Podróż wołyńska (#5). Powiew wiatru nadziei. Podróż wołyńska tom 5

Joanna Nowak

Wróciła do siebie, czując się jakby nigdy nie opuszczała rodzinnych stron. Śmierć Andrzeja na wszystkich członkach rodziny wywarła ogromne piętno. Jego odejście najmocniej przeżyli Zygmunt i Maryla. Nastka przeprowadziła się do Warszawy. Przez lata nie odwiedzała rodziny, ale za namową nowego przyjaciela, zdecydowała się spędzić święta Bożego Narodzenia z bliskimi. Nie spodziewała się, że ich przyjazd do Poznania wywoła lawinę zdarzeń, których nie sposób już zatrzymać. Zosia spełniła obietnicę daną Janowi. Wyszła za niego za mąż, ale zapłaciła wysoką cenę za małżeństwo z esbekiem. Stan zdrowia Zygmunta gwałtownie się pogorszał. Ten jednak nie miał zamiaru odejść z tego świata, póki tajemnice skrywane przez dziesiątki lat nie wyjdą na światło dzienne. Niezwykle poruszająca historia o sekretach rodzinnych i wielkich namiętnościach. Od tej powieści trudno się oderwać. Serdecznie polecam! Edyta Świętek, autorka sag Spacer Aleją Róż, Grzechy młodości, Niepołomice i sagi krynickiej.

Podróż wśród wojowników

Eve Curie

Ève Curie – pisarka, dziennikarka i pianistka, która zyskała światową sławę i szacunek nie tylko za sprawą przynależności do słynnej rodziny Curie, ale przede wszystkim ze względu na własne dokonania. Kobieta niezwykła, która żyjąc w przełomowych dla historii świata czasach była nie tylko utalentowaną i przenikliwą ich kronikarką, ale też uczestniczką wielkiej polityki jako specjalny doradca sekretarza generalnego NATO czy ambasadorka UNICEF-u. Jej relacje z frontów II wojny światowej, składające się na niniejszy tom (nominowany do Nagrody Pulitzera w 1944 roku) były czytane zarówno przez najważniejszych polityków tamtych czasów, jak i rzesze zwykłych czytelników, którzy dzięki niej poznawali wojenny koszmar życia ludności cywilnej i szeregowych żołnierzy, ale też sylwetki najważniejszych dowódców i pierwszoplanowych postaci światowej polityki, takich jak F.D. Roosevelt, W. Churchill, W. Sikorski, W. Anders, A. Własow, Czang Kaj-szek, Czou En-laj, Mahatma Gandhi i Indira Gandhi, Mohammad Reza Pahlawi i wielu innych. O silnym związku emocjonalnym z Polską świadczą przeprowadzone przez Ève Curie wywiady z wybitnymi Polakami, uczestnikami II wojny światowej, polskimi patriotami, generałami, ambasadorami, politykami oraz z żołnierzami polskimi, ofiarami sowieckich deportacji, którym wydostanie się z nieludzkiej ziemi umożliwiło wstąpienie do armii generała Władysława Andersa.

Podróż za jeden uśmiech

Adam Bahdaj

Któż nie marzy o wspaniałych wakacjach, pełnych przygód i nieprawdopodobnych wydarzeń, o których później będzie można opowiadać w szkole?!  Przypadek zrządził, że prymus Duduś i jego kuzyn Poldek (całkiem nie-prymus) przeżyli takie właśnie wakacje wędrując autostopem

Podróż życia Sióstr Shergill

Balli Kaur Jaswal

Autorka Pikantnych historii dla pendżabskich wdów bestsellerowej książki wybranej do klubu czytelniczego Reese Witherspoon powraca z podnoszącą na duchu, przewrotnie zabawną powieścią obyczajową, indyjskim odpowiednikiem Powiedzmy sobie wszystko. Urodzone w Wielkiej Brytanii, ale pochodzące z Pendżabu siostry Rajni, Jezmeen i Shirina nigdy nie były sobie szczególnie bliskie. Już jako nastolatki darły ze sobą koty, a teraz, gdy wszystkie trzy są dorosłe, praktycznie nic ich nie łączy. Nieuleczalnie chora na raka matka trójki sióstr kieruje do swoich córek ostatnią prośbę: kiedy umrze, mają odbyć pielgrzymkę do Złotej Świątyni w Amritsarze i rozsypać w Indiach jej prochy. Podróż życia Sióstr Shergill to hinduska powieść drogi w kobiecym wydaniu. - Byłam ciekawa, jak może wyglądać taka podróż w wykonaniu kobiet narażonych na rozmaite niebezpieczeństwa w społeczeństwie zdominowanym przez mężczyzn pisze Balli Kaur Jaswal. Chciałam również zgłębić temat zgrzytu pomiędzy tradycją a nowoczesnością w społecznościach imigranckich, szczególnie wśród kobiet takich jak siostry Shergill, czyli przedstawicielek pierwszego pokolenia wychowanego poza granicami Indii. Barwna, wzbudzająca emocje, klimatyczna. Podróż życia Sióstr Shergill to urocza i błyskotliwa powieść o rodzinie, siostrzanych więziach i dziedzictwie, które łączy ludzi pomimo dzielących ich różnic. Zabawna i wzruszająca, przypomina nam o tym, co w życiu najważniejsze.

Podróże

Krzysztof Kamil Baczyński

Krzysztof Kamil Baczyński Juwenilia II Podróże Czytamy szeroką przestrzeń liczoną w głębokość spojrzeń morza dalekie, obłe dźwięczą metalem światła gdy nagle w horyzoncie przepuk linii dojrzę. Z brzęczącej blachy morza wypełzną niedbale powolne, gęste wyspy obok przejdą bielą ciepłym rozlewem ulic pierząc roje palem słońce na białe ciepło w zębach osad mieląc. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . W portach które pływają po wyp... Krzysztof Kamil Baczyński Ur. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma Płomienie i Droga. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK Zośka oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem Drogi. W 2018 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Podróże - Polska Sandomierz miasto królewskie zwane Małym Rzymem

Wojciech Biedroń

W Sandomierzu urzekło mnie przede wszystkim jego położenie. Kiedy zobaczyłem nurt Wisły a nad nią piękne budowle wznoszące się na wzgórzu, morze zieleni otaczające miasto, od razu przypomniały mi się obrazy z dzieciństwa o siedmiu lasach i siedmiu górach. Po odwiedzinach malowniczej Starówki, gdzie mamy kilka wyjątkowych budowli architektonicznych i oczywiście piwnic, można wyruszyć w Góry Pieprzowe, albo nad Bulwary Wiślane. Do Małego Rzymu można dotrzeć na kilka sposobów: samochodem, pociągiem a także rowerem traktując Sandomierz jako np. odcinek trasy Green Velo. Wydaje mi się, że Sandomierz ciągle ma swój klimat i choć byłem tutaj tylko dwa razy, to moim zdaniem to wciąż dobre miejsce na spotkanie z rodziną, która może dotrzeć z różnych stron jeśli jest rozsiana np. po Polsce, na to, aby zabrać przyjaciół i w spokoju i ciszy (jeśli oczywiście jesteśmy poza sezonem) chcemy na chwilę zatrzymać się, podumać a nawet na moment wyłączyć z pędzącego na "załamanie karku" życia, często przecież nie z naszej winy. Kiedy tu przyjechałem za pierwszym razem nie miałem skojarzeń, choć byłem przecież już w Rzymie - Wiecznym Mieście, ale za drugim, widząc stojących "pretorian" przed ratuszem, schodząc do "katakumb" i wreszcie wędrując poza miasto i dostrzegając oczyma wyobraźni łunę pożarów, kiedy na "nasz Rzym" napadli Tatarzy, Litwini a potem Szwedzi (pamiętamy z historii, że cesarz Neron podpalił Rzym a król Alaryk zdobył go w 410 r n.e., aby 45 lat później to miasto zostało złupione przez Wandalów) analogie był już jak najbardziej na miejscu.

Podróże - Polska Serock - miasto królewskie nad Narwią

Wojciech Biedroń

Jezioro Zegrzyńskie nazywanym popularnie Zalewem powstało w 1963 roku w wyniku budowy stopnia piętrzącego i elektrowni na rzece Narew w miejscowością Dębe. Mieszkając w Warszawie miałem kilkakrotnie okazję wybrać się i obejrzeć je z kilku stron. Ale najciekawszą podróżą był rejs statkiem z Warszawy do Serocka. Malownicze miasteczko z uroczym rynkiem, gotyckim kościołem oraz plażą to w skrócie najważniejsze atrakcje, które nas tam czekają. Jeśli masz Czytelniku czas i akurat odwiedzasz w sezonie letnim naszą stolicę, rozważ dotarcie do Serocka szlakiem wodnym. Trzeba na to poświęcić cały dzień. Po krótkim spacerze w tym mieście statek zabierze nas z powrotem do Warszawy. Nad Zegrze dotarłem też kilkakrotnie na rowerze a raz niewiele zabrakło (kilka kilometrów), aby dojechać do samego Serocka. Zachęcam do spróbowania jednego i drugiego.

Podróże Beniamina Trzeciego

Mendele Mojcher-Sforim

Z natury nasz podróżnik był wielce bojaźliwy. W nocy bał się wyjść na ulicę. Mowy nie było, by spał sam w izbie. Choćby go ozłocono. Dla niego opuszczenie miasta równało się utracie życia. Mało bowiem, uchowaj Bóg, może się zdarzyć? Na widok najmniejszego choćby kundla trząsł się z przerażenia. (Fragment)

Podróże Beniamina Trzeciego

Mendele Mojcher-Sforim

Po­dró­że Be­nia­mi­na Trze­cie­go Przed­mo­wa Men­de­le­go Moj­cher-Sfo­ri­ma Po­wia­da Men­de­le Moj­cher-Sfo­rim: -- Bło­go­sła­wio­ny niech bę­dzie Stwór­ca, któ­ry wy­ty­czył ruch pla­net na wy­so­ko­ściach i ruch wszyst­kich istot na ziem­skim pa­do­le. Naj­mniej­sza na­wet ro­ślin­ka nie wy­ro­śnie sa­ma, do­pó­ki nie dźwi­gnie jej anioł, do­pó­ki nie za­wo­ła: ,,Ro­śnij! Wy­łaź!". Cóż do­pie­ro czło­wiek. Ten z pew­no­ścią ma swe­go wła­sne­go anio­ła, któ­ry sztur­cha go i roz­ka­zu­je: ,,Ru­szaj się, wy­łaź!". W jesz­cze więk­szym stop­niu od­no­si się to do lu­dzi szla­chet­nych, do no­bli­wych Ży­dów. U nas ża­den głu­piec nie śmie się sło­wem wy­rwać przed in­ny­mi. Ża­den du­reń nie po­dej­mie się udzie­la­nia rad, ża­den nie­uk nie bę­dzie cha­sy­dem i ża­den igno­rant nie sta­nie się ma­ski­lem, je­śli nie po­pchnie go wła­ści­wy anioł. Sztur­cha­ją i wy­py­cha­ją anio­ło­wie rów­nież na­szych bie­da­ków. Wo­ła­ją przy tym: ,,Ro­śnij­cie, bie­da­cy, nę­dza­rze, gol­cy od uro­dze­nia lub od wczo­raj. Wy jaw­ni i wy ukry­ci że­bra­cy, kwit­nij­cie i ro­śnij­cie ja­ko tra­wa, ja­ko po­krzy­wa! Ru­szaj­cie w dro­gę, dzie­ci mo­je ży­dow­skie. Idź­cie dzia­do­wać po do­mach!". Ale nie o tym chcia­łem. Pra­gnę, moi sza­now­ni pań­stwo, opo­wie­dzieć wam, jak je­den z na­szych bra­ci do­tarł do bar­dzo da­le­kich kra­jów i zdo­był dzię­ki te­mu wiel­ką sła­wę. [...]Mendele Mojcher-SforimUr. 2 stycznia 1836 lub 20 grudnia 1835 (data urodzenia nie jest pewna) w Kopylu Zm. 8 grudnia 1917 Najważniejsze dzieła: Szkapa (1987, I wyd. polskie: 1886, przeł. Klemens Junosza); Podróże Benjamina Trzeciego (1875, wyd. polskie: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1990, przeł. Michał Friedman, książka dostępna jest także w postaci e-booka z serii Biblioteka pisarzy żydowskich Fundacji im. Michała Friedmana) Właśc. Szolem Jakow Abramowicz. Pisarz uważany za pierwszego klasyka literatury jidysz, przez znawców literatury żydowskiej nazwany jej ?Dziadkiem? (?Ojcem? nazywa się Icchoka Lejbusza Pereca, ?Wnukiem? zaś Szolem Alejchema ? choć pisarze ci żyli i pisali w tym samym czasie). Urodził się w miasteczku Kopyl w okolicach Mińska. Jego ojciec był uczonym i aktywnym członkiem gminy, matka ? kobieta wykształcona, miała istotny wpływ na wychowanie Abramowicza. Zaszczepiła w nim wrażliwość i poetyckość, które później wykorzystywał w swojej twórczości literackiej. Otrzymał tradycyjne żydowskie wykształcenie, był przy tym doskonałym uczniem. Kiedy okazało się, że wyprzedził innych uczących się w chederze chłopców, porzucił lekcje zaczął pobierać nauki u swojego ojca, który przekazał mu dogłębną wiedzę na temat literatury rabinicznej. Po śmierci ojca, Szolem opuścił rodzinny dom i wyruszył na poszukiwanie pracy. Zatrudniał się jako nauczyciel w mijanych sztetlach, po czym zatrzymał się na jakiś czas u krewnych w Wilnie. Pod wpływem obserwacji żydowskiego życia toczącego się poza rodzinnym miasteczkiem oraz nędzy i ubóstwa jakich on sam doświadczył w czasie swojej wędrówki, stał się żywo zaangażowany w sprawę polepszenia warunków bytowych Żydów. Wychowany w atmosferze szacunku do nauki, został zwolennikiem idei żydowskiego oświecenia. Krytykował Żydów za bierne życie, za ślepe, bezrefleksyjne czasem wypełnianie przykazów religijnych. Zadebiutował dlatego w roli publicysty, tekstem zamieszczonym na łamach czasopisma hebrajskiego ?Hamagid?, w którym krytykował system wychowania żydowskich dzieci i propagował edukację w zakresie nauk świeckich (m.in. dziedzin przyrodniczych). Punktem zwrotnym w jego twórczości był bez wątpienia rok 1864, w którym Szolem-Mendele opublikował swój pierwszy tekst literacki - było to opowiadanie Mały człowieczek napisane w języku jidysz. Dziś uważa się, że to właśnie ono dało początek epoce nowoczesnej literatury jidysz. Ponieważ publikowanie w tym języku było wtedy jeszcze wciąż kwestią problematyczną, Abramowicz zdecydował wydać opowiadanie pod pseudonimem Mendele Mojcher Sforim ? Mendele Sprzedawca Książek, którym potem już zawsze podpisywał swoje książki. Prototypem literackiego alter ego Abramowicza był rzeczywisty obwoźny handlarz Senderl, który co jakiś czas przybywał do Kopyla z bagażem pełnym książek na sprzedaż. Każdą swoją nową książkę Mendele rozpoczynał słynnymi już dziś słowami: ?Powiadał Mendele Mojcher Sforim? (lub w innym tłumaczeniu: ?Tako rzekł Mendele?), po których następowało wprowadzenie do treści książki. Po pierwszej publikacji, w krótkim czasie nadeszły następne: opowiadanie Pierścionek zaręczynowy, w kolejnych latach także: Kulawy Fiszke, Taksa, a wreszcie Szkapa, albo opiekun zwierząt (1897) oraz Podróże Benjamina Trzeciego (1878). Po pogromach w 1881 roku, Mendele Mojcher Sforim wyjechał do Odessy, tam objął stanowisko kierownika miejscowej szkoły Talmud Tora. Nie sposób czytać jego książki bez wiedzy na temat kontrowersji, jakie wzbudzało wtedy literackie obrazowanie świata żydowskiego w prozie Mendelego - zarówno w kręgach tradycjonalistów jak i zwolenników Haskali, którzy odrzucali język jidysz, stanowiący według nich barierę dla integracji Żydów ze społecznością nie-żydowską. Mendelemu zarzucano, że uprawiając literaturę popularną, odbiera powagi żydowskiej tradycji słowa, nie zajmuje się sprawami ważnymi dla narodu, życie żydowskie przedstawia w zdeformowany sposób, w krzywym zwierciadle, a przez zastosowanie nowatorskich form językowych kaleczy jidysz. Przystępując więc do lektury książki ?Dziadka? literatury jidysz, warto kierować się słowami pisarza Salomona Belis-Legisa, który we wstępie do Przygód Beniamina Trzeciego napisał: ?Kiedy bierzemy do ręki książki Mendele Mojchera Sforima, wiemy, że namalowane przez niego płótno jest artystycznym dokumentem. Właśnie dokumentem, rodzimym albumem naszego narodu, fotografią, na której rozpoznamy naszych pradziadków?.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Podróże do Armenii i innych krajów z uwzględnieniem najbardziej interesujących obserwacji przyrodniczych

Krzysztof Środa

Człowiek wymyśla sobie, że pojedzie gdzieś daleko, do jakiegoś mniej lub bardziej egzotycznego kraju, i spodziewa się nie wiadomo czego. To znaczy wiadomo, czego się spodziewa przynajmniej tego, że znajdzie się w miejscu, z którym nic go nie wiąże, bo wszystko jest tu inne niż tam, skąd przyjechał. Gdzie będzie mógł sobie powiedzieć jestem tu, a równie dobrze mógłbym być gdzie indziej. Więc jedzie. I prędzej czy później wpada w pułapkę. Bo im uważniej przygląda się temu miejscu, im dłużej rozmawia z zamieszkującymi je ludźmi, tym bardziej złudna okazuje się jego chwilowa wolność. Już nie ma sensu "być gdzie indziej". Już wiadomo, że trzeba będzie tu wrócić. A kiedy się wraca, wszystko komplikuje się jeszcze bardziej.

Podróże do piekieł

Bolesław Miciński

Niniejsza publikacja to esej napisany znakomitym językiem, przez poetę i filozofa. Zmarł młodo, bo licząc sobie zaledwie niewiele ponad trzydzieści lat. Literatura polska poniosła przez to wielką stratę, bowiem człowiek obdarzony tak wspaniałym umysłem mógł był pozostawić po sobie znacznie więcej nader wartościowych dzieł. Ale i te, które wyszły spod jego pióra pokazują jak pięknie, mądrze i wykwintnie zarazem można pisać o kulturze, duchowości, filozofii i religii. Podróże do piekieł to tekst znakomity, prawdziwa uczta dla ducha dlatego też zdecydowanie godny zapoznania się z nim. Polecamy!

Podróże do piekieł

Bolesław Miciński

Bolesław Miciński (19111943) był polskim eseistą, poetą oraz filozofem. Jego nowatorskie eseje i szkice filozoficzne ukazały się w tomach pt. Podróże do piekieł (1937) oraz Portret Kanta i trzy eseje o wojnie (1947). Miciński wypracował własny, oryginalny styl formułowania myśli, a filozoficzne zagadnienia traktował nie jako przedmiot naukowy, ale temat artystyczny.

Podróże do wnętrza siebie. Jak odnosić doskonałe rezultaty, nie będąc doskonałym?

Joe Vitale

Kim tak naprawdę jest Dr. Joe Vitale? Joe Vitale to z pozoru niepozorny człowiek o dobrodusznej twarzy, sprawiający wrażenie skrępowanego szumem, jaki wokół niego panuje, przy jednoczesnym wielkim z niego zadowoleniu. Skromny, spokojny, cierpliwy. A przede wszystkim magiczny. Jest żywym przykładem działania Prawa Przyciągania. Pomimo że sam doświadczył losu bezdomnego, przyciągnął do siebie to, o czym marzył, stając się sławnym pisarzem, doradcą i szczęśliwym multimilionerem. Książka, którą trzymasz w ręku, jest najbardziej prywatnym dziełem w dorobku  pisarza. Żadna inna nie ukazuje drogi, przez którą przeszedł aż do momentu, w którym jest obecnie. Zanim stał się cenionym autorem i mówcą, uzbierał ogromny bagaż doświadczeń podsyłanych przez los z różnymi intencjami. Jak wybrnął z najtrudniejszych sytuacji? Co sprawiło, że jest tym, kim jest, i z osoby szukającej sensu w życiu stał się człowiekiem sukcesu? O tym wszystkim zdecydował się opowiedzieć Joe w swojej autobiograficznej powieści, nad której wydaniem bardzo długo się zastanawiał. Dlaczego Joe Vitale został potraktowany jak dawno zaginiony król Polski? Joe Vitale już dwukrotnie odwiedził Polskę w 2006 i w 2009 roku, aby przekazać swoją wiedzę dotyczącą Prawa Przyciągania i zdobywania w życiu tego, czego się pragnie. Dla jednych to pieniądze, dla innych sukces osobisty. Joe ma niesamowity dar motywowania do działania i budzenia w sobie olbrzyma. Joe zaprezentował techniki, które sprawiając, że czujemy, iż zasługujemy na dobrobyt, obróciły życie wielu osób do góry nogami.

Podróże doktora Dolittle

Hugh Lofting

Doktor Dolittle wyrusza na wyprawę do odległych krain, podczas której czekają go zdumiewające przygody. Towarzyszy mu jako asystent Tomek Stubbins i to właśnie on snuje opowieść o tej ekscytującej podróży. W towarzystwie swoich ukochanych zwierząt z papugą Polinezją na czele bohaterowie wyruszają na tajemniczą wyspę Czepiaków w poszukiwaniu zaginionego podróżnika, Długiej Strzały. Po wielu zapierających dech przygodach na morzu podróżnicy docierają na poszukiwaną przez siebie pływającą wyspę. A tam... przygody rozpoczynają się na dobre: doktor uwalnia Długą Strzałę, uczy Indian wielu pożytecznych rzeczy, pertraktuje z wielorybami i odbywa pouczającą pogawędkę z wielkim ślimakiem morskim, w efekcie której bohaterowie wyruszają w kolejną pasjonującą wyprawę, tym razem na dno oceanu... ARCYDZIEŁO LITERATURY DZIECIĘCEJ "Dziecko, które nie ma okazji zaznajomić się z przesympatycznym i niezmiennie pogodnym doktorem Dolittle'em oraz jego przyjaciółmi ze świata zwierząt, nieodwracalnie traci w życiu coś ważnego". Jane Goodall, autorka Przez dziurkę od klucza

Podróże Guliwera

Jonathan Swift

Podróże Guliwera Wydawca do Czytelnika Autor tych podróży, Lemuel Guliwer, jest moim dawnym i poufałym przyjacielem, a nawet po matce jesteśmy z sobą w pokrewieństwie. Będzie temu około lat trzech, jak pan Guliwer, znudzony ciągłym gromadzeniem się ciekawych w jego domu w Redriff, kupił sobie małą majętność z gruntem i wygodnym domem pod Newark, w hrabstwie Nottingham, swej ojczystej prowincji, i teraz żyje tam, wprawdzie na ustroniu, ale szanowany przez sąsiadów. [...]Jonathan SwiftUr. 30 listopada 1667 w Dublinie Zm. 19 października 1745 w Dublinie Najważniejsze dzieła: Podróże Guliwera Pisarz i satyryk angielski pochodzenia irlandzkiego, jeden z najważniejszych twórców Oświecenia; duchowny protestancki. Zwykle publikował anonimowo lub pod pseudonimami: Lemuel Gulliver, Isaac Bickerstaff, MB Drapier. Był żywo zaangażowany w spory polityczne swojej epoki, blisko współpracował ze stronnictwem torysów, następnie popierał dążenia Irlandii. Przez ostatnie trzy lata życia pozostawał pogrążony w szaleństwie. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Podróże Guliwera

Jonathan Swift

Klasyka literatury angielskiej! Książka przedstawia się jako zwykła powieść podróżnicza, której narratorem jest Lemuel Guliwer, początkowo lekarz pokładowy, później kapitan kilku statków. Jest jednak czymś więcej, to satyra na naturę ludzką połączona z parodią powieści podróżniczej. Książka zdobyła ogromną popularność już wkrótce po wydaniu i ukazuje się drukiem praktycznie nieprzerwanie od roku pierwszej publikacji. George Orwell powiedział, że gdyby miał wybrać sześć książek, które chciałby ocalić, podczas gdy wszystkie inne uległyby zniszczeniu, Podróże Guliwera z pewnością znalazłyby się wśród nich.