Zagubiona przeszłość

Jodi Picoult

Delia Hopkins ma bajkowe życie. Mieszka w uroczym miasteczku w sielskim stanie New Hampshire. Ma małą córeczkę, przystojnego narzeczonego, ukochanego ojca oraz psa, z którym pracuje przy poszukiwaniu zaginionych ludzi. Trwają przygotowania do ślubu. Ni stąd, ni zowąd Delię zaczynają dręczyć wspomnienia, których nie potrafi wyjaśnić ani umiejscowić w czasie i przestrzeni. A potem nagle w jej domu zjawia się policjant, przynosząc nieoczekiwaną wiadomość, która rujnuje bezpieczny świat młodej kobiety. Co czuje człowiek, dowiedziawszy się, że nie jest tym, za kogo się uważał? Jak pogodzić się z faktem, że kochany człowiek ukrywał prawdziwą tożsamość, a jakaś obca osoba może rościć sobie prawo do silnych więzi? Dlaczego na pozór słuszne decyzje są często krzywdzące dla innych? Jodi Picoult dotyka kolejnego trudnego tematu zaczerpniętego z życia, przedstawiając go z właściwą sobie przenikliwością, empatią i wrażliwością.

Zagubione duchy

Mary E. Wilkins Freeman

Zbiór wszystkich opowiadań grozy autorstwa jednej z najbardziej znanych twórczyń gatunku w swojej epoce. Zgodnie z tytułem, są to typowe ghost stories, a akcja większości opowiadań rozgrywa się w prowincjonalnym, niepokojącym krajobrazie Nowej Anglii. Freeman portretuje głównie ówczesne kobiety, których ustatkowana, do bólu przewidywalna, podporządkowana normom i zasadom egzystencja kontrastuje z niesamowitością zjawisk nadprzyrodzonych. Pozycja obowiązkowa dla miłośników oldskulowych opowiadań grozy w stylu utworów Edith Wharton.

Zagubione ja. Zaburzenia dysocjacyjne - jak je rozpoznać, zrozumieć i leczyć.

Paulina Pawlak

Kiedy bujanie w obłokach utrudnia życie... Słowo "dysocjacja" pochodzi z łaciny ― dissociatio oznacza rozdzielenie. W psychiatrii ten termin odnosi się do utraty integralności między tożsamością, odczuciami i ciałem. To rzadkie zjawisko, które bywa błędnie interpretowane, a w opisie może brzmieć ― czasem także wyglądać ― niesamowicie, zwłaszcza gdy pojawia się w nim na przykład doświadczenie "spoza ciała" czy uczucie lewitowania pod sufitem. Nie ma w tym jednak nic nadprzyrodzonego. To bardzo ludzkie. Ta książka opowiada o zaburzeniach psychicznych, które często uznawano za mistyczne. Ponieważ nie każdy ich doświadcza, a ci, u których występują, mogą nie rozumieć, co się z nimi dzieje, zaburzenia dysocjacyjne i konwersyjne wywołują niepokój, a nawet lęk. I to zarówno u osoby, która je przeżywa, jak i u tego, kto je obserwuje. Są jednak w pełni wytłumaczalne i mają racjonalne przyczyny, często związane z przeżytymi wcześniej traumami. Jeśli Tobie lub komuś z Twoich bliskich zdarza się bujać w obłokach, regularnie fantazjować i tracić kontakt z rzeczywistością ― to może być to. Dysocjowanie. Z tej książki dowiesz się, skąd się bierze, jak się objawia i w jaki sposób je leczyć.

Zagubiony

Simon Beckett

Nieprzenikniony mrok, skrzypienie łodzi unoszących się na ciemnej toni i zrujnowany magazyn. Na Nabrzeżu Rzeźników właśnie wybiła północ. Sierżant Jonah Colley nie spodziewał się, że jeszcze kiedyś usłyszy Gavina. Kiedy stary przyjaciel poprosił, żeby przyjechał na Nabrzeże Rzeźników, początkowo nie wiedział, co zrobić. To prawda, nie rozmawiali ze sobą od dziesięciu lat. Ale nigdy nie słyszał w głosie Gavina paniki. Dziesięć lat temu Jonah był innym człowiekiem. Mężem. Ojcem. Ale pewnego przedpołudnia w trakcie wyjścia do parku jego czteroletni synek Theo zniknął. Poszukiwania, w których brał udział Gavin, nie przyniosły żadnego rezultatu. Życie Jonaha legło w gruzach. Stojąc przed magazynem nad rzeką, Jonah wybiera numer przyjaciela. Sygnał rozlega się gdzieś wewnątrz budynku, ale jego wnętrze spowija absolutna ciemność. Wbrew procedurom Jonah decyduje się wejść do środka. W powietrzu unosi się ciężki, metaliczny zapach krwi Simon Beckett powraca w wielkim stylu. Autor światowego bestsellera serii thrillerów kryminalnych z Davidem Hunterem przedstawia pierwszy tom nowej serii.   Wspaniały thriller jednego z najlepszych pisarzy kryminalnych będącego w szczytowej formie. Peter James Oszałamiający thriller. Daily Mail Pełna napięcia i pokręcona opowieść. The Sun

Zagubiony anioł

Lech Tkaczyk

E-book – "Zagubiony anioł". Seria Poezja. „Zagubiony anioł” jest czwartym z kolei tomikiem poetyckim Lecha Tkaczyka. Podobnie jak i poprzednie tomiki poetyckie, tak i ten naładowany jest olbrzymią energią, która, jak twierdzi Autor, podczas czytania czy słuchania piosenek do jego wierszy może uleczyć nieuleczalne: stres, ból rozstania z bliską osobą, samotność, smutek, chorą miłość. Jednocześnie te dojrzałe wiersze pełne są afirmacji i niedopowiedzeń, bo Autora od zawsze fascynuje świat niewidzialny, który on, jak twierdzi, rozpoznaje po śladach na Ziemi. Nikt też tak jak on nie potrafi tak swobodnie pisać o przemijaniu, śmierci, utracie bliskich. Przykładem tego jest rozdział w tomiku „Zagubiony anioł” poświęcony pamięci jego ojca. Lech Tkaczyk swoje teksty wykorzystuje w recitalach, spektaklach teatralnych, przedstawieniach widowiskach, performance w otwartych przestrzeniach. Jest także autorem książek z dziedziny żywienia („Dieta Funkcjonalna. Samoleczenie ziołami w kuchni”), a także książek o komunikowaniu niewerbalnym („Postawa, mimika, gest”). W wolnych chwilach pisze dla dzieci. W swoim dorobku ma już ok. 100 bajek, komiksów, piosenek i słuchowisk dla dzieci, a ostatnio również filmy animowane. Lech Tkaczyk – ur. w 1956 roku, absolwent Wydziału Technologii Żywności Akademii Rolniczej we Wrocławiu i Międzynarodowych Studiów Doktoranckich na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Autor tomików poetyckich „Anioły Codziennej Troski”, „Moja miłość niczyja”, „Ciemna strona miłości”. Do wszystkich jego tomików poetyckich nagrane zostały płyty muzyczne z poezją śpiewaną, skomponowane przez Jacka Wanszewicza oraz Ewę Dymek-Kuś oraz śpiewane wcześniej przez Karolinę Driemel, a aktualnie przez wokalistkę Kamilę Kłos.

Zagubiony bez niego

L. Sherman

Mikkel i Jake, bohaterowie "Zabujanego w nim", postanawiają się rozstać i pójść własnymi drogami. Związek, choć zapowiadał się na silny i trwały, kończy się bolesnym zerwaniem. Jake wraca do Australii, ponieważ nie chce być przeszkodą dla Mikkela, który niedługo ma zająć ważne miejsce w rodzinnej firmie. Młody biznesmen czuje się zdradzony, ale Jake nigdy by sobie nie wybaczył, gdyby jego ukochany stracił życiową możliwość. Ostatecznie Mikkel godzi się z sytuacją i stara sprostać wygórowanym oczekiwaniom ojca. Na szczęście wokół siebie ma bliskich przyjaciół, którzy wspierają go w sytuacjach kryzysowych. W pierwszych miesiącach po rozstaniu Jake leczy złamane serce, ale z upływem czasu znów osiąga wewnętrzny spokój. Mężczyźni wiodą teraz nowe życie w dwóch odległych częściach świata. Co się stanie, gdy ich ścieżki po raz kolejny się przetną? Czy będą w stanie sobie wybaczyć? A może jest już za późno? Dowiesz się tego, czytając "Zagubionego bez niego", czyli czwartą część serii "Miasto miłości" autorstwa L. Sherman.

Zagubiony podręcznik życia. Znajdź swoje miejsce na Ziemi

Joe Vitale

Zimno, cieplej, gorąco... Byłeś zagubiony... za chwilę zaczniesz rozumieć... Samospełniająca się przepowiednia. Dlaczego wiara czyni cuda? Jak to się dzieje, że pieniądze niszczą słabych ludzi? Czemu tak bardzo przejmujemy się tym, co myślą inni? Myślisz, że jesteś wolnym człowiekiem? Przypomnij sobie rzeczy, które mogłeś i powinieneś był zrobić, ale kiedy przyszło co do czego, zawahałeś się. Ambitne plany spełzły na niczym... i wszystko zostało po staremu. W Twoje żyły wsączyła się trucizna stagnacji i zobojętnienia. Uśpiła Cię tak sprytnie, że nawet nie zauważyłeś, kiedy opadły Ci powieki. Czas najwyższy ukłuć się w palec, wstać i nadrobić zaległości - a więc wykorzystać okazje, które przepuściłeś, pójść do ludzi, do których nie poszedłeś, i zrobić wreszcie to, po co przybyłeś na tę planetę. Abrakadabra! Koniec letargu. Budzisz się. Od teraz będziesz robić tylko to, w co wierzysz i do czego jesteś przekonany. Nie złamie Cię już żaden kryzys. Twój świat nigdy nie będzie taki, jak przedtem. Transformacja rozpoczęła się w chwili, gdy przeczytałeś te słowa. Pozostaje Ci ją dokończyć, czyli dowiedzieć się więcej o Twoim prawdziwym "ja". Zorientuj się: jakie wzory życiowe chcesz naśladować; dlaczego i w jaki sposób ludzie tłumaczą sobie to, czego nie chcą przyjąć do wiadomości; jak działa ból -- katalizator przemian życiowych, co sprawia, że wszyscy coś kolekcjonujemy, czym przyciągamy zarówno to, co kochamy, jak i to, czego nienawidzimy. Odkryj w sobie płomień i pożegnaj się z nudą!

Zagubiony ptak

Jowita Kosiba

W snach Klaudii, dwudziestodziewięcioletniej absolwentki wydziału sztuk pięknych, regularnie pojawia się stary dwór, otoczony umarłym ogrodem. Dziewczyna nie przywiązuje większej wagi do tych iluzorycznych wizji aż do dnia, w którym zobaczy ów dwór na jawie. Zaintrygowana, postanawia wszcząć prywatne śledztwo na temat jego przeszłości. Badając historię tego opuszczonego i nieprzyjaznego miejsca, zanurza się w głąb innej historii, znacznie mroczniejszej, która powiedzie ją do odkrycia szokującej prawdy o najbliższych jej osobach i o sobie samej.

Zagubiony w Dolinie Śmierci. Obsesja i groza w Himalajach

Harley Rustad

Dolina Parwati w odległym zakątku Indii jawi się jako idylliczny azyl w Himalajach. Ma też jednak ciemną stronę zniknęły tam bez śladu dziesiątki turystów z całego świata, w większości młodych podróżników spragnionych wyzwań. Przyczyn do dziś nie udało się ustalić: czy padli ofiarą przestępstwa, nieszczęśliwego wypadku, czy postanowili zerwać z dotychczasowym życiem? Jednym z zaginionych jest Justin Alexander, Amerykanin, który kilka lat wcześniej zrezygnował z pracy w korporacji i z plecakiem wyruszył w świat. Swoje przygody relacjonował w mediach społecznościowych, z czasem stając się zakładnikiem wykreowanego wizerunku obieżyświata. Spał po jaskiniach w poszukiwaniu sensu życia, ale jednocześnie rozpaczliwie szukał zasięgu, żeby wrzucać do sieci nie zawsze prawdziwe relacje. W jednym z postów napisał, że rusza ze swoim guru na pielgrzymkę w Himalaje, by uczyć się jogi i medytacji. Nigdy nie wrócił. Zagubiony w Dolinie Śmierci to wciągająca opowieść o poszukiwaniu wolności, duchowości i próbie nadania życiu sensu. To także przejmująca historia Justina Alexandra i innych podróżników, którzy dotknięci syndromem indyjskim zatracili się w poszukiwaniu przygody.   Harley Rustad znalazł w Justinie Alexandrze Shetlerze bohatera, który jest połączeniem Shantarama z Christopherem McCandlessem z Wszystko za życie, tyle że obeznanym z mediami niczym Anthony Bourdain i emanującym melancholijną charyzmą Brucea Chatwina. Trudno sobie wyobrazić, by ktoś zdołał odmalować postać tego udręczonego, pełnego determinacji, niesłychanie skomplikowanego człowieka z takim bogactwem szczegółów i tak rzetelnie jak robi to Rustad w tej książce. John Vaillant   Tajemnicza historia o duchowym poszukiwaczu, survivalowcu na motocyklowej pielgrzymce przez Himalaje, który zaufał pewnemu sadhu, by zniknąć niczym miód na ostrzu brzytwy. Cudowna książka. Wade Davis   Zagubiony w dolinie śmierci pozostawia uczucie zachwytu i niepokoju. To książka, od której trudno się oderwać. New York Journal of Books   Fascynująca lektura. Pisząc prozą wartką jak rzeka i równie przejrzystą, Rustad postąpił jak najlepsi autorzy: poszedł tropem historii do końca, do ostatniej gałązki, a następnie usunął się na bok. New York Times Book Review   Pełna niuansów i porywająca opowieść []. Najnowsza pozycja w bogatej kolekcji książek podróżniczych, którym udaje się uchwycić ciekawość i pychę najbardziej niespokojnych duchów naszej planety. Financial Times   Rustad przeprowadza szeroko zakrojoną kwerendę, obejmującą setki wywiadów z osobami, które znały Shetlera, i sam wybiera się w podróż do Indii, gdzie odnajduje jaskinię, w której Shetler spędził ostatnie dni. Historia, którą opowiada, to jednocześnie portret tego skomplikowanego, zdeterminowanego poszukiwacza, a także opowieść ku przestrodze o niebezpieczeństwach, jakie mogą napotkać w Indiach przyjezdni na ścieżce do duchowego oświecenia. San Francisco Chronicle   Emocjonujące śledztwo Rustada ukazuje Shetlera jako najnowszą odsłonę internetowego poszukiwacza oświecenia: powłóczyste ubrania, dużo medytacji i zdjęcia z gołą klatą podpisane natchnionymi frazesami. Jest jednak w Shetlerze coś więcej, niż mogłyby sugerować takie stereotypowe wyobrażenia i także ta historia to coś więcej niż opowieść o nieudanej wyprawie w poszukiwaniu wizji. Washington Post   Zapadająca w pamięć i poruszająca książka. Rustad wciąga czytelników w opowieść o przygodzie i tragedii, z której, mimo mrocznego zakończenia, przebija niezwykła siła człowieczeństwa. To w równej mierze hołd, co książka podróżnicza. Z pewnością zafascynuje wszystkich ciekawych, jak wygląda życie pełnią życia posunięte do skrajności. Publishers Weekly   Rustad po mistrzowsku prowadzi narrację, łącząc suspens z patosem i przyziemnością tak misternie, że nie będziecie mogli oderwać się od tej książki. Toronto Star   Zapadająca w pamięć opowieść ku przestrodze o Justinie Alexandrze Shetlerze który w 2016 roku zniknął w backpackerskim indyjskim trójkącie bermudzkim stawia ważne pytania o granice duchowych poszukiwań. Shelf Awareness   W ujęciu Rustada Shetler jest fascynującą, skomplikowaną postacią: człowiekiem pragnącym jednocześnie samotności i potwierdzenia własnej wartości w oczach innych, człowiekiem, który wciąż poszukuje, zarówno w świecie cyfrowym, jak i realnym. Sharp Magazine   Wciągająca, pełna współczucia opowieść, pogłębiona raczej niż skandalizująca. Rustada w równej mierze jak bohater tej opowieści interesuje badanie nieprzemijającej fascynacji Zachodu Indiami, które władają naszą wyobraźnią od czasów wypraw Marco Polo, a później szlaku hipisów z lat siedemdziesiątych, aż do dziś. Globe and Mail   Rustad z niezwykłym kunsztem kreśli urzekający portret Shetlera i krainy, w której ten zakończył życie. Mocny akcent w literaturze poświęconej wyprawom i eksploracji dzikich zakątków. Booklist   Wspaniała książka, fascynująca opowieść z przesłaniem dla wszystkich odkrywców i poszukiwaczy: nie pogubcie się, szukając swojej duszy. Porywająca historia, którą czyta się jak kryminał. The Explorers Journal

Zahlen bitte

Władysław Szlengel

Co czytałem umarłym Władysław Szlengel Zahlen bitte Siedziało czterech porządkowych w knajpce i w policyjnym bloku, kiwały się pijane głowy, butelki tłukły się na boku. Lał się spirytus i żubrówka, za stówką szła na wódkę stówka, a porządkowi w sztok zalani siedzieli tak rozradowani, opowiadając swoje czyny, których nikt dotąd nie mógł zliczyć, i jeden mówił o sposobach a drugi mówił o zdobyczy a trzeci wrzeszczał: Bufetowy, wódki dla panów porządk... Władysław Szlengel Ur. 1912 r. w Warszawie Zm.8 maja 1943 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Co czytałem umarłym Poeta, dziennikarz, aktor estradowy, pisał również teksty kabaretowe. Przed wojną autor popularnych, nadawanych w radiu piosenek, w tym tang oraz utworów stylizowanych na gwarę warszawską, tekstów kabaretowych i rewiowych (m.in. Panna Andzia ma wychodne, Jadziem, panie Zielonka, Chodź na piwko naprzeciwko). Współpracownik czasopisma satyrycznego ,,Szpilki". Brał udział w obronie Warszawy, potem przedostał się do okupowanego przez ZSRR Białegostoku, następnie do Lwowa, a w roku 1941 powrócił do stolicy. Działalności kabaretowej nie przerwał również w getcie, współtworzył m. in. cykliczny program ,,Żywy dziennik". Najważniejszym jego dziełem powstałym w getcie jest zbiór wierszy Co czytałem umarłym, rozpowszechniany w formie różniących się od siebie zszywek maszynopisów (jeden z nich odnalazł się w latach 60. w stole z podwójnym blatem przeznaczonym do spalenia). Władysław Szlengel zginął rozstrzelany 8 maja 1943 w warszawskim getcie. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

(Zahuczał wicher...)

Tadeusz Miciński

Tadeusz Miciński In loco tormentorum (Zahuczał wicher) Zahuczał wicher wicher jesienny nad mojem sercem sercem tułaczem i Anioł senny Anioł Gehenny już mnie powitał powitał płaczem. ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolne... Tadeusz Miciński Ur. 9 listopada 1873 w Łodzi Zm. w lutym 1918 pod Czertykowem na Białorusi Najważniejsze dzieła: W mroku gwiazd, Kniaź Patiomkin, W mrokach złotego pałacu czyli Bazylissa Teofanu, Nietota. Księga tajemna Tatr, Xiądz Faust Prozaik, poeta, dramaturg, publicysta; zafascynowany gnozą, mistycyzmem, towianizmem, głosił idee panslawistyczne i mesjanistyczne. Urodził się w rodzinie inteligenckiej w Łodzi, ukończył szkołę średnią w Warszawie, następnie studiował w Krakowie (UJ, literatura polska, historia) oraz w Berlinie i Lipsku (filozofia i psychologia). Był członkiem radykalnych ugrupowań studenckich; pracował jako nauczyciel domowy. W 1896 r. debiutował poematem ,,Łazarze" i otrzymał drugą nagrodę krakowskiego ,,Czasu" za opowiadanie Nauczycielka (1896). Podczas studiów zagranicznych zaprzyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim i Wincentym Lutosławskim, filozofem i mesjanistą, propagatorem abstynencji, wówczas wykładającym w Hiszpanii; tam też ożenił się (1897) z Marią Dobrowolską, pochodzącą z zamożnego ziemiaństwa, co zabezpieczyło jego byt materialny i pozwoliło poświęcić się pracy intelektualnej i twórczej. Po powrocie do kraju osiadł w Krakowie, często przebywał też w Zakopanem, gdzie przyjaźnił się ze Stanisławem Witkiewiczem (ojcem), współpracował z krakowskim ,,Życiem". W 1902 r. wydał swój jedyny tom poezji W mroku gwiazd, później pisał jedynie poematy, często wplecione w większe całości. W 1906 r. opublikował tom artykułów Do źródeł duszy polskiej oraz dramat Kniaź Patiomkin, a w 1909 r. ukazał się kolejny dramat historyczny, tym razem z dziejów Cesarstwa Bizantyńskiego, W mrokach złotego pałacu (...). Następnie związał się z Warszawą. Wydał dwie ważne powieści Nietotę (1910) i Xiędza Fausta (1913), do których krytyka odniosła się z pełnym zastrzeżeń dystansem. Publikował m.in. w ,,Tygodniku Ilustrowanym", a w 1914 r., podczas wybuchu konfliktu bałkańskiego wyjechał do Sofii jako korespondent tygodnika "Świat". W latach 1915--1918 przebywał w Rosji, w Moskwie współpracował z czasopismami ("Gazeta Polska", "Russkoje słowo", "Russkije wiedomosti") oraz kołem literacko-artystycznym przy Domu Polskim, był oficerem oświatowym w korpusie polskim Józefa Dowbora-Muśnickiego. W drodze powrotnej korpusu do kraju, Miciński zginął w przypadkowym starciu czy napadzie, zabity przez chłopów lub żołnierzy Gwardii Czerwonej; dokładna data śmierci nie jest znana. Z pozostałych rękopisów wydano pośmiertnie m.in. dramat Termopile, powieści Wita, Mene-Mene-Thekel-Upharisim oraz poemat Niedokonany. Będąc twórcą Młodej Polski, Miciński kształtuje odrębny styl, oparty na odrębnym również światopoglądzie. Przedstawiał wizję świata jako pola walki dobra ze złem (manicheizm), opowiadając się zarazem za moralnym obowiązkiem doskonalenia siebie, własnego narodu i świata (realizacja idei wolności). Jego symbolizm przechyla się niekiedy w kierunku surrealizmu, jego twórczość dramatyczna, określana jako ekspresjonistyczna, wykracza w kierunku misteriów filozoficznych; operując poetyką snu, strumienia świadomości, Miciński nie wahał się przeplatać te wysokie tony mistyczne analizą społeczną i groteską. Zafascynowany nim Witkacy czerpał wiele inspiracji artystycznych z twórczości Micińskiego, ponadto zadedykował mu Nienasycenie oraz sportretował w jednej z postaci z młodzieńczej powieści 622 upadki Bunga. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zainspirowani. Jak tworzyć kultowe produkty technologiczne

Marty Cagan

Historia zna przykłady produktów, które odniosły niewiarygodny sukces i do dziś są zwane kultowymi. Można też wskazać projekty, które, zdawałoby się, były skazane na zwycięstwo, a jednak zaliczyły spektakularną porażkę. Co decyduje o losie nowego produktu? Jak stworzyć coś wybitnego, co przyniesie firmie pozycję rynkowego lidera? Początki wydają się oczywiste: trzeba odkryć coś, co jest wartościowe, użyteczne i wykonalne. Bez tego nie można oczekiwać powodzenia. Nawet jednak najlepsze pomysły mogą się okazać klapą przy niewłaściwym zarządzaniu nowym projektem. Za każdym świetnym produktem stoi ktoś, kto godzi sprzeczne interesy i wykonuje tytaniczną pracę. Ta książka jest przeznaczona dla menedżerów produktów technologicznych. Pozwala na zdobycie, ugruntowanie i usystematyzowanie wiedzy o problemach i wyzwaniach specyficznych dla tworzenia rozwiązań opartych na technologii. Znalazło się w niej mnóstwo wskazówek pozwalających na budowanie wysoce elastycznych i wydajnych zespołów i wypracowanie efektywnej kultury organizacji. Nie zabrakło praktycznych porad z dziedziny zarządzania produktem, popartych dziesiątkami przykładów z działalności liderów branży. Dogłębnie wyjaśniono techniki i zasady różnych aspektów testowania nowych produktów. Dzięki tej przystępnej, angażującej czytelnika publikacji stworzenie produktu wzbudzającego zachwyt użytkowników okaże się o wiele łatwiejsze. Najważniejsze zagadnienia: wybór właściwego rozwiązania produktowego cechy udanych produktów, które mają szansę na sukces błędy projektowe i przyczyny porażek pogodzenie sprzecznych wymagań wszystkich zainteresowanych nowym produktem metodyka Agile w środowisku produktu komercyjnego Stwórz wybitny produkt i ciesz się sukcesem!

Zaistnienia

Piotr Strzeżysz

Z materii przeżyć, nagromadzonych w trakcie trwającej wiele miesięcy i liczącej tysiące kilometrów rowerowej wyprawy z Patagonii na Alaskę, autor maluje słowem pojedyncze, pozornie banalne i niewiele znaczące obrazy - porysowany blat stołu, mężczyznę sprzedającego plecaki, porzuconą paczkę chipsów, odpoczynek pod sklepem, spotkanie z miejscowym wykidajłą, zalany aparat fotograficzny czy wizytę w domu zamieszkanym przez rudą kotkę. Owe opisy stają się osnową fabularnej opowieści o wypełnionej zaistnieniami drodze, która - choć przebyta w realnie istniejącym świecie - prowadzi czytelnika poza empiryczną rzeczywistość, do krainy wewnętrznych przeżyć, gdzie czas i przestrzeń tracą na znaczeniu, wydarzenia niezauważalnie się zapętlają, fakty zlewają się z baśniami, a opisywana historia balansuje na krawędzi snu, stanowiącego w tej utkanej z marzeń opowieści niezwykle sugestywną metaforę każdego ludzkiego życia. "- Lubisz bajki?" - ni stąd, ni zowąd padło pytanie, na które odpowiedziałbym twierdząco nawet wtedy, gdyby było inaczej. Siedziałem przy stole naprzeciwko dopiero co poznanego mężczyzny i wsłuchując się w jego słowa, trwałem w ogarniającym mnie poczuciu beztroskiego rozleniwienia. Było mi dobrze. Może powinienem dodać, że czułem się szczęśliwy, choć w tamtym momencie nie do końca zdawałem sobie z tego sprawę. Natknęliśmy się z Elvisem na siebie przypadkiem, zderzyliśmy się jak dwa atomy w chaosie wszechświata, a jednak w jakimś sensie to spotkanie było szczególne, wyjątkowe, wypełnione otwartością, niemal świąteczne, przy tym doskonale umocowane w zgodnej symbiozie braku oczekiwań i pozbawionych jakiegokolwiek wartościowania myśli. Mężczyzna mówił, ja słuchałem. Nic więcej. Znajdowałem się w bezpiecznym, nacechowanym tymczasowością miejscu i bardzo możliwe, że to właśnie ta ulotność, świadomość niepowtarzalności naszego zaistnienia w jednej przestrzeni, miejscu i czasie, stworzyła pewną intymną, niewidzialną więź i nadbudowała uważność w stosunku do wszystkiego, co działo się wokół mnie i co odczuwałem w sobie, a ja sam, jakby przy pomocy magicznej różdżki, przekształciłem się w rezonansowe pudło dla wypowiadanych w obcym języku słów, bajkowej opowieści o zaklętej w hamaku miłości. fragment książki "W tej zachwycającej onirycznej podróży przez obie Ameryki granice państw są niewyraźne. Podobnie jak mijane miasteczka czy pustynie. Tylko ludzie są rzeczywiści. Za ich pomocą Piotr Strzeżysz rysuje obraz tej części świata, a że ma niezwykłą zdolność i szczęście do spotykania barwnych osobowości, ta książka stała się zmysłową opowieścią o życiu". Konrad Piskała, fotograf, dziennikarz "Wśród długodystansowych rowerzystów Piotr Strzeżysz zajmuje miejsce osobne. Podczas podróży balansuje pomiędzy celebrowaniem samotności a kosztowaniem bliskości drugiego człowieka. Raz raduje go podarowany talerz naleśników, innym razem odpoczywa od świata za cienkimi ścianami namiotu. Dołącz do niego w rytmie niespiesznej uważności". Paweł Drozd, autor audycji Świat z lotu Drozda w Trójce "Jeżdżę, aby jeździć. A reszta to tylko dodatki. Do szczęścia, pisze autor. A posmak tego spełnienia mamy w jego opowieściach o rowerowej podróży po Amerykach. Spełnienia, a raczej spełniania się czegoś jednocześnie bardzo prozaicznego (jak szukanie miejsca do spania, trudy rowerowej podróży, brud), konkretnego (w odkrywaniu specyfiki poznawanych miejsc) i wyjątkowego (w spotkaniach z ludźmi, ze zwierzętami, z chwilami, z własnymi myślami). Narratora tych opowieści wyróżnia czuła, prostoduszna, ale nie bezmyślna otwartość na świat i ludzi – nie tylko na istnienie, ale także na za..." dr hab. Dorota Kozicka, historyczka, krytyczka literacka Wielki Buk: Liryczne wspomnienie drogi PIOTR STRZEŻYSZ - SPOTKANIA BEZ GRANIC w ramach 20 urodzin wydawnictwa Bezdroża #20stkaBezdroży   W mediach o "Zaistnieniach" i Piotrze Strzeżyszu: Onet.pl: Piotr Strzeżysz: nie można uciec od samego siebie [WYWIAD] Wyborcza.pl: Samotnie z Patagonii na Alaskę. "Poczułem fizycznie czyjąś obecność. Coś było obok mnie" Zwierciadlo.pl: Rowerem przez świat. Podróżnik Piotr Strzeżysz o swojej miłości do dwóch kółek Ksiazki.wp.pl: Piotr Strzeżysz drogę z Patagonii na Alaskę pokonał rowerem. "Każda podróż jest ważna" Lubimyczytac.pl: Wierzę, że wszystko jest po coś. Wywiad z Piotrem Strzeżyszem Turystyka.wp.pl: Fragment książki "Zaistnienia". Niezwykła podróż Outdoormagazyn.pl: Latać nie mogę, więc jeżdżę rowerem Życieipasje.net: Jazda rowerem to trochę jak latanie” – wywiad z Piotrem Strzeżyszem, podróżnikiem  

Zajadanie emocji. Jak nie ulegać pokusom

Justyna Markowska

Jak odróżnić głód emocjonalny od fizjologicznego? Co sprzyja zajadaniu sytuacji stresowych? Jak poradzić sobie z potrzebą rozładowania napięcia jedzeniem? Zajadanie emocji. Jak nie ulegać pokusom odpowiada na wiele pytań: • czym są emocjonalne zachcianki i jak powstają? • po czym poznać, że jedzenie to już nie tylko dostarczanie składników odżywczych? • dlaczego tak trudno zmienić własne myślenie? Książka przedstawia solidną dawkę wiedzy, pozwalającą zrozumieć mechanizmy rządzące jedzeniem „zachciankowym”, oraz proponuje przepisy kulinarne, dzięki którym z łatwością można ograniczyć epizody zajadania emocji.

Zając

Adolf Dygasiński

Piękne są latem Morzelany! Wielki staw czworoboczny, nad nim dwór biały, duży, wyziera spoza gąszczu drzew i krzewów jak pałac zaczarowany, a na wprost dworu, po przeciwnej stronie stawu kapliczka biała z dwiema wieżami, z dzwonnicą, białe domki, krzyż żelazny na białej podstawie i wkoło topole nadwiślańskie. To wszystko przegląda się w wodach stawu i w pogodną noc księżycową widać czarodziejską podwodną krainę wysłaną gwiazdami. Za dnia to wszystko odbija na żywo zielonym tle drzew, krzewów, łąk rozległych. Topole włoskie nadobnie się tu splatają z licznym orszakiem brzóz płaczących, które za powiewem wiatru spod wiotkich szat ukazują białe ciała, jak tancerki w pląsach namiętnych, i znowu się osłaniają, i szumią. Gdzie indziej posępne świerki drzemią spokojnie, kołysane do snu szumem nieustannym srebrnych liści osiki. Wiązy, jesiony, klony pną się na wyścigi wierzchołkami ku słońcu, o lepsze iść usiłują z topolą nadwiślańską, która taką wspaniałą koroną się wieńczy i rozrostem swoim wieki olbrzymiości zda się przypominać. Dwie siostry, lipa i wierzba, wyciągają ku sobie konary, jakby ręce do uścisku, a szmerem liści gwarzą. Poniżej tego rosłego pokolenia, na padołku jego, zasiadły bzy, jarzębina, kalina, głogi, berberysy, akacje.

Zając

Klemens Junosza

Za­jąc Był po­god­ny ra­nek je­sien­ny. Na tra­wie po­czer­nia­łej, w ro­wach przy­droż­nych, na ciem­no zie­lo­nej ru­ni ozi­mi­ny znać by­ło mróz bia­ły: słoń­ce za­ru­mie­ni­ło już wschód, za­po­wia­da­jąc dzień ja­sny i po­god­ny, je­den z tych pięk­nych dni, ja­ki­mi nas cza­sem spóź­nio­na je­sień ob­da­rza. Na dro­dze pa­no­wał ruch nie­zwy­kły. Na fu­rach i pie­szo dą­ży­li chło­pi ku mia­stecz­ku, nie­któ­rzy pro­wa­dzi­li kro­wy lub wo­ły; owdzie ko­bie­ta sza­mo­ta­ła się z ,,ga­dzi­ną", szar­piąc ją umo­co­wa­nym u tyl­nej no­gi po­stron­kiem, tam znów ja­kaś jej­mość z wa­sze­cia dum­nie spo­glą­da­ła z wy­so­ko­ści roz­kle­ko­ta­nej brycz­ki, owdzie prze­my­kał na bied­ce Ży­dek za­afe­ro­wa­ny, okła­da­jąc bi­czem wy­chu­dzo­ną szka­pi­nę. [...]Klemens JunoszaUr. 23 listopada 1849 r. w Lublinie Zm. 21 marca 1898 r. w Otwocku (Rosja) Najważniejsze dzieła: opowiadania: Z mazurskiej ziemi, Przy kominku, Z Warszawy. Nowelle, powieści: Pan sędzia, Pająki. właśc. Klemens Szaniawski Powieściopisarz, nowelista i felietonista polski. Syn Władysława, podprokuratora sądu, i Leontyny z Brodowskich. Wcześnie utraciwszy rodziców uczył się u pijarów w Łukowie, następnie w Siedlcach. Z powodu trudnej sytuacji finansowej szkoły nie ukończył, lecz wrócił do Lublina, gdzie kilka lat pracował w Izbie Obrachunkowej. Po 1875 r. zamieszkał w Warszawie, gdzie zajmował się pracą literacką i dziennikarstwem, a także zarządzał majątkiem rodzinnym w Woli Korytnickiej pod Węgrowem. W latach 1877-1883 był sekretarzem redakcji dziennika ?Echo?, potem członkiem redakcji ?Wieku?. Przez jakiś czas redagował ?Wędrowca? oraz wydawnictwo ?Biblioteka Dzieł Wyborowych?. Mieszkając w Warszawie utrzymywał łączność z Lublinem. Liczne teksty opublikował w ?Gazecie Lubelskiej? i ?Kalendarzu Lubelskim?. W 1875 r. ożenił się z córką lubelskiego rejenta Karoliną (Zofią) Piasecką, również literatką, z którą doczekali się syna. Zmarł na gruźlicę w sanatorium w Otwocku. Rodzinne miasto urządziło pisarzowi uroczysty pogrzeb, który stał się wielką manifestacją ludności i został opisany przez liczne czasopisma polskie. W Lublinie na osiedlu Wieniawa istnieje ulica jego imienia. Jego imieniem nazwano również jedną z ulic w Krakowie. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.