Raport o gender w Polsce

Agnieszka Niewińska

Zawód: reporter(ka?). Cel: Stworzenie raportu o gender w Polsce. Pierwszego, gruntownego, opartego wyłącznie na faktach, niestronniczego. Metoda: operacyjna. Przeniknąć do środowiska, wziąć udział w zajęciach dydaktycznych, warsztatowych i kulturalnych, poznać metody finansowania, opisać wysiłki legislacyjne. Efekt: niniejsza publikacja. W Raporcie znajdziesz m.in.: Wykłady GenderStudies IBL Polskiej Akademii Nauk - relacja uczestnika Opis genderowych imprez kulturalnych Genderowe pomysły edukacyjne Zmiany prawa w Polsce i Europie wdrażane za przyczyną genderystów Wykaz uczelni prowadzących zajęcia z gender Źródła finansowania ruchu gender Słownik terminów genderowych

Raport o stanie edukacji muzealnej. Suplement. Część 1

Marcin Szeląg

Tom pierwszy składa się z wypowiedzi pracowników muzeów w Polsce na temat edukacji muzealnej. Część pierwsza to zapis dyskusji środowiska edukatorów muzealnych, w której ogniskują się główne problemy przed jakimi w praktyce stają osoby zajmujące się edukacją muzealną. Stanowi ona efekt seminariów problemowych poświęconych muzeom i edukacji zorganizowanych przez Forum Edukatorów Muzealnych w 2012 roku. Dyskusja obejmuje takie zagadnienia jak współpraca wewnątrz muzeów oraz ze szkołami, potrzeba profesjonalizacji edukacji muzealnej, jej teoretycznych podstaw, oczekiwań publiczności, poszerzanie pola oddziaływania edukacji, marketingu w muzeum, kwestii bezpośrednio wpływających na jakość edukacji w praktyce muzealnej. Ponadto składają się na nią komentarze muzealników na temat rekomendacji Raportu o stanie edukacji muzealnej w Polsce (2012). Część druga składa się z wywiadów z dyrektorami warszawskich muzeów i galerii na temat edukacji muzealnej. Swoje poglądy na temat tego czym jest edukacja muzealna, jakie są jej cele i rola, kim jest edukator, a także planów rozwoju edukacji prezentują dyrektorzy m.in. Muzeum Narodowego, Zamku Królewskiego, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, Centrum Sztuki Współczesnej. Tom drugi rozwija wnioski Raportu o stanie edukacji muzealnej w Polsce, konkluzje dyskusji na jego temat prowadzonych w środowisku muzealnym oraz uwzględnia opinie i uwagi na temat edukacji formułowane przez dyrektorów muzeów. Poprzez pryzmat teoretycznych studiów poświęconych edukacyjnemu wymiarowi muzeów omawiane są takie kwestie jak modele edukacji realizowane w polskich muzeach, zagadnienia edukacyjnego wymiaru wystaw, komunikacji, interpretacji, partycypacji. Ukazanie praktycznej strony tych zagadnień w świetle teoretycznych studiów muzealnych służy wskazaniu najważniejszych obszarów problemowych, których rozwój pozwala na zmiany muzeów, wspomagając ich otwarcie na edukację. Tom zamyka propozycja rozwoju obecnej jak i przyszłej kadry muzeów, której celem jest wzmocnienie wiedzy, kompetencji i umiejętności muzealników na rzecz pełniejszego wykorzystania potencjału edukacyjnego muzeów w Polsce.   Marcin Szeląg – historyk sztuki, doktor, adiunkt na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kustosz, kierownik Działu Edukacji Muzeum Narodowego w Poznaniu. Zajmuje się współczesną problematyką muzealną i teorią edukacji muzealnej. Współredaktor antologii obcojęzycznych tekstów poświęconych edukacji muzealnej Edukacja muzealna. Antologia tłumaczeń (2010), autor koncepcji badań Raport o stanie edukacji muzealnej w Polsce (2009-2012) oraz redaktor tomu Edukacja muzealna w Polsce. Sytuacja, kontekst, perspektywy rozwoju podsumowującego te badania (2012). Autor kilkudziesięciu artykułów na temat muzealnictwa, kolekcjonerstwa sztuki współczesnej, historii sztuki i edukacji muzealnej. Jeden ze współzałożycieli Forum Edukatorów Muzealnych (2006). Pomysłodawca, współautor oraz kierownik nagradzanych programów edukacyjnych z obszaru programu wspólnotowego Ja i świat. Ja i sztuka (2009) programu dla osób niepełnosprawnych 5 zmysłów. Audiodeskrypcja (2011), programu partycypacyjnego Co ma koronka do wiatraka? Niderlandy  (2013). Stypendysta Tygodnika Polityka (2003), Ministerstwa Kultury (2004). Jego praca doktorska Publiczne ogólnopolskie kolekcje sztuki polskiej po 1945 otrzymała nagrodę Stowarzyszenia Historyków Sztuki im. Sz. Dettloffa oraz wyróżnienie w konkursie Instytutu Adama Mickiewicza w Warszawie na najciekawszą pracę doktorską w dziedzinie kultury (2005). Stażysta programu Akademia Zarządzania Muzeum (2011). Uczestnik programów grantowych American Alliance of Museums International Fellowship Grant oraz  The International Council of Museums w Paryżu i Komitetu Narodowego ICOM China (2013). Obecnie realizuje projekt badawczy Edukacja w muzeum sztuki finansowany przez Narodowe Centrum Nauki w Krakowie. Emilia Zduńczyk – absolwentka jednolitych studiów magisterskich z pedagogiki specjalnej Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Wasrzawie oraz studiów licencjackich i magisterskich z historii sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, z wieloletnim doświadczeniem w pracy jako wolontariusz i animator. Pracowała jako nauczyciel w przedszkolu, a następnie współpracowała w ramach projektu "Johann Joachim Winckelmann i Stanisław Kostka Potocki" z Działem Sztuki w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. Jeremiasz Misiak – kierownik marketingu Muzeum Narodowego w Poznaniu. Absolwent Wydziału Zarządzania (specjalność handel i marketing) Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Ukończył studia doktoranckie na tej samej uczelni. Obecnie przygotowuje pracę doktorską w Katedrze Badań Rynku i Usług, dotyczącą marketingowego zarządzania organizacją usługową. W przeprowadzanych badaniach skupia się na muzeach, które niewątpliwie należą do sfery organizacji usługowych.  

Raport o stanie edukacji muzealnej. Suplement. Część 2

Marcin Szeląg

Tom pierwszy składa się z wypowiedzi pracowników muzeów w Polsce na temat edukacji muzealnej. Część pierwsza to zapis dyskusji środowiska edukatorów muzealnych, w której ogniskują się główne problemy przed jakimi w praktyce stają osoby zajmujące się edukacją muzealną. Stanowi ona efekt seminariów problemowych poświęconych muzeom i edukacji zorganizowanych przez Forum Edukatorów Muzealnych w 2012 roku. Dyskusja obejmuje takie zagadnienia jak współpraca wewnątrz muzeów oraz ze szkołami, potrzeba profesjonalizacji edukacji muzealnej, jej teoretycznych podstaw, oczekiwań publiczności, poszerzanie pola oddziaływania edukacji, marketingu w muzeum, kwestii bezpośrednio wpływających na jakość edukacji w praktyce muzealnej. Ponadto składają się na nią komentarze muzealników na temat rekomendacji Raportu o stanie edukacji muzealnej w Polsce (2012). Część druga składa się z wywiadów z dyrektorami warszawskich muzeów i galerii na temat edukacji muzealnej. Swoje poglądy na temat tego czym jest edukacja muzealna, jakie są jej cele i rola, kim jest edukator, a także planów rozwoju edukacji prezentują dyrektorzy m.in. Muzeum Narodowego, Zamku Królewskiego, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, Centrum Sztuki Współczesnej. Tom drugi rozwija wnioski Raportu o stanie edukacji muzealnej w Polsce, konkluzje dyskusji na jego temat prowadzonych w środowisku muzealnym oraz uwzględnia opinie i uwagi na temat edukacji formułowane przez dyrektorów muzeów. Poprzez pryzmat teoretycznych studiów poświęconych edukacyjnemu wymiarowi muzeów omawiane są takie kwestie jak modele edukacji realizowane w polskich muzeach, zagadnienia edukacyjnego wymiaru wystaw, komunikacji, interpretacji, partycypacji. Ukazanie praktycznej strony tych zagadnień w świetle teoretycznych studiów muzealnych służy wskazaniu najważniejszych obszarów problemowych, których rozwój pozwala na zmiany muzeów, wspomagając ich otwarcie na edukację. Tom zamyka propozycja rozwoju obecnej jak i przyszłej kadry muzeów, której celem jest wzmocnienie wiedzy, kompetencji i umiejętności muzealników na rzecz pełniejszego wykorzystania potencjału edukacyjnego muzeów w Polsce.   Marcin Szeląg – historyk sztuki, doktor, adiunkt na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kustosz, kierownik Działu Edukacji Muzeum Narodowego w Poznaniu. Zajmuje się współczesną problematyką muzealną i teorią edukacji muzealnej. Współredaktor antologii obcojęzycznych tekstów poświęconych edukacji muzealnej Edukacja muzealna. Antologia tłumaczeń (2010), autor koncepcji badań Raport o stanie edukacji muzealnej w Polsce (2009-2012) oraz redaktor tomu Edukacja muzealna w Polsce. Sytuacja, kontekst, perspektywy rozwoju podsumowującego te badania (2012). Autor kilkudziesięciu artykułów na temat muzealnictwa, kolekcjonerstwa sztuki współczesnej, historii sztuki i edukacji muzealnej. Jeden ze współzałożycieli Forum Edukatorów Muzealnych (2006). Pomysłodawca, współautor oraz kierownik nagradzanych programów edukacyjnych z obszaru programu wspólnotowego Ja i świat. Ja i sztuka (2009) programu dla osób niepełnosprawnych 5 zmysłów. Audiodeskrypcja (2011), programu partycypacyjnego Co ma koronka do wiatraka? Niderlandy  (2013). Stypendysta Tygodnika Polityka (2003), Ministerstwa Kultury (2004). Jego praca doktorska Publiczne ogólnopolskie kolekcje sztuki polskiej po 1945 otrzymała nagrodę Stowarzyszenia Historyków Sztuki im. Sz. Dettloffa oraz wyróżnienie w konkursie Instytutu Adama Mickiewicza w Warszawie na najciekawszą pracę doktorską w dziedzinie kultury (2005). Stażysta programu Akademia Zarządzania Muzeum (2011). Uczestnik programów grantowych American Alliance of Museums International Fellowship Grant oraz  The International Council of Museums w Paryżu i Komitetu Narodowego ICOM China (2013). Obecnie realizuje projekt badawczy Edukacja w muzeum sztuki finansowany przez Narodowe Centrum Nauki w Krakowie. Emilia Zduńczyk – absolwentka jednolitych studiów magisterskich z pedagogiki specjalnej Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Wasrzawie oraz studiów licencjackich i magisterskich z historii sztuki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, z wieloletnim doświadczeniem w pracy jako wolontariusz i animator. Pracowała jako nauczyciel w przedszkolu, a następnie współpracowała w ramach projektu "Johann Joachim Winckelmann i Stanisław Kostka Potocki" z Działem Sztuki w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. Jeremiasz Misiak – kierownik marketingu Muzeum Narodowego w Poznaniu. Absolwent Wydziału Zarządzania (specjalność handel i marketing) Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu. Ukończył studia doktoranckie na tej samej uczelni. Obecnie przygotowuje pracę doktorską w Katedrze Badań Rynku i Usług, dotyczącą marketingowego zarządzania organizacją usługową. W przeprowadzanych badaniach skupia się na muzeach, które niewątpliwie należą do sfery organizacji usługowych.  

Raport o stanie komunikacji społecznej w Polsce (sierpień 1980-13 grudnia 1981)

Walery Pisarek

Jerzy Mikułowski Pomorski, Obraz kryzysu komunikowania masowego PRL odczytany po ćwierci wieku Walery Pisarek, Słowo wstępne Walery Pisarek, Wstęp     I. Przemiany świadomości społeczeństwa polskiego    II. Zainteresowania społeczne a sposoby ich zaspokajania   III. Postawy wobec mediów    IV. Selekcja odbiorcza mediów     V. Prasa jako informator i komentator bieżących wydarzeń    VI. Rynek informacji prasowo-radiowo-telewizyjnej   VII. Pozaoficjalne kanały komunikacji społecznej  VIII. Dziennikarze i ich rola w komunikacji społecznej    IX. Polityka redakcyjna w prasie, radiu i telewizji     X. Główne problemy polityki informacyjnej         (sierpień 1980-grudzień 1981)    XI. Podsumowanie    ANEKS (oprac. Sylwester Dziki)      I. Kalendarium ważniejszych wydarzeń       31 VIII - 31 XII 1980        1 I - 13 XII 1981   II. Deklaracje, dokumenty, wystąpienia oficjalne      1. Uchwały, dyskusje sejmowe      2. Uchwały partyjne, wypowiedzi kierownictwa, oceny i rezolucje organizacji PZPR      3. Uchwały, wypowiedzi kierownictwa, rezolucje ZSL      4. Uchwały, wypowiedzi kierownictwa, rezolucje SD      5. Deklaracje rzecznika Rządu PRL, oceny przedstawicieli Rządu      6. Stanowisko Kościoła katolickiego i ugrupowań katolickich      7.Uchwały, rezolucje, oświadczenia NSZZ "Solidarność"      8. Uchwały, rezolucje, oświadczenia SDP, zespołów dziennikarskich i Rady SDP      9. Varia   Indeks nazwisk

Raport W

Witold Pilecki

Klasyczny tekst w nowoczesnej formie ebooka. Pobierz go już dziś na swój podręczny czytnik i ciesz się lekturą!

Raport z rzeźni

Lina Gustafsson

Wiedzieć, a widzieć – to duża różnica. Lina Gustafsson zatrudniła się w ubojni świń jako weterynarz. Przez 90 dni stawiała się do pracy, w której każdego dnia przywożono transporty trzody. Jej zadaniem było sprawdzenie stanu zdrowia każdej świni, a po uboju stanu tuszy. Na pozór całość wygląda względnie dobrze. Są procedury. Jest komunikacja. Są osoby odpowiadające za dobrostan, za jakość, za inspekcje i kontrole. Wszyscy, którzy zajmują się zwierzętami, mają odpowiednie kwalifikacje i certyfikaty. Kilku weterynarzy w niebieskich kaskach codziennie nadzoruje wszystkie czynności. Ale cała reszta, o której nie rozmawiamy? Wyjątkowy reportaż, jakiego jeszcze nie było! Nie ocenia! Nie przekonuje! Nie nagina rzeczywistości! Dlaczego więc jest tak przerażający?

Raportowanie ESG. Sprawdź, jakie firmy zostały objęte tym obowiązkiem w 2025 r

Praca zbiorowa

W 2024 roku w Polsce obowiązek raportowania ESG dotyczył głównie dużych firm notowanych na giełdzie, instytucji finansowych oraz niektórych innych dużych przedsiębiorstw, które spełniają określone kryteria dotyczące wielkości, liczby pracowników oraz obrotów. W świetle obowiązujących przepisów do raportowania ESG już od 2025 roku objętych tym obowiązkiem jest blisko 3500 podmiotów, poza tym coraz więcej średnich firm podejmuje dobrowolne raportowanie ESG. E-book w pigułce wyjaśnia, czym jest ESG i jak przygotować się na raportowanie.

Raportowanie informacji o społecznej odpowiedzialności biznesu. Studium przypadku Lasów Państwowych

Ewa Śnieżek

Książka zawiera wieloaspektowe przedstawienie problematyki społecznej odpowiedzialności biznesu i jej raportowania oraz propozycję struktury modelu raportu środowiskowo-społecznego, osadzonego w nurcie nowoczesnych trendów raportowania biznesowego, dla specyficznego podmiotu gospodarczego, jakim jest Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe. Podmiot ten posłużył jako doskonałe studium przypadku w zakresie możliwości i konieczności raportowania społeczeństwu działań środowiskowo-społecznych, za które Lasy Państwowe odpowiadają przed obecnym i przyszłymi pokoleniami. Warto dodać, że jest to pierwsze tego typu opracowanie w polskiej literaturze przedmiotu. Publikacja adresowana jest do pracowników naukowo-badawczych, praktyków zajmujących się raportowaniem informacji niefinansowych, studentów, leśników, a także do wszystkich, którym bliskie są zagadnienia związane ze społeczną odpowiedzialnością biznesu.

Raportowanie w System Center Configuration Manager Bez tajemnic

Garth Jones, Dan Toll, Kerrie Meyler

Baza danych SQL Server programu Microsoft System Center Configuration Manager (ConfigMgr) zawiera wiele cennych informacji na temat Twoich użytkowników, komputerów, sprzętu, systemów operacyjnych, aplikacji czy stanu zgodności. Aby umożliwić Ci efektywne wyodrębnianie tych danych, Microsoft dostarczył kilku doskonałych narzędzi, wliczając w to usługi raportowania SQL Server Reporting Services (SSRS) i dodatek SQL Server Data Tools Business Intelligence (SSDT-BI). Podręcznik Raportowanie w System Center Configuration Manager bez tajemnic pokaże Ci, w jaki sposób możesz wykorzystać maksymalny potencjał tych narzędzi. Światowej sławy guru raportowania, Garth Jones, wraz z będącymi ekspertami współautorami tego przewodnika poprowadzi Cię przez wszystkie aspekty niestandardowego raportowania w System Center. Poczynając od instalacji i konfiguracji usług SSRS, krok po kroku nauczysz się wykorzystywać widoki języka SQL do wyszukiwania potrzebnych Ci danych, budować zapytania SQL, tworzyć proste i zaawansowane raporty, a także wykorzystywać administrację opartą na rolach do bezpiecznego dostarczania tych raportów właściwym osobom. W książce tej Jones zebrał aktualne, niezawodne i wszechstronne techniki raportowania w System Center, których na próżno szukać w innych podręcznikach i witrynach internetowych. Korzystając z tego przewodnika będziesz w stanie konsekwentnie pozyskiwać właściwe informacje, które pozwolą Ci rozwiązywać palące problemy i szybko reagować na ewentualne obawy zarządu. Garth Jones, główny architekt w Enhansoft i Microsoft MVP, specjalizuje się w poszerzaniu wartości i znaczenia programu System Center Configuration Manager. Z rodziną produktów System Center pracuje od roku 1996, kiedy to występowała jeszcze pod nazwą SMS. Dan Toll jest administratorem programu Configuration Manager, z którym pracuje od wersji SMS 2003. Specjalizuje się we wdrożeniach systemów operacyjnych dla stacji roboczych i serwerów przy użyciu narzędzi Microsoft Deployment Toolkit (MDT) oraz w raportowaniu w programie ConfigMgr. Kerrie Meyler, Microsoft MVP, jest wiodącą autorką wielu książek z serii System Center Unleashed. Obecnie pracuje jako niezależny konsultant. W czasie trwającej ponad 17 lat kariery zawodowej ewangelizowała produkt SMS na stanowisku starszego specjalisty technologii w Microsoft i prezentowała technologie System Center na konferencjach TechEd i MMS. Szczegółowe informacje na temat Instalowania i konfigurowania usług SSRS pod kątem optymalnego raportowania w System Center i łatwiej-szego rozwiązywania problemów Danych przechowywanych w bazie lokacji programu ConfigMgr Wydajnego pozyskiwania danych programu ConfigMgr poprzez tworzenie zapytań SQL z poziomu SQL Server Management Studio Najlepszych praktyk w zakresie tworzenia i projektowania raportów w System Center Tworzenia szablonów raportów, dostosowywania treści z użyciem parametrów raportów oraz zagnieżdżania wykresów Dostosowywania logo, palet kolorów i pozostałych elementów raportów na potrzeby konkretnej organizacji Konstruowania zaawansowanych metod przeglądania szczegółowego w celu dostarczenia dodatkowych informacji Wzmacniania zabezpieczeń raportów poprzez integrowanie administracji programu ConfigMgr opartej na rolach w zapytaniach SQL Wykorzystywania raportowania do pomiaru kluczowych wskaźników wydajności i pogłębiania wiedzy na temat własnego środowiska Dostosowywania raportów do potrzeb użytkowników końcowych lub zarządu W SIECI: Wszystkie zaprezentowane w tej książce przykłady i skrypty dostępne są do pobrania na stronie informit.com/title/9780672337789

Rapsod żałobny

Jerzy Liebert

Jerzy Liebert Kołysanka jodłowa Rapsod żałobny Wyrychtujemy ci chłopaczku trumnę, Tak jak się patrzy niewielką a szczelną. Przez górskie łąki i przez lasy szumne Na barkach skrzynkę poniesiem śmiertelną. Jakże tu ziemi oddać młodziutkiego I bezbronnego tak, który zaufał Odstąpim prędzej od dołu czarnego Nie, nie oddamy go, niech nad... Jerzy Liebert Ur. ur. 24 lipca 1904 w Częstochowie Zm. zm. 19 czerwca 1931 w Warszawie Najważniejsze dzieła: tomiki poezji Druga ojczyzna (1925), Gusła (1930), Kołysanka jodłowa (1932); zbiór korespondencji Listy do Agnieszki Poezja Lieberta stanowi zapis jego poszukiwań metafizycznych. Tematyka religijno-filozoficzna przejawia się już w debiutanckim wierszu Zmartwychwstanie. Modlitwa młodego poety, opublikowanym w chrześcijańskim Czynie. Związany ze środowiskiem Skamandrytów, przyjaźnił się Liebert z Jarosławem Iwaszkiewiczem, publikował w Skamandrze i Wiadomościach literackich. Ważną relacją była dla poety przyjaźń z Bronisławą Wajngold, która przyjęła chrzest jako Agnieszka, a następnie wstąpiła do zakonu franciszkanek. Za jej przyczyną Liebert znalazł się w kręgu inteligencji katolickiej, związanym z ośrodkiem zakonnym w podwarszawskich Laskach, czytał filozofów chrześcijańskich i brał udział w dyskusjach na temat tych lektur. Dziennikiem tych przeżyć są Listy do Agnieszki. Studiował polonistykę na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, ale ukończenie studiów uniemożliwiła mu gruźlica i kłopoty materialne. Dzięki wsparciu przyjaciół wyjeżdżał na kuracje do Worochty. Zmarł w Warszawie w wieku 27 lat. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Raróg

Anna Sokalska

Żyła, aby poznać prawdę. Teraz prawda zagraża jej życiu… Latem 1985 roku we własnym ogrodzie zamordowany zostaje boss lokalnej mafii, a jedynym świadkiem zbrodni jest pięcioletnia córka gangstera. Trzydzieści lat później Sonia nadal próbuje odnaleźć zabójców ojca i poznać losy matki. Chcąc rozwikłać tajemnicę sprzed lat, musi położyć na szali pragnienie zemsty i swoją przyszłość. To, co zobaczy, nie było przeznaczone dla czyichkolwiek oczu. Jaką drogę wybierze Sonia? Czy zbuduje normalne życie u boku prokuratora Szafrańskiego? Jakie intencje ma nieznany nikomu gangster oferujący współpracę? Brutalna rzeczywistość i oniryczna podróż w głąb siebie, gangsterskie porachunki i próba rozliczenia się z przeszłością… W swojej najnowszej książce autorka wychodzi poza ramy gatunku: na gruncie kryminału buduje duchową, kobiecą opowieść o odnajdywaniu w życiu drugiej szansy, z silnym motywem zemsty oraz nieoczywistą słowiańską symboliką.

Rasa drapieżców. Teksty ostatnie

Stanisław Lem

Książka jest wyjątkowym zbiorem ironicznych i bezlitosnych felietonów autorstwa Stanisława Lema, publikowanych w ,,Tygodniku Powszechnym w latach 20052006. Słynny pisarz, dzieląc się z czytelnikami swoimi opiniami, poglądami i obserwacjami, nie oszczędzał w felietonach nikogo: ani polityków, ani tak zwanych opiniotwórczych środowisk. Rasa drapieżców to nie tylko ostatnie teksty światowej sławy pisarza i filozofa, ale dowód niebywałej inteligencji, ironii i poczucia humoru w sposobie opisywania współczesnych zdarzeń, które nieuchronnie zmierzają do chaosu. Świat znajduje się w sytuacji, którą już tu opisywałem za pomocą pewnego modelu: okrągły bochen chleba, na nim kulka. Nie wiemy, w którą stronę potoczy się ona z tej wypukłości, wiemy jednak, że kiedy już zacznie się toczyć, będzie przyspieszała.

Rasa, Tożsamość, Performans Rasowość i jej konstrukcje w kulturze Stanów Zjednoczonych

Skurowski Piotr

Monografia ta podejmuje zagadnienia związane z tożsamością rasową oraz hegemonią „białości”, będące w centrum dyskursu publicznego w Stanach Zjednoczonych. Autor przedstawia i analizuje nie zawsze wystarczająco dostrzegany wymiar rasy, jakim jest jej performatywność. Skupienie się na performatywnym aspekcie rasy nie oznacza pominięcia czy relatywizacji jej społecznych i kulturowych znaczeń ani niepamięci o cierpieniach i niesprawiedliwości doznanych w wyniku takich praktyk, jak kolonializm, niewolnictwo czy segregacja rasowa. Analiza performansu rasowego pozwala dostrzec istnienie pograniczy rasowych, „nieuznawanych” w społeczeństwie, którego naczelną zasadą była niesławna reguła „jednej kropli krwi” oraz konsekwencja w trzymaniu się zasad „białego” lub „czarnego” stylu bycia. Poznajemy formy maskarad (lub zachowań tak postrzeganych), które były w przeszłości określane jako „passing” (czyli „przejścia” na „białą” stronę granicy międzyrasowej) oraz inne napotykane dzisiaj formy „crossoverów” rasowych (takie jak imitacje i stylizacje na temat czarnej muzyki i kultury), niejako odwracających tradycyjny kierunek „przejścia” i nawiązujące do estetyki i praktyki „blackface”, czyli nakładania czarnej maski. Wiele uwagi poświęcone jest dekonstrukcjom (transgresjom) barier rasowych oraz zagadnieniom związanym z imitacją i zawłaszczaniem „czarności” – stanowią one ważny komponent szerszego spektrum problematyki związanej z konstrukcją hybrydowych i transgresywnych tożsamości, wykraczających poza tradycyjnie akceptowane taksonomie. W konkluzji autor wyraża przekonanie, że fundamentalna kwestia podziału rasowego nie traci nadal na ważności.   Książka częściowo wypełnia lukę w polskiej literaturze przedmiotu dotyczącą dyskursu rasowego oraz konstruowania tożsamości rasowej. Rozważania autora odnoszą się do kultury amerykańskiej, niemniej problematyka związana z tożsamością rasową i etniczną ma charakter uniwersalny i będzie znacząca także dla polskiego czytelnika – odbiorcy przekazów kulturowych – zarówno ze względu na rosnące zróżnicowanie etniczne i podziały światopoglądowe w polskim społeczeństwie, jak i na treści udostępniane za pomocą takich instrumentów globalizacji kultury, jak kino, telewizja czy internet.

Raskoł i sekty w prawosławnej Rosji

Karol Dębiński

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Ponieważ sekciarstwo stanowi jeden z przejawów życia religijnego w Rosji, dlatego sądzimy, że nie będzie od rzeczy podać choćby krótkie wiadomości o tak mało znanych u nas rosyjskich sektach i ruchach religijnych. W książce opisano: 1. Sekty rosyjskie do czasu Raskołu, są to: Adrian, Lasjiusz, Dymitr, Marcin, Strygolnicy, Żydowini, Subbotnicy i Bracia dnia niedzielnego, Kosoj, 2. Raskoł: Określenie Raskołu, jego charakter, przyczyny dalsze i bliższe jego powstania. Jego powstanie i rozwój aż do dnia ostatecznego wydzielenia się z Cerkwi w 1667 r., Usiłowania Raskolników utrzymania jedności z Cerwkią. Rozruchy. Steńko Razin. Rokosz sołowieckich mnichów. Śmierć Awwakuma. Bunt Strzelców. Sobór z 1682 r. Ukaz z 1685 r. Ukaz z 1716 r. Późniejszy stosunek rządu do Raskolników. Rozpadnięcie się na popowców i bezpopowców. Popowcy Określenie. Początek. Gminy: Wiatska, Starodubowska i Rogożska. Jednowiercy. Hierarchia Białokrynicka. Okrużniki i Protiwookrużniki. Ogólna charakterystyka Bezpopowców. Pomorcy albo Daniłowcy. Powstanie sekty. Ignacy Solowieckij. Andrzej Denisow i jego działalność. Monaster Wygorecki. Nazwa Daniłowcy. Stosunki do rządu. Jeromonach Neofit i 106 punktów. Modlitwa za panującego. Upadek powagi Daniłowców. Nauka Daniłowców. Fiedosiejewcy Powstanie sekty, Fieodosij. Oderwanie się od Pomorców. Eustachy zakłada kolonię w Rapinie. Rozproszenie się sekciarzy. Eliasz Kowylin i Cmentarz Preobrażeński. Zakłady i monastyry Kowylina. Moralność zakładów. Wzrost sekty. Zebrania przedstawicieli sekty. Stosunek do rządu. Śmierc Kowylina. Sekta zaczyna upadać. Testament Ojców. Stan moralny Fiedosiejewców. Nauka. Bezżeństwo. Staro i nowożony. Arystowcy. Aleksiejew. Moninskaja Czasownia. Filipowcy albo Staropomorcy Początek sekty. Nazwa. Stosunek do innych sekt i do rządu. Niektóre drobniejsze bezpopowskie sekty: Pastucha, Adamanta, Dusicieli, Kapitonowców, Podrieszetnikowców, Wędrowców-Tułaczy-Zbiegów, Poszukujących Chrystusa, Babki, Jarzębinowców, Dziurników, Środziarzy, Melchizedeków, Akulinowców, Stefanowców, Razzini, Messalianów, Potiemkinowców, Nietowców-Spacowców, Nietowców Otriecanców, Niemolaków, Łuczynkowców, Lubuszkinów. 3. Sekty racjonalistyczne: Duchoborcy, czyli Duchowni Chrześcijanie Rodowód sekty. Nazwy pierwotne. Czas powstania. Siluan Kolesnikow. Itarion Pobirochin. Sawelij Kapustin. Wędrówka na Mołoczne wody. Nowe kolonbie i ich stan. Dom sierocy. Państwo Duchoborców. Następcy Kapustina: Kałmykow Wasilij i Iłarion. Przesiedlenie sekciarzy na Zakaukazie. Łukerja. Wergin. Rozpadnięcie się sekty. Nauka. Nabożeństwa. 2. Mołokoanie albo Prawdziwi Duchowi Chrześcijanie. Nazwa. Początek sekty i jej rozpowszechnienie się za życia Ukleina. Następcy Ukleina: I. Kryłow, M. Bogdanow i N. Iwanow. Pieśń zwycięska wiary chrześcijańskiej Schillinga. Pseudo chrystusowie i ich cuda. Nauka. Nabożeństwa. Rozdrabnianie się Mołokanów. Subbotnicy dawniej sekta Żydowinów. Subbotnicy talmudyści. Subbotnicy Karaimowie. Presniki. Sekta Obszczych. Pryguny albo Sopuny, Wiedlency, Sjoncy, Napoleonici, Tambowski i Władmimirski tołk. Doński tołk, albo Chrześcijanie Ewangeliczni. Rozdrabnianie się Sztundy. Młodosztundyści, Adwentyści, Malewańcy. Paszkowcy początek sekty. Redstock. Wasilij Paszkow. Obszczestwo poobszczerenija duchowno-nrawstwiennaho cztionia - nauka i nabożeństwa. Tołstojowcy: Nauka Tołstoja. Powstanie sekty i jej dalsze dzieje. Desnoje Bractwo albo Wieść Sijońska. 4. Sekty mistyczne Chłysty albo Ludzie Boży. Rodowód sekt mistycznych w Rosji, a w szczególności sekty chłystów. Nazwa. Początek sekty. Daniło Filipowicz. Dwanaście przykazań. Iwan Susłow. Prokopiusz Łupkin. Andrzej Pietrow. Awwakum Kopyłow. Sawickij. Radajew. Nauka chłystów. Moralność. Radienija. Urządzenie sekty. Prześladowanie. Rozpowszechnie się sekty. Przyczyny tego. Nowochłystowstwo. Szałopuci. Drobniejsze sekty chłystowskie. Mormoni i Metodyści. Tieleszy. Joanici. Bratcy. Skopcy Powstanie sekty. Konrad Soliwanow. Aleksander Szyłow i Emilian Retiwyj. Seliwanow na wygnaniu. Seliwanow Piotrem III. Seliwanow i Aleksander I. Projekt Jeleńskiego. Śmierć Seliwanowa. Kary na Skopców. Rozpowszechnianie się sekty. Nauka sekty. Obrzęd wybielania. Następstwa nauki skopcowej. Sposób na życie Skopców. Nowoskopcy. Drobne sekty o charakterze nieokreślonym.

Raspberry Pi 2 Server Essentials. Transform your Raspberry Pi into a multi-purpose web server that supports your entire multimedia world with this practical and accessible tutorial!

Piotr J Kula

There’s no end to what you can do with a Raspberry Pi – it makes a huge range of tech projects possible. This book shows you how to transform it into a multipurpose web server, able to store and manage resources that lets you build some truly innovative and impressive computing creations. You’ll learn how to use your Raspberry Pi 2 to host a website using a range of different languages, host a game server, store files, and run everything from a media center to a cloud network. If you want to take control of your technological world, start building your own server and find out what’s possible with the Raspberry Pi microcomputer.Begin by getting your Pi set up – follow each step as the book shows you how to prepare a network and configure the additional features that you’ll need to build your projects. Once you’ve done this you’ll dig a little deeper and set up your pi as a file server, making sure it’s built for speed using a range of different tools, including Python, Node.js and ASP.NET. Following this the book shows you how to extend your server to allow you to host games, and stream live HD video before customizing it even further to create a fully-fledged media center.It doesn’t stop there however – the book then dives into the exciting world of the Internet of Things (IoT). You’ll learn how to install Windows IoT onto your Raspberry Pi, the operating system that’s driving embedded software projects all around the world. Once you’ve done this you’ll be ready to explore IoT further, as the book shows you how to use your device to host a cloud network that can form the basis of a wider IoT project.

Raspberry Pi 3 Cookbook for Python Programmers. Unleash the potential of Raspberry Pi 3 with over 100 recipes - Third Edition

Steven Lawrence Fernandes, Tim Cox

Raspberry Pi 3 Cookbook for Python Programmers – Third Edition begins by guiding you through setting up Raspberry Pi 3, performing tasks using Python 3.6, and introducing the first steps to interface with electronics. As you work through each chapter, you will build your skills and apply them as you progress. You will learn how to build text classifiers, predict sentiments in words, develop applications using the popular Tkinter library, and create games by controlling graphics on your screen. You will harness the power of a built in graphics processor using Pi3D to generate your own high-quality 3D graphics and environments.You will understand how to connect Raspberry Pi’s hardware pins directly to control electronics, from switching on LEDs and responding to push buttons to driving motors and servos. Get to grips with monitoring sensors to gather real-life data, using it to control other devices, and viewing the results over the internet. You will apply what you have learned by creating your own Pi-Rover or Pi-Hexipod robots. You will also learn about sentiment analysis, face recognition techniques, and building neural network modules for optical character recognition.Finally, you will learn to build movie recommendations system on Raspberry Pi 3.