Portal internetowy - źródło wiedzy czy błędu? O mediach wczoraj, dziś i jutro

Sebastian Surendra

"Media kłamią", "Nie oglądam, nie czytam, nie słucham - nie interesuje mnie to", "Musi tak być, bo inaczej by nie pisali", "Też mnie to zdziwiło, ale mówili..." - o mediach naprawdę można wiele powiedzieć. Uczą, informują, bawią, ale też ogłupiają, dezinformują i żenują. Tak, to wszystko o nich. Gdy rozmaici siewcy chaosu dezinformację i fake newsy nazywają wolnością słowa, prawdziwe media są wyjątkowo potrzebne. Prawdziwe, czyli jakie? Nie inaczej: mówiące prawdę, a przynajmniej jej szukające. Tworzące jednocześnie rzetelne, interesujące i angażujące odbiorcę treści. Czy takie istnieją? Portale internetowe każdego dnia czyta bardzo wielu Polaków. Media te nierzadko wpływają na sposób postrzegania świata przez czytelników bądź ugruntowują ich tok rozumowania. Czasem prowadzą na ścieżkę faktów i uczciwych interpretacji, innym razem zaś - wyłącznie na manowce. Co wspólnego mają np. wyrok Trybunału Konstytucyjnego ws. aborcji, muzułmańscy uchodźcy, wakacyjne "paragony grozy" i reportaż z plaży nudystów? Bardzo wiele! Sebastian Surendra, analizując olbrzymi zbiór danych (6000 artykułów publikowanych w ostatniej dekadzie na kilkunastu portalach), pokazuje mechanizmy medialne, porównuje narracje, weryfikuje poprawność językową, jak i logiczną. Przygląda się dokonującej się na naszych oczach (r)ewolucji mediów - temu, co jest dla nich szansą, a co zagrożeniem - stawiając na pierwszym miejscu dobro użytkownika mediów. Autor tej popularnonaukowej książki czasem pisze bezkompromisowo (bo pewne wartości są nienegocjowalne), niekiedy ironicznie (bo bywa tak, że pewien dystans do rzeczywistości i tekstu jest zdrowy oraz potrzebny), zawsze - merytorycznie, szczerze i zrozumiałym dla wszystkich językiem.

Portfolio

Miłosz Kamil Manasterski

Z posłowia Karola Samse Manasterski jest humorystą, ironicznym i niezwykle spostrzegawczym. Czerpie z dziedzictwa Rabelais'go, Villona, rewaloryzuje pojęcie mitu, opierając się na egzemplifikacjach z Księgi Rodzaju (Noe, Sodoma, Gomora, żona Lota). I w tej radośnie ironicznej gorączce przechodzenia od narracji do narracji nagle mniej więcej w połowie książki -napotykamy opór poetyckiej materii. Ze zdumieniem odkrywamy, że Miłosz Kamil Manasterski z humorysty przeistacza się w katastrofistę. Opowieść o człowieku niespodziewanie zmienia swój bieg. Tak jak może zmienić życie przeprowadzka z Sodomy do Gomory wskutek zalanego mieszkania (...) W tym właśnie kryje się atut tej poezji jej niestabilność, to psychologicznie uwiarygodnione przejście od kpiny do lęku tak bardzo ludzkie, bliskie człowiekowi, tak bardzo go definiujące jak tytułowe portfolio... SPIS TREŚCI potop. zapiski. 5 POTOP DZIEŃ PIERWSZY 7 POTOP DZIEŃ DRUGI 8 POTOP DZIEŃ TRZECI 9 POTOP DZIEŃ CZWARTY 10 POTOP DZIEŃ PIĄTY 11 POTOP DZIEŃ SZÓSTY 12 POTOP DZIEŃ SIÓDMY 13 POTOP DZIEŃ OŚMY 14 PO POTOPIE 15 martwa natura ze strzykawką 17 PRZED GABINETEM 19 NOC W PRZYCHODNI 20 TERAPIA ŚWIATŁEM 21 MARTWA NATURA ZE STRZYKAWKĄ 22 NADZIEJA 23 SZPTAL ZAKAŹNY 24 ZASADY HIGIENY 25 HOSPITALIZACJA 26 sodoma żegna 28 MIASTO NOCĄ 30 MIŁOŚĆ W SODOMIE 31 NOWY DZIEŃ WSTAJE 32 GODZINY SZCZYTU 33 ZACHÓD SŁOŃCA W SODOMIE 34 MILCZENIE JEST ZŁOTEM 35 ODROCZENIE 36 SODOMA ŻEGNA / GOMORA WITA 37 seanse 39 PORANEK 41 POŁUDNIOWY SEANS (MULTIBABYKINO) 42 POPOŁUDNIOWY SEANS 43 WIECZORNY SEANS 44 NOCNY SEANS 45 gomora wita 47 UCIECZKA Z SODOMY 49 SPACER 50 ZANIM 51 LUDZIE Z SODOMY 52 OCALENIE 53 ostatni tramwaj 55 MSZA ZA MIASTO ŁÓDŹ 57 NIEPOTRZEBNE SŁOWO INTELIGENCJA 58 SENNIK POLSKO-EGIPSKI 59 CENZURA 60 OSTATNI TRAMWAJ 61 WYŚCIG W POKOJU 62 POETA I RÓŻE 63 Karol Samsel o portfolio 66 Więcej wierszy? Strona : www.manasterski.eu Blog: www.manasterski.blogspot.com e-mail: milosz@manasterski.eu Miłosz Kamil Manasterski ur. 1977 r. w Kaliszu. Poeta, prozaik, animator kultury. Redaktor naczelny Magazynu Związku Literatów Polskich www.literaci.eu. Członek Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich, Skarbnik Oddziału Warszawskiego ZLP. Zawodowo związany z literaturą pracował m.in.. w Akademickim Ośrodku Kultury i Śródmiejskim Forum Kultury w Łodzi, Państwowym Instytucie Wydawniczym i Bielańskim Ośrodku Kultury w Warszawie. Od 2002 r. pracuje w Domu Kultury w Łomiankach, gdzie m.in. realizuje cykl spotkań Na strychu w Łomiankach podczas której prezentuje twórczość najlepszych polskich poetów. Wydał zbiory poezji: Zasady gry (arkusz poetycki, Oficyna Wydawnicza Obrzeża, Zgorzelec 1999 - Nagroda VII Nadnyskich Spotkań Literackich), Sztuka czytania (Warszawa 2005) Nagroda za Debiut Światowego Dnia Poezji 2006), Spa (Warszawa 2007), Portfolio (Warszawa 2008), Notebook Norwida (Warszawa 2009), Złote i czerwone - książka dwujęzyczna - przekład na język chiński Ju Shan (Łódź 2010), zbiór opowiadań Tramwaj zwany 805N (e-bookowo.pl). Laureat wielu ogólnopolskich konkursów w dziedzinie poezji i prozy, obecnie sam ocenia wiersze jako juror. W roku 2009 był gościem China Writers Association - jako delegat ZLP przebywał w Pekinie i Szanghaju. W roku 2011 reprezentował Polskę na I Festiwalu Poezji Moskwa-Abramcewo. Dwukrotnie był gościem Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu, od 2007 roku uczestniczy w Międzynarodowym Festiwalu Warszawska Jesień Poezji a także w Spotkaniach Literackich na Kurpiach - obecnie Festiwal Literacki Kupiszewiada w Ostrołęce. Przekładany na język rosyjski, chiński, wietnamski i słowacki. Zajmuje się popularyzacją poezji i czytelnictwa wśród młodzieży, jego specjalnością są mutlimedialne spotkania autorskie i prelekcje. Strona autora: www.manasterski.eu.

Porto. MapBook. Wydanie 1

praca zbiorowa

Ruszaj w drogę na odkrywanie Porto! MapBook podpowie Ci, jakich atrakcji nie możesz pominąć! Najciekawsze restauracje, klimatyczne kawiarnie, sklepy godne polecenia i najlepsze kluby w mieście! Zakochaj się w Porto! Szczegółowy atlas miasta w praktycznym formacie.Niezastapiony przewodnik, by niczego nie przegapić: poręczny rozmiar podział miasta na dzielnice wszystkie opisane obiekty umieszczone na planach

Porto. Michelin. Wydanie 1

praca zbiorowa

Ruszaj w świat z przewodnikiem Michelin! poręczny format precyzyjne mapy i plany dokładne opisy atrakcji turystycznych propozycje tras zwiedzania liczne ciekawostki Michelin zaprasza Cię do wspólnego odkrywania najpiękniejszych zakątków Porto. Z tym przewodnikiem zwiedzanie będzie prawdziwą przyjemnością! Dokładne plany ułatwią swobodne poruszanie się po mieście. Szukasz ciekawych miejsc, zabytków i tras zwiedzania? Nic prostszego! Dzięki gwiazdkom przy nazwach dzielnic i obiektów nie pominiesz żadnej turystycznej atrakcji. Starannie dobrane informacje praktyczne pomogą Ci znaleźć nocleg, restaurację czy kawiarnię, w których spędzisz wyjątkowe chwile. Gwiazdki – tradycyjny system oceny atrakcji turystycznych: *** zobacz koniecznie ** warto odwiedzić * godne uwagi  

Porto. Travelbook. Wydanie 1

Krzysztof Gierak

Porto – drugie największe miasto Portugalii – to miejsce niezwykłe, pełne kontrastów, smaków i kolorów. Futurystyczne budynki sąsiadują tu z zabytkowym centrum wpisanym na listę UNESCO. Gwar ulic znika w ciszy gotyckich i barokowych kościołów. Swojskie kawiarenki przycupnęły w cieniu muzeów. Krajobraz miasta urozmaicają parki i złote plaże, a zwiedzanie uprzyjemnia najsłynniejsze wino Portugalii. Porto to mozaika, która zachwyci nawet najbardziej wymagających przybyszy. Malownicze plaże i urokliwe zaułki Zabytki i architektura przeszłości Muzea i galerie Najsłynniejsze wino Portugalii – porto Przysmaki z całego kraju Travelbook to Twój niezastąpiony towarzysz podróży. Wskaże Ci najważniejsze atrakcje, podpowie, czego szukać poza głównymi szlakami i wprowadzi w świat miejscowych obyczajów. Znajdziesz w nim opisy najciekawszych regionów i miast, a sprawdzone informacje praktyczne umożliwią staranne zaplanowanie podróży. Przewodnik wspaniale uzupełniają czytelne mapy, świetne zdjęcia i liczne ramki z ciekawostkami. Wszystko to w połączeniu z poręcznym formatem i atrakcyjną szatą graficzną sprawia, że Travelbook to najlepszy wybór dla ciekawych świata. Krzysztof Gierak – z wykształcenia geograf po Uniwersytecie Śląskim, który ma to szczęście, że udało mu się połączyć zainteresowania z pasją i pracą zawodową. W podróżach uwielbia nie tylko poznawanie nowych miejsc, ale również odkrywanie ich smaków, lokalnych społeczności i kultury. Kilka lat temu głos serca zaprowadził go na kraniec Europy – do Portugalii, która od tego czasu stała się jego nową bazą do podróży. Portugalię pokochał za spokój, ludzi, historię i to, że każdego dnia kraj ten potrafi zaskoczyć go czymś innym. Tworzy i współtworzy różne projekty związane z turystyką w Portugalii. Od lat prowadzi bloga www.krzysztofgierak.pl, gdzie opisuje swoje małe i duże podróże. Prywatnie tata, miłośnik fotografii, dobrego jedzenia i niebanalnego spędzania wolnego czasu.

Portrait of a Man with Red Hair

Hugh Walpole

This is a terrible story about Harkness, a timid American who travels all over Europe with his etchings as his only friends. While in London, he meets a man at the club who recommends visiting a small town during his holidays. The next 24 hours completely change his life. He made friends with a frightened young woman who is unhappily married and meets a man with red hair, a rich and sadistic man who loves to influence others by hurting them.

Portrecista psów

Wojciech Chamier-Gliszczyński

Wczesne lata dwudzieste, Pomorze, pogranicze polsko-niemieckie. Tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości złodziejce, paserce i morderczyni udaje się przejąć nieczynny zakład fotograficzny. Zatrudnia w nim młodego Niemca Martina, chłopaka, który ma nietypową pasję zawodowo fotografuje psy, najchętniej martwe, bo tylko wtedy może je uchwycić w idealnej ostrości. Gdy właścicielka atelier odkrywa, że Martin jest również zafascynowany kobiecym ciałem, wpada na pomysł, jak wykorzystać jego talent fotograficzny dla dodatkowego zarobku. Traktuje młodzieńca jak syna i wszystko szłoby świetnie, gdyby nie zawiłości ludzkiego charakteru i fakt, że z rodziną, zwłaszcza tą mafijną, najlepiej wychodzi się, nomen omen, na zdjęciach. Wojciech Chamier-Gliszczyński w swoim brawurowym debiucie z lekkością prowadzi czytelnika przez półświatek międzywojnia, doprawiając całą historię solidną dawką humoru i groteski. Pod powierzchnią tej surrealistycznej prozy kryją się jednak poważne rozważania na temat moralności, ludzkiej natury i tożsamości, a zwłaszcza skłonności człowieka do czynienia zła.

Portret

Tadeusz Gajcy

Tadeusz Gajcy Portret Choćbym co dzień rozmnażał się liczny, inną mową przemawiał tkliwszą, choćbym w światło zmieniony lub w liście spadał kruchy pod sierp błyskawicy, choćbym język miał martwy i oczy zaświatowym oddane znakom powiem: w niebie różowym jak w wianku świeci dom mój palący się w nocy. Choćbym wrócić już nigdy nie zdołał ani odejść już nie mógł drogą, gdzie zmęczone wracają na kołach łąki ranne, wiatraki świergocą, choćbym trwał, jak tr... Tadeusz Gajcy Ur. 8 lutego 1922 r. w Warszawie Zm. 16 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Wczorajszemu, Kolęda, Widma, Do potomnego, Homer i orchidea pseud. Karol Topornicki, Roman Oścień Poeta, prozaik, dramatopisarz, krytyk literacki. Ukończył gimnazjum i liceum księży marianów na Bielanach. Od 1941 r. studiował filologię polską na podziemnym UW. Członek organizacji Konfederacja Narodu; współzałożyciel (1942), a od 1943 r. redaktor konspiracyjnego czasopisma tej organizacji Sztuka i Naród. Żołnierz AK; brał udział w akcji składania wieńca pod pomnikiem Kopernika (25 maja 1943 r.). Zginął w powstaniu warszawskim wraz z Zdzisławem Stroińskim na Starym Mieście. Otrzymał nagrodę na podziemnym konkursie czasopisma Sztuka i Naród za wiersz Wczorajszemu (1942), włączony później do antologii Słowo prawdziwe (1942). Nagrodzony także przez czasopismo Kultura i Jutro (1943) za wiersz Rapsod o Warszawie. Wyraziciel ideowego i artystycznego grupy Sztuka i Naród; w artykule Już nie potrzebujemy (SiN nr 11, 12 z 1943 r.) i O wawrzyn (wyd. Kierunki 1967, nr 19) polemizował z literackimi poprzednikami, zarzucając poetom Skamandra bezideowość i koniunkturalizm, a Awangardzie Krakowskiej ekwilibrystykę intelektualną; poetów swojej generacji uważał za kontynuatorów katastrofizmu. Sam rolę poety widział w byciu odkrywcą tajemnicy bytu i wychowawcą narodu. W poematach Z dna nawiązującym do przeżyć z wojny obronnej 1939 r. oraz Widma wyd. w debiutanckim tomie z 1943 r. (będącym poetycką odpowiedzią na cykl poetycki Borowskiego pt. Gdziekolwiek ziemia...) zawarł wizję apokaliptycznej zagłady. W śpiewogrze Misterium niedzielne (1943) podjął próbę przezwyciężenia własnego katastrofizmu, przedstawiając świat czasu wojny jako groteskę i nawiązując do folkloru warszawskich przedmieść. W ostatnim tomie zwraca uwagę jego testament poetycki Do potomnego. Często posługiwał się konwencją snu, wizji, sięgał po formy ballady, kolędy, piosenki. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Portret

Nikołaj Gogol

  “Portret” to powieść Nikołaja Gogola, rosyjskiego pisarza, poety, dramaturga. Jednego z najbardziej znanych klasyków literatury rosyjskiej.   “— Proszę, spójrzcie sami, Waruch Kuźmicz — rzekł gospodarz, zwracając się do rewirowego i rozkładając ręce — ot nie płaci za mieszkanie, nie płaci.  — Cóż, kiedy niema pieniędzy! Poczekajcie zapłacę.  — Ja, ojcze, czekać nie mogę — rzekł gospodarz z pasją, czyniąc gest kluczem, trzymanym w ręce — u mnie mieszka ot Podogonkin, podpułkownik, siedem już lat mieszka, Anna Piotrowna Buchmisterowa wynajmuje i wozownię i stajnię na dwa żłoby, ma trzech ludzi czeladzi — ot jakich mam lokatorów! U mnie, mówiąc otwarcie, nie taki interes, by nie płacono za mieszkanie. Proszę natychmiast zapłacić i wynosić się precz.  — Tak, jeżeli pan się już zgodził, to proszę płacić, — rzekł rewirowy z lekkiem potakiwaniem, założywszy palec na guzik munduru.  — Ale czem płacić? pytanie. Nie mam teraz ani grosza.  — W takim razie niech pan zaspokoi Iwana Iwanowicza dziełami swej profesji — rzekł rewirowy — może zgodzi się wziąć zapłatę obrazami.  — Nie, ojcze, dziękuję za obrazy. Gdyby to były obrazy przyzwoitej treści, które możnaby powiesić na ścianie, chociażby jakiś jenerał z gwiazdą lub portret księcia Kutuzowa, a ten namalował chłopa w koszuli, służącego, który farby rozciera. Jeszcze z niego śmie robić portret! Dam ja mu po karku: powyciągał mi wszystkie gwoździe z zasuwek — złodziej. Ot popatrzcie, jakie tematy: oto maluje pokój. Gdyby choć wziął pokój sprzątnięty, wyporządzony, a on ot jak go namalował, ze wszystkiemi śmieciami i gratami, jakie tylko są. Proszę patrzyć tylko, jak zapaskudził mi pokój, niech pan sam spojrzy. Przecież mieszkają u mnie lokatorzy po siedem lat, pułkownicy, Buchmisterowa, Anna Piotrowna... Nie, mówię panu: niema gorszego lokatora niż malarz, żyje jak najgorsza świnia, poprostu — nie daj Boże.”   Fragmenty z książki: Nikołaj Gogol. „PORTRET”

Portret

Nikołaj Gogol

Portret to historia młodego i bez grosza artysty Andrieja Pietrowicza Czeczkowa, który w sklepie ze sztuką natrafia na przerażająco realistyczny portret i jest zmuszony go kupić. Obraz jest magiczny i stawia go przed dylematem zmagać się, by w oparciu o własne talenty utorować sobie drogę w świecie, czy przyjąć pomoc magicznego malarstwa dla zagwarantowanego bogactwa i sławy. Postanawia stać się bogatym i sławnym, ale kiedy spotyka portret innego artysty, który jest czysty, nieskazitelny, piękny jak panna młoda, zdaje sobie sprawę, że dokonał złego wyboru.

Portret

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Portret Usta twoje: ocean różowy. Spojrzenie: fala wzburzona. A twoje szerokie ramiona: Pas ratunkowy ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.pl. Wersja lektury w opracowaniu merytoryczny... Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Ur. 24 listopada 1891 w Krakowie Zm. 9 lipca 1945 w Manchesterze Najważniejsze dzieła: Szofer Archibald. Komedia w 3 aktach, Baba-Dziwo. Tragikomedia w 3 aktach, Niebieskie migdały, Różowa magia. Poezje, Pocałunki Poetka i dramatopisarka, córka malarza Wojciecha Kossaka, siostra satyryczki Magdaleny Samozwaniec. Specjalizowała się w krótkich utworach poetyckich, przywołujących na myśl starożytną tradycję epigramatu. Najczęściej pisała wiersze o tematyce miłosnej, zazwyczaj oparte na nieoczekiwanych konceptach. Nieobca była jej też tematyka pozycji kobiety w społeczeństwie. W czasie wojny tworzyła z kolei wiersze opisujące wpływ brutalnej historii na losy i mentalność ludzką. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Portret

Nikołaj Gogol

Andriej Pietrowicz Chartkov jest młodym, utalentowanym, ale ubogim artystą. Pewnego dnia dokonuje dziwnej decyzji, inwestycji, która w teorii nie ma żadnego sensu - zakupuje obraz, tak bardzo magiczny i realistyczny, warty każdych pieniędzy, nawet tych ostatnich... Dzięki któremu zmieni się dosłownie wszystko. Jednak za jaką cenę?

Portret Doriana Gray'a

Oscar Wilde

Jedna z najsłynniejszych powieści angielskich, wpisana w kanon światowej literatury. Tytułowy bohater jest młodym i przystojnym mężczyzną, modelem londyńskiego malarza, który zapragnął stworzyć portret młodzieńca. Zafascynowany swoim wizerunkiem Dorian deklaruje, że za możliwość zachowania swej młodości i urody potrafiłby oddać nawet duszę. Marzenie mężczyzny zostaje spełnione jego fizyczność nie podlega upływowi czasu, choć starzeje się twarz na obrazie. Straszniejsze niż ta metamorfoza są zmiany, jakie zachodzą w psychice i postępowaniu Doriana. Na podstawie książki nakręcono w 2004 mrożący krew w żyłach thriller "Dorian Gray" z Colinem Firthem i Benem Barnesem w rolach głównych.

Portret Doriana Graya

Oscar Wilde

Dorian Gray, niezwykłej urody młodzieniec, ulega namowom malarza Bazylego Hallwarda i zgadza się pozować mu do portretu. Po jego ukończeniu, zachwycony efektem chłopak niefrasobliwie wypowiada życzenie, które wkrótce ma się zacząć spełniać. Równolegle dokonują się dwie przemiany ulegającego zepsuciu moralnemu Doriana i imponującego portretu, odzwierciedlającego prawdziwą naturę sportretowanego. Skandalizująca powieść Oscara Wildea od blisko półtora wieku fascynuje rzesze czytelników.

Portret Doriana Graya

Oscar Wilde

Skandalizująca opowieść o skutkach ulegania złu od ponad wieku fascynuje kolejnych czytelników. Kiedy młody i piękny Dorian Gray ogląda swój portret, wypowiada pochopne życzenie, że oddałby wszystko, aby zachować młodość i urodę, nawet za cenę duszy. W zamian za to twarz na obrazie starzeje się i oszpeca w miarę postępującego zepsucia moralnego bohatera. Pewnego dnia, znużony dotychczasowym rozwiązłym i okrutnym życiem, Dorian Gray postanawia zniszczyć portret... Pierwodruk książki ukazał się w miesięczniku "Lippincott's Monthly Magazine" w 1890 roku. Powieść od razu spotkała się z falą krytyki i została okrzyknięta skandalem. To przyczyniło się do zyskania przez Oscara Wilde'a reputacji pozbawionego moralności dandysa. Wtedy nikt chyba nawet nie podejrzewał, że Portret Doriana Graya stanie się jednym z najważniejszych dzieł literatury angielskiej, na stałe przynależącym do światowego kanonu. Książka nie może być moralna lub niemoralna. Jest tylko dobrze lub źle napisana". Oscar Wilde

Portret Doriana Graya

Portret Doriana Graya

Klasyczny tekst w nowoczesnej formie ebooka. Pobierz go już dziś na swój podręczny czytnik i ciesz się lekturą! [Fragment] W rogu perskiej sofy wyciągnął się wygodnie lord Henryk Wotton, paląc swym zwyczajem papierosa po papierosie. Mógł stamtąd patrzeć na słodkie jak miód, miodowej barwy kiście wielokwiatu, którego drżące gałązki z trudem zdawały się dźwigać ciężar tak płomiennego piękna. Od czasu do czasu po zawieszonych nad wielkim oknem jedwabnych firankach przesuwały się fantastyczne cienie przelatujących ptaków, wywołując na chwilę wrażenie japońskiego obrazu. Przypominało mu to owych malarzy tokijskich, o twarzach bladych i znużonych, którzy w sztuce z konieczności nieruchomej starali się oddać wrażenie szybkości i ruchu. Jednostajne brzęczenie pszczół, poszukujących drogi wśród źdźbeł wysokiej, nieprzyciętej trawy lub wytrwale kręcących się dokoła złocistych pyłków powoju, dotkliwie potęgowało panującą ciszę. Stłumiony pogwar Londynu wydawał się niby grzmiący ton dalekich organów. Na pionowo ustawionych w środku pokoju sztalugach był umieszczony naturalnej wielkości portret młodego mężczyzny wyjątkowej urody. W niewielkiej odległości przed portretem siedział jego malarz, Bazyli Hallward, którego nagłe zniknięcie przed paru laty wywołało dużą wrzawę i dało sposobność do najrozmaitszych plotek. W chwili gdy artysta przyglądał się wdzięcznej i czarującej twarzy, tak subtelnie odtworzonej w dziele sztuki, na jego obliczu ukazał się uśmiech zadowolenia i wydawało się, że będzie trwał dłużej. Nagle malarz zadrżał, przymknął oczy, powieki przycisnął palcami, jakby chciał zatrzymać w swym mózgu dziwne marzenie, obawiając się, iż mógłby je postradać.