas del tema de investigación. De la resena del profesor Janusz Pawlik Es un estudio original, riguroso y exhaustivo del uso de las formas compuestas en Hispanoamerica que no solo tiene valor en si mismo, sino que puede relacionarse con otras cuestiones relativas al verbo espanol, tanto en America como en la peninsula iberica. Considero el libro una contribución innovadora y bienvenida al estudio del verbo que complementara los trabajos existentes en este campo, anadiendo una necesaria visión global hasta ahora inedita. De la resena del profesor Tomas Jimenez Julia

La Faute de labbé Mouret

Émile Zola

Toutes ces peintures pittoresques que lauteur peint, au mieux, traduisent latmosphere du conflit du début spirituel et physique, auquel le roman est dédié. Serge Mure un jeune homme de 25 ans. Dans la vie, il na rien vu, il a consacré toute sa vie a léglise. La rencontre avec une fille mignonne, Albina a tout bouleversé dans sa vie.

La Femme au collier de velours

Alexandre Dumas pere

Lhistoire que nous avons lu, cest Nodier qui me la racontée. Charles Nodier, quand il sentait sa fin, a raconté cette histoire Dumas et il la publie. Cette histoire est tres travaillée et est truffée de références. Ce récit est plein de contes fantastiques et tableaux effrayantes de cette période historique o la folie et le réel parviennent se confondre.

La Femme aux deux sourires

Maurice Leblanc

Il avait rencontré une charmante femme, qui avait la fois le sourire le plus sincere et le plus sombre, le regard le plus naf et le plus sensuel, lapparence le plus modeste. Mais qui est-elle? Quelle est la véritable personnalité de cette beauté? Grâce son intelligence, il défie toutes les polices françaises et les truands avec succes et avec quelle maestria! Il risque sa vie et se surpasse, quand se battant contre les ombres. Cest un Arsene Lupin que nous navons pas lu.

La figure du Juif errant dans la prose française du XXe siècle

Paweł Kamiński

Monografia stanowi semiologiczną oraz semio-pragmatyczną analizę postaci Żyda wiecznego tułacza na podstawie pięciu wybranych francuskich utworów prozatorskich, datujących się na XX wiek. Nadrzędnym przedmiotem badawczym pracy jest określenie stopnia, w jakim predesygnacja konwencjonalna przekłada się na analizowane dwudziestowieczne realizacje prozatorskie, których kanwa literacka osnuta jest wokół nieśmiertelnego włóczęgi, oraz zweryfikowanie, czy aksjomat o  „śmierci mitu” jest istotnie uzasadniony i czy nadal obowiązuje we współczesnej literaturze francuskiej. W publikacji wykazano również sieć korelacji, jakie zachodzą w procesie czytelniczym między analizowaną postacią a odbiorcą. Istotnym wektorem badań była zatem próba wglądu w system narracyjny tak, aby określić, w jakim stopniu i czy w ogóle zastosowane w tekstach zabiegi narratorskie determinują ewentualny antysemicki wydźwięk i odbiór Tułacza.

La folie au théâtre, ou l\'esthétique de l\'épouvante selon André de Lorde

Tomasz Kaczmarek

« Pour que le sentiment de peur soit violent chez le spectateur, il ne faut pas écrire des pièces où l’intérêt puisse s’éparpiller sur plusieurs incidents, au lieu de se fixer sur un seul. Si l’on veut que le public se retire encore tout frémissant, il faut écrire des pièces courtes, ramassées, où le malaise de la peur s’empare du spectateur dès le lever du rideau pour aller toujours en croissant jusqu’à l’ébranlement de tout le système nerveux. Pas de longueurs, presque pas d’exposition ; la pièce a un acte, deux au plus, et très brefs ; on entre immédiatement dans le sujet, l’action ». André de Lorde

La Fort des aventures

Maurice Leblanc, André de Maricourt

On connaît Maurice Leblanc comme le pere dArsene Lupin. Ici il samuse beaucoup mler le réel et lirréel. Ainsi le petite Pierre fait la connaissance de Violette et ils font face laventure dans la fort voisine, une fort mystérieuse... Cendrillon, Grand-mere et le loup, Ali Baba, Barbe-Bleue, et mme le Prince charmant vont rencontrer les enfants. La Fort des Aventures raconte comment on passe de lenfance ladolescence et comment les fantaisies de lenfance laissent peu peu la place la réalité de la vie. Maurice Leblanc ne sadresse pas tant aux enfants quaux adultes... qui ont été des enfants.

La Frontiere

Maurice Leblanc

Seul lauteur dArsene Lupin savait décrire lhistoire si saturée et mysterieuse. La frontiere entre lAllemand et la France est plein de suspens et de rebondissements et malheureusement cela est une source de nombreux conflits. Philippe rentre apres de vacances chez Morestal a la frontiere. Un pere et son fils ne sont pas prtes dun évenement tragique qui survient sur la frontiere. Alors, tes vous prtes?

La gaya scienza

Fryderyk Nietzsche

Fryderyk Nietzsche (1844-1900) uznawany jest za jednego z najważniejszych niemieckich filozofów, a był także poetą i filologiem. Jego poglądy znacząco wpłynęły na całe późniejsze myślenie o kulturze, cywilizacji, człowieku, religii. Nietzsche głosił upadek cywilizacji zachodniej, opartej na myśli greckiej, sokratejskiej, a zatem z gruntu apollińskiej (połączonej dodatkowo z chrześcijańską etyką). Tej postawie przeciwstawiał postawę dionizyjską, witalną (połączoną dodatkowo z pojęciami woli mocy i pojęciem nadczłowieka. Jak pisze R.J. Hollingdale W La gaya scienza Nietzsche kontynuuje eksperymenty prowadzone w poprzednich książkach, ale są już niej obecne, w postaci zalążkowej, jego najdojrzalsze teorie - teoria woli mocy, śmierci Boga, nadczłowieka i wiecznego nawrotu. Ponadto autor nie pozwala ani na chwilę zapomnieć, że zasadniczą przesłanką wszystkich tych eksperymentów jest zniknięcie świata metafizycznego. Obecna edycja to wreszcie nowy przekład, po raz pierwszy w Polsce będziecie mogli zapoznać się z myślą Nietzschego, nie poprzez pryzmat młodopolskich (jak wcześniejsze przekłady) uniesień, lecz w przekładzie oddającym i treść i ducha Nietzschego. Jak pisze tłumacz, Jerzy Korpanty ten przekład to powrót do właściwego, wybranego przez Nietzschego tytułu dzieła, powrót do oryginalnej specyficznej interpunkcji autora, merytoryczne przypisy ułatwiające lekturę, w znaczących przypadkach pozostawianie w nawiasach niemieckich słów oryginału, co pozwala czytelnikowi rozpoznawać gry słowne, w których lubował się Nietzsche. A dodajmy jeszcze za R. Safranskim Księga ta, którą ukończył na wiosnę 1882 roku, miała opisać krajobraz życia i poznania pod wpływem światła, które Nietzsche ujrzał latem 1881 w Sils Maria. Napisał ją z wielkim polotem, kiedy tygodniami wolny był od dokuczliwych i przygnębiających cierpień ciała, szkicował jej plan podczas słonecznych wędrówek w okolicach Genui, wyznając w niej miłość do różnokształtnego wybrzeża, skał, usłanych willami i altanami wzgórz, widoków na morze. Ta sceneria, w której znajduje udane życie, jest w tej książce wszędzie obecna.

La Jangada

Jules Verne

Le roman Jangada se déroule en Amérique du Sud sur les rivages pittoresques mais dangereux de lAmazone. Le héros, qui a caché de nombreuses années aux autorités brésiliennes sous un nom demprunt, est accusé dun crime grave: le vol de diamants, pour lequel il nétait pas impliqué. Par une fatale concidence, il ne peut pas prouver son innocence. La peine de mort a déj été signée. Seule la solution du message crypté dun véritable criminel peut lui sauver la vie.

La Maison vapeur

Jules Verne

Un bon roman daventure fantastique, généreusement parfumé avec des excursions dans lhistoire de lInde. La maison vapeur differe de la plupart des uvres de Jules Verne en ce que lauteur ne se concentre pas tant sur les faits saillants géographiques et les inventions fantastiques que sur lhistoire du territoire létude. Jules Verne raconte au lecteur le regne de lAngleterre en Inde, lhistoire dun massacre grandiose, un soulevement de sepoyah au cours duquel les Britanniques ont presque perdu leur colonie.

La Mare au diable

George Sand

Ceci est une romance sociale. George Sand vante lamour de son pays natal, Berry, et son idéal de réconciliation de classe travers une image de lenvironnement paysan. Elle apprécie le travail paysan et le décrit noblement.

La méthode d'enseignement à distance dans le développement de la compétence rédactionnelle en langue étrangère

Beata Gałan

Przedmiotem pracy jest refleksja nad efektywnością kształcenia na odległość w procesie nauczania/uczenia się języka obcego. W oparciu o możliwości wykorzystania nowych technologii, Autorka postawiła sobie za cel ocenę skuteczności oraz analizę specyfiki metody nauczania na odległość w rozwijaniu kompetencji wypowiedzi pisemnej w języku obcym w stosunku do klasycznego nauczania. Punktem odniesienia dla zaplanowanych badań była analiza właściwości metody zdalnej oraz technik informacyjnych i komunikacyjnych (TIK), refleksja nad procesem redakcyjnym w języku obcym oraz pogłębienie wiedzy na temat dydaktycznych i społecznych aspektów edukacyjnej przestrzeni wirtualnej (klasa wirtualna). Na podstawie zarysowanej tematyki, przeprowadzono badania eksperymentalne z wykorzystaniem przestrzeni wirtualnej. Badaniem objęto osoby rozpoczynające naukę języka francuskiego (poziom A1-A2 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego) jako co najmniej drugiego języka obcego w ramach kształcenia akademickiego. Zebrany materiał badawczy oraz jego analiza dostarczyły istotnych informacji na temat efektywności oraz specyficznych uwarunkowań metody nauczania na odległość.

la mort

Józef Czechowicz

Józef Czechowicz dzień jak co dzień la mort tłum. M. S. przekłady na język świata tłumaczyła M. S. c'est ecrit la gare des marchandises c'est ecrit le depot l'ascenseur et le monte-charge penchent leurs tetes pesantes quoi qu'il arrive le wagon la prison rouge des vaches a bouche des petits fenetres avec des museaux de veaux un beuglement plein des regrets un beuglement et de nouveau des machines moulent le silence l... Józef Czechowicz Ur. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

La Pendola

Karol May

"Podróż do Veracruz upłynęła szybko i pomyślnie. Gdy przybito do brzegu, Sternau i Unger postanowili odprowadzić zakochaną parę do Meksyku. Jacht pozostał w porcie pod opieką marynarzy. (...) Na koźle siedział woźnica, trzymając w ręku osiem par lejców, a obok niego pachołek stajenny. Chłopak co chwila zeskakiwał z kozła, żeby poprawić uprząż lub podtrzymać pojazd. Przy tej sposobności pakował sobie do kieszeni kamienie, którymi później obrzucał leniwego bądź nieposłusznego muła; kształcił się bowiem w sztuce powożenia. Dobry woźnica był ważną personą, wszyscy nazywali go seniorem. Podczas służby na linii Veracruz Meksyk otrzymywał około stu dwudziestu pesos miesięcznie oraz wikt. Pod koniec roku, o ile wóz nie został uszkodzony, dostawał jeszcze dwieście pięćdziesiąt pesos premii. W owych czasach niemal każdy Meksykanin był na poły rozbójnikiem. Na traktach zdarzały się często wypadki rabunków i zabójstw. Toteż wszyscy podróżujący dyliżansem musieli być uzbrojeni." (fragment) Tagi: klasyka,

La Péndola

Karol May

Cykl powieściowy Ród Rodriganda, tom IV. Akcja powieści toczy się w wieku XIX. Doktor Sternau zajmuje się leczeniem chorych w Niemczech. Ale nie jest mu dane wrócić na dłużej do spokojnego życia, ponieważ przybywa doń Antonio Unger i podejmują decyzję by na statku, na Rosecie, ruszyć na poszukiwanie pirata Landoli. Dopadają go niedaleko południowoafrykańskiego Kapsztadu i w stoczonej bitwie nie tylko niszczą jego okręt, ale i zabijają całą załogę. Po zwycięskiej bitwie udają się do Meksyku, żeby naocznie się przekonać, co tak naprawdę stało się z don Fernandem. Zajrzawszy do grobowca Rodrygandów, stwierdzają, że nie ma w nim jego ciała. W dalszych przygodach towarzyszyc im będą nowi znajomi Pablo Cortejo i jego córka Josefa, z którymi udają się do hacjendy Del Erina.