Matka

Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)

Mat­kaNie­smacz­na sztu­ka w dwóch ak­tach z epi­lo­giem Po­świę­co­na Mie­czy­sła­wo­wi Szpa­kie­wi­czo­wi OSO­BY JA­NI­NA WĘ­GO­RZEW­SKA -- ma­tro­na lat 54. Chu­da, wy­so­ka. Si­we wło­sy. Ma dwa spo­so­by mó­wie­nia: po­spo­li­ta­wy i istot­ny -- i wię­cej dys­tyn­go­wa­ny i po­wierz­chow­ny. Pierw­szy (1), dru­gi (2).  LE­ON WĘ­GO­RZEW­SKI -- jej syn. Przy­stoj­ny bru­net, lat 30. Ogo­lo­ny zu­peł­nie.  ZO­FIA PLEJ­TUS -- pan­na, lat 24. Bar­dzo ład­na bru­net­ka.  JÓ­ZE­FA BA­RO­NÓW­NA OB­ROCK -- sio­stra Ja­ni­ny. Chu­da sta­ra pan­na lat 65.  JO­ACHIM CIE­LĘ­CIE­WICZ -- dy­rek­tor te­atru. [...]Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)Ur. 24 lutego 1885 w Warszawie Zm. 18 września 1939 w Jeziorach na Polesiu Najważniejsze dzieła: W małym dworku dramat, 1921), Wariat i zakonnica (dramat, 1923), Janulka, córka Fizdejki (dramat, 1923), Matka (dramat 1924), Szewcy (dramat, 1934), Pożegnanie jesieni (powieść, 1927), Nienasycenie (powieść, 1930), Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia (1919), Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie Istnienia (1935), Niemyte dusze (1936; wyd. 1975). Pseudonim Witkacy. Polski awangardowy malarz, dramaturg, pisarz i filozof. Malarstwo studiował na krakowskiej ASP (u J. Stanisławskiego i J. Mehofera). W czasie I wojny światowej zaciągnął się do armii carskiej, ranny w 1916 r., pojechał kurować się do rodziny w Moskwie, gdzie był świadkiem wybuchu rewolucji październikowej. Bezpośrednie doświadczenie historii ukształtowało katastroficzną historiozofię Witkacego. W 1918 roku wrócił do Polski i osiadł w Zakopanem. Pracował zarobkowo jako portrecista (w latach 30. stworzył jednoosobową "Firmę portretową"), tworzył teoretyczne teksty z zakresu estetyki, był członkiem krakowskiej grupy formistów, głosząc teorię Czystej Formy w sztuce, mającej odwoływać się u odbiorcy bezpośrednio do uczuć metafizycznych. Z czasem stworzył własny system filozoficzny. W 1935 r. odznaczony prze Polską Akademię Nauk. Po wybuchu II wojny światowej, nie przyjęty jako ochotnik do wojska, udał się w kierunku wschodniej granicy Polski. Zginął śmiercią artystyczno-samobójczą, zażywając weronal wraz ze swą ówczesną kochanką oraz podcinając sobie żyły na wieść o agresji Związku Radzieckiego na prowadzącą wojnę z hitlerowskimi Niemcami Polskę. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Matka

Władysław Reymont

„Matka„ to opowiadanie Władysława Reymonta, pisarza, prozaika i nowelisty, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.   “ — Czekalim tydzień, czekalim cierpliwie i drugi, bo strażniki wciąż się włóczyli po okolicy, węsząc jako te psy polowe, a i noce były za widne, księżyc tak świecił, że o staję można było zobaczyć wszystko.  Aż przyszła noc czarna jak smoła, zaraz z wieczora padał deszcz, a potem jęła dąć wichura taka, że drzewa rwała z korzeniami i płoty obalała... Pogasili wnet światła w chałupach, a dla niepoznaki, to paru starych i kobiet niecoś poszło do karczmy, co stoi przy cerkwi, żeby oko mieć na żyda, bo poposki to sługa i djabelski, szpiegował nas ciągle i donosy pisał...  Dobrze już było przed północkiem, bo kury piały gdzieniegdzie na zmianę, kiedyśmy wyszli na drogę.”   Fragment  

Matka

Maksim Gorki

Tytułowa matka to Pelagia Własowa - prosta, skromna i religijna kobieta z rosyjskiej prowincji, całe życie podporządkowana tyranii męża-alkoholika. Po jego śmierci Pelagia intensywnie wspiera działalność socjaldemokratyczną swojego syna Pawła. Akceptuje zebrania towarzyszy w swoim domu oraz płomienne wystąpienia syna na manifestacjach antycarskich. Gdy Paweł zostaje aresztowany, matka przejmuje część jego obowiązków i sama staje się działaczką rewolucyjną. Pierwszy w dziejach literatury w pełni socrealistyczny utwór. Książka została trzykrotnie zekranizowana, głównie w formie radzieckich filmów propagandowych.

Matka. Anna Politkowska. Życie w imię prawdy

Wiera Politkowska, Sara Giudice

Opowieść o Annie Politkowskiej - nieustraszonej dziennikarce, która odważnie ujawniała prawdę o Rosji. Anna Politkowska, dziennikarka Nowoj Gaziety, jednego z najważniejszych czasopism rosyjskiej opozycji, do końca życia pisała o drugiej wojnie czeczeńskiej, korupcji, zbrodniach i zmowie milczenia w Rosji. Została zamordowana w swoim domu w centrum Moskwy 7 października 2006 roku, w dniu urodzin Władimira Putina. Choć sprawcy zbrodni trafili do więzienia, wciąż nie ustalono, kto zlecił zabójstwo. Jej córka Wiera miała wówczas 26 lat. Na własnej skórze odczuła opieszałość i stronniczość rosyjskiego wymiaru sprawiedliwości. Po najeździe Rosji na Ukrainę jej rodzinie, ze względu na sławne nazwisko, znowu zaczęto grozić śmiercią. Wiera musiała wraz z bliskimi wyjechać do innego kraju. Napisała tę książkę, aby jej córka wnuczka, której Anna nigdy nie poznała i cały świat na zawsze zapamiętali historię wyjątkowej kobiety, która nie kryła swojej niezgody na politykę Putina i nie bała się walczyć o wolność.

Matka bez wyboru. O kobietach, które opuściły swoje dzieci

Marta Wroniszewska

Matki, które opuszczają swoje dzieci, to temat tabu. Takie kobiety zostają natychmiast osądzone jako wyrodne, zimne, egoistyczne. Rzadko przyjmujemy do wiadomości, że ta dramatyczna decyzja może nie być tylko indywidualnym wyborem, lecz wypadkową różnych społecznych okoliczności i oczekiwań. Reportaż Marty Wroniszewskiej nie opowiada więc o złych kobietach. To przede wszystkim opowieść o rodzinie, której nie udało się przetrwać. O partnerstwie, które nie działa. O wypaleniu rodzicielskim, które dopada coraz więcej osób. To także historie tych, którzy zostali: dzieci próbujących zrozumieć wybory matek, ojców nieprzygotowanych do przejęcia ich roli czy babć, które nagle musiały zastąpić oboje rodziców. Chciałabym uniknąć oceny wyborów moich bohaterów, bo osądzanie innych nierzadko przychodzi nam zbyt łatwo. Nie siedzimy w cudzej skórze, nie słyszymy myśli, nie przeżyliśmy tego samego, co oni, nie znamy ich doświadczeń, lęków i ograniczeń. I choć spoglądanie z zewnątrz na cudze życie daje oczywiście swego rodzaju szerszy obraz, nigdy nie jest to obraz kompletny. Pisanie o kobietach, które odchodzą od swoich dzieci, nie jest zatem zaproszeniem do palenia ich na stosie. Jest zaproszeniem do zauważenia zjawiska i do dyskusji o równouprawnieniu płci. Ale także o funkcjonowania naszych rodzin i w tym kontekście również szerzej o braku kompetencji rodzicielskich, przemocy i braku równości w związkach, używkach, chorobach. I przede wszystkim o samotności matek pozostających często bez wsparcia i pomocy nie tylko najbliższych, ale także systemu pomocy społecznej. Autorka

Matka boleściwa

Karol May

Odkryj niezwykłe przygody Hadżi Halefa Omara w książce "Matka Boleściwa" autorstwa Karola Maya. Hadżi Halef Omar towarzyszył autorowi w niebezpiecznych podróżach, okazując odwagę i przywiązanie. Po ostatniej wspólnej wyprawie, Hadżi udał się do Konstantynopola w poszukiwaniu spokoju, a jego żona Hanneh dołączyła do niego. Jednak tęsknota za dźwiękami pustyni przyciągnęła go z powrotem do Arabii. Opowieść rozpoczyna się, gdy autor, poszukując Hadżiego, wyrusza w podróż wraz z Halefem. Razem z oddanym koniem Rih, który odgrywa ważną rolę w ich losach, zapuszczają się przez rozmaite miejsca, od Mossulu po Kerkuk. Na ich drodze pojawiają się tajemnicze postacie, jak Kasem, sługa o sercu zajęczym, który mimo swojego strachu okazuje się nieoceniony w trudnych chwilach. Wspólne wyprawy prowadzą ich przez Suleimaniah, Rewandis, aż po granicę perską, gdzie czeka ich nowa przygoda. W konfrontacji z Kurdami, Hadżi i Kasem muszą wykazać się odwagą i zręcznością. Podróżując przez krajobrazy Bliskiego Wschodu, bohaterowie wciąż stawiają czoła niebezpieczeństwom, tworząc niezapomniane historie. "Matka Boleściwa" to fascynująca opowieść o przygodach, przyjaźni i odwadze w sercu Kurdystanu. Czytelnik, wraz z bohaterami, przeniesie się do magicznego świata opisywanego przez Karola Maya, gdzie nie tylko odkryje egzotyczne krajobrazy, ale także pozna serce tych, którzy śmiało stawiają czoła wyzwaniom.

Matka Boża Dobrej Rady. Z dodatkiem modlitw do Najświętszej Maryi Panny

Ks. Marian Nassalski

Czasy nasze nie pojmują z wielu stron rzeczy nadzmysłowych i nadprzyrodzonych: w tej dziedzinie gotowe są zawsze z odpowiedzią, chociaż ta istoty zagadnienia nie dotyka. Duch, unoszący się nad rodzajem ludzkim, nie jest Duchem Bożym, ale duchem świata. Stoją więc ludzie bezradni przed wielu pytaniami, gdyż stosunki ich i potrzeby może tylko prawdziwa mądrość ocenić i wobec napotykanych trudności skierować na właściwe tory. Innymi słowy, jeżeli pragniemy osiągnąć prawdziwą mądrość, powinniśmy wziąć udział w radzie Bożej. Gdzie zaś mamy tej rady szukać i uczyć się mądrości? Papież Leon XIII, szukając sam rady w wielu kwestiach zawiłych, przy schyłku życia swojego wskazał nam na Matkę dobrej Rady, jak bowiem wiadomo dekretem z d. 22 kwietnia 1903 wezwanie takie dołączył do Litanii loretańskiej.

Matka Boża Pomyślności z Quito. Przesłanie nadziei i ocalenia

Małgorzata Pabis

Mariannie Franciszce, prostej zakonnicy, w Quito w Ekwadorze objawiła się Matka Boża i przekazała jej nadzwyczajne wizje. Oto współczesny świat upadający w grzechu, oto zagrożenia chrześcijaństwa, oto męczeństwo wyznawców Chrystusa, oto bezczeszczenia Eucharystii, oto demoralizacja. Wizje zawarte w objawieniach ziszczają się na naszych oczach.  Dlaczego zatem Maryja, która objawiła się w Quito, zyskała miano Matki Bożej Pomyślności? Bo Ona przyjmuje na siebie ludzkie nieszczęście, bo przez Jej łagodne serce otwiera się dla każdego człowieka nadzieja zbawienia, bo w Jej matczynych łzach spływa na nas wszelka pomyślność i ocalenie, bo za wstawiennictwem Matki Bożej Pomyślności otwiera się nieskończone miłosierdzie Boże.

Matka Boża z Guadalupe. Patronka cywilizacji miłości

Carl Anderson, Eduardo Chávez

Książka ukazuje, w jaki sposób najstarsze objawienia maryjne odmieniły losy całego kontynentu, który wydawał się stracony dla chrześcijaństwa. Dziś Matka Boża z Guadalupe jest głęboko zakorzeniona w sercach mieszkańców obu Ameryk, podobnie jak Matka Boża z Jasnej Góry od wieków jest jednym z fundamentów polskiej tożsamości. Autorzy wyjaśniają, jak objawienie Maryi, jej wciąż aktualne przesłanie jedności i nadziei oraz niezwykły wizerunek, zainspirowały religijną i kulturową przemianę, która przyniosła pojednanie cywilizacji targanej konfliktami. Wybierając Juana Diego, zwykłego człowieka, Matka Boża pokazała, że osoby świeckie odgrywają kluczową rolę w ewangelizacji kultur i narodów.

Matka. Dramat w czterech aktach

Stanisław Przybyszewski

Matka to dramat autorstwa Stanisława Przybyszewskiego, wydany w 1902 roku. Konrad od lat dziecięcych jest zakochany w córce przyjaciela swojej matki, Hance. Uczucie to zostaje przerwane po śmierci ojca, gdy na prośbę matki wyjeżdża na 10 lat za granicę. Po powrocie odkrywa, że jego dawna miłość jest już młodą kobietą, jeszcze piękniejszą, niż ją zapamiętał. Dawne uczucia odżywają, ale ani matka, ani jej partner, nie patrzą przychylnie na małżeństwo młodej pary.

Matka. Gołoborze. Tom 2

Aleksandra Seliga

W mrokach średniowiecza, w czasach wojen i lęku, w epoce wielkich rycerzy dwie kobiety - matka i córka, światło i cień - odkryją moc przeznaczenia. Jest zima 1422 roku, okres panowania Władysława Jagiełły. To niespokojne czasy wojen polsko-krzyżackich, obaw o integralność i przyszłość państwa polskiego. W zimnym późnośredniowiecznym zamku w Mokrsku mieszka młoda i bogata szlachcianka Brygida z córką Barbarą. Jej mąż Henryk to dużo starszy, zasłużony w walce rycerz. W obliczu nadchodzącej wojny Brygida decyzją męża udaje się na długie rekolekcje do Opactwa na Świętym Krzyżu. Czy wymodli syna, którego tak pragnie jej mąż? Stary klasztor i Łysa Góra, magiczne miejsca pogańskich Słowian, mają wiele tajemnic. Czy odkrycie ich sprawi, że Brygida zrozumie wyznaczoną jej rolę? Jaki los przypadnie jej córce, niepokornej Barbarze? Czy bohaterowie pogodzą się ze ścieżką życia, którą wyznaczyło im społeczeństwo i bezwzględne przeznaczenie? "Matka" to kontynuacja powieści "Panna", która ukazała się w cyklu Gołoborze.

Matka i dziecię

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz Bajki i powiastki Matka i dziecię MATKA Dam ci wisienkę, A zaśpiewaj piosenkę. DZIECIĘ Kiedy każe mama, Zaśpiewam i sama. PIEŚŃ W ogródeczku rośnie trawka, między trawką kwiatki, Rwą je dzieci na wianeczki dla ojca, dla matki, Bo nam Pan Bóg przykazanie zesłał takie z nieba: Że o mamie i o ... Stanisław Jachowicz Ur. 17 kwietnia 1796 w Dzikowie (dziś dzielnica Tarnobrzega) Zm. 24 grudnia 1857 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Rozmowy mamy z Józią służące za wstęp do wszelkich nauk, a mianowicie do gramatyki, ułożone dla pożytku młodzieży, Pisma różne wierszem Stanisława Jachowicza, Śpiewy dla dzieci, Rady wuja dla siostrzenic: (upominek dla młodych panien), Pomysły do poznania zasad języka polskiego, Ćwiczenia pobożne dla dzieci, rozwijające myśl, Podarek dziatkom polskim: z pozostałych pism ś. p. Stanisława Jachowicza, Upominek z prac Stanisława Jachowicza: bajki, nauczki, opisy, powiastki i różne wierszyki Poeta, bajkopisarz, pedagog, działacz charytatywny. Ukończył szkołę pijarów w Rzeszowie oraz gimnazjum w Stanisławowie. Studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie we Lwowie. Na studiach był współzałożycielem i wpływowym członkiem tajnego Towarzystwa Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej, a także inspiratorem i prezesem Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego. Po studiach zamieszkał w Warszawie, gdzie objął posadę kancelisty w Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Przystąpił do Związku Wolnych Polaków, po wykryciu którego otrzymał zakaz zajmowania posad rządowych. Wobec tego jego głównym zajęciem była praca pedagogiczna jako nauczyciela języka polskiego w domach i na prywatnych stancjach dla dziewcząt. Debiut literacki Jachowicza miał miejsce w 1818 r. w Pamiętniku lwowskim, gdzie opublikował bajki. Pierwszą książkę wydał w 1824 r. - zbiór bajek i powiastek pt. Bajki i powieści. Przez cztery kolejne lata ukazywały się rozszerzone wydania tego zbioru pod tym samym tytułem; w 1829 r. zbiór zawierał już 113 utworów. Jest autorem kilkuset wierszyków i powiastek dydaktyczno-moralizatorskich. Publikował również w periodykach pod własnym nazwiskiem lub pod pseudonimem Stanisław z Dzikowa. W 1829 r. redagował przez rok Tygodnik dla Dzieci. W W 1830 r. przy współudziale Ignacego Chrzanowskiego zaczął wydawać pierwsze w Europie codzienne pismo dla dzieci - Dziennik dla Dzieci. Publikowane przez niego gazety i książki miały wychowywać, ale też uczyć czytania, liczenia i historii. Zajmował się również opieką społeczną nad dziećmi. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Matka i dziecię (Przyszedł Jaś zrana...)

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz Bajki i powiastki Matka i dziecię (Przyszedł Jaś zrana) Przyszedł Jaś zrana do ogródka w lecie, Patrzy. łzy na każdym kwiecie. Biegnie do mamy z rozpaczą. I woła: patrz, kwiatki płaczą. Co mają znaczyć te łezki? MATKA Jest to ich pokarm niebieski. Łza każda pochodzi z nieba, Do życia łez im potrzeba. Tak bywa i u nas ludzi. W ... Stanisław Jachowicz Ur. 17 kwietnia 1796 w Dzikowie (dziś dzielnica Tarnobrzega) Zm. 24 grudnia 1857 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Rozmowy mamy z Józią służące za wstęp do wszelkich nauk, a mianowicie do gramatyki, ułożone dla pożytku młodzieży, Pisma różne wierszem Stanisława Jachowicza, Śpiewy dla dzieci, Rady wuja dla siostrzenic: (upominek dla młodych panien), Pomysły do poznania zasad języka polskiego, Ćwiczenia pobożne dla dzieci, rozwijające myśl, Podarek dziatkom polskim: z pozostałych pism ś. p. Stanisława Jachowicza, Upominek z prac Stanisława Jachowicza: bajki, nauczki, opisy, powiastki i różne wierszyki Poeta, bajkopisarz, pedagog, działacz charytatywny. Ukończył szkołę pijarów w Rzeszowie oraz gimnazjum w Stanisławowie. Studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie we Lwowie. Na studiach był współzałożycielem i wpływowym członkiem tajnego Towarzystwa Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej, a także inspiratorem i prezesem Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego. Po studiach zamieszkał w Warszawie, gdzie objął posadę kancelisty w Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Przystąpił do Związku Wolnych Polaków, po wykryciu którego otrzymał zakaz zajmowania posad rządowych. Wobec tego jego głównym zajęciem była praca pedagogiczna jako nauczyciela języka polskiego w domach i na prywatnych stancjach dla dziewcząt. Debiut literacki Jachowicza miał miejsce w 1818 r. w Pamiętniku lwowskim, gdzie opublikował bajki. Pierwszą książkę wydał w 1824 r. - zbiór bajek i powiastek pt. Bajki i powieści. Przez cztery kolejne lata ukazywały się rozszerzone wydania tego zbioru pod tym samym tytułem; w 1829 r. zbiór zawierał już 113 utworów. Jest autorem kilkuset wierszyków i powiastek dydaktyczno-moralizatorskich. Publikował również w periodykach pod własnym nazwiskiem lub pod pseudonimem Stanisław z Dzikowa. W 1829 r. redagował przez rok Tygodnik dla Dzieci. W W 1830 r. przy współudziale Ignacego Chrzanowskiego zaczął wydawać pierwsze w Europie codzienne pismo dla dzieci - Dziennik dla Dzieci. Publikowane przez niego gazety i książki miały wychowywać, ale też uczyć czytania, liczenia i historii. Zajmował się również opieką społeczną nad dziećmi. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Matka i syn - Efekt szacunku

Eggerichs, Emerson

MIŁOŚĆ JEST WAŻNA, ALE TO SZACUNEK JEST KLUCZEM DO SERCA TWOJEGO SYNA.   Pomysł, że matka ma okazywać synowi szacunek może się wydać niektórym niecodzienny, ale na pewno wzbudzający zainteresowanie. Każdy z nas może z łatwością odnieść się do stwierdzenia o głębokiej potrzebie matczynej miłości. Jednak czy jest tak samo, kiedy przychodzi do tematu szacunku? Efekt, jaki może odnieść odpowiednio okazywany szacunek może mieć piorunujący wpływ - także na młodych chłopców.   Każda matka pragnie poznać metody, które pomogą jej kształtować relację ze swoim synem. Wiele z nich ma większe trudności z wychowywaniem syna, niż córki - zwłaszcza od czwartego roku życia dziecka.   Istnieje mnóstwo poradników pokazujących, w jaki sposób ojcowie powinni kształtować swoje relacje z córkami. Jednak mało się mówi o tym, w jaki sposób matki mogą okazać uczucie i szacunek swoim synom - przynajmniej nie na tyle, żeby sposoby te mogły być łatwo zrozumiałe i proste do wprowadzenia w życie.   Emerson Eggerichs, który dzięki swoim poradom opartym na biblijnym rozumieniu miłości i szacunku dokonał transformacji milionów relacji małżeńskich, w niniejszej książce pokazuje, jak zastosować te same zasady w jednej z najważniejszych relacji - relacji między matką a synem.

Matka Jagiellonów

Dorota Pająk-Puda

W lutym 1454 roku, w stronę Krakowa, ciągnie orszak siedemnastoletniej Elżbiety Habsburg, narzeczonej młodego i ambitnego króla Polski. Kazimierz Jagiellończyk liczy na korzystny mariaż, który w przyszłości da mu Węgry i Czechy. Jednak na widok narzeczonej gotów jest zerwać umowę ślubną i wszelkie układy z Habsburgami… Jaka była królowa Elżbieta, przez poddanych zwana Rakuszanką? Żona, matka trzynaściorga dzieci, w tym czterech królów, kardynała i świętego. Jaką cenę zapłaciła za budowę Jagiellońskiego Domu? Jakiegoż była ducha, że w czasach Długosza, Kallimacha, Kopernika i Kolumba, z synem Władysława Jagiełły stworzyła nie tylko imperium od morza do morza, ale i najbardziej udane małżeństwo w dziejach polskiej monarchii? Kim była niewiasta, dzięki której swadziebnym talentom do dziś we wszystkich współczesnych królewskich rodach Europy, płynie jagiellońska krew? Oto próba odpowiedzi na powyższe pytania, intymny zapis zmagań z wielką historią, bodajże najwybitniejszej polskiej władczyni, zwanej przez potomnych „matką królów”.

Matka królów

Józef Ignacy Kraszewski

“Matka królów” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.    Kilkunastoletnia, słynna z urody Zofia Holszańska, zwana z ruska Sonką, przebywa na dworze wielkiego księcia litewskiego Witolda jako krewna jego żony Julianny. Wielki książę pragnie wydać ją za mąż za króla Polski, starzejącego się Władysława Jagiełłę. Władysław Jagiełło ukazany jest w powieści jako władca słaby i łatwy do manipulowania. Witold chce z pomocą Sonki uzyskać większy wpływ na króla i zrealizować swój plan oderwania się od Polski i uzyskania korony na Litwie.