Lato leśnych ludzi

Maria Rodziewiczówna

Troje młodych ludzi – Rosomak, Pantera i Żuraw – spędza lato w leśnej głuszy. Zamieszkują w drewnianej chacie nad jeziorem. Gospodarują, uprawiają ogród, chodzą na wędrówki i pomagają zwierzętom. Żyją zgodnie z rytmem natury i jej prawami. Rodziewiczówna snuje opowieść niespiesznie, niekiedy dość napuszonym stylem, jednak szybko okazuje się, że jej przesłanie jest na wskroś nowoczesne. Widać w nim dogłębną znajomość lasu, zwierząt, tradycji wiejskich i puszczańskich. Sama Rodziewiczówna spędzała tak letnie miesiące, tylko, że jej towarzyszyły dwie inne kobiety. Tego nie odważyła się powiedzieć wprost w swojej książce.

Lato leśnych ludzi

Maria Rodziewiczówna

Drewniana chata nad jeziorem, wokół las i zapach igliwia. W takich okolicznościach przyrody wakacje spędza trójka przyjaciół: Rosomak, Pantera i Żuraw. W pełnej zgodzie z naturą prowadzą ogród, pomagają zwierzętom i wędrują po leśnej głuszy. Zaprawionym w boju leśnym ludziom" towarzyszy młody miastowy. Za ich przewodnictwem poznaje życie podporządkowane prawom natury, a za wytrwałość otrzymuje miano Orlika. Ta baśniowo-dydaktyczna opowieść podkreśla uszlachetniający wpływ obcowania z przyrodą na człowieka.

Lato leśnych ludzi

Maria Rodziewiczówna

Maria Rodziewiczówna Lato leśnych ludzi ISBN 978-83-288-2743-1 Genealogia O starodawnym, bo jak bór odwiecznym, rodzie mowa tu będzie. Ma on przodków we wszystkich wiekach i tradycję we wszystkich szczepach ludzkości, boć nie ród to ciała, lecz duszy, nie ród lasu mieszkańców, lecz lasu miłośników, przyrody czcicieli. Z rodu tego był poeta, co w Helladzie wyśpiewał mit Pana i Faunów, i ten, co stworzył Baldura w Skandynawii, i ten ich krewniak duszny, co w obchod... Maria Rodziewiczówna Ur. 30 stycznia lub 3 lutego 1864 na Grodzieńszczyźnie Zm. 16 listopada 1944 na folwarku Leonów k. Żelaznej pod Skierniewicami Najważniejsze dzieła: Straszny dziadunio (1887), Pożary i zgliszcza (1888), Dewajtis (1889), Między ustami a brzegiem pucharu (1889), Szary proch (1889), Hrywda (1892), Anima vilis (1893), Macierz (1903), Wrzos (1903), Czahary (1905), Joan. VIII 1-12 (1906), Byli i będą (1908), Lato leśnych ludzi (1920) Autorka powieści popularnych, przekładanych na wiele języków europejskich (Dewajtis było tłumaczone na niemiecki, angielski, francuski, węgierski, litewski, serbski, czeski i słowacki). Umysłowość i system wartości pisarki został ukształtowany przez osobiste doświadczenie przemocy władz zaborczych (jej rodzice zostali skazani na zesłanie i konfiskatę majątku za pomoc powstańcom) oraz kilka lat nauki na pensji niepokalanek w Jazłowcu. Po śmierci ojca, od 1881 r. zarządzała majątkiem ziemskim Hruszowa na Polesiu (w 1887 została formalnie jego właścicielką) i zajmowała się pisarstwem; zmieniła też swój wygląd, obcinając krótko włosy oraz przywdziewając strój na poły męski. Już jako młoda dziewczyna deklarowała, że nie wyjdzie za mąż. Przez ponad pół wieku prowadziła gospodarstwo, w którym początkowo mieszkała ze swoją babką, matką i siostrą Celiną, po ich śmierci w latach 90. z Heleną Weychertówną, a następnie od 1919 r. niemal do końca życia z o 11 lat młodszą Jadwigą Skirmunttówną, z którą, według słów tej ostatniej łączyło ją ,,powinowactwo z wyboru" (Wahlverwandtschaft, termin wzięty z tytułu powieści Goethego). Jadwiga zajmowała się domem, Maria interesami, na zimowe miesiące wyjeżdżała pisarka do Warszawy, gdzie wraz z Heleną kupiły wspólnie mieszkanie na Brackiej, a także niewielki majątek podwarszawski w Falenicy, nazwany przez nie Wyraj. Działała w organizacjach ziemianek (od 1907 r. redagowała też pismo ,,Ziemianka"), pracując na rzecz polepszenia sytuacji bytowej, oświaty i świadomości narodowej ludu. W czasie I wojny światowej i wojny 1920 roku uczestniczyła w akcjach pomocy ofiarom działań wojennych, organizowaniu wyżywienia dla ludności cywilnej itp. W okresie międzywojennym lansowana przez prasę endecką. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku jej majątek został przejęty przez lokalny komitet ludowy, a Rodziewiczówna wraz ze swą towarzyszką przedostały się przez zieloną granicę do Łodzi, a następnie do Warszawy. Zmarła tuż po klęsce powstania warszawskiego, które przebyła w mieście, otoczona opieką powstańców. Pierwsze próby prozatorskie Rodziewiczówny powstały już pensji; zaczęła publikować pod pseudonimem Maro, stanowiącym skrót pierwszych sylab imienia i nazwiska; drugi pseudonim, Žmogus, po lit. ,,człowiek" (szczególnie człowiek z ludu) można uznać za rodzaj deklaracji ideowej (kwestią dążeń narodowych Litwinów pisarka zajęła się w powieści Szary proch). Istotnym wkroczeniem Rodziewiczówny w dziedzinę literatury była publikacja w odcinkach powieści Straszny dziadunio (1886), a następnie przebojowa powieść Dewajtis (1889). Pod względem stylu pisarskiego Rodziewiczówna to epigonka pozytywizmu; poruszana przez nią tematyka ujmowana jest konwencjonalnie i okraszona łatwym sentymentalizmem. Najczęściej poruszana problematyka w jej powieściach to: bezwzględnie pozytywnie wartościowany patriotyzm, kult pracy fizycznej, walka o zachowanie polskiego stanu posiadania na tzw. kresach wschodnich oraz na ziemiach zachodnich (Poznańskie), religijność katolicka, przywiązanie do ojczystej przyrody. Na tym tle ciekawszym rysem jest kreowanie postaci silnych, przedsiębiorczych kobiet wyznaczających sobie cele życiowe i realizujących je niezłomnie (por. np. Czahary). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Lato Muminków

Tove Jansson

Życie Muminków i ich przyjaciół z Doliny skupia się wokół domu Mamy i Tatusia Muminka, gdzie każdy może liczyć na pomoc i przyjaźń. Panna Migotka, Paszczak, Mała Mi, Włóczykij, Ryjek, czy straszna Buka tworzą galerię postaci, które na zawsze pozostaną w pamięci czytelników.

Lato na RODOS

Katarzyna Ryrych

RODOS () czyli Rodzinne Ogródki Działkowe (Ogrodzone Siatką) i dwóch niezwykłych bohaterów: Turet i Porszak, który opowiada nam o swoich niezwykłych wakacjach. Na RODOS, gdzie chłopiec z autyzmem może bez problemu pozostawać w swojej bańce, a z dziwactw Tureta nikt się nie śmieje. I nikt nie nazywa ich debilami przynajmniej do chwili, gdy zachowają się bohatersko. Gdzie każdemu wolno być sobą: Wujowi Kukułce pędzącemu Eliksir Szczęścia, Pandzie, Gabarytowi, wzruszającej do łez Szmirabelli rodzinie z wyboru. I gdzie zawędruje prześliczna Amelia, dla której Porszak przebije ściankę swej bańki. A gdy skończy opowiadać o niezapomnianym lecie na RODos, przyjdzie nam zapytać: czym jest normalność? I gdzie przebiega granica? Dorota Koman Nowi przyjaciele rozumieją Porszaka i nie przeszkadzają mu być sobą. To najlepsze, co mogło go spotkać i chciałby, aby to lato nigdy się nie skończyło. Każdy z nas potrzebuje takich przyjaciół. Nakanapie.pl Nagrodziliśmy tę książkę, bo dodaje otuchy bez protekcjonalnego klepania po plecach. Bo jest lekka, chwilami zabawna, chociaż dotyka problemów wielkich jak góra. Joanna Olech, Literacka Podróż Hestii.

Lato na Wołyniu

Józef Czechowicz

lato na wołyniu łąka huśtawka  sznury pogody chrzęszczą  rozwiewa się nieba kaftan  w rozkołysaniach  kołyszą się gałęzie pachnąc szczęściem  tryumfowania    od chmur dalekich do suchych skał  młot słońca połysk  moich stóp chwała  tratuje wołyń  unosimy się falisty dym  to słoneczna głowa i ja  opadamy jak zgaszony wybuch  krąży fosforyczny rym  napowietrzną rybą    z rozkoszą gwiżdżę w czerwcowy czad  skaczę kołuję tętnię  25 lat  nagiego ciała ogień  ręce ptakami w niebie  wiatrem nad trawą nogi  to pięknie    to pięknie słuchaj  gdy karminowy grzebień  południa żłobi upał  gdy lazurowym koniem do nas  przyfruwa z gorącej przestrzeni  asonans  ukochanej ziemi    hej    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Lato nagich dziewcząt

Stanisława Fleszarowa-Muskat

Fleszarowa-Muskat przenosi czytelników w wakacyjny klimat nadmorskiego kurortu z lat 50. Do skąpanego w promieniach słońca Sopotu przyjeżdża Grzegorz, znany rzeźbiarz. Artysta otoczony wianuszkiem kobiet, marzących o romansie, szuka weny i modeli do swoich prac. Tętniący życiem Monciak, jak i gorące lato, sprzyjają letnikom żądnym wakacyjnych przygód i rozrywek. Być może i Grzegorz spotka tu miłość swojego życia?

Lato naszej miłości

Jacek Krakowski

Burzliwy romans z historią szpiegowską w tle. Tuż przed wybuchem wojny para zakochanych decyduje się na ucieczkę. Bohaterowie zostawiają za sobą duszną atmosferę prowincjonalnego miasteczka, gdzie wszyscy wiedzą o sobie więcej niż powinni, a rodzinne sekrety tworzą siatkę zależności, z której trudno się wyzwolić.

Lato pełne tajemnic

Katarzyna Wierzbicka

Magda nie cierpi swojego magicznego talentu, zwłaszcza że musi ukrywać go przed mamą i rodzeństwem. Odkąd tata stracił wspomnienia i nadnaturalne zdolności, jedynym wsparciem dla dziewczynki jest zaprzyjaźniony demon. Kiedy i on zaczyna mieć przed nią tajemnice, córka maga czuje, że grozi jej niebezpieczeństwo. Sama już nie wie, komu może zaufać. Sympatycznemu chłopakowi, który ze wszystkich sił próbuje nawiązać z nią znajomość? Wrednemu sąsiadowi z kempingu? A może tajemniczej dziewczynce z lasu, do której umysłu nie jest w stanie zajrzeć? Wszyscy mają sekrety. Czy Magdzie uda się je odkryć i odgadnąć, kto poluje na nią i na jej rodzinę? Czy zdoła pomóc tacie odzyskać pamięć? I czy można udomowić uroczego kundelka, który tak naprawdę jest groźnym smokiem? "Lato pełne tajemnic" to ciąg dalszy przygód bohaterów znanych z "Wakacji pełnych magii".

Lato Sabiny

Magdalena Kopeć

Pełna wzruszeń opowieść o kobiecie, która musi zbudować swój świat od nowa. Hanka Szamota po latach życia w Warszawie przyjeżdża do Borzęcina – małego miasteczka w świętokrzyskim. Kobieta czuje się w nowym miejscu obco, ale z czasem zaczyna poznawać życie miasteczka i jego mieszkańców. Ci natomiast coraz bardziej interesują się przeszłością kobiety. Wkrótce poznaje mężczyznę mieszkającego blisko niej. Nawiązuje się między nimi nić porozumienia, pomimo tego, że Irek w niespodziewany sposób okazuje się być połączony z ludźmi z przeszłości kobiety. Jakie sekrety skrywa Hanka? Czy w nowym życiu odnajdzie to czego szukała? I w jakich barwach maluje się przyszłość? Tego lata, przenieś się wspólnie z Hanką do małego miasteczka, w którym prędzej czy później wszystkie sekrety wyjdą na jaw…

Lato w Hiszpanii

Katarzyna Nizinkiewicz

Lato w Hiszpanii to zapis wędrówki przez Hiszpanię - od Pirenejów aż po zachodnie krańce Półwyspu. W tej trwającej 88 dni i liczącej 2300 kilometrów wyprawie nie wyczyn jednak się liczy. Nie ma tu rekordów i wspinania się na szczyty wytrzymałości. Jest za to stricte literacki dziennik kobiety, która idzie swoją drogą. W głąb Hiszpanii - i w głąb siebie. W stronę poznania. Po drodze spotyka ludzi - dobrych i złych, zwierzęta - groźne i przyjazne. Ale towarzyszy jej - od początku do końca, zwłaszcza w chwilach zwątpienia i krańcowego zmęczenia - tylko jedna tajemnicza, dyskretna postać: Anioł. Katarzyna Nizinkiewicz wędruje samotnie od lat. Jej trasy wiodą przez peryferia Europy, często poza szlakami, niemal zawsze po bezludziach, miejscach zapomnianych, ale jakże przez to ciekawych. Tak jest też w przypadku Lata w Hiszpanii. Czytając tę opowieść, czytelnik odkrywa nowe, nieznane oblicze Hiszpanii - tej prawdziwej, niekomercyjnej; zachwyca się - wraz z autorką, uważną obserwatorką - surowym pięknem parków naturalnych, gór, lasów, łąk nieskażonych cywilizacją.

Lato w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce

Tomasz Szwed

Lato w Klinice Małych Zwierząt zapowiada się spokojnie. Można bawić się i przyjmować gości, bo jedzenia jest pod dostatkiem i długi dzień prawie nie ma końca. A jednak! Co robić, gdy duże Zwierzę miało groźny wypadek? Profesor Borsuk po raz pierwszy otrzyma zawodowe wsparcie lekarki Człowieka. Nikt w Lesie nie słyszał, by kiedyś wcześniej to się zdarzyło. Nadchodzą dziwne czasy – mówi Babcia Zającowa. Czy Las będzie trwał nadal, a razem z nim my? Oto nowe przygody lekarzy o miłych pyszczkach i miękkich futerkach, ich przyjaciół i znajomych z Lasu na Zaborach.

Lato z Homerem

Sylvain Tesson

Ponad dwa i pół tysiąca lat temu grecki poeta napisał dwa eposy, jeden o wojnie, drugi o drodze powrotnej do domu. Od tego czasu każde pokolenie analizuje te dzieła, próbując zrozumieć, co w nich zostało wyrażone. Jak większość dzieci Sylvain Tesson nudził się na lekcjach, kiedy w programie były Iliada i Odyseja. Powrócił do nich niejako z obowiązku jako czterdziestolatek, przygotowując cykl audycji radiowych, które później zaadaptował dla potrzeb tej właśnie książki. Z literaturą przedmiotu zaszył się w krajobrazie Homera na greckiej wysepce pod palącym słońcem, wśród nieprzyjaznych skał, wycia wiatru i szumu wzburzonego morza. Czytając na nowo obie epopeje, zdał sobie sprawę, że przeszedł obok czegoś, co tak naprawdę wszystko w sobie skupia, wszystko podsumowuje i rzuca światło na to, czym jesteśmy i do czego tęsknimy. Zaryzykował nawet twierdzenie, że podobnie jak malarstwo mogłoby poprzestać na malowidłach ściennych w Lascaux, tak twórczość literacka mogłaby się zakończyć na Iliadzie i Odysei. Ten napisany raz na zawsze dziennik świata jest dowodem, że nic się nie zmienia pod słońcem Zeusa: człowiek, to wspaniałe i beznadziejne zwierzę, jaśniejące blaskiem i pełne niedoskonałości, jest zawsze taki sam. Homer pozwala zaoszczędzić na prenumeracie gazet. Fragment wstępu

Lato z Montaigneem

Antoine Compagnon

W nowej publikacji z serii "Lato z" Antoine Compagnon przybliża współczesnemu czytelnikowi postać Montaignea. W czterdziestu krótkich, bo będących zapisem pięciominutowych pogadanek radiowych, rozdziałach zaprasza do odkrycia na nowo tego francuskiegorenesansowego myśliciela i pisarza. Interpretując w lekki, przejrzysty i zabawny sposób wybrane fragmenty jego najbardziej znanego dzieła, Prób, pokazuje, że poruszane w nich tematy od pojęcia zaangażowania do epikureizmu, przez rozmowę, przyjaźń, edukację, marnowanie czasu, a nawet nadwagę pozostają nadal aktualne i warto o nich myśleć z uwzględnieniem perspektywy sprzed pięciu wieków. Bo czyż nie jest zaskakujące dla dzisiejszego czytelnika, że chociażby spór o to, czy w edukacji kłaść nacisk na wiedzę, czy na kompetencje, był już żywy w czasach Montaignea. Równie ciekawe jest poznanie stanowiska filozofa na temat równości płci: bo co prawda przyznaje, że kobiety są równe mężczyznom, ale już zdolność przekazywania podobieństwa fizycznego, cech charakteru, temperamentu i humorów przypisuje jedynie mężczyznom. Te i wiele innych rozważań pozwolą nabrać dystansu do wciąż nurtujących nas problemów, a także zrozumieć ich podłoże głęboko zakorzenione w humanizmie, bez konieczności studiowania opasłych dzieł filozoficznych.

Lato z Rimbaudem

Sylvain Tesson

Czas pandemii. Autor wraz z przyjacielem wyrusza na cztery dni, by przejść trasę pieszej ucieczki Arthura Rimbauda z października 1870 roku. Wciąga czytelnika w tę wędrówkę, odtąd idziemy a raczej galopujemy - z Rimbaudem, anarchistą, łobuzem, oszustem, punkiem, beatnikiem, dzikusem, awangardzistą, truwerem, kochankiem, synem marnotrawnym... A przede wszystkim z Rimbaudem - poetą. Sylvain Tesson z prędkością błyskawicy przemierza rzeczywiste i wyimaginowane krajobrazy od Ardenów po afrykańską pustynię. Robi to ze swadą, ironią i humorem. Tesson, znany jako żądny przygód podróżnik, wchodzi w skórę genialnego jasnowidza, który zrewolucjonizował poezję. Tak jak on zna tylko jednego wroga: nudę. Droga jest iluminacją, słowa upajają. Styl Tessona jest wartki, pełen obrazów, wykrzykników, apostrof. Budzi szaloną chęć zanurzenia się w poetyckich wersach i... potrzebę wolności! Sylvain Tesson z typową dla siebie nonszalancją opowiada historię niezrozumianego geniusza, który w wieku szesnastu lat opuścił dom rodzinny i ruszył w drogę. Z przejmującą empatią powraca do zadziwiającej podróży utalentowanego chłopaka, który był poetą między szesnastym a dziewiętnastym rokiem życia, kiedy to stworzył "Sezon w piekle" i "Iluminacje", po czym wyjechał nie oglądając się za siebie do Afryki, by zostać handlarzem bronią. W swej opowieści Sylvain Tesson próbuje interpretować tajemnice tego krótkiego życia. Książka pozwala zatrzymać się nad niektórymi wierszami człowieka, z którego później inni uczynią archetyp poety przeklętego, a także zwraca czytelnikowi uwagę na żyły złota ukryte w twórczości nastolatka, który był w ciągłym ruchu.

Latopis Nestora. Stary tekst mnicha Ławrentego z XIV wieku

Ławrenty Nestor

Plik pdf jest zamknięty w postaci rastrowej złożonej ze skanów. Dość archaiczny przekład Juliana Kotkowskiego Latopisu Nestora. Niemniej dla badacza dziejów Słowiańszczyzny wartościowy i zasługujący na miejsce w jego bibliotece. Stanowi on bowiem jedno z najważniejszych źródeł do historii Rusi. Poza tym można również znaleźć w nim liczne informacje dotyczące dziejów świata, krajów ościennych i oczywiście dawnych ziem polskich. Książka zawiera tekst oryginalny, tyle że w transkrypcji na łacinkę i przekład polski. Mimo, iż tekst nie jest kompletny, to i tak zasługuje na uwagę i może być przydatny w badaniach historyków i religioznawców zajmujących się Słowiańszczyzną i jej najwcześniejszymi dziejami.