Wiatr wspomnień

Dorota Schrammek

Pobierowo latem tętni życiem. Do poznanych już wcześniej bohaterów pobierowskiej trylogii dołączają nowi. Jakie skrywają sekrety? Czy przeszłość zdominuje to, co tu i teraz? Wiatr wspomnień jest wielowątkową, refleksyjną opowieścią o zwykłych ludziach, zaufaniu i marzeniach. To, że miłość jest lekarstwem dla duszy, nie dla każdego staje się oczywiste. A los lubi płatać figle... Dorota Schrammek w swych powieściach prezentuje różne postawy ludzkie, motywy podejmowanych decyzji, a przede wszystkim podpowiada Czytelnikom, co i jak warto zmienić, aby życie było bardziej udane i szczęśliwsze.

Wiatr ze Wschodu (Tom 2). Stalowe niebo

Maria Paszyńska

Anastazja i Kazimierz, rozdzieleni przez wojnę i ludzką niegodziwość, usiłują na nowo ułożyć sobie życie. Jest rok 1920. Krwawa łuna rewolucji nad dawnym imperium rosyjskim ustępuje miejsca szarej bolszewickiej codzienności. Po wyjściu z więzienia Anastazja przyjeżdża do Petersburga, próbuje zapomnieć o Kazimierzu i zatraca się w pracy w szpitalu. Walcząc z uprzedzeniami, zdobywa lekarskie doświadczenie. Gdy kończy się wojna polsko-rosyjska, Kazimierz wraca na Wołyń. Opiekuje się nim nieodłączny Borys Bogdanow, który zataił przed przyjacielem, co stało się z Anastazją. Dawni kochankowie spotykają się ponownie w świecie, w którym nic już nie jest takie jak kiedyś. Czy ich namiętne uczucie zwycięży przeciwności losu?

Wiatr ze Wschodu (Tom 3). Szkarłatna łuna

Maria Paszyńska

Trzeci tom bestsellerowej serii Wiatr ze wschodu Milkną echa rewolucji bolszewickiej, świat wraca na dawne tory. Wczorajsi wyzwoliciele okazują się jedynie kolejnymi władcami absolutnymi, a równość pozostaje mitem. Włodzimierz Lenin podupada na zdrowiu - rozpoczyna się brutalna walka o władzę. Borys Bogdanow stawia wszystko na jedną kartę, na Stalina, bezwzględnie wykorzystując bliskich do własnych celów. Kazimierzowi z pozoru niczego nie brakuje. Ma piękną żonę, syna, pieniądze, dobrą pracę A jednak czuje się samotny, nie widzi się w roli męża i ojca. Coraz częściej myśli o ucieczce. I o Anastazji, której nie potrafi zapomnieć. Tymczasem Anastazja wyjeżdża z Serhijem na Ukrainę, by przyłączyć się do nacjonalistów i walczyć o niepodległość ojczyzny. Trafia do amerykańskiego obozu ARA, gdzie pomaga łagodzić skutki fali głodu wywołanego nieurodzajem. Praca na nowo rozpala jej nadzieje na lepszą przyszłość. Pewnego dnia drogi kochanków znów przetną się w mieście białych nocy. Czy łączące ich uczucie zapłonie na nowo? Jaką cenę będą gotowi zapłacić za szczęście?

Wiatr ze Wschodu (Tom 4). Za zasłoną chmur

Maria Paszyńska, Maria Paszyńska

Wielki finał bestsellerowej serii o przyjaźni, miłości i nienawiści Lata 30. XX wieku. Nad Związkiem Radzieckim wschodzi gwiazda czerwonego cara. Stalin skupia wokół siebie coraz większą władzę. By go wesprzeć, Borys Bogdanow postanawia przejąć majątek Birsztejnów. Porzucona przez męża Tatiana wydaje się łatwym łupem Cudem ocalała Anastazja budzi się w szpitalu. Nie może pojąć, dlaczego przeżyła, skoro tak bardzo pragnie śmierci. Życie bez ukochanego nie ma już dla niej wartości. W oddalonej o setki kilometrów Warszawie Kazimierz usiłuje odnaleźć prawdę o sobie. Rzuca się w wir pracy na politechnice, gdzie zaprzyjaźnia się z inżynierem Stanisławem Wigurą i pilotem Franciszkiem Żwirką. Czy zdoła odciąć się od przeszłości? Czy ostatecznie porzuci żonę i syna? A przede wszystkim czy będzie w stanie zapomnieć o Anastazji? Za zasłoną chmur to przejmująca podróż z Petersburga i Warszawy na gnębioną wielkim głodem Ukrainę, gdzie człowieczeństwo zostaje wystawione na największą próbę.

Wiatrołomy

Robert Małecki

Nic tak nie łamie życia jak dążenie do prawdy. Pierwszy tom nowej serii kryminalnej Roberta Małeckiego.   Zbrodnia doskonała nie istnieje. Przestępcę, który sądzi, że uniknął kary, w każdej chwili może dosięgnąć sprawiedliwość. Policjanci z bydgoskiego Archiwum X mają bowiem jeden cel odkryć prawdę i ukarać winnych. Grudziądz. Początek lat dziewięćdziesiątych. W rodzinie Witbergów pojawia się wymarzony syn, ale sielanka trwa krótko. Niebezpieczni i bezkarni gangsterzy porywają z domu dwumiesięcznego Filipa. Zdruzgotani rodzice zrobią wszystko, by odzyskać dziecko. Policja drepcze w miejscu, a tropy prowadzą donikąd. W sprawie pojawiają się kolejni podejrzani, ale śledczym nie udaje się odnaleźć chłopca. Trzy dekady później komisarz Maria Herman przechodzi osobiste piekło, próbując uwolnić się od podstępnego nałogu. Jej zawodowym partnerem zostaje Olgierd Borewicz, który boleśnie mierzy się z konsekwencjami błędnych decyzji z przeszłości. Wspólnie wyruszają do Grudziądza, by rozwikłać tajemnicę porwania dziecka Witbergów. Jeszcze nie wiedzą, że droga do prawdy doprowadzi ich na krawędź otchłani. Robert Małecki jeden z najlepszych i najbardziej cenionych polskich autorów powieści kryminalnych. Laureat Nagrody Wielkiego Kalibru i nagrody Kryminalnej Piły. Wiatrołomy to pierwszy tom nowej serii o śledczych z bydgoskiego Archiwum X, która ukaże się nakładem Wydawnictwa Literackiego.

Wiatrołomy

Eugeniusz Paukszta

Niesamowita, powalająca, nadzwyczajna. Zachłysnęłam się ta powieścią jak spragniony w upał zimną wodą. Opisy przyrody, zmieniającego się w zależności od pory roku lasu pozwoliły mi odpłynąć z tej przeładowanej technologią, nowoczesnością rzeczywistości w inny świat, którym rządzi natura i targające nią żywioły. Każde zdanie opisujące zmieniającą się przyrodę wprowadzało mnie w stan pewnej euforii i zarazem tęsknoty za tym „spokojem”, który ogrania przyrodę mimo ingerencji ludzi. Pauksztę czytałam już wcześniej, ale dopiero teraz w pełni mnie zachwycił co pozwoliło na oderwanie się choć na chwilę od pogoni za czasem i codziennością. Jednocześnie wywołał we mnie tęsknotę za wsią, lasem i życiem, które tam wydaje mi się o wiele bardziej wartościowsze, bardziej sensowne. [KAROLKA, lubimyczytac.pl] Przygodowe powieści Eugeniusza Paukszty to klasyka gatunku. Wiatrołomy to nie tylko nazwa miejscowości, w której toczy się akcja książki, lecz również metaforyczne określenie ludzi, którzy, dotknięci kolejnym nieszczęściem, zbierają wszystkie siły, by podnieść się i nie poddać rozpaczy. Tacy właśnie są bohaterowie powieści Eugeniusza Paukszty - nieugięci, honorowi, naznaczeni przez wojenne doświadczenia. Z właściwym sobie uniwersalizmem i wykorzystaniem wątku sensacyjnego oraz miłosnego, autor kreśli sylwetkę młodego leśniczego, który samotnie obejmując swą pierwszą placówkę, próbuje zdobyć przychylność tamtejszych mieszkańców i poradzić sobie z żywiołem przyrody. Wyjątkowym bohaterem tej powieści jest las - jego opisy nie mają sobie równych w polskiej literaturze. Zdaje się, że nagrzane słońcem jagody są tu na wyciągnięcie ręki. Szkoda, że wraz z Pauksztą odszedł ten sposób widzenia otaczającego nas świata. Eugeniusz Paukszta (1916-1979), prozaik, publicysta, autor ponad 30 książek: powieści współczesnych i historycznych, opowiadań, utworów dla młodzieży. Klasyk polskiej powieści przygodowej. Ściśle związany z Wielkopolską i Ziemiami Zachodnimi. [anonim, biblionetka.pl] Paweł to młody leśniczy, tuż po szkole. Właśnie obejmuje nowo utworzone leśnictwo o nazwie Wiatrołomy. Dotąd była to ziemia niczyja, więc okoliczni mieszkańcy intensywnie to wykorzystywali. Kłusownictwo, nielegalne polowania i wywózka drewna - zmagając się z likwidacją tych zjawisk leśniczy doświadcza wrogości okolicznych mieszkańców. Wielokrotnie bliski rezygnacji nie poddaje się jednak. Dzięki przychylności nielicznych mieszkańców znajduje w sobie siłę do dalszej walki. Opisy przyrody w wykonaniu Eugeniusza Paukszty to arcydzieło. W sposób wyjątkowy pozwala doświadczyć czytelnikowi wspaniałego bogactwa leśnego życia - ze wszystkimi jego krajobrazami i dźwiękami. Mimo przeplatających się wątków sensacyjnych, kryminalnych niemal, można się przy tych opisach przyrody na prawdę zrelaksować, zwolnić oddech, zachwycić się opisywanym pięknem, którego w mieście nie sposób zaznać. Akcja powieści rozgrywa się w latach powojennych, w połowie ubiegłego wieku. Stanowi natomiast zbiór wielu uniwersalnych i ponadczasowych reguł. Wspaniała książka, naprawdę. Z całego serca polecam każdemu. I dumna jestem z tego, że taka literacka perełka zdobić będzie moją biblioteczkę. [KAMILA, lubimyczytac.pl] Trochę hemingwayowska w konstrukcji, szczególnie zakończenia, trochę kontrastująca ze stachurową „Siekierezadą”, a trochę, a może przede wszystkim, będąca poematem o lesie, który to las być może jest głównym bohaterem książki. Z tego punktu widzenia to proza niezwykła i odmienna, ciekawa, nawet porywająca. Aha, i można dzięki niej zobaczyć, że świat (ustrój, społeczeństwo) się zmienia, ale ludzkie bytowanie zawsze w tych samych pragnieniach, dążeniach, lękach i uczuciach jest unurzane. I wtedy, i teraz, i za sto lat. [MARIO, lubimyczytac.pl] Nota: cytowane powyżej opinie cytowane są we fragmentach i zostały poddane redakcji. Projekt okładki: Pola Augustynowicz.

Wiatronogi

Lew Tołstoj

Wiatronogi inny tytuł Bystronogi (org. ) opowiadanie Lwa Tołstoja, opublikowane po raz pierwszy w 1885 r. Pomysł na opowiadanie Tołstoj zaczerpnął od pisarza Michała Stachowicza. Stachowicz sam zamierzał napisać opowiadanie z perspektywy konia wyścigowego, jednak zmarł, nim zdołał pomysł zrealizować. W 1863 r. Tołstoj zrealizował jego zamiar. Tekst wydał dopiero 1885 r. w zbiorze swoich dzieł. Narratorem i bohaterem utworu jest koń Bystronogi, obserwujący i komentujący świat ludzki. Widziany z perspektywy mądrego zwierzęcia świat ten okazuje się być pełen fałszu i hipokryzji. Ukazaniu tego służy technika udziwniania rzeczy znane, poprzez zmianę sposobu percepcji, zostają udziwnione, co wydobywa ich niezauważane wcześniej cechy i właściwości. (Za Wikipedią).

Wiatronogi

Lew Tołstoj

„Wiatronogi” to nowela Lwa Tołstoja, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu w literaturze europejskiej. Fedź, stary pastuch, wyrusza w podróż ze swoimi końmi. Wśród stada młodych, sprawnych zwierząt, znajduje się jeden stary koń. Jest to wzruszająca historia o przemijaniu, starości i szacunku do innych, napisana z niezwykłej perspektywy, starego konia.

Wiatronogi

Lew Tołstoj

Fedź, stary pastuch wyrusza w podróż ze swoimi końmi. Wśród stada młodych, pięknych i niezwykle sprawnych zwierząt znajduje się leciwy wałach. Współtowarzysze wyśmiewają się z konia, a przecież i on ma za sobą lata świetności. Czy opowieść o młodości wpłynie na jego pozycję w stadzie? Piękna historia o przemijaniu, starości i szacunku do innych napisana z niezwykłej perspektywy starego konia. Poruszy najtwardsze serca i skłoni do refleksji nad pozycją osób starszych w społeczeństwie.

Wiązka

Justyna Bargielska

Justyna Bargielska Dwa fiaty Wiązka Obudziłam się bez pocieszenia. Gdy spałam, ziemia dostała mi się do rany. I dokąd ja tak wstaję i idę w tym swoim ciele? Miłością twojego życia że jestem, nakłamał ci laser. Ja ze swej strony nawet cię nie lubię, a kto potrzebuje pocieszenia, niech sobie weźm... Justyna Bargielska ur. 7 lipca 1977 Najważniejsze dzieła: Dating Sessions (2003), China Shipping (2005), Dwa fiaty (2009), Bach for my baby (2012), Nudelman (2014), Selfie na tle rzepaku (2016) Poetka i pisarka. Pisze o śmierci, cielesności i codzienności. Jej wiersze tłumaczone były między innymi na języki angielski, słoweński i bułgarski. Otrzymała nagrodę w III edycji konkursu im. R.M. Rilkego (2001), została laureatką Nagrody Literackiej Gdynia w roku 2010 i 2011 (za Obsoletki błyskotliwy językowo debiut prozatorski dotykający tematyki poronienia), była nominowana do Paszportów Polityki i Nagrody Literackiej Nike. Recenzenci (niezależnie czy piszą o poezji Bargielskiej, czy o jej prozie), jednogłośnie stwierdzają współwystępowanie w jej twórczości brawurowego humoru i ciemnego nurtu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wibrujące moce

Zbigniew Bressa

„Przybliżył się i wciągnął w nozdrza powietrze. Wyraziście czuł zapach jej ciała. Słodki. Upojny. Niepowtarzalny. Przysunął się bliżej. Wilgotne włosy łaskotały go po twarzy. Całował czoło, nos i usta. Przytulał policzek do rozgrzanego lica kobiety. Nastąpił zamęt zmysłów – ogarniały go płomienie pożądania, porywał wicher namiętności, trawił pożar rozkoszy. Burzyła się sekwencja gwiazd. Do góry nogami przewracał się świat”.     Thundi i Herfana to nieszczęśliwe istoty. On jest ostatnim wojownikiem okrutnego plemienia. Ona – porzuconą przez matkę dziewczyną. Oboje w tym samym czasie pozostają osamotnieni i mogą liczyć wyłącznie na siebie. W pewnym momencie ich ścieżki splatają się ze sobą. Wkrótce rodzi się chłopczyk. Duszą dziecka szarpią rozterki. Jest on bowiem potomkiem potulnej dziewczyny i okrutnego wojownika. Czy zatriumfuje pokora, czy instynkt zabójcy?

Wicehrabia de Bragelonne

Aleksander Dumas

Francja, 1660 roku. Początki samodzielnego panowania Ludwika XIV. Młody władca na nowo powołuje muszkieterów królewskich. Jedną z najważniejszych osób w kraju jest wciąż pierwszy minister, kardynał Jules Mazzarini. Dostojnik mocno podupada na zdrowiu i przygotowuje się na śmierć, dbając o to, by po jego odejściu realna władza nad krajem nie wpadła w nieprzychylne jego planom ręce. W tle rozgrywa się wątek nieszczęśliwej miłości i spisek przeciwko królowi... Wicehrabia de Bragelonne" to ostatnia część trylogii o przygodach Atosa, Portosa, Aramisa i dArtagnana. Wcześniejsze losy bohaterów poznasz, sięgając po powieści: Trzej muszkieterowie" oraz Dwadzieścia lat później".

Wicehrabia de Bragelonne

Aleksander Dumas (ojciec)

“Wicehrabia de Bragelonne” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   “Wicehrabia de Bragelonne” to trzecia część trylogii opowiadającej historię czterech przyjaciół: Atosa, Portosa, Aramisa i d’Artagnana. Poprzednie części to „Trzej muszkieterowie” i „Dwadzieścia lat później”.  

Wicehrabia de Bragelonne. Trzej muszkieterowie cz. III

Aleksander Dumas (ojciec)

Wicehrabia de Bragelonne trzecia część trylogii Aleksandra Dumasa ojca opowiadająca o przygodach Atosa, Portosa, Aramisa i dArtagnana (poprzednie części to Trzej muszkieterowie i Dwadzieścia lat później). Tytułowy bohater Raul de Bragelonne to syn hrabiego de La Fre (Atosa) oraz znanej z wcześniejszych części pani de Chevreuse (zwanej Marią Michon). Powieść jest wielowątkowa; główne wątki to restauracja monarchii w Anglii dokonana rękami dArtagnana i Atosa, nieszczęśliwa miłość Raula de Bragelonne do Luisy de La Vallire, późniejszej metresy Ludwika XIV, upadek wszechwładnego ministra finansów Fouqueta oraz nieudany spisek biskupa Vannes (Aramisa) mający na celu osadzenie na tronie Francji królewskiego brata bliźniaka Filipa (Żelaznej Maski) więzionego w Bastylii. (Za Wikipedią).

Wicher rozpętany

Henryk Zbierzchowski

Wicher rozpętany Nikt nie zgadnie, jak i kiedy przyszedł na ten świat,  Czy po falach księżycowych z gwiazd na ziemię spadł,  Czy się podniósł z bagien leśnych i zmurszałych den,  Gdzie na wodnych traw podłożu zmógł go długi sen,  Czy go zrodził bór, co nocą w czarnych głębiach huczy,  Czy ten ugór martwy, siny, gdzie się Rozpacz włóczy.    Przypadł cicho w trawy śpiące i jak martwy legł,  Objął w uścisk boru mroczny, skamieniały brzeg,  Las drgnął tylko, tak jak człowiek zbudzony ze snu,  Kilka liści spadło z wolna na podłoże mchu,  Szmer poleciał w górę — w górę: ponad mroczną tonią  Słychać w ciszy szelest skrzydeł i gwiazdy gdzieś dzwonią.    I rozbudził naprzód tłumnie wszystkie trawy łąk;  Fala kłosów kołysanych rozlewa się w krąg,  Coraz dalej, coraz szerzej płynie szmerów chór,  Aż uderza huczną falą o uśpiony bór. [...]Henryk ZbierzchowskiUr. 19 listopada 1881 we Lwowie Zm. 6 listopada 1942 w Krynicy Najważniejsze dzieła: Małżeństwo Loli, Żongler. Rzeczy wesołe i smutne, Człowiek o dwu twarzach Pisarz związany całe życie ze Lwowem. Debiutował w 1898 r. na łamach krakowskiego czasopisma "Życie", dwa lata później wydał pierwszy tomik poezji, Impresje. Ukończył studia prawnicze. W latach 1906--1910 pracował jako redaktor czasopisma "Nasz Kraj", publikował też w "Gazecie Porannej". Od 1920 r. prowadził czasopismo satyryczne "Szczutki". W 1928 r. miasto Lwów przyznało mu nagrodę literacką, w 1937 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, rok później Złoty Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury. W czasie wojny znalazł się w Krynicy i tam zmarł. Pisał liryki, powieści, nowele, piosenki (patriotyczne i kabaretowe) i sztuki teatralne (przeważnie komedie i wodewile). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wichrołak

Paweł Szlachetko

Położona w górach wieś Szremle Małe skrywa w sobie wiele tajemnic. Na trop jednej z nich trafia młody aspirujący dziennikarz Roman. Liczy, że reportaż na temat serii samobójstw otworzy mu drogę do pracy w redakcji krakowskiego dziennika. Pod przykrywką pracownika sanepidu dziennikarz przybywa do chaty sołtysa, u którego ma zamieszkać. Ten składa mu nietypową propozycję. Córka sołtysa wróciła na wieś z nieślubnym dzieckiem. By chronić jej honor przed współmieszkańcami, prosi Romana, żeby udawał ojca dziecka. Niespodziewanie okazuje się, że Marta i Roman mają wspólną przeszłość. Jak w tej sytuacji zachowa się chłopak i jak wpłynie to na prowadzone przez niego śledztwo? Jedno jest pewne w Szremlach Małych każdy dba o swoje mroczne sekrety. Które z nich uda się wyjawić? "Wichrołak" został wyróżniony na Międzynarodowym Festiwalu Kryminału "Wielki Kaliber" w 2012 roku we Wrocławiu.