Trylogia Saska. Z siedmioletniej wojny (Trylogia Saska III) (#3)

Józef Ignacy Kraszewski

Młody Szwajcar Maks Henryk de Simonis po śmierci rodziców przybywa do Berlina, gdzie planuje zrobić karierę. Nieoczekiwany bieg wydarzeń kieruje go wprost do króla. De Simonis zostaje wyprawiony do Drezna, gdzie ma zostać pruskim informatorem. Na miejscu czekają go liczne perypetie zarówno zawodowe, jak i miłosne. Wplątany w wir dworskich intryg musi działać bardzo ostrożnie. Fikcyjna opowieść o losach Maksa Henryka jest okazją do opisu stosunków polityczno-dyplomatycznych panujących na dworze pruskim i saskim. Kraszewski barwnie przedstawia intrygi, obyczajowość i codzienność dworskiego życia. Dokładnie opisuje sytuację w Europie na kilka miesięcy przed wybuchem wojny siedmioletniej. "Z siedmioletniej wojny" to ostatnia część tzw. Trylogii Saskiej, opisującej czasy panowania Wettynów. Poprzednie tomy to: "Hrabina Cosel" oraz "Brühl".

Trylogia Seton (Tom III). Zatokowa dewiacja

Marian A. Nocoń

W drodze ku miejscu, którego ponoć nie ma, liczy się wytrwałość w przekonaniu, że ono tam jest., to cytat z długo oczekiwanego thrillera sensacyjnego zamykającego trylogię SETON. Stary notes, który zrujnował życie Victora Mossa, skrywa zapis bynajmniej nie będący bajeczką dla grzecznych mężczyzn. Co takiego musi w sobie zawierać, że musiało zginąć, aż tylu ludzi? To pytanie nie daje spokoju Victorowi, byłemu komandosowi, który postanawia rozszyfrować zagadkę i znaleźć drogę do nieodgadnionej lokalizacji, a zarazem swoje miejsce na ziemi. Nie jest jedynym, zainteresowanym dotarciem do tajemniczego celu. Na karku siedzą mu niebezpieczni wrogowie i mało przychylni przyjaciele. Ci pierwsi nie cofną się przed niczym, by zdobyć starożytną wiedzę i wykorzystać ją do własnych celów. Moss musi uciekać i zarazem ubiec ich. Licząc na pomoc swej przyjaciółki Ewy Abramowskiej i kilku zaufanych osób, po drodze odkrywa, że notes jest jedynie częścią większej układanki, która prowadzi do sekretnego miejsca, skrywającego coś, co może odmienić losy świata. Wkraczająca do akcji Ewa nieopacznie zmienia losy obojga. Czy Victor zdąży dotrzeć tam pierwszy i ocalić odkrycie przed rękoma złych ludzi? Czy uda mu się odkryć, co mają do powiedzenia nam starożytni i jaką rolę odegra w jego życiu Ewa Abramowska? Przekonaj się, czy przeszłość może mieć wpływ na przyszłość. Zatokowa dewiacja to nieszablonowy thriller sensacyjny, który łączy w sobie starożytne pierwiastki przedpotopowej historii dziejów w osnowie przygody. Książka jest pełna zaskakujących zwrotów akcji, ciekawych faktów i emocjonujących dialogów. Powieść wyróżnia się na tle innych książek tego gatunku dzięki ciekawie poprowadzonej fabule, która łączy w sobie elementy kryminału, sensacji i thrillera. W Zatokowej dewiacji, interesujące postacie wciągają czytelnika w świat kryminalnych i sensacyjnych intryg. To zarazem historia psychologicznych relacji głównego bohatera z towarzyszącymi mu i napotkanymi ludźmi. Wśród nich oraz po drodze pełnych trudów, następuje jego powolna transformacja, pozwalająca mu na zmianę. Powieść jest dramatem trzymającym w napięciu a zarazem przygodą nie dającą odetchnąć. Wyraziści bohaterowie tacy jak Victor Moss, Jeffrey Wilson, Paweł Jawor, Monika Statler, czy Ewa Abramowska, występują w dynamicznej akcji po wyboistej drodze na kilku kontynentach. Naturalne dialogi w ciekawej narracji tworzą nieschematyczną strukturę powieści ze sporą dawką informacji, która może przydać się każdemu w kryzysowych sytuacjach.

Trylogia Sienkiewicza. Historia prawdziwa

Izabela Śliwińska-Słomska

Trylogia Henryka Sienkiewicza bawi, wzrusza i wzbudza zainteresowanie przeszłością u kolejnych pokoleń Polaków. Jednak to monumentalne dzieło, mimo wszystkich swoich zalet, zawiera również mnóstwo historycznych kłamstw i niedomówień. Zapytajmy więc: jak było naprawdę? Izabela Śliwińska-Słomska, zajmująca się naukowo okresem staropolskim, mówi „sprawdzam” powieściom i filmom, które pokochaliśmy i do których wracamy od lat. Okiem badacza pochyla się nad Sienkiewiczowskimi wyobrażeniami o przeszłości i pokazuje czytelnikowi, co jest prawdą, a co tylko fantazją ich twórcy. Dostarcza też solidnej dawki wiedzy o realiach epoki i kontekście wydarzeń, które znamy z „Ogniem i mieczem”, „Potopu” oraz „Pana Wołodyjowskiego”. Kim byli prawdziwi Andrzej Kmicic, Jan Skrzetuski czy Michał Wołodyjowski? Jak w rzeczywistości wyglądała obrona Jasnej Góry? Czy Bohdan Chmielnicki oraz Janusz Radziwiłł naprawdę zasługują na miano zdrajców? Na to pytanie i wiele innych odpowiada książka „Trylogia Sienkiewicza. Historia prawdziwa”. Izabela Śliwińska-Słomska — doktorantka Szkoły Doktorskiej Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się historią nowożytną ze szczególnym uwzględnieniem społecznej historii wojska. Od lat zafascynowana twórczością Henryka Sienkiewicza.

Tryptyk bez kolorów

Tadeusz Meszko

Piękna kobieta i bestia ze świata fantasy: tych dwoje poznało się w śmierdzących tragedią okolicznościach... Czy bagienny stwór zdobędzie serce wrażliwej dziewczyny zrozpaczonej po stracie ukochanego? I jak motyw miłości silniejszej niż śmierć sprawdzi się w zakrzywionej czasoprzestrzeni? ,,Tryptyk bez kolorów" to trzy opowiadania na czele z wyróżnionym w II Konkursie Fantastyki ,,Pożeraczem szarości". W każdym z nich występuje zbuntowana wobec utartych tradycji Arianna i ogarnięty drobiną współczucia mieszkaniec upiornych bagien Noran. A kolejne historie odkrywają sekrety ich zabójczej symbiozy oraz pułapkę uczuć w niezbadanych częściach Wszechświata i granicach własnych mikrokosmosów. Zbiór opowiadań to lektura idealna dla miłośników gatunku science fiction, którzy z zapartym tchem śledzą losy osobliwych istot z innych rzeczywistości.

Tryptyk piastowski:

Anna Mateusiak

 W trudnym, napiętnowanym dramatyzmem okresie 1792–1830 w Niemcewiczu widziano kwintesencję polskości i pewien typ jej reprezentatywności. „Piękny starzec”, którego wizerunek urabiała opinia publiczna na wzór „sławnych mężów” Plutarcha, wychodził ze swoimi poglądami i postawami oraz twórczością naprzeciw powszechnym w tym czasie dociekaniom nad charakterem narodowym Polaków. Był, jak sam twierdził, człowiekiem „czterech epok historycznych”, obywatelem dwóch światów, uczestnikiem dwóch zrywów narodowowyzwoleńczych i trzykrotnym wygnańcem; ponadto posłem, więźniem, rycerzem, rolnikiem. Równie imponująco przedstawia się jego twórczość literacka. Próbował swych sił w wielu gatunkach literackich, będąc kodyfikatorem niektórych z nich, innych zaś przykładnym realizatorem. Książka „Tryptyk piastowski: «Kazimierz Wielki», «Jadwiga, królowa polska», «Piast» Juliana Ursyna Niemcewicza” w znaczącym stopniu wzbogaca stan wiedzy nad późnooświeceniowym dramatem i twórczością Niemcewicza. Historycznoliteracki wstęp wprowadza w lekturę tekstów. Część źródłowa edycji charakteryzuje się godną podkreślenia starannością edytorską, zarówno merytoryczną jak i estetyczną. Zaopatrzona została bogatymi przypisami, w których autorka z rozwagą wyjaśnia zawiłe niekiedy kwestie leksykalno-semantyczne oraz trafnie rozpoznaje aluzyjny charakter fragmentów dramatów odnoszących się do aktualnych wydarzeń politycznych.

Tryumf

Henryk Zbierzchowski

Henryk Zbierzchowski Impresye Tryumf Ciemność bez kresu głusza nieskończona, Cisza wlokąca zwój długich warkoczy Duszność, co wszystko w swoich splotach tłoczy, Objęły ziemię i niebo w ramiona. W tem zadźwięczała jakaś pieśń szalona, To stado wilków stojąc na skał zboczy Spogląda w wąwóz świecącemi oczy I wyje dziko na chwilę pieśń kona... Henryk Zbierzchowski Ur. 19 listopada 1881 we Lwowie Zm. 6 listopada 1942 w Krynicy Najważniejsze dzieła: Małżeństwo Loli, Żongler. Rzeczy wesołe i smutne, Człowiek o dwu twarzach Pisarz związany całe życie ze Lwowem. Debiutował w 1898 r. na łamach krakowskiego czasopisma "Życie", dwa lata później wydał pierwszy tomik poezji, Impresje. Ukończył studia prawnicze. W latach 1906--1910 pracował jako redaktor czasopisma "Nasz Kraj", publikował też w "Gazecie Porannej". Od 1920 r. prowadził czasopismo satyryczne "Szczutki". W 1928 r. miasto Lwów przyznało mu nagrodę literacką, w 1937 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, rok później Złoty Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury. W czasie wojny znalazł się w Krynicy i tam zmarł. Pisał liryki, powieści, nowele, piosenki (patriotyczne i kabaretowe) i sztuki teatralne (przeważnie komedie i wodewile). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Tryumf śmierci

Gabriele Dannuzio

Triumf śmierci jest trzecią powieścią DAnnunzio wydaną po Rozkoszy (Il Piacere) oraz Niewinnym (L'Innocente); ze względu na podobną tematykę skoncentrowaną wokół gwałtownej namiętności. Tytuł Triumf śmierci inspirowany był twórczością Francesca Petrarki i średniowiecznym malarstwem. Pisanie utworu ukończył w opuszczonym klasztorze znajdującym się niedaleko rodzinnej Pescary, w miejscowości Francavilla; przebył tam z Neapolu w grudniu 1893. Podstawowym problemem powieści jest miłość będąca nierozerwalnie połączoną ze śmiercią. Szkice do utworu stanowiła korespondencja pisarza z Barbarą Leoni (nazywana była przez niego Barbarellą); niektóre fragmenty listów zostały bezpośrednio wprowadzone do dzieła. Głównymi jej bohaterami są Giorgio Aurispa i Ippolita Sanzio.

Tryumfy Króla niebieskiego

Autor nieznany

Tryumfy Króla niebieskiego Tryumfy Króla niebieskiego  Zstąpiły z nieba wysokiego,  Pobudziły pasterzów,  Dobytku swego stróżów,  śpiewając, śpiewając:    Chwała bądź Bogu w wysokości,  A ludziom pokój na niskości;  Narodził się Zbawiciel,  Dusz Odkupiciel,  Na ziemi, na ziemi.    Zrodziła Maryja Dziewica  Wiecznego Boga bez rodzica,  By nas piekła pozbawił  A w niebieskich postawił  Pałacach, pałacach.    Pasterze w podziwieniu stają,  Tryumfu przyczyną badają;  Co się nowego dzieje,  Że tak światłość jaśnieje,  Nie wiedząc, nie wiedząc. [...]Autor nieznanyAutor nieznany - hasło to odnosi się zarówno do utworów plastycznych i literackich, których autor pozostaje bezimienny, choć jest zapewne konkretną osobą, o której można by ustalić jakieś przypuszczalne informacje (jak np. o Gallu Anonimie czy Mistrzu Pięknej Madonny z Wrocławia), jak również do utworów będących najprawdopodobniej dziełem pewnej zbiorowości, np. cechu. W przypadku sztuk wizualnych szczególny rodzaj anonimowości zachowują autorzy tworzący w pracowniach wielkich mistrzów, wykonujący ich polecania, pomniejsze partie większych zamówień. Niemal detektywistyczne technologie, m.in.: badania wieku podłoża, prześwietlenie warstwy malarskiej podczerwienią, pozwalają współcześnie coraz lepiej identyfikować twórców. Czasami jednak można wskazać tylko krąg kulturowy twórcy, centrum artystyczne, pod którego wpływem autor tworzył oraz oszacować czas powstania dzieła. W przypadku literatury do dzieł o autorze zbiorowym zaliczyć można utwory ludowe lub niektóre dzieła starożytne, których powstanie ginie w mrokach dziejów: zrodzone w kulturze oralnej, były powtarzane i zapamiętywane przez kolejnych słuchaczy. Z czasem ktoś zapisywał zapamiętany utwór, niekiedy powstawało kilka niezależnych zapisów. Po epoce antycznej, kiedy twórczość miała zapewniać autorowi indywidualną, ,,imienną" nieśmiertelność - na początku średniowiecza za cnotę twórców uznawano anonimowość. Sztuka miała służyć chwale Boga, religii, kraju - instytucjom trwalszym od znikomego i mało istotnego jednostkowego bytu. Legendy, mity, wiele kronik czy pieśni - teksty ważne dla całych społeczności, to często dzieła, których autorów nie sposób wskazać.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Tryzub Imperiał

Ed Danyluk

Jesień 1982 г. Malutkie miasto w Zachodniej Ukrainie (niegdyś, w odległych historycznie czasach stolica wielkiego państwa) wstrząsnęły głośne zabójstwa. Związane z nimi jest dziwne znalezisko, które zbulwersowało umysły śledczych, niezwykła moneta, złoty imperiał. Moneta państwa, które nigdy nie istniało. Powieść 'Tryzub-imperiał' została napisana w gatunku powieści kryminalnej w stylu retro, w Polsce określanej jako 'kryminał milicyjny', jej akcja toczy się pod koniec ery L. Breżniewa, ale odwołuje się głównie do dziejów królestwa Rusi (często nazywanego też księstwem Halicko-wołyńskim), ciasno splecionych z historią Polski. Królestwo to istniało ponad sto lat, w XIII-XIV stuleciach, i ostatecznie zostało wcielone do Polski. Merytoryczna zawartość powieści została skonsultowana przez wybitnego specjalistę w tej dziedzinie, prof. L Wojtowicza.

Trzaska i Zbroja

Antonina Domańska

Powieść historyczna Antoniny Domańskiej rozgrywająca się w końcu XIV wieku za panowania Kazimierza Wielkiego. Powieść ukazuje mądrą politykę zagraniczną i sprawiedliwe rządy wewnętrzne ostatniego z Piastów, któremu wdzięczna pamięć ludu nadała miano króla chłopów. Pisarka w sposób bardzo interesujący i trafiający do wyobraźni opisuje historyczną rzeczywistość i łączy ją z fikcyjnymi zdarzeniami. Dzięki wartkiej akcji, starannie odtwarzającej przeszłość, mamy wrażenie niejako przeniesienia się do tamtych odległych czasów. Zasługą pisarki jest też wzbogacanie utworu wątkami sensacyjnymi.

Trzaska i Zbroja

Antonina Domańska

Z ulicy Floriańskiej ku kościołowi Panny Marii szedł niemłody wieśniak z tobołkiem na plecach. Kożuch miał wyszarzany, czapkę wytartą, twarz zmizerowaną, ale siwe oczy, osadzone głęboko i jakby przyczajone pod krzaczastymi brwiami, spoglądały przenikliwie, a lekko wysunięta naprzód dolna szczęka nadawała tej twarzy wyraz silnej woli czy uporu. (Fragment)

Trzaska i Zbroja

Antonina Domańska

Trzaska i Zbroja 1. Jacentowa Z ulicy Floriańskiej ku kościołowi Panny Marii szedł niemłody wieśniak z tobołkiem na plecach. Kożuch miał wyszarzany, czapkę wytartą, twarz zmizerowaną, ale siwe oczy, osadzone głęboko i jakby przyczajone pod krzaczastymi brwiami, spoglądały przenikliwie, a lekko wysunięta naprzód dolna szczęka nadawała tej twarzy wyraz silnej woli czy uporu. Spojrzał w Rynek. Mało jeszcze było ludzi. Jakkolwiek dzień targowy zgromadzał dwa razy w tygodniu tłumy przekupniów i kupujących, dziś jakoś jeszcze się nie zeszli. [...]Antonina DomańskaUr. we wrześniu 1853 r. w Kamieńcu Podolskim Zm. 26 stycznia 1917 w Krakowie Najważniejsze dzieła: Historia żółtej ciżemki (1913), Paziowie króla Zygmunta (1910), Krysia Bezimienna (1914) Autorka opartych na motywach z historii Polski powieści przygodowych i opowiadań, uznawanych za literaturę odpowiednią dla młodzieży, a także baśni (Przy kominku, 1911). Akcja jej utworów jest najczęściej umiejscowiona w Krakowie. Pisarka miała ambicje zaznajomienia czytelników z realiami dawnych epok oraz podkreślania polskiego dorobku w dziedzinie kultury, nauki i sztuki. Antonina z Kremerów Domańska stanowiła pierwowzór dla postaci Radczyni z Wesela Stanisława Wyspiańskiego. więcej w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Trzcina i chmiel

Ignacy Krasicki

Ignacy Krasicki Bajki i przypowieści Trzcina i chmiel Chmiel się wił wkoło trzciny, miał jej dopomagać. Wspierał ją; ale kiedy zbyt się zaczął wzmagać, Rzekła trzcina: Daj pokój, już ja mocno stoję, Już i bez twego wsparcia wiatrów się nie boję. Mylisz się chmiel jej rzecze przyjdą wiatry gorsze. Więc gdy coraz gałązk... Ignacy Krasicki Ur. 3 lutego 1735 r. w Dubiecku (Sanockie) Zm. 14 marca 1801 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Myszeida (1775), Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki (1776), Monachomachia (1778), Pan Podstoli (1778 i 1784), Bajki i przypowieści (1779), Satyry (1779 i 1782), Antymonachomachia (1779), Wojna chocimska (1780) Wybitny polski poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta. Kasztelanic chełmski, hrabia, przeznaczony do stanu duchownego ze względu na trudną sytuację materialną rodziny. Od 1766 r. biskup warmiński. Blisko współpracował z królem Stanisławem Augustem w dziele kulturalnego ożywienia kraju. Tworzył w duchu oświecenia (m.in. napisał w latach 1781-83 dwutomową encyklopedię Zbiór potrzebniejszych wiadomości, był twórcą pierwszego pol. czasopisma, (Monitor), ale jego Hymn do miłości ojczyzny (1774) oraz przekład Pieśni Osjana odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu polskiego romantyzmu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Trzeba być cicho

Agnieszka Jelonek

Luna i Theo czują, że ich małżeństwo weszło w okres stagnacji. W nadziei na zmianę wprowadzają się do starego wiejskiego domu, nie sami jednak, lecz z przyjaciółką – przeciwieństwem Luny, kimś pomiędzy dzieckiem a szeptuchą. Pod jej wpływem w Lunie zaczynają odzywać się sekrety z dzieciństwa; domagają się ujawnienia. A przecież chciała tylko poudawać, że jest kimś innym, córką innego ojca, żoną innego męża. Pragnienie, żeby coś się w życiu zmieniło ziszcza się, ale nie tak, jak sobie wyobrażała. Należało marzyć ostrożnie. Życie dla siebie czy życie w relacji? Siostrzeństwo. Koniec męskości takiej, jaką znamy. Jak iść dalej, kiedy tak bardzo się boisz? Jak kochać, żeby to była miłość? Liryczność jak u Valerii Luiselli, zwroty akcji jak u Tarantino. Każda z postaci przeżywa tu swoje katharsis z wielkim wdziękiem. I uwielbiam, jak autorka puszcza do nas oko: bo Czechowowska strzelba nie jest tu żadną metaforą, naprawdę stoi oparta o ścianę. I zgadnijcie, czy wystrzela. Katarzyna Michalczak

trzeba chodzić w masce

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska trzeba chodzić w masce poszłam w masce zwinięta w pelerynę ciemną z oczami zwężonymi w migocące sierpy *szczęście* mnie nie poznało i tańczyło ze mną nie wiedząc że to jestem ja której nie cierpi *i los* też mnie nie poznał i pomyślał sobie czemuż nie mam dogodzić tej *obc... Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Ur. 24 listopada 1891 w Krakowie Zm. 9 lipca 1945 w Manchesterze Najważniejsze dzieła: Szofer Archibald. Komedia w 3 aktach, Baba-Dziwo. Tragikomedia w 3 aktach, Niebieskie migdały, Różowa magia. Poezje, Pocałunki Poetka i dramatopisarka, córka malarza Wojciecha Kossaka, siostra satyryczki Magdaleny Samozwaniec. Specjalizowała się w krótkich utworach poetyckich, przywołujących na myśl starożytną tradycję epigramatu. Najczęściej pisała wiersze o tematyce miłosnej, zazwyczaj oparte na nieoczekiwanych konceptach. Nieobca była jej też tematyka pozycji kobiety w społeczeństwie. W czasie wojny tworzyła z kolei wiersze opisujące wpływ brutalnej historii na losy i mentalność ludzką. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Trzeba długo iść, żeby dojść do siebie

Annabelle Copenhay

1 września 2009 roku, po rozmowie z psychiatrą, z własnej woli zdecydowałam się pójść do szpitala psychiatrycznego na oddział zaburzeń nerwicowych. Po wielu latach leczenia, które wciąż nie przynosiło spodziewanego efektu, doszłam do wniosku, że szpital jest moją ostatnią nadzieją. Znalazłam się tam, ponieważ chorowałam na zaburzenia odżywiania - bulimię i anoreksję. Wtedy okazało się, że to nie jest mój jedyny ani najważniejszy problem... Gdybym się o nim nie dowiedziała i nie zaczęła sobie z nim radzić, to pewnie chorowałabym nadal albo gorzej - już by mnie tutaj nie było. Dzisiaj wiem jedno: jeśli się bardzo chce wyzdrowieć i bardzo wierzy w to, że można być zdrowym, wówczas jest to możliwe. Wiara - prawdziwa, szczera wiara - czyni cuda. Nie mówię o zaleczeniu choroby i jej nawrotach. Piszę o zrozumieniu siebie, dojściu do przyczyn zachorowania i całkowitym, bezpowrotnym wyzdrowieniu. Wyleczeniu się. Kieruję książkę do wszystkich. Do osób, które uważają tę chorobę za zwykły wymysł. Do nastolatek chcących zwrócić na siebie uwagę. Do osób zakompleksionych. Do rodziców. Szczególnie jednak adresuję ją do takich samych dziewczyn i dorosłych już kobiet jak ja. Do tych, które wpadły w koszmar tej choroby i albo się leczą, ale nie przynosi to takich efektów, jak by chciały, albo nie chcą się leczyć, bo im dobrze z chorobą, albo wstydzą się pójść do psychologa i psychiatry. Proszę, aby nie traciły nadziei, żeby nie mówiły "nie mogę przestać", tylko w końcu powiedziały sobie "mogę", bo chociaż ta droga jest długa, ciężka i bolesna, to warto ją przejść. Warto znaleźć się na jej końcu, bo tam czeka na nas upragnione szczęście.