Wybory

Joanna Łukowska

Gdy dorastasz, rodzice wciąż traktują cię jak dziecko, zarazem każą ci podejmować życiowe decyzje. „Wybory” to zbiór siedmiu pełnych ciepła i humoru nowelek, opowiadających o dorastaniu, przyjaźni, miłości i podejmowaniu decyzji: tych błahych i tych na całe życie. Coś dla młodszych i starszych, dla dziewcząt i chłopaków, dla wszystkich, którzy nie wstydzą się swoich uczuć. Tytułowe „Wybory” to historia rozgrywki między prymuską Zosią a nonszalanckim Antkiem Romanem, dwojga imion, z których jedno jest nazwiskiem. Oboje, nieco wbrew sobie, zostają wmanewrowani w wybory na przewodniczącego samorządu szkolnego. Kto wygra? A może inne wybory okażą się dużo ważniejsze… Kolejne opowiadania o znamiennych tytułach zapewnią czytelnikom wiele emocji i zaskakujących point: „Pyzo, wróć”, „Dziennik, pryszcze i cudze sekrety”, „Działka, moja zmora”, „Wakacje w siodle”, „Korepetycje z przyjaźni”, „Smok i dziewica”.

Wybory Niny

Anna Kekus

Wybory do lokalnych władz na Florydzie i wielka miłość, która nie podlega głosowaniu. Nina, zagubiona emigrantka znad Wisły, poznaje Damiana, miejscowego playboya i początkującego polityka, pracującego w sztabie kandydata na burmistrza. Chłopak, żeby stać się w oczach wyborców człowiekiem godnym zaufania, musi się ustatkować i ożenić. Dlatego proponuje Ninie układ – małżeństwo na pokaz. Wkrótce jednak zaczyna kiełkować między nimi prawdziwe uczucie. Czy amerykański bon vivant okaże się godny zaufania? Czy dziewczyna z przeszłością nie stanie się dla niego ciężarem? Czy z matrymonialnej gry pozorów wyniknie wielka miłość? Przekonaj się, czy w świecie politycznych salonów i amerykańskiego blichtru jest miejsce dla emigrantki z Polski i romansu kończącego się happy endem!

Wybory, prawo wyborcze, systemy wyborcze w państwach Grupy Wyszehradzkiej

Marek Barański, Anna Czyż, Sebastian Kubas, Robert Rajczyk

„Proponujemy czytelnikowi interesującemu się państwami Grupy Wyszehradzkiej pracę poświęconą wyborom i systemom wyborczym w systemie politycznym Czech, Polski, Słowacji oraz Węgier. Kolejna monografia poświęcona fenomenowi wyborów, prawu wyborczemu i systemom wyborczym ma na celu rekonstrukcje ukształtowanych w ciągu ćwierćwiecza narodowych modeli prawa wyborczego i systemów wyborczych.” (Fragment ze Wstępu)  

Wybór

Krzysztof Kamil Baczyński

Wy­bór Uczy­niw­szy na wie­ki wy­bór,  w każ­dej chwi­li wy­bie­rać mu­szę.   J. Lie­bert Noc zie­lo­na by­ła, po dniu skwar­nym  głę­bo­kość jej szu­mia­ła jak­by li­ście czar­ne,  w któ­rych mlecz­ny rdzeń wy­rósł, i kro­pla­mi gwiazd  od­mie­rzał się po­wo­li nie­ostroż­ny czas.    Ma­ria cze­ka­ła ci­cho. I zda­ło się, pły­nął  świat ogrom­ny w od­de­chu nie­ba jak ot­chła­nie,  co wia­ło wiel­kim oknem na stół, na po­sła­nie  bia­łe i nie do­tknię­te. Cze­ka­ła. W mil­cze­niu  na pier­si rę­ce kła­dła i wte­dy się pie­nił  krwi jej roz­grza­ny na­pój i owo­ce mlecz­ne  pęcz­nia­ły jej pod dło­nią, i czu­ła, jak bi­je  bo­le­sna piąst­ka ser­ca. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wybór artykułów z polskiej prasy międzywojennej na temat Turcji

Emiroğlu Öztürk

Wybór artykułów z polskiej prasy międzywojennej na temat Turcji i czasów wojny wyzwoleńczej i rządów Atatürka (19 maja 1919 - 1 września 1939) Publikacja zawiera wybór artykułów z polskiej prasy międzywojennej na temat Turcji - od lądowania Mustafy Kemala w Samsunie 19 maja 1919 do wybuchu II wojny światowej 1 września 1939 roku. Artykuły zostały wybrane z dwóch najpoczytniejszych i najpoważniejszych dzienników tego okresu: krakowskiego "Czasu" oraz warszawskiej "Rzeczpospolitej". Zawarte w nich komentarze wydarzeń historycznych są cenną skarbnicą dla badaczy historii.

Wybór Elżbiety

Adam Molenda

Elżbieta jest świeżo po ślubie, kiedy razem z mężem decydują się na wyprawę na jacht. Wyprawę, która może zmienić naprawdę wiele wszystkie wady Darka zaczynają wychodzić na światło dzienne... Czy miłość Elżbiety będzie wystarczająco silna, aby pokochać to, czego nienawidzą w mężu wszyscy dookoła?

Wybór mów

Demostenes

W wyborze najsłynniejszych mów Demostenesa, znanego i cenionego mówcy greckiego, znalazły się między innymi słynne filipiki. Powstały one jako krytyka Filipa II, macedońskiego króla prowadzącego zaborczą politykę zagrażającą niepodległości Grecji. Demostenes wywierał wpływ na politykę Filipa oraz zagrzewał Greków do stawiania oporu. W tzw. mowach olintyńskich nakłonił Ateńczyków do pomocy miastu Olint, zagrożonemu przez działania króla Filipa, pomoc jednak nadeszła zbyt późno.

Wybór mów

Demostenes

Demostenes Wybór mów tłum. Jerzy Kowalski ISBN 978-83-288-5782-7 Wstęp I. U schyłku niepodległości greckiej Wojna w starożytności Pięknie wygląda dzisiaj świat starożytny; obywatel nowożytnego państwa nie domyśli się, że życie antyku nie przedstawiało takich ponęt, jakie biją z kart jego literatury albo od dzieł jego sztuki. Dzisiaj uważamy pokój za stan normalny, wojnę za objaw wyjątkowy, z którym wiąże się poczucie kataklizmu. W starożytności nie znano wła... Demostenes Ur. 384 p.n.e. w Atenach 12 października 322 p.n.e. na wyspie Kalaurei w Zatoce Sarońskiej Najważniejsze dzieła: Filipiki (351--341), Mowy olintyjskie (349/348), Mowa o wieńcu(330). Najsłynniejszy grecki mówca, polityk ateński. Urodzony w zamożnej rodzinie, został wcześnie osierocony, a jego opiekunowie pozbawili go majątku. Usilnymi ćwiczeniami pokonał wadę wymowy, następnie podjął naukę retoryki, by po dojściu do pełnoletności wytoczyć proces opiekunom i odzyskać dziedzictwo. Dzięki swoim mowom wygrał sprawę i odzyskał resztki majątku; odtąd zarabiał na życie pisaniem mów sądowych dla osób występujących w prywatnych procesach. Stopniowo angażował się w sprawy publiczne. W 354 roku wystąpił z pierwszą mową polityczną, O okręgach podatkowych, ostrzegając przed zagrożeniem ze strony Macedonii i nawołując do budowy silnej floty wojennej. Największą sławę przyniosły mu Filipiki, mowy przeciwko macedońskiemu królowi Filipowi II, prowadzącemu zaborczą politykę zagrażającą niezawisłości Grecji. Wskazywał w nich rodakom, że Filip zajmuje kolejne twierdze, miasta i terytoria nie tylko dzięki sile militarnej, ale także umiejętnie wykorzystując antagonizmy między greckimi państwami oraz ich własne zaniedbania. Przypominał o chwalebnej przeszłości Aten, aspirujących do przewodzenia Grekom. Nawoływał Ateńczyków do gotowości do wojny i wprowadzenia zmian, które pozwalałyby na szybkie podejmowanie odpowiednich działań zbrojnych. W trzech Mowach olintyjskich nakłaniał rodaków do natychmiastowej pomocy Olintowi, miastu na półwyspie Chalkidyjskim, zagrożonemu przez Filipa. Zwalczał stronnictwo promacedońskie. Prowadził aktywne działania polityczne, podejmując się misji dyplomatycznych do innych państw greckich i przekonując je do wspólnych wysiłków w celu przeciwstawienia się Macedonii. Doprowadził do przymierza Aten i Teb, ale bitwa pod Cheroneą w roku 338 skończyła się klęską i utratą niepodległości przez państwa greckie. Demostenes nie utracił zaufania Ateńczyków, którzy powierzyli mu wygłoszenie mowy pogrzebowej ku czci poległych, postawiono też wniosek uhonorowania go złotym wieńcem. Podczas procesu w obronie tego wniosku Demostenes wygłosił mowę O wieńcu, zawierającą podsumowanie własnej działalności i odrzucenie oskarżeń polityka promacedońskiego, Ajschinesa. Po śmierci Filipa Demostenes wzywał do oporu przeciwko jego następcy Aleksandrowi III Wielkiemu, jednak zburzenie przez nowego króla zbuntowanych Teb skutecznie zastraszyło Greków. W roku 324 Demostenes został niesłusznie oskarżony o nadużycia finansowe w aferze Harpalosa, zbiegłego skarbnika króla Aleksandra. Uciekł z kraju, po śmierci Aleksandra w roku 323 powrócił, nawołując do skorzystania z macedońskich kłopotów z sukcesją i walki o niepodległość. Klęska Aten w wojnie lamijskiej spowodowała, że na wniosek stronnictwa promacedońskiego został skazany na śmierć. Zbiegł na wysepkę w Zatoce Sarońskiej, gdzie został rozpoznany przez konfidenta i otruł się, by nie wpaść w ręce wroga. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wybór narzeczonej

E. T. A. Hoffmann

E. T. A. Hoffmann Powieści fantastyczne Wybór narzeczonej historia, w której zachodzą rozmaite nieprawdopodobne przygody tłum. Antoni Lange Rozdział I W jesienną noc, w czas zrównania dnia z nocą, sekretarz kancelarii państwowej Tussman wyszedł z kawiarni, w której zazwyczaj przesiadywał co wieczór kilka godzin i powracał do domu. Sekretarz ten, pod wszystkimi względami ścisły i punktualny, przywykł zdejmować surdut i buty dokładnie w chwili, kiedy zegary na kości... E. T. A. Hoffmann Ur. 24 stycznia 1776 r. w Królewcu Zm. 25 czerwca 1822 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Dziadek do orzechów, Opowieści nocne (zbiór opowiadań), Diable eliksiry, Kota Mruczysława poglądy na życie Właśc. Ernst Theodor Amadeus Hoffmann. Po rozstaniu rodziców wychowywany przez matkę. Był z zawodu prawnikiem. Ożenił się z Polką, Marią Rohrer-Trzcińską. Komponował, a jego zainteresowanie muzyką przejawia się wyraźnie w wielu jego utworach literackich. Pracował w Poznaniu, następnie w Płocku, dokąd przeniesiono go karnie za rysowanie karykatur urzędników, wreszcie w Warszawie. W latach 1808-1816 pełnił funkcję dyrektora muzycznego teatrów kolejno w Bambergu, Dreźnie i Lipsku, potem kontynuował karierę prawniczą w Berlinie. Tuż przed śmiercią wywołał skandal, opisując działania policji i sądu w satyrze Mistrz Pchła. W literaturze zasłynął Hoffmann jako jeden z pierwszych autorów fantastyki grozy. W swoich utworach budował atmosferę dziwności, tajemnicy, niepokoju. Fascynowały go wydarzenia niewytłumaczalne, z pogranicza szaleństwa. Jego twórczość stała się inspiracją m.in. dla Edgara A. Poe i H. P. Lovecrafta. Na podstawie powieści Dziadek do orzechów powstała opera P. Czajkowskiego. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wybór pism

Ksenofont

Ksenofont Wybór pism tłum. Artur Rapaport ISBN 978-83-288-5617-2 Wstęp. Ksenofont i jego pisma I *Tło historyczne.* Gdy mówimy o kulturze greckiej, literaturze historycznej lub filozoficznej, wymowie, poezji scenicznej, a nawet o dziejach Hellady, zapominamy właściwie o Grekach, a mamy na myśli Ateńczyków. Używamy wyrazu grecki zamiast ateński, czasem odwrotnie ale do błędu nie poczuwamy się nigdy: Grecja przyjęła plony pracy ateńskiego ducha, więc grecka kul... Ksenofont Ur. ok. 430 p.n.e. w Atenach Zm.ok. 3557 p.n.e. w Koryncie Najważniejsze dzieła: Wyprawa Cyrusa (Anabaza), Agesilaos, Historia grecka, Cyropedia (Wychowanie Cyrusa), Uczta, Obrona Sokratesa, Wspomnienia o Sokratesie Grecki pisarz, historyk i żołnierz, uczeń Sokratesa. Po zakończeniu wojny peloponeskiej w 404 p.n.e. był sympatykiem narzuconych Atenom przez Spartę oligarchicznych rządów tzw. trzydziestu tyranów, wskutek czego po przywróceniu demokracji miał zamkniętą drogę kariery politycznej i wojskowej. W roku 401 przyłączył się do kilkunastu tysięcy Greków, którzy jako najemnicy w służbie Cyrusa Młodszego wzięli udział w wyprawie wojennej przeciwko jego bratu, królowi perskiemu Artakserksesowi II. Po śmierci Cyrusa w bitwie i podstępnym zamordowaniu wodzów greckich Ksenofont został jednym z dowódców armii greckich najemników wycofującej się przez tysiąc mil obcego, wrogiego kraju. Wyprawę oraz odwrót Dziesięciu Tysięcy opisał w swoim najbardziej znanym dziele, pamiętnikach pt. Wyprawa Cyrusa. Bezpiecznie dotarłszy do brzegów Morza Czarnego, razem z innymi żołnierzami zaciągnął się na służbę Sparty, prowadzącej w Azji Mniejszej wojnę z Persją. Został przybocznym oficerem króla spartańskiego Agesilaosa II, który w 396 osobiście objął naczelne dowództwo. Za udział w wielkiej bitwie pod Koroneją (394), w której Agesilaos pokonał koalicję Aten, Teb i Koryntu, Ksenofont został uznany przez Ateńczyków za wroga i skazany na banicję. Brał udział w kolejnych wyprawach wojennych Sparty podczas wojny korynckiej, w uznaniu zasług otrzymał honorowe obywatelstwo spartańskie i posiadłość pod Olimpią. Klęska Spartan pod Leuktrami spowodowała, że musiał opuścić majątek i zamieszkał w Koryncie, gdzie żył do śmierci. W swoich dziełach zachwalał ustrój, zwyczaje i instytucje spartańskie i perskie, szczególnie w poczytnej powieści Wychowanie Cyrusa, w której króla perskiego Cyrusa Wielkiego przedstawia jako wzór szlachetnego i wybitnego władcy, zaś monarchię perską jako idealne państwo. Był autorem Historii greckiej, będącej kontynuacją dzieła Tukidydesa i opisującej dzieje Grecji w latach 411--362, do bitwy pod Mantineą, a także tekstów sokratycznych, w których bronił swojego nauczyciela. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wybór pism

Søren Kierkegaard

Klasyczny tekst w nowoczesnej formie ebooka. Pobierz go już dziś na swój podręczny czytnik i ciesz się lekturą!

Wybór pism. Apologia

Ksenofont

Wybór pism Ksenofonta zawiera niemal wszystkie prace greckiego pisarza i historyka. Pierwszą grupę stanowią pisma sokratyczne i dialogi, które na wzór dialogów Platona przedstawiają obraz i sposób myślenia Sokratesa. Ksenofont rzuca jednak odmienne światło na filozofa, prezentując inne poglądy i zainteresowania. Drugą grupę pism stanowią rozprawy polityczne, historyczne oraz biograficzne.

Wybór pism estetyczno-literackich

Jan Śniadecki

Jan Śniadecki (1756-1830), Wielkopolanin. Uczony: matematyk, astronom i filozof, także pedagog, biograf i miłośnik polszczyzny; jedna z najwybitniejszych postaci życia umysłowego, a zarazem prawdziwy autorytet moralny początku XIX stulecia. Po ukończeniu Akademii Krakowskiej studiował za granicą, by po powrocie na macierzystą uczelnię wykładać matematykę i astronomię, a także współpracować z Hugonem Kołłątajem w dziele przekształcania akademii w Szkołę Główną Koronną. Następnie na wiele lat związał się z Imperatorskim Uniwersytetem Wileńskim. Jako profesor i wieloletni rektor tej uczelni skutecznie dbał o jej rozwój. Pisma poświęcone zagadnieniom literackim stanowią margines jego naukowej spuścizny, będąc zarazem frapującym świadectwem klasycystycznej świadomości estetyczno-literackiej ich autora.

Wybór pism estetycznych (Edward Abramowski)

Edward Abramowski

Edward Abramowski należy do tych myślicieli, którzy wywarli znaczący wpływ na polską kulturę nie tylko przed pierwszą wojną światową, ale i później – w dwudziestoleciu międzywojennym. W jego rozległym problemowo dorobku intelektualnych (filozofia, socjologia, etyka, psychologia, oryginalna teoria ustroju socjalistycznego opartego na idei spółdzielczości) nie zabrakło też prac traktujących o zagadnieniach estetyki. Książka przeznaczona dla studentów takich kierunków jak filozofia, historia sztuki, filologia polska, wiedza o kulturze, kulturoznawstwo. Józef Edward Abramowski (1868-1918) przekonany, że „istnieje tylko jedna jedyna tajemnica życia obejmująca wszystko, i jedna pozornie tylko rozczłonkowana wiedza, usiłująca tę tajemnicę przeniknąć i wypowiedzieć” chciał tę tajemnicę poznać prowadząc badania w obszarach zakreślonych przez perspektywę wielu dziedzin wiedzy i postrzegany jest jako filozof, psycholog, socjolog i estetyk a także kulturolog, ceniony jako twórca koncepcji socjalizmu bezpaństwowego i polskiego kooperatyzmu. Chciał zrozumieć twórcze możliwości człowieka i tworzoną przez niego rzeczywistość społeczną i kulturową. Abramowski nie zostawił systematycznego opracowania zagadnień estetycznych. Jego estetykę trzeba wyczytywać z prac omawiających zagadnienia z zakresu psychologii i zagadnienia społeczne. Pięknu i sztuce Abramowski poświęcił w całości jedynie artykuł zatytułowany Co to jest sztuka? Z powodu rozprawy L. Tołstoja: Czto takoje iskustwo?, który został opublikowany w „Przeglądzie Filozoficznym” w 1898 roku. Dyskutuje w nim z koncepcją sztuki jako narzędzia moralizatorstwa. Proponuje swój program estetyczny, w którym ważne są: autonomia sztuki i indywidualizm oraz antyintelektualizm, antymimetyzm, antyutylitaryzm, docenienie intuicji. Jego propozycje nie są jednak zwykłym powtórzeniem tych, jakie znajdujemy w pracach modernistów. Przedstawił on swoje poglądy na temat specyfiki i znaczenia sztuki łącząc modernistyczny estetyzm z przekonaniem o etycznej, wyzwalającej roli piękna. Pokazał, że można pogodzić postulat wyzwolenia sztuki z jej zaangażowaniem społecznym. By w pełni odczytać jak Edward Abramowski rozumie przeżycie estetyczne, rolę sztuki i piękno, trzeba sięgnąć do prac psychologicznych i socjologicznych tego autora. Jego wypowiedzi związane z tematami tradycyjnie zaliczanymi do estetycznych są niezwykle ważne dla spójności teorii dotyczących człowieka i społeczeństwa, są oryginalne i mają potencjał nie mniejszy niż poglądy polityczne i społeczne Abramowskiego, które sprawiły, że pod koniec XX wieku doceniając jego idee nadano mu miano „zwiastuna Solidarności”.

Wybór pism estetycznych (Henryk Struve)

Henryk Struve

Henryk Struve – filozof i estetyk, jedna z najbarwniejszych postaci nauki polskiej II połowy XIX wieku, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, jednocześnie wzięty krytyk sztuki i teatroman, dziś pamiętany jest przede wszystkim jako przeciwnik Witkiewicza, wielki przegrany w dyskusji na temat sztuki nowoczesnej. Brak XX-wiecznych przedruków jego prac właściwie skazał go na zapomnienie. Nowy wybór studiów estetycznych, przygotowanyprzez Jolantę Sztachelską, w którym znalazły się m.in. nieprzedrukowywane od XIX-wiecznych pierwodruków studia na temat estetyki i symboliki barw, roli brzydoty w sztuce czy znakomite studium o charakterze Hamleta oraz – przypominane stosunkowo najczęściej – analizy malarstwa Matejki i Gierymskiego, ma szansę przywrócić go naszej pamięci i być może po raz pierwszy pozwoli go przeczytać tak, jak na to zasługuje.

Wybór pism estetycznych (Jan Białostocki)

Jan Białostocki

/Alicja Kuczyńska, /Jan Białostocki. Powiązania estetyki i historii sztuki. Od ikonologii klasycznej do "ikonologii krytycznej"   WYBÓR PISM ESTETYCZNYCH JANA BIAŁOSTOCKIEGO   1. METODY BADAŃ NAD SZTUKĄ Rozkwit i kryzys dyscypliny Metoda ikonologiczna w badaniach nad sztuką   2. IDEA I OBRAZ Symbole i obrazy Obraz i znak Temat ramowy i obraz archetypiczny: psychologia i ikonografia Okno i oko. Realizm i symbolika refleksów światła w sztuce Diirera i jego poprzedników Symbolika van Gogha  Lot nad kukułczym gniazdem: kompozycja i symbolika   3. INTERPRETACJE SZTUKI RENESANSU Artyści renesansu jako medytujący filozofowie Spory o perspektywę Pojęcie natury w teorii sztuki renesansu Potęga piękna. O utopijnej idei L.B. Albertiego "Chłopska melancholia" Albrechta Durera   4. KATEGORIA STYLU Styl i /modus /w sztukach plastycznych Kształt czasu. Kryzys pojęcia stylu i teoria Kublera "Barok": styl, epoka, postawa  Wskazówki bibliograficzne