Poezja miłosna

Praca zbiorowa

Miłość może być namiętna, ślepa, bezgraniczna, niespełniona, wielka, pierwsza jej definicji jest niemal tyle, ilu jest poetów. Przez tysiąclecia inspirowała wizjonerskich i znakomitych twórców. Prezentowany zbiór zawiera wybór najpiękniejszych wierszy miłosnych autorstwa między innymi Bolesława Leśmiana, Leopolda Staffa, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej czy Williama Butlera Yeatsa. Zachwyci, pocieszy i zainspiruje każdego, kto kiedykolwiek zasmakował miłości.

Poezja Młodej Polski. Wybór

Praca zbiorowa

Wybór wierszy wybitnych twórców młodopolskich, m.in. Jana Kasprowicza, Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Bolesława Leśmiana, Tadeusza Boya-Żeleńskiego czy Tadeusza Micińskiego. Młoda Polska to po długim okresie pozytywistycznej niechęci do poezji epoka wielkiego do niej powrotu. Moderniści opowiadali się za poezją niezaangażowaną społecznie za sztuką dla sztuki, kultem piękna i duchowości. Poeci przełomu XIX i XX w. dawali także wyraz znużeniu i rozczarowaniu, które przytłaczały nie tylko ich samych, lecz także większą część społeczeństwa fin de siecleu. Ich przejmująca, pełna niepokoju poezja stała się dokumentem choroby wieku, kryzysu wartości i ideałów. Wyrażała zniechęcenie brzydotą świata i brak wiary w kulturę europejską.

Poezja naszych dni, tom 2

Antologia

Poezja naszych dni to zbiór wierszy opublikowanych przez Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku. W książce znalazło się 165 utworów 34 poetów – są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, więc spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy – mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Kilka z nich nawiązuje do życia w cieniu pandemii koronawirusa oraz szukania swego miejsca w postpandemicznej rzeczywistości. Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w drugim tomie antologii Poezja naszych dni składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości.

Poezja naszych dni, tom 3

Antologia

Poezja naszych dni  to zbiór wierszy opublikowanych przez Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku. W książce znalazło się 169 utworów 43 poetów – są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, więc spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy – mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Kilka z nich nawiązuje do życia w cieniu pandemii koronawirusa oraz szukania swego miejsca w postpandemicznej rzeczywistości. Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w trzecim tomie antologii Poezja naszych dni składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości.

Poezja naszych dni, tom 4

Antologia

Poezja naszych dni  to zbiór wierszy opublikowanych przez Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku.   W książce znalazło się 90 utworów 24 poetów – są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, więc spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy – mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Kilka z nich nawiązuje do największego dramatu ostatnich miesięcy – wojny, która wybuchła 24 lutego 2022 roku na Ukrainie, a także do kondycji współczesnego człowieka, któremu przyszło żyć w tak niestabilnych czasach.   Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w czwartym tomie antologii Poezja naszych dni składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości.

Poezja naszych dni, tom 5

Antologia

Poezja naszych dni to zbiór wierszy opublikowanych przez Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku. W książce znalazło się 210 utworów 55 poetów - są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, zatem spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy - mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Kilka z nich nawiązuje także do kondycji współczesnego człowieka, któremu przyszło żyć w dzisiejszych niestabilnych czasach - w cieniu niedawnej epidemii koronawirusa i w obliczu wciąż toczącej się wojny w Ukrainie. Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w piątym tomie antologii "Poezja naszych dni" składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości.

Poezja naszych dni, tom 6

Ryszard Bielecki, Dariusz Tomasz Bochnar, Anna D. Charęza, Anna Ciesielska, ...

"Poezja naszych dni" to zbiór wierszy opublikowanych przez Wydawnictwo Borgis w ramach projektu, którego celem było stworzenie antologii poezji współczesnej podejmującej tematy bliskie człowiekowi XXI wieku. W książce znalazło się 229 utworów 58 poetów - są to teksty zarówno debiutantów, jak i pisarzy mogących pochwalić się sporym dorobkiem literackim. Autorzy reprezentują różne pokolenia, wykonują różne zawody, pochodzą z różnych zakątków Polski, zatem spojrzenie każdego z nich na otaczającą nas rzeczywistość jest inne i niepowtarzalne. Różnorodna jest również tematyka wierszy - mówią one o miłości i rozmaitych jej obliczach, opiewają piękno natury, ale też pokazują kruchość naszej egzystencji. Ważne miejsce zajmują również utwory poświęcone tematyce wojennej, dotyczące przede wszystkim rozpoczętej w 2022 roku wojny na Ukrainie. Liczne konflikty zbrojne toczące się obecnie na naszej planecie pociągają za sobą wyraźny zwrot ku nieco już zapomnianej poezji wojennej. Jest on widoczny także w niniejszym tomiku. Pomimo swej odmienności wszystkie teksty opublikowane w szóstym tomie antologii "Poezja naszych dni" składają się na portret świata, w którym żyjemy, gdzie problemy codzienności są równie ważne jak ponadczasowe uczucia i wartości. Lista Autorów Ryszard Bielecki, Dariusz Tomasz Bochnar, Anna D. Charęza, Anna Ciesielska, Aleksandra Marzena Czerniakowska, Dorota Czerska, Ilona Karolina Dąbrowska, DomiNike, Julia Dymek, Łukasz Galus, Alina Gierun, Julia Gotkiewicz, Klaudia Górecka, Julia Górka, Sylwia Iglewska-Noińska, Karolina Iskierka, Zofia Jabłonowska-Ratajska, Karolina Jurkiewicz, Piotr Kałążny, Klaudia Kania, Izabela Kosowska, Ewa Kowalska, Małgorzata Kramarczyk, Agata Król, Paulina Kruk, Agnieszka Krupicka, Katarzyna Krzemińska, Magdalena Krzywotulska, Maria Kujawa-Szymonowicz, Maja Kulczycka, Jacek Kursa, Grażyna Lipska-Matuszak, Elżbieta Litwin-Sondej, Remigiusz Maliszewski (Johan Swenson), M.B. Morgan, Jerzy Naszkowski, Adrian Olszewski, Beata Ostrowska, Aleksander Pilecki, Krystian Plis, Ewelina Przespolewska, Bożena Puchała-Wolak, Krzysztof Rudek, Anna Sadowska, Wiktoria Sidorowicz, Ewa Sioło, Mariola Sternahl, Jakub Sułkowski (Jacob E. Spriggs), Mariusz Surmacz, Katarzyna Tarasek, Janina Węglarz, Magdalena Wieczorczuk, Piotr Więcławski, Marcin Wiktorski, Tomasz Wojciechowski, Grzegorz Zajączkowski, Karol Zemła, Beata Zielińska

Poezja paradoksów - paradoksy w poezji. Poetycka teologia księży Jana Twardowskiego, Janusza Stanisława Pasierba, Wacława Oszajcy

Magdalena Ochwat

„Paradoksy — pisał Carl Gustav Jung w książce Psychologia a religia — w przedziwny sposób należą do największych dóbr duchowych […], a wszystkie wypowiedzi religijne zawierają logiczne sprzeczności i zasadniczo niemożliwe stwierdzenia”. Obserwację tę, niewątpliwie słuszną, potwierdza już pobieżna analiza języka, jakim posługuje się Biblia. Zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie, w tym w samej nauce Jezusa Chrystusa, odnajdujemy wiele konstrukcji opartych na sprzecznościach. Stwierdzenia takie, jak: „ziarno, jeśli nie obumrze, nie wyda owocu” (J 12,24), „tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi” (Mt 20,16) czy „kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je” (Mt 10,38—39), przeszło dwa tysiące lat tworzyły pejzaż chrześcijańskiej kultury i do dziś stanowią o rozpoznawalności charakteru dyskursu religijnego. Dlatego również nauka Kościoła, dogmaty — niepodważalne twierdzenia religijne — w nieunikniony sposób opierają się na paradoksie. Wystarczy wszak przywołać najważniejsze prawdy wiary: trzy osoby są jednym Bogiem, Maryja jest jednocześnie dziewicą i matką, Bóg jest miłosierny i sprawiedliwy zarazem, zmarli powstaną z martwych, a Chrystus objawił się w postaci Boga Człowieka, narodził się w określonym czasie oraz miejscu — wieczność spotkała się ze śmiertelnością. Chrześcijaństwo cechuje się więc znaczącym nasyceniem sprzecznościami i nie zawsze dającymi się pojąć paradoksami. Z takimi konstrukcjami w sposób szczególny stykają się kapłani, rozważając trudne, czasem ukryte, sensy języka Ewangelii. Świadomość sprzeczności w istotny sposób wyznacza ich paradygmat myślowy, determinuje ich refleksję o języku i słowie, która przekłada się na poetykę wypowiedzi, a czasem stanowi jej temat. (fragment Wstępu)

Poezja polskiego baroku

Praca zbiorowa

Sebastian Grabowiecki, Wespazjan Kochowski, Jan Andrzej Morsztyn czy Daniel Naborowski, mistrzowie barokowego konceptu, poruszają najgłębiej ukryte emocje. W przewrotny sposób piszą o ulotności i marności ludzkiego życia, o poczuciu pustki i przeplatającej wszystko miłości, raz gorzkiej, raz bolesnej, raz smutnej. Zachwycają przy tym bogactwem skojarzeń i barwnością języka.

Poezja polskiego oświecenia

Praca zbiorowa

Niekwestionowanym mistrzem polskiej poezji oświeceniowej był Ignacy Krasicki, w którego satyrach jak w krzywym zwierciadle odbijał się świat ludzi i obyczajów. Gorzkie prawdy ujmował on w lekkie, sarkastyczne formy, które potęgowały prześmiewczy wydźwięk i jeszcze bardziej skłaniały do refleksji. Obok Krasickiego na uwagę zasługuje także sentymentalna twórczość Franciszka Karpińskiego oraz skandalizujące utwory Tomasza Kajetana Węgierskiego.

Poezja polskiego renesansu

Praca zbiorowa

W renesansie polszczyzna rozwinęła się w mistrzowskie poetyckie formy Jana Kochanowskiego, Mikołaja Reja czy Szymona Szymonowica. Do dziś zachwyca różnorodność gatunków błyskotliwe, żartobliwe i refleksyjne fraszki, podniosłe pieśni i psalmy czy opisujące proste życie sielanki. Godnym podziwu bogatym i kunsztownym językiem poruszane są rozmaite tematy od lekkich, zabawnych czy wręcz rubasznych, przez obyczajowe, aż po tragicznie przejmujące.

Poezja polskiego średniowiecza

Praca zbiorowa

Choć z wieków średnich nie zachowało się do naszych czasów zbyt wiele dzieł literackich, te, które przetrwały, zasługują na szczególną uwagę. Bez wątpienia dominowała wtedy literatura religijna, a wśród niej takie perły jak Bogurodzica czy Lament świętokrzyski. Świeckie utwory także miały swoją reprezentację w postaci np. Pieśni o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego czy znakomitego poradnika dobrych manier O zachowaniu się przy stole.

Poezja romantyzmu

Praca zbiorowa

Wybór poezji europejskiego romantyzmu pozwala rozsmakować się w czarowanych słowami krajobrazach uczuć, myśli, emocji, przeżyć i fantazji. W świat ludzkich cierpień i do krainy baśni zabiorą tacy mistrzowie pióra jak George Gordon Byron, Johann Wolfgang Goethe, Adam Mickiewicz, Cyprian Kamil Norwid, Aleksander Puszkin, Friedrich Schiller, Juliusz Słowacki.

Poezja wiktoriańska a wielki kryzys religijny

Justyna Pacukiewicz

Książka składa się  z dwóch części. Celem pierwszej jest stworzenie kontekstu badawczego dla analizy utworów poetyckich, między innymi poprzez przedstawienie interpretacji sposobów rozumienia religii w dyskursie trzech myślicieli okresu wiktoriańskiego: Thomasa Carlyle’a, Johna Ruskina i Matthew Arnolda. Druga - przedstawia analizę zjawiska kryzysu religijnego w poezji, opartą zasadniczo na: In Memoriam Alfreda Lorda Tennysona, Dipsychus Arthura Hugh Clougha i „Caliban Upon Setebos; or, Natural Theology in the Island” Roberta Browninga.   Odwołanie do semantycznej dwoistości zawartej w pojęciu „kryzys” pozwoliło przyjąć podejście wolne od wartościowania tego zjawiska zarówno w sferze myśli religijnej jak i w ramach historycznego kontekstu epoki wiktoriańskiej. Analizowane teksty reprezentują  kulturę wiktoriańską i są jednocześnie wyrazem indywidualnego idiomu poetyckiego. Myśl religijna wchodzi w nich w dialog z niemiecką krytyką biblijną, ewolucjonizmem, teologią naturalną, czy myślą utylitarystyczną i naukową. Poszukiwanie śladów kryzysu religijnego w poezji wiktoriańskiej postawiło autorkę przed koniecznością zmierzenia się z obrazowaniem, w którym Bóg konceptualizowany jest nie jako niezależny Byt, ale jako symbol i twór ludzkiego rozumu, jako Bóg post-kartezjański.   „Autorka potrafi z wielką finezją ukazać indywidualne cechy poetyki, myślenia, i zmagania się z Wielkim Kryzysem trzech poetów – świadków własnej epoki. Wartość tych rozdziałów leży nie tyle w monograficznym przedstawieniu twórczości tych poetów (choć i to zasługuje na pochwałę), ile w inteligentnym i przenikliwym wejściu w problematykę  i w oświetleniu indywidualnych zmagań artysty i człowieka: zmagań człowieka z Kryzysem, a poety z materią słowa. Całość wieńczy rozdział podsumowujący propozycję ujęcia Wielkiego Kryzysu. Umiejętność zobaczenia w analizowanych fragmentach obrazu całości problemu jest zdecydowanym osiągnięciem autorki. Dokumentuje to wyraziście połączenie malarskich wyobrażeń tego czasu: dołączone dwie reprodukcje wkomponowane zostały starannie w całość i stanowią wizualną metaforę, pozwalającą zrozumieć poetyckie wyobrażenia zmagania się z kryzysem jako przełomem. Książka posiada imponującą bibliografię dotyczącą  literatury i kultury Anglii XIX w., zapewniając czytelnikowi możliwość dalszych własnych lektur i przemyśleń (…) Jest opracowaniem oryginalnym, uczonym, bardzo inteligentnym i niewątpliwie potrzebnym na polskim rynku badań kulturowych XIX wieku.”   Z recenzji prof. dr hab. Marty Gibińskiej   „Same analizy tekstów są doskonałe tak na poziomie hermeneutycznym – autorka posiada dar wnikliwego wczytywania się w niełatwą często poezję i wydobywania z niej sensów na pierwszy rzut oka niedostrzegalnych – jak i na poziomie strukturalnym: z formalnej konstrukcji języka i tekstu potrafi autorka wyczytać sensy współuczestniczące w semantyce kreowanego przez tekst modelu świata”    Z recenzji prof. dr. hab. Wojciecha Kalagi

Poezja, wyobraźnia, Śląsk. Szkice

Katarzyna Niesporek-Klanowska

Książka ukazuje spotkanie poety z czytelnikiem i wytworzone przez nich światy poetyckie. Można odnaleźć w niej interpretacje wierszy twórców związanych swoją biografią z Górnym Śląskiem i Zagłębiem Dąbrowskim. Łączy ich nie tylko podobne doświadczenie miejsca, ale także wspólne tematy: tęsknota za „małą ojczyzną”, rodzinnym spokojem, domem (Florian Śmieja, Jan Darowski, Stanisław Horak, Tadeusz Różewicz), szczere wyrażanie myśli, emocji, pragnień, lęków, rozczarowań wobec spraw najtrudniejszych (takich jak: ojczyzna, polityka, prawda, kobieta) czy próby poskramiania śmierci (Edward Zyman, Marian Kisiel, ks. Jerzy Szymik), epifania/metafizyka słowa (Jerzy L. Woźniak, Tadeusz Sławek, Andrzej Szuba).

Poezje

Johann Wolfgang Goethe

Poezje to utwór Johanna Wolfganga Goethego, niemieckiego poety, draturga i prozaika uznawanego za najwybitniejszego przedstawiciela literatury niemieckiej.   Poezje to zbiór 37 wspaniałych utowrów Johanna Wolfganga Goethego. W skłąd tego wyjątkowego zbioru wchodzą takie dzieła jak Różyczka na polu, Syn Muz, Wędrowca pieśn nocna, Uczeń czarownika i wiele innych.