Przypadki i wpadki dyplomaty

Jacek Kluczkowski

Wspomnienia Przypadki i wpadki dyplomaty Jacka Kluczkowskiego obejmują głównie okres lat 90. XX wieku i pierwszego dziesięciolecia XXI wieku, kiedy autor pełnił ważne funkcje w centralnych władzach państwa, a następnie w dyplomacji RP. Pracując w kancelarii prezydenta, przygotowywał przez kilka lat projekty przemówień Aleksandra Kwaśniewskiego, a w okresie rządów Marka Belki był koordynatorem zespołu doradców premiera. Angażując się w coraz większym stopniu w sprawy kontaktów z Ukrainą, uczestniczył m.in. z Andrzejem Przewoźnikiem w negocjacjach we Lwowie w sprawie odbudowy Cmentarza Orląt Lwowskich oraz w rozmowach z Hryhorijem Surkisem na temat organizacji mistrzostw Euro 2012 w piłce nożnej. Centralnym wydarzeniem wspomnień jest "pomarańczowa rewolucja" w Ukrainie w 2004 roku. Autor mógł obserwować ją z bliska, gdyż należał do grupy osób, które zorganizowały wówczas międzynarodową misję mediacyjną w Kijowie i obrady tamtejszego Okrągłego Stołu. Po ich sukcesie został w 2005 roku ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej w Ukrainie i pełnił tę funkcję do 2010 roku. Wszystkie te etapy swojej aktywności politycznej i dyplomatycznej opisał w publikowanych obecnie wspomnieniach. Możemy dzięki nim obserwować "od kuchni", jak tworzy się politykę zagraniczną i jak wygląda codzienna praca w dyplomacji, a również przyjrzeć się scenie politycznej Ukrainy w czasach, gdy główne role odgrywały na niej tak barwne postaci jak Julia Tymoszenko i Wiktor Juszczenko. Spośród wielu ciekawych epizodów warto na pewno zwrócić uwagę na opis mało znanych wydarzeń, które doprowadziły do zgłoszenia przez Polskę i Ukrainę wspólnej inicjatywy zorganizowania Euro 2012.

Przypadki inżyniera ludzkich dusz

Josef Škvorecký

Książka Przypadki inżyniera ludzkich dusz. Entertaiment ze starymi tematami życia, kobiet, losu, marzeń, klasy robotniczej, tajniaków, miłości i śmierci – bo tak brzmi pełny tytuł tej powieści – uważana za jedną z najlepszych czeskich powieści. W Czechach określono ją „powieścią o światowych ambicjach”. Wydana w wydawnictwie emigracyjnym w 1977 roku, w Czechach wyszła dopiero po upadku komunizmu w roku 1992. To powieść rzeka. Płyną nią setki okrutnych, dramatycznych i śmiesznych ludzkich losów. Wojna i komunizm. Miłość do dziewcząt i saksofonu. Ucieczka z kraju i tęsknota za domem – uniwersalne tematy w ironicznym, ciepłym podaniu. Narratorem jest Danny Smiřický – tak jak jego autor – profesor uniwersytetu w Toronto. Smiřický jest także bohaterem innych książek pisarza, jednak w Przypadkach… staje się kimś, kto usiłuje tłumaczyć Zachodowi Środkową Europę. Jego kanadyjscy studenci jednak niewiele są w stanie pojąć z opresji komunizmu. „Škvorecky daje to, co w literaturze czeskiej najlepsze: imponujący portret, tragikomiczną zbieraninę ludzików i ludzi ze wszelkich warstw społecznych, których mentalność i charaktery – jak u Hrabala – poznajemy na wylot poprzez ich język. Jest to powieść zmajstrowana olśniewająco, niewątpliwie obok Tchórzy najwybitniejsze dzieło autora” – napisał o powieści Janusz Anderman. Wydana w Polsce po raz pierwszy w 2009 roku w niedużym nakładzie książka zdobyła Nagrodę Literackiej Europy Środkowej Angelus i szybko zniknęła z półek księgarskich, na portalach aukcyjnych osiągnęła cenę 200 zł. Została brawurowo przełożona przez Andrzeja S. Jagodzińskiego. W drugim polskim wydaniu wydawnictwa Dowody na Istnienie przetłumaczono także pasaże, które autor napisał w innych językach.

Przypadki kliniczne pacjentów leczonych tadalafilem oraz solifenacyną

Bartosz J. Sapilak

W artykule przedstawiono zasady terapii dwoma lekami urologicznymi - tadalafilem i solifenacyną. Zaprezentowano również przypadki kliniczne omawiające ich praktyczne zastosowanie. Pierwszy wykorzystywany jest głównie w leczeniu zaburzeń wzwodu i przerostu prostaty, drugi w terapii naglącego nietrzymania moczu, częstomoczu i parcia naglącego. Działanie tadalafilu opiera się na selektywnej i odwracalnej inhibicji specyficznej fosfodiesterazy cGMP typu 5. Zahamowanie aktywności enzymu przez tadalafil prowadzi do hamowania rozpadu i nasilenia działania cGMP w ciałach jamistych prącia, co przedłuża relaksację mięśni gładkich i powoduje napływ krwi do tkanek członka, a tym samym pomaga uzyskać i utrzymać wzwód. W tym wskazaniu lek stosujemy doraźnie, nie częściej niż 1-2 razy w tygodniu. W terapii łagodnego przerostu stercza leczenie opiera się na mniejszych dawkach tadalafilu, ale przyjmowanych codziennie.

Przypadki kliniczne w ginekologii

Mirosław Wielgoś, Paweł Kamiński

Publikacja jest zbiorem najciekawszych przypadków klinicznych z zakresu ginekologii. Ich autorami są doświadczeni lekarze z całej Polski, którzy w swoim codziennym życiu zawodowym mieli już okazję zetknąć się z wieloma trudnymi i skomplikowanymi sytuacjami klinicznymi. Książka napisana została w nowoczesny sposób z zastosowaniem systematyki stosowanej w odpowiednich rekomendacjach towarzystw naukowych. Publikację tę adresujemy do studentów i lekarzy, którzy dopiero rozpoczęli szkolenie z zakresu ginekologii . Będzie to także pouczająca lektura dla lekarzy pokrewnych specjalności – omawiane problemy nierzadko mają bowiem charakter interdyscyplinarny.

Przypadki kliniczne w perinatologii

Mirosław Wielgoś, Paweł Kamiński

Publikacja jest zbiorem najciekawszych przypadków klinicznych z zakresu perinatologii. Ich autorami są doświadczeni lekarze ginekolodzy i położnicy z całej Polski, którzy w swoim codziennym życiu zawodowym mieli już okazję zetknąć się z wieloma trudnymi i skomplikowanymi sytuacjami klinicznymi. Książka napisana została w nowoczesny sposób z zastosowaniem systematyki stosowanej w odpowiednich rekomendacjach towarzystw naukowych. Publikację tę adresujemy do studentów i lekarzy, którzy dopiero rozpoczęli szkolenie z zakresu ginekologii . Będzie to także pouczająca lektura dla lekarzy pokrewnych specjalności – omawiane problemy nierzadko mają bowiem charakter interdyscyplinarny.

Przypadki kryminalne. Ciemna liczba przestępstw jako problem interdyscyplinarny

Kryminalistyka - z różnych punktów widzenia, omawiana przez praktyków i teoretyków, wybitnych specjalistów. 

Przypadki kryminalne Ciemna liczba przestępstw przeciwko bezbronnym

Ciemna liczba przestępstw zawiera te czyny kryminalne, którą są poza oficjalnymi danymi na temat przestępczości. Nie zgłaszają przestępstw ofiary, które boją się zawiadomić Policję, bo czują strach przed reakcją sprawcy. Strach działa na nie paraliżująco. Dzieje się tak w wyniku stosowania przez sprawców różnego rodzaju przemocy, a także gróźb i szantażu. Pokrzywdzeni obawiają się też tego, że organy ścigania nie pomogą rozwiązać problemu, zwłaszcza jeśli już w przeszłości osoby te nie otrzymały pomocy służb mundurowych przy zgłaszaniu naruszeń prawa. Czasami pokrzywdzeni nie zgłaszają z powodu poczucia wstydu, braku wsparcia bliskich i wsparcia społecznego. Nie złożą oficjalnego zawiadomienia, kiedy nie znają przepisów i procedur, a sytuacja ich przerasta. Nie zgłaszają, kiedy uczynić tego nie mogą. Dotyczy to przestępstw przeciwko życiu, kiedy ofiara jest osobą zaginioną, a w rzeczywistości stała się ofiarą zabójstwa, zaś ciało sprawa ukrył. Nie może także zgłosić faktu pokrzywdzenia osoba fizycznie do tego niezdolna z powodu działań sprawcy bądź zastraszona tak bardzo, że nie jest zdolna do obrony.

Przypadki kryminalne. Oblicza Dextera - dyskusja nad sprawstwem, winą, karą

Wśród Autorów publikacji są osoby zaangażowane w walkę z przestępczością, ochronę i pomoc pokrzywdzonym i ich rodzinom. Są to funkcjonariusze służb mundurowych i wymiaru sprawiedliwości, kuratorzy sądowi, członkowie grup poszukiwawczych, dziennikarze, biegli z zakresu nauk sądowych, naukowcy i praktycy z zakresu badania przestępczości. Niektóre teksty mają bardzo naukowy charakter, inne opisują problemy pojawiające się w działaniach faktycznych albo sprawy, które czekają na swoje rozwiązanie. Dlatego niektóre teksty napisane są w rygorze tekstu naukowego, inne w postaci popularnonaukowej lub doniesienia z działań faktycznych. Do Autorów należy także zaliczyć Dariusza Piekarskiego, którego grafiki uzupełniają każdy tekst. Chwila refleksji jest potrzebna, kiedy przychodzi nam rozważyć sprawstwo, winę i karę. Przy tym wszystkim pamiętać należy, że serial „Dexter” to dobre kino kryminalne, mające wielu fanów. Intrygujący bohater, nietuzinkowa, wręcz prowokacyjna fabuła osadzona w realiach amerykańskiego wielokulturowego społeczeństwa XXI w., znakomite dialogi i silne osobowościowo postaci to walory tego obrazu. Serial „Dexter” to jednak przede wszystkim film, fikcja fabularna. Zarazem film, który ze względu na swą popularność prowokuje do ważnych społecznie dyskusji. dr Joanna Stojer-Polańska, dr Paulina M. Wiśniewska

Przypadki kryminalne Poszukiwania zaginionych jako problem interdyscyplinarny

Joanna Stojer-Polańska

Z recenzji: „Współczesne społeczeństwo wychowane na szybkim dostępie do informacji, programach typu true-crime i serialach z cyklu CSI jest przekonane o tym, że zna realną skalę i poziom przestępczości. Rzeczywistość jednak dość mocno odstaje od filmowego wyobrażenia pracy wymiaru sprawiedliwości i dowodzi, że nie dość, że są zdarzenia kryminalne, które nie znajdują swojego finału w sądzie, to nikt nie wie, że się wydarzyły. To tak zwana ciemna liczba przestępstw, która nie mieści się w oficjalnych statystykach i nie staje się newsem w mainstreamowych środkach przekazu”. dr Tomasz Kupiec Kierownik Pracowni Genetyki Sądowej Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie

Przypadki Michała (Księga Druga). Przypadki Michała. Księga Druga

Joanna Sorn-Gara

Przypadki Michała to zbiór pięciu przygód tytułowego bohatera i jego szkolnej paczki przyjaciół. Przygodowa fabuła jest pretekstem do pokazania, że również dziś mierzymy się z sytuacjami, jakie opisane zostały w przypowieściach Pana Jezusa. Trudne decyzje i dylematy etyczne, które przeżywa czytelnik wraz z bohaterami, łatwiej zrozumieć i rozwiązać w odniesieniu do przypowieści Pana Jezusa. Współczesny kontekst nadaje sytuacjom uniwersalny charakter i pomaga w zrozumieniu konkretnych fragmentów Ewangelii. Z tego powodu Przypadki Michała pomagają odkryć Boże Słowo w codzienności. W serii Przypadki Michała, w Księdze Drugiej młody czytelnik poznaje przypowieści o: dobrym pasterzu, minach, nielitościwym dłużniku, domie na skale, uczcie weselnej. Publikacja skonstruowana jest w taki sposób, że każdy rozdział zawiera przygodę bohaterów, radę jak postępować w opisanej sytuacji, streszczenie przypowieści oraz wskazanie miejsca w Biblii, aby tę przypowieść odnaleźć i przeczytać w całości. Dodatkowo w ostatnim rozdziale znajduje się propozycja gry z instrukcją, aby samodzielnie ją wykonać, a potem świetnie się bawić i zjednywać sobie towarzystwo. Książka powstała, aby pomagać dzieciom wzrastać w wierze katolickiej.

Przypadki Michała. Księga Pierwsza. Do wzrastania w wierze katolickiej

Przypadki Michała to zbiór pięciu przygód tytułowego bohatera i jego szkolnej paczki przyjaciół. Taka przygodowa fabuła jest pretekstem do pokazania, że również dziś mierzymy się z sytuacjami, jakie opisane zostały w przypowieściach Pana Jezusa. Trudne decyzje i dylematy etyczne, z którymi mierzą się bohaterowie książki, łatwiej zrozumieć i rozwiązać po porównaniu ich z podobnymi sytuacjami opisanymi w przypowieściach Pana Jezusa. Współczesny kontekst nadaje sytuacjom uniwersalny charakter i pomaga w zrozumieniu konkretnych fragmentów Ewangelii. Z tego powodu Przypadki Michała pomagają odkryć Boże Słowo w codzienności. W serii Przypadki Michała, w Księdze Pierwszej młody czytelnik poznaje przypowieści o: wdowim groszu, natrętnym przyjacielu, synu marnotrawnym, wyborze miejsc, robotnikach w winnicy. Publikacja skonstruowana jest w taki sposób, że każdy rozdział zawiera przygodę bohaterów, radę jak postępować w opisanej sytuacji, streszczenie przypowieści oraz wskazanie miejsca w Biblii, aby tę przypowieść odnaleźć i przeczytać. Dodatkowo w ostatnim rozdziale znajduje się propozycja gry z instrukcją, aby samodzielnie ją wykonać, a potem świetnie się bawić i zjednywać sobie towarzystwo. Książka powstała, aby pomagać dzieciom wzrastać w wierze katolickiej. Wiara rodzi się ze Słowa Bożego, dlatego przygody grupy dzieci są pretekstem do odwołania się do Przypowieści Pana Jezusa, aby dzieci czytały Biblię, zaczynając od wybranych fragmentów.

Przypadki pani Eustaszyny

Maria Ulatowska

Książka trochę nie-poważna, a miejscami owszem... Główna bohaterka pani Eustaszyna, mająca tak naprawdę na imię Jadwiga przedwojenna ahystokhatka, jest postacią niesamowitą. Walka ze służbą zdrowia, rewolucje domowe, organizowanie życia męża, loty samolotem, obrót nieruchomościami czy napisanie książki? Wszystko to drobiazgi dla naszej bohaterki. Głównym jej zadaniem jest odgrywanie wiodącej roli w życiu wszystkich znanych jej osób ze szczególnym uwzględnieniem bratanicy męża i jej mężczyzn, czyli jednego nieco safandułowatego inżyniera i jednego bardzo przystojnego lekarza kardiologa. Którego z nich wybierze bratanica? A właściwie którego z nich wybierze dla niej jej ciocia? Jak pani Eustaszyna przemebluje świat, co zarządzi i czym zaskoczy znanych i nieznanych jej ludzi?  Opisywane tu sytuacje mogły się zdarzyć, albo i nie... Ale czytać o nich trzeba z przymrużeniem oka. Bo po to zostały opisane żeby rozbawić i nieco rozświetlić szare dni...  Moja bohaterka? Prawie osiemdziesięciolatka, przebojowa, energiczna, postępowa i nowatorska, jakby była o połowę młodsza. Nie ma dla niej nic trudnego, wszystko załatwi, wszystko wie i wszystko umie (jeśli trzeba). Kobieta, jaką każda z nas chciałaby być. Pani Eustaszyna mogłaby być mną w całości, gdyby nie fakt, że ja nie cierpię gotować. Reszta się zgadza, łącznie z uwielbieniem Adama Małysza. Maria Ulatowska o bohaterce książki Maria Ulatowska mieszka w Warszawie i jak sama przyznaje urodziła się w ubiegłym wieku. Kocha książki oraz przyrodę, zwierzęta i muzykę klasyczną. Nie znosi chamstwa, niepunktualności, niesolidności i brak poczucia humoru. Pisanie książek jest dla niej niesamowitą przygodą. Snuciem opowieści tych z życia i tych wymyślonych. Eksploracją własnej wyobraźni. Raczej przyjemną zabawą, niż ciężką pracą. Czymś, co wciąga, wciąga, wciąga Twierdzi jednak, że w pisaniu książek wyręcza ją klawiatura jej komputera. Stanowczo nie chce zdradzić jego marki.

Przypadki Robinsona Crusoe

Daniel Defoe

Robinson Crusoe, syn kupca w mieście Hull nie chce wieść nudnego żywota jak jego ojciec. Jako 17-latek ucieka z domu i płynie do Londynu. Pierwszy statek, którym płynie, rozbija się. Robinson trafia na drugi okręt i tam uczy się sztuki żeglarskiej. Po pewnym czasie, chce wracać do domu, ale kapitan Smith namawia go, by popłynął z nim do Gwinei, a gdy tam dorobi się majątku, zostanie łaskawiej przyjęty przez ojca. Podczas kolejnej podróży statek zostaje napadnięty, a Robinson, wraz z innymi, wzięty do niewoli mauretańskiej, z której po dwóch latach ucieka. Płynie do Brazylii, gdzie staje się plantatorem. 30 września 1659, podczas wyprawy po niewolników, statek rozbija się. Robinson jest jedynym ocalałym. Trafia na bezludną wyspę, gdzie przyjdzie mu spędzić następne 28 lat. Fabuła Przypadki Robinsona Crusoe i postać Robinsona Crusoe były wzorowane na prawdziwych losach Aleksandra Selkirka, szkockiego żeglarza, który w latach 1704-1709 spędził cztery lata na wyspie Más a Tierra (obecnie wyspa Robinson Crusoe), u wybrzeży Chile.

Przypadki Robinsona Crusoe

Daniel Defoe

Książka opisuje dzieje Robinsona Crusoe, syna zamożnego kupca. Robinson nie chce wieść nudnego żywota jak jego ojciec, jako 17-latek ucieka z domu i zaciąga się na kolejne statki. Podczas jednej z wypraw jego statek rozbija się, a Robinson jest jedynym ocalałym. Trafia na bezludną wyspę, gdzie ‒ jak się okaże ‒ spędzi wiele kolejnych lat. Powoli zagospodarowuje się tam, buduje dom, uprawia zboże, oswaja kozy i papugę, wytwarza naczynia. W przetrwaniu pomagają mu znalezione przedmioty z innego rozbitego statku. Po latach na jego wyspę trafiają ludożercy, a Robinsonowi udaje się ocalić z ich rąk jedną z ofiar. Ocalałego krajowca nazywa Piętaszkiem. Po pewnym czasie do wyspy przybija statek z piracką banderą, którym kierują zbuntowani marynarze. Robinson pomaga kapitanowi odzyskać panowanie nad statkiem i może wrócić do rodzinnej Anglii.   Przypadki Robinsona Crusoe tłumaczone są na wszystkie możliwe języki. Wszędzie jednak oryginał uległ znacznym zmianom, stosownie do ducha miejscowego. Podobnie postąpił tłumacz tego wydania, Władysław Ludwik Anczyc.

Przypadki Robinsona Crusoe

Daniel Defoe

17-letni syn kupca, Robinson Crusoe, uciekając przed nudną codziennością, postanawia popłynąć do Londynu. Statek zostaje jednak rozbity. Młody chłopak trafia na kolejny okręt, gdzie uczy się sztuki żeglarskiej. Choć nie zakładał takiego scenariusza, jego dalsze życie zostaje związane z morzem. Pewnego razu łódź, którą płynie, rozbija się, a Robinson, jako jedyny ocalały, trafia na bezludną wyspę. Mężczyzna spędza tu 28 lat, w trakcie których buduje dom, zakłada gospodarkę, uprawia rolę. Dzięki przedmiotom z innego rozbitego statku jest w stanie odeprzeć atak ludożerców i ocalić ostatniego tubylca. Bierze go pod swoją opiekę, cywilizuje, nadaje imię Piętaszek.

Przypadki Robinsona Cruzoe. The Life and Strange Surprizing Adventures of Robinson Crusoe, of York, Mariner

Daniel Defoe

"Przypadki Robinsona Cruzoe. The Life and Strange Surprizing Adventures of Robinson Crusoe, of York, Mariner. Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. A dual Polish-English language edition. Akcja rozpoczyna się w 1651 r. Książka opisuje dzieje Robinsona Crusoe, syna kupca w mieście Hull. Robinson nie chce wieść nudnego żywota jak jego ojciec, jako 17-latek ucieka z domu i płynie do Londynu. Ma pecha, gdyż pierwszy statek, którym płynie, rozbija się. Trafia na drugi okręt i tam uczy się sztuki żeglarskiej. Po pewnym czasie, chce wracać do domu, ale kapitan Smith namawia go, by popłynął z nim do Gwinei, a gdy tam dorobi się majątku, zostanie łaskawiej przyjęty przez ojca. Po śmierci kapitana Robinson pomaga wdowie po nim w prowadzeniu interesów. Jednak podczas kolejnej podróży statek zostaje napadnięty, a Robinson, wraz z innymi, wzięty do niewoli mauretańskiej. Po dwóch latach ucieka, wraz ze swym towarzyszem Ksurym i płynie do Brazylii, gdzie staje się plantatorem. Podczas wyprawy po niewolników 30 września 1659 statek się rozbija i Robinson jest jedynym ocalałym. Trafia na bezludną wyspę, gdzie, jak się okaże, spędzi następne 28 lat... (https://pl.wikipedia.org/wiki/Przypadki_Robinsona_Kruzoe) Crusoe (the family name corrupted from the German name ""Kreutznaer"") sets sail from the Queen's Dock in Hull on a sea voyage in August 1651, against the wishes of his parents, who want him to pursue a career, possibly in law. After a tumultuous journey where his ship is wrecked in a storm, his lust for the sea remains so strong that he sets out to sea again. This journey, too, ends in disaster as the ship is taken over by Salé pirates (the Salé Rovers) and Crusoe is enslaved by a Moor. Two years later, he escapes in a boat with a boy named Xury; a Captain of a Portuguese ship off the west coast of Africa rescues him. The ship is en route to Brazil. With the captain's help, Crusoe procures a plantation. Years later, Crusoe joins an expedition to bring slaves from Africa but he is shipwrecked in a storm about forty miles out to sea on an island (which he calls the Island of Despair) near the mouth of the Orinoco river on 30 September 1659. (The date was left blank in the first edition. The years added up after 1651, or, his total of years reckoned backwards from 1686 yield 1658 so the 1659 is an error. The story claims that he swam ashore on his 26th birthday.) The details of Crusoe's island were probably based on the Caribbean island of Tobago, since that island lies a short distance north of the Venezuelan coast near the mouth of the Orinoco river, in sight of Trinidad. He observes the latitude as 9 degrees and 22 minutes north. He sees penguins and seals on his island. (However, there are no seals and penguins living together in the Northern Hemisphere, only around the Galapagos Islands.) As for his arrival there, only he and three animals, the captain's dog and two cats, survive the shipwreck. Overcoming his despair, he fetches arms, tools, and other supplies from the ship before it breaks apart and sinks. He builds a fenced-in habitat near a cave which he excavates. By making marks in a wooden cross, he creates a calendar. By using tools salvaged from the ship, and some he makes himself from ""ironwood"", he hunts, grows barley and rice, dries grapes to make raisins, learns to make pottery, and raises goats. He also adopts a small parrot. He reads the Bible and becomes religious, thanking God for his fate in which nothing is missing but human society... (https://en.wikipedia.org/wiki/Robinson_Crusoe)"