Uczone białogłowy

Molire (Molier)

Uczo­ne bia­ło­gło­wyko­me­dia w pię­ciu ak­tach1672 Wstęp Zbli­ża­my się do koń­ca ka­rie­ry pi­sar­skiej Mo­lie­ra. Nie­ba­wem, ści­śle w rok po śmier­ci wier­nej to­wa­rzysz­ki mło­do­ści, Mag­da­le­ny Béjart, i je­mu śmierć za­mknie po­wie­ki. Ale, jak gdy­by chciał dać mia­rę te­go, iż scho­dzi z po­la w peł­ni twór­czo­ści i ge­niu­szu, za­lśni jesz­cze tą ko­me­dią, jed­ną z naj­do­sko­nal­szych, naj­tro­skli­wiej wy­piesz­czo­nych w je­go dzie­le. W prze­ciw­sta­wie­niu do więk­szo­ści swo­ich utwo­rów z tej epo­ki, kre­ślo­nych po­spiesz­nie na za­mó­wie­nie dwo­ru lub dla po­trzeb re­per­tu­aru, tu Mo­lier da­je sztu­kę do­sko­na­le ob­my­ślo­ną, dłu­go trzy­ma­ną na warsz­ta­cie, bę­dą­cą nie­śmier­tel­nym wzo­rem ,,kla­sycz­ne­go" te­atru. [...]Molire (Molier)Ur. 15 stycznia 1622 r. w Paryżu Zm. 17 lutego 1673 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: Pocieszne wykwintnisie (1659), Szkoła żon (1662), Świętoszek (1664), Don Juan (1665), Mizantrop (1666), Skąpiec (1668), Szelmostwa Skapena (1671), Chory z urojenia (1673) Właśc. Jean Baptiste Poquelin. Francuski komediopisarz (do dziś zaliczany do najwybitniejszych w historii literatury europejskiej), dyrektor teatru i aktor; cieszył się uznaniem i opieką króla Ludwika XVI. W Polsce jego dzieła przekładano i wystawiano od XVII wieku. Był synem tapicera, ale postanowił nie iść w ślady ojca. Od dziecka interesowały go przedstawienia uliczne. Studiował filozofię i prawo, by ostatecznie pójść za głosem wczesnej fascynacji i poświęcić życie scenie. Zmarł na atak serca grając w Chorym z urojenia. autor: Aneta Mościcka Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Uczone białogłowy. Komedia w 5 aktach

Molier

W Uczonych białogłowach Molier wyśmiewa snobowanie się na intelektualizm, zwłaszcza w wydaniu kobiecym. Jak odbierany jest człowiek, który dużo czyta, ale mało rozumie? Molier ujawnia salonowe gierki i powierzchowność obycia obliczone na zrobienie wrażenia, często okazuje się jednak, że bezpodstawnego. W ferworze wydarzeń ludzie i tak pokazują prawdziwe oblicza zachłanne, zazdrosne i małostkowe.

Uczta

Platon

Platon Uczta tłum. Władysław Witwicki ISBN 978-83-288-5667-7 Wstęp tłumacza Niepodobna z korzyścią i z przyjemnością należytą przeczytać Uczty Platońskiej, jeżeli się nie zna, choć w ogólnym zarysie, historii ruchu umysłowego, na którego tle to dzieło wyrosło; niepodobna wszystkiego wydobyć z tego dzieła i nacieszyć się wszystkimi jego pięknościami, jeśli się choć z daleka nie zna ludzi, którzy w nim występują, środowiska, do którego należą, stosunków, które ich ... Platon Ur. 427 p.n.e. w Atenach (a. na Eginie) Zm. 347 p.n.e. w Atenach Najważniejsze dzieła: Obrona Sokratesa, Kriton, Fedon, Uczta, Fajdros, Gorgiasz, Timajos, Państwo, Prawa Właśc. Arystokles. Filozof grecki, twórca systemu zw. idealizmem. Twierdził, że idee (szczególnie pojęcia ogólne, dotyczące etyki i logiki) istnieją jako czyste, niezmienne prawzory podlegających zmianom zjawisk materialnych; rzeczywistość idei uznawał za jedynie prawdziwą. Założyciel szkoły zw. Akademią Platońską w Atenach (387 r. p.n.e.). Wywodził się z arystokracji ateńskiej (przez matkę był spokrewniony z Solonem), co miało wpływ na jego antydemokratyczne poglądy: w swoim Państwie hierarchiczność ustroju wywodził z ,,naturalnej" nierówności dusz ludzkich, zależnej od pochodzenia społecznego. Ostatecznie swoje stanowisko polityczne utwierdził w związku ze skazaniem na śmierć w demokratycznym procesie swego mistrza, Sokratesa. Po tym wydarzeniu wraz z grupą przyjaciół na 12 lat opuścił rodzinne polis. W większości napisanych przez Platona dialogów filozoficznych występuje postać Sokratesa; trudno jednak rozstrzygnąć, w jakim stopniu wygłaszane przez tę postać poglądy relacjonują stanowisko Sokratesa, a w jakim stanowią autorską interpretację Platona. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Uczta

Platon

Dialog Platoński, obok Państwa uważany za jedno ze szczytowych osiągnięć literackich Platona. Głównym tematem dialogu jest miłość (eros). Dialog ma skomplikowaną konstrukcję ramową o kilku poziomach narracji wydarzenia z uczty u Agatona referuje Apollodor na podstawie wieści zasłyszanych od innej osoby. Sedno stanowią przytoczone mowy uczestników uczty każda z nich opowiada o Erosie z innej perspektywy, zależnie od zajęcia lub charakteru opowiadającego.

Uczta

Platon

Klasyczny tekst w nowoczesnej formie ebooka. Pobierz go już dziś na swój podręczny czytnik i ciesz się lekturą!

Uczta

Platon

Uczta to utwór Platona, filozofa greckiego, ateńczyka, twórcy tradycji intelektualnej znanej jako platonizm.   Głównym tematem tego dialogu jest miłość (eros). Uczta, obok Państwa, uważana jest za jedno ze szczytowych osiągnięć literackich Platona.  

Uczta

Platon

Tłumacz o Uczcie Platona: Jesteśmy w innym świecie; dwadzieścia trzy wieki wstecz, a jednak dziwnie to wszystko nowoczesne i żywe wstaje spod pióra Platona. Towarzystwo inteligencji ateńskiej zeszło się wieczorem w roku 416 przed Chr. i rozmawia po kolacji o rzeczach mądrych. Bawią się. Chwilami puste, dziecinne prawie żarty, chwilami bajka i mit, to znowu rozkoszna gra słów wieloznacznych i gra na trudnym instrumencie dobrej mowy, chwilami zachwyty myślowe i słowa oderwanych objawień, to znowu apoteoza człowieka, pana nad sobą i pana nad otoczeniem. To wszystko na tle rozmowy o Erosie. Kobiet nie ma, a jest nastrój kwiatów w powietrzu; drewnianych uczonych nie ma, a jest atmosfera jasnej, prostej a bystrej myśli, niby blask jasnych oczu Pallady; jest rozkosz myślenia pojęciami ogólnymi, niby stąpanie po szczytach tam, gdzie obłoki blisko, a niżej gaje róż.

Uczta pożądania opowiadanie erotyczne

Black Chanterelle

Zawsze się z nią droczył. Może dlatego tak bardzo go lubiła? Innych potrafiła stawiać po kątach, a w jego zielonych oczach miała ochotę tańczyć, śmiać się i tonąć za każdym cholernym razem. Poczuła, jak strużka potu spływa jej wzdłuż skroni była na tyle zgrzana, że kolejny rumieniec na twarzy nie wzbudzał niczyich podejrzeń. Kto by pomyślał, że cukiernik wyrobi sobie tak imponująco muskularne ciało od dźwigania palet słodyczy, kilogramów mąki i łopat do chleba? Nieważne, jak bardzo próbowała oddzielać życie zawodowe od prywatnych widzimisię zawsze ustawiała ich kuchenne dyżury razem... najlepiej wieczorami, kiedy służba wracała do swoich komnat." Charlotte, pochodząca z rodziny z wielopokoleniowymi tradycjami kulinarnymi, otrzymuje zaproszenie na królewską ucztę weselną... od kuchni. Ma sprostać nietuzinkowym zachciankom szlachty, serwując perfekcyjnie skomponowane dania. Jak się okazuje, parna kuchnia, stres, napięta atmosfera, adrenalina oraz pięćdziesiąt smakowitych potraw sprzyja nie tylko pasji gotowania... o czym Charlotte przekonuje się, pracując ramię w ramię z młodym, przystojnym mistrzem cukiernictwa. Temperatura w kuchni rośnie coraz bardziej.

Uczta upiorów

Wacław Wolski

Uczta upio­rów Już się ma pod ko­niec sta­ro­żyt­ne­mu świa­tu Z. Kra­siń­ski Obiit XIX -- na­tum est XX ...Dwu­na­sta wy­bi­ła. Znów dzwo­nią pu­cha­ry,  Stół zło­ty, owal­ny, upio­ry czer­wo­ne  Ob­sia­dły do­ko­ła, na po­ły uśpio­ne,  Prze­kleń­stwem pi­ja­nych po­że­gnać wiek sta­ry...    Błysz­cza­ły ścian czar­ne, lu­strza­ne gra­ni­ty,  Prze­róż­nych ko­lo­rów owal­ne lam­pio­ny  Rzu­ca­ły do­ko­ła tę­czo­wy blask śćmio­ny...  Na twa­rzach upio­rów złość, ból był wy­ry­ty...    W nie­dba­łych też po­zach sie­dzie­li na ła­wach  Ze sre­bra, zło­ci­sty płyn le­jąc z pu­cha­rów...  Strop czar­ny pod­pie­rał rząd czar­nych fi­la­rów,  Błysz­czą­cych gra­ni­tem na czar­nych pod­sta­wach...    Upio­ry krzy­cza­ły na prze­mian: Hej, wi­na!  Na­dziei, do­gma­tu, pew­no­ści, roz­ko­szy!  Znów tra­gizm ist­nie­nia sen z po­wiek nam pło­szy...  Bez­ład­ne okrzy­ki wy­da­je dru­ży­na...    W po­wie­trzu tę­czo­wym brzmi na­strój roz­pa­czy  Bez­dom­nych, nie­szczę­snych pi­ja­nych sza­leń­ców,  Nor­mal­nej ludz­ko­ści pie­kiel­nych od­mień­ców,  Co czu­ją, co my­ślą, co cier­pią ina­czej...    Błysz­cza­ły tę­czo­wo przy­ćmio­ne lam­pio­ny,  Pi­ja­nych upio­rów lśnią oczy za­mglo­ne,  A bó­lem skrzy­wio­ne ich twa­rze czer­wo­ne  Omra­czał złych prze­czuć cień sza­ry, sre­brzo­ny...  . . . . . . . . . . . . . .    Noc ciem­na za­glą­da przez szy­by z krysz­ta­łu  Ocza­mi gwiazd zło­tych, zmru­żo­nych fi­glar­nie,  W su­mie­nia upio­rów, w ich pier­si tru­piar­nie,  Gdzie próż­no by szu­kać choć iskry za­pa­łu...    Do czar­nej, skle­pio­nej, go­tyc­kiej kom­na­ty,  Gdzie błysz­czy lu­strza­ny chór czar­ny, gdzie bla­ty  Zło­te­go lśnią sto­łu, lamp smu­ga tę­czo­wa,  Za­glą­da gwiaz­da­mi noc mroź­na, stycz­nio­wa. [...]Wacław WolskiUr. w 1866 lub 1867 r. w Płocku Zm. 6 kwietnia 1928 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Burza. Poemat (1891), Burza. Śpiewy 2 i 3 (1893), Wzloty na Parnas (1901), Nieznanym (1902), Powieść tajemna (1908), Ballady tatrzańskie (1908), Arcana (1911), Mare tenebrum (1912) Z wykształcenia prawnik; był związany z ruchem lewicowym; w młodości (1892) więziony w przeznaczonym dla więźniów politycznych X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Żył w biedzie, zmarł w szpitalu dla nerwowo chorych. Jako twórca przeszedł drogę od impresji poetyckich, przez nastrojowo-symboliczne wiersze głównie o tematyce tatrzańskiej, do tonów mistycznych; uznawany za naśladowcę Tadeusza Micińskiego. Poza wierszami o tematyce górskiej na uwagę zasługują również jego wierszowane felietony ogłaszane pt. Chlaśnięcia w czasopismach ?Sowizdrzał? i ?Robotnik?.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Uczyń mnie swoją schadzka z wykładowcą

SheWolf

Ta relacja była inna niż te, które dotąd budowała. Weronika czuła, że nie zdoła w żaden sposób powstrzymać rodzącej się fascynacji i namiętności. Paweł uderzał w jej dawno zapomniane struny, teraz rozbrzmiewające całą gamą dźwięków. Odkopał w niej to, co spoczęło w zgliszczach pragnień. Używał języka, by niemal codziennie wprawiać ją w nieustanną ekstazę. Penetrował słowami każdy zakątek jej mózgu. Dosięgał najczulszych granic. Przekraczał je, nie wiedząc, czego w niej dokonuje. Nauczył słuchać siebie. Odgadywać, czego pragnie. Stał się przewodnikiem, mentorem. Dotąd jeszcze jej nie dotknął, nie pocałował, ale czuła się mu w pewien sposób oddana". Weronika poznaje Pawła, starszego od siebie wykładowcę. Zaczynają ze sobą pisać, ale czy pójdą krok dalej i spełnią swoje fantazje i pragnienia? Czy Weronika zaryzykuje i wyruszy w podróż w głąb swoich najintymniejszych potrzeb?

Udając jednorożce

Jacek Napiórkowski

Miłośnicy prostoty języka i surrealistycznej wyobraźni Jacka Napiórkowskiego aż siedem lat czekali na nowy tomik jego wierszy. Udając jednorożce to zbiór około trzydziestu tekstów, w których świat rozsypuje się na kawałki i układa na nowo w abstrakcyjne, nadrealistyczne obrazy. To poezja pozornie lekka autor nie szuka jednoznacznych odpowiedzi, raczej namawia, by zanurzyć się w życiu, skupić się na doświadczaniu różnych stanów świadomości i poczuć, jak bilans staje się balansem. W tomie znajdziemy również teksty, które możemy uznać za w nieoczywisty, charakterystyczny dla Napiórkowskiego sposób zaangażowane. Pojawiają się w nich wątki społeczne i ekologiczne czy też dezyderaty dotyczące sztuki dobrego życia: Do *** Ziemiórki świecące larwy z Nowej Zelandii dowodzą że obce światło może być najniebezpieczniejszą przynętą i zasadzką dlatego świeć swoim masz je nawet kiedy wydaje ci się że je zgubiłeś pozwól niepostrzeżenie wymaszerować z siebie obcym ciemnym wojskom idź ze sobą ramię w ramię bark w bark jak kochający siebie brat

Udane wesele. Jak profesjonalnie i tanio przygotować wesele, które zachwyci Waszych gości

Jolanta Valentin

Jak profesjonalnie i tanio przygotować wesele, które zachwyci Waszych gości? Wesele, ślub. Marzysz o pięknym, niepowtarzalnym dniu. Czas odliczany do wesela powoli mija, a rzeczy do zrobienia jest całe mnóstwo. Jaki jest przebieg wesela, kiedy i co organizować? O co pytać w restauracji? Jakie menu przygotować? Co zrobić z dziećmi w czasie przyjęcia? Jest tak wiele pytań związanych z organizacją tego jedynego dnia. Odpowiedzi na nie znajdziesz w tej publikacji. Co takiego szczególnego znajduje się w tym poradniku? - Najważniejsze rzeczy do zorganizowania kamerzysta, fotograf, zespół muzyczny, lokalizacja oraz świadkowie. - Ustalenie szczegółów dotyczących menu, muzyki oraz sesji zdjęciowej. - Weselne zakupy, dekoracja, zaproszenia dowiedz się, jak nad wszystkim zapanować. - Zdrowie i uroda, przećwiczenie tańca oraz... zwalczanie stresu przedweselnego  cenne wskazówki. - W jaki sposób powinno wyglądać przyjęcie weselne? Fajerwerki oraz inne wspaniałości weselne prawdziwa magia! - Weselna strona internetowa, etykietki na alkohol i inne gadżety to także jest ważne. "Jeśli masz problem, jak zorganizować swoje wesele, jak wszystko dopiąć na ostatni guzik - sięgnij po tę książkę. Jest idealna, jeśli chcesz ogarnąć cały "młyn", który towarzyszy organizacji wesela. Podpowie ci wiele ciekawych rzeczy. Dla mnie osobiście była niezbędna :) Polecam." K. F.

Uderz w gong

Joan He

Pełna zwrotów akcji, wciągająca opowieść o władzy, rywalizacji i tożsamości. Zefir wzniosła się ponad swoje skromne pochodzenie, bezimienna sierota stała się strateżką, boginią w ciele wojowniczki. A mimo tego, co osiągnęła, nigdy nie czuła się bardziej... bezsilna. Boleśnie się przekonuje, że taka jest cena wojny, magii i przeznaczenia. Jednak Zefir nie ma zamiaru godzić się z losem. Zrobi wszystko, by jej wrogowie, zwłaszcza tajemniczy Wrona, ponieśli zasłużoną karę. Co zrobi, gdy dowie się prawdy? Tego nie wiedzą nawet niebiosa. Na stronie wydawnictwa "https://www.seeya.com.pl/" Książki seeYA umieściliśmy epilog alternatywne zakończenie losów Zefir. *** Pisząc Królestwo Trojga Joan He inspirowała się Opowieściami o Trzech Królestwach, jedną z największych chińskich klasycznych powieści. Uderz w gong to zapierająca dech w piersiach, pełna tajemnic druga i ostatnia część Królestwa Trojga. Wydanie zawiera wspaniałe grafiki - czarno-białe portrety Tidy Kietsungden i mapę autorstwa Anny Frohmann.

Uderz w struny

Joan He

Uderz w strunyto pełna zwrotów akcji, wciągająca opowieść o władzy, rywalizacji i tożsamości. W 414 roku panowania dynastii Xin w Chinach panuje chaos. Zasiadająca na tronie marionetkowa cesarzowa traci wpływy, imperium rozpada się na trzy części, a możnowładcy zażarcie walczą między sobą o władzę, ziemię i majątki. Osierocona w młodości Zefir nauczyła się trudnej sztuki przetrwania. Pomogły jej w tym inteligencja i przenikliwość. Obdarzona talentem strategicznym zawsze jest kilka kroków przed innymi. Zefir służy pod dowództwem Xin Ren, która pozostaje lojalna wobec cesarzowej. Choć podziwia postawę Xin Ren, doskonale wie, że wierność wobec władczyni może oznaczać śmierć. Kiedy Zefir decyduje się na przeniknięcie do obozu wroga, spotyka tajemniczego Wronę. To dorównujący jej przenikliwością strateg wojenny przeciwników. Jednak niebezpiecznych wrogów jest dużo więcej i nie wszyscy z nich są ludźmi. Joan He pisząc Uderz w struny inspirowała się Opowieściami o Trzech Królestwach, jedną z największych chińskich klasycznych powieści. Wydanie zawiera wspaniałe grafiki - czarno-białe portrety Tidy Kietsungden i mapę autorstwa Anny Frohmann.

Uderzenie

Tadeusz Gajcy

Tadeusz Gajcy Uderzenie Pod stopą ziemia jak werbel niech zagra, rozwinąć w górze twarde bębny słów wydłużyć krok, wydłużyć krok, poszerzyć oddech wytężonych płuc! Na nowe drogi nowych kroków rytm, na nowe słońce młodych ramion pług niech warczą dni, niech warczą dni, niebo nad nami jak płonący stóg! Żegnaj, sielska młodości, żegnajcie, beztroskie dni nam wysoki zaśpi... Tadeusz Gajcy Ur. 8 lutego 1922 r. w Warszawie Zm. 16 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Wczorajszemu, Kolęda, Widma, Do potomnego, Homer i orchidea pseud. Karol Topornicki, Roman Oścień Poeta, prozaik, dramatopisarz, krytyk literacki. Ukończył gimnazjum i liceum księży marianów na Bielanach. Od 1941 r. studiował filologię polską na podziemnym UW. Członek organizacji Konfederacja Narodu; współzałożyciel (1942), a od 1943 r. redaktor konspiracyjnego czasopisma tej organizacji Sztuka i Naród. Żołnierz AK; brał udział w akcji składania wieńca pod pomnikiem Kopernika (25 maja 1943 r.). Zginął w powstaniu warszawskim wraz z Zdzisławem Stroińskim na Starym Mieście. Otrzymał nagrodę na podziemnym konkursie czasopisma Sztuka i Naród za wiersz Wczorajszemu (1942), włączony później do antologii Słowo prawdziwe (1942). Nagrodzony także przez czasopismo Kultura i Jutro (1943) za wiersz Rapsod o Warszawie. Wyraziciel ideowego i artystycznego grupy Sztuka i Naród; w artykule Już nie potrzebujemy (SiN nr 11, 12 z 1943 r.) i O wawrzyn (wyd. Kierunki 1967, nr 19) polemizował z literackimi poprzednikami, zarzucając poetom Skamandra bezideowość i koniunkturalizm, a Awangardzie Krakowskiej ekwilibrystykę intelektualną; poetów swojej generacji uważał za kontynuatorów katastrofizmu. Sam rolę poety widział w byciu odkrywcą tajemnicy bytu i wychowawcą narodu. W poematach Z dna nawiązującym do przeżyć z wojny obronnej 1939 r. oraz Widma wyd. w debiutanckim tomie z 1943 r. (będącym poetycką odpowiedzią na cykl poetycki Borowskiego pt. Gdziekolwiek ziemia...) zawarł wizję apokaliptycznej zagłady. W śpiewogrze Misterium niedzielne (1943) podjął próbę przezwyciężenia własnego katastrofizmu, przedstawiając świat czasu wojny jako groteskę i nawiązując do folkloru warszawskich przedmieść. W ostatnim tomie zwraca uwagę jego testament poetycki Do potomnego. Często posługiwał się konwencją snu, wizji, sięgał po formy ballady, kolędy, piosenki. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Udław się szczęściem

Klaudia T.

Kobieta szczęśliwa może przenosić góry, zdolna jest do poświęceń, miłości. A do czego zdolna jest kobieta oszukana? Czasem potrafi się mścić, knuć i planować zemstę. Niekiedy jednak otacza się barierą egoizmu, chęci spełnienia. Pragnie znaleźć siebie w momencie przykrości, które nagle stanęły na drodze. Ona, on. I to wszystko, co wydarzyło się między nimi. Poza tym jeszcze paru innych panów xyz. Wszystko to między kolejnymi kilometrami, przebiegniętymi w złości, rozgoryczeniu. By nie krzyczeć, by nie płakać. Jaka droga jest tą właściwą, prowadzącą do poradzenia sobie ze smutkiem, z poczuciem osamotnienia? Książka ta opowiada o kobiecie zranionej, próbującej poradzić sobie z samotnością, pogubioną w poszukiwaniu szczęścia. Sylwia między byciem niezależną, silną kobietą, zatraconą w pasji biegania, bywa nieporadną, naiwną dziewczynką w męskim świecie, w którym pełno jest niejasności, niepotrzebnych zagrań, bądź zbyt oczywistych oczekiwań. Książka odważna, z humorem, utożsamić się z nią może niejedna kobieta, która choć raz miała do czynienia z dobrze znanym „draniem”.