Zimna krew 1: Zaginione dzieci

Jrn Jensen

Czy potrafisz zachować zimną krew? Masz nerwy ze stali? Jeśli tak, to przeczytaj książkę z serii o Tomku i Simonie. Tomek wraca ze szkoły do domu. Rozmyśla o dziewięciorgu dzieciach, które nagle zaginęły. Nikt nie wie, co się z nimi stało. Po prostu przepadły! To straszne", myśli Tomek. Nie słyszy, że tuż za nim jedzie samochód...

Zimna krew 2: Szalony profesor

Jrn Jensen

Tomek trafia do szpitala, w którym doszło do kilku tajemniczych zgonów. Chłopiec, z którym Tomek dzieli salę szpitalną, wyzdrowiał i ma zostać wypisany do domu. Nagle jego stan drastycznie się pogarsza...

Zimne bagno. Trylogia kamiennego bagna. Tom 2

Liza Marklund

Rok 1990, Stenträsk w Szwecji. Notatka pozostawiona na kuchennym stole. Kochanie, poszłam zbierać maliny. Muszę wyjść z mieszkania. Markus jest u Karin. A potem gwiazdka w prawym dolnym rogu, ta, która wyglądała jak blizna po cesarskim cięciu. Podpis Heleny. Zapadł zmrok, ale Helena i dziecko nie wrócili do domu. Odgłos owadów prowadził ekipę ratunkową, głuche brzęczenie tysiąca krwiopijnych komarów. Dziewczynka już dawno przestała krzyczeć. Mrówki wchodziły i wychodziły z jej ust. Wzięli ją za martwą, ale kiedy opiekun psów Petterson podniósł ją, wydała z siebie cichy jęk. Dziecko przeżyło, ale Helena nie. Była i pozostanie zaginiona. Jej ciała nigdy nie odnaleziono. Nigdy więcej o niej nie słyszano. Zimne bagno stało się jej grobem. Wiking Stormberg nigdy nie pogodził się ze stratą żony. Żył tylko dla swoich dzieci i pracy w policji w Stenträsk, i miał obsesję na punkcie bagien. Mijają dekady. Pewnego piątkowego popołudnia, w sierpniu 2020 roku, w skrzynce pocztowej Markusa, syna Wikinga i Heleny, ląduje list. Groźba, a może ostrzeżenie, napisane pismem Heleny i podpisane jej symbolem: gwiazdką. Wiking musi zadać sobie pytanie, czy wariuje, czy widzi duchy, czy też jakaś zewnętrzna siła zagraża jemu i jego rodzinie a jeśli tak, to kto lub co. Książka znalazła się na shortliście nagrody Adilbris za najlepszą powieść kryminalną 2022.

Zimne nóżki nieboszczyka

Agnieszka Pruska

Kryminalne perypetie z nieboszczykiem w tle Alicja i Julia zdecydowały, że zimowe ferie tym razem spędzą w Chojnicach. Miasto i okolice wydają się atrakcyjne, ale przyjaciółki obawiają się, że może im trochę brakować „kryminalnych atrakcji”. Czy zimą w mieście można trafić na zbrodnię i tajemnicę, a nawet nieboszczyka? Okazuje się, że jak najbardziej. "Kryminalna zagadka, trochę ochłody i duża dawka humoru – lektura w sam raz na wakacje i nie tylko!" - Anna Klejzerowicz, autorka kryminałów „Dwie przyjaciółki, prywatne śledztwo i nieboszczyk, który jest, a jakoby go nie było. Brzmi intrygująco? Tak właśnie powinno się pisać komedie kryminalne! Zapewniam, że nie oderwiecie się od lektury, i gorąco polecam!”  – Alek Rogoziński

Zimne ognie

Simon Beckett

Kate to spełniona zawodowo londyńska singielka. Jest jednak bardzo samotna niedawno rozstała się z partnerem, a jej jedynymi przyjaciółmi są Lucy i jej mąż. Marzy też o dziecku. Wkrótce poznaje przystojnego mężczyznę, z którym jest jej coraz lepiej. Gdy zachodzi w ciążę i pragnie wyznać mu tę nowinę, on nagle znika bez śladu Okazuje się, że jej kochankiem był psychopata, podający się za psychologa Alexa Turnera, który na dodatek porywa jej najlepszą przyjaciółkę

Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami

Marek Łuszczyna

Polki, kobiety, zbrodniarki... Oto pięć wciągających opowieści o kobietach, które z katów przeobrażają się w ofiary, a z ofiar w katów; podejrzewane o dokonanie zbrodni stają się najważniejszymi świadkami oskarżenia. Współtwórczyni komunistycznego aparatu bezpieczeństwa, wykorzystującego inwigilację, przemoc i donos, sama wpada w jego sidła, próbując odnaleźć Boga. Piękna osiemnastolatka w samoobronie w bestialski sposób morduje swoją matkę i ćwiartuje jej ciało. Jeżeli komuś się wydaje, że opisane tu wypadki nie wzbudzą w nim żadnych emocji, jest w błędzie - z każdym przeczytanym słowem szok, niedowierzanie i napięcie będą narastać. "Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami" to zbiór wstrząsających reportaży o kobietach, które dopuściły się makabrycznych czynów i musiały odpowiedzieć za swoje brutalne przestępstwa. Marek Łuszczyna, niczym wytrwany dziennikarz śledczy, stara się poznać motywacje bezwzględnych morderczyń. Każda z tych historii jest materiałem na streamingowy miniserial.

Zimne światło gwiazd

Bartek Biedrzycki

Krótka choć gwałtowna wojna wstrząsnęła kontynentem drugi raz po zaledwie dwudziestu latach wolności i pokoju. Dała nam impuls, aby tu, w Środkowej i Wschodniej Europie, skupić się na pracy na rzecz pokoju. Socjalistyczna nauka i technika wyniosła nas na orbitę, zgodnie ze słowami naszego wielkiego rodaka Konstantego Ciołkowskiego, że wprawdzie planeta nasza jest kolebką rozumu, lecz nie można całego życia spędzić w kolebce. Żyjemy w wieku gwiezdnym, w erze kosmosu, w czasach rewolucji ponadplanetarnej. To, o czym zaledwie śnili nasi dziadowie, a co w dekadzie naszych ojców było wciąż tylko ledwo uchwytnym marzeniem, stało się dla nas, dzieci demokratycznego dobrobytu i nauki - codziennością. Gdy w 1977 roku otwarto Szkołę Pilotów przy Centrum Kosmicznym Konstantego Ciołkowskiego, w mury nowej uczelni wstąpili dziewczęta i chłopcy będący kwiatem narodu polskiego. Ci dzielni młodzi ludzie, stawiając obywatelski obowiązek i rozwój nauki ponad własne partykularne interesy i ponad własne życie, zasiedlają zimną pustkę kosmicznej próżni. Poznajcie losy bohaterów socjalistycznej epopei - Gwiezdnej Glorii, pierwszej Polki w kosmosie - Wiktora Dobrowolskiego i Jerzego Nowickiego, pary nieustraszonych pilotów, których nie przeraża mrok orbity ani technologiczne niedostatki, a także przybranego ojca ich wszystkich - dyrektora Centrum Kosmicznego, towarzysza o nienagannej obywatelskiej postawie, który nie waha się, gdy trzeba, postawić ludzkie życie ponad partyjnym interesem.

Zimno zimniej zbrodnia

Praca zbiorowa

Zimno, zimniej, zbrodnia. Chmielarz, Stachula, Ćwirlej, Wroński, Szczygielski, Rozenberg, Szolc i Ostaszewski, czyli śmietanka polskich autorów kryminałów w opowiadaniach ze zbrodnią w tle. Wszyscy nagradzani, każdy uwielbiany przez fanów. Łącznie sprzedali grubo ponad milion egzemplarzy swoich mrożących krew w żyłach historii. Prawdziwi mistrzowie gatunku. Pusty las, krzyk i krew z opowiadania Anomalia Wojciecha Chmielarza, autora książek mrocznych i brutalnych, zderzają się w tym tomie ze swojską atmosferą peerelowskiego bankietu zakłóconego interwencją milicji obywatelskiej z anegdotycznej opowieści poznańskiego mistrza Ryszarda Ćwirleja. Zmęczony podkomisarz Rowicki Roberta Ostaszewskiego sąsiaduje tu z amatorem detektywem Herbertem Szadenem Marcina Wrońskiego. Możemy rozsmakować się w mrocznych retrospekcjach opowiadania Anny Rozenberg, dramatycznych napięciach thrillera Magdy Stachuli czy zagadkach szorstkiej historii pióra Izabeli Szolc, by w końcu zanurzyć się z perwersyjną przyjemnością w szaleństwie z Całunu Bartosza Szczygielskiego. A wszystko to w śnieżnej i mroźnej scenografii.

Zimowa droga. Powieść dokumentalna

Leonid Józefowicz

Koniec sierpnia 1922 roku. Z Władywostoku wyrusza kilkusetosobowy oddział pod dowództwem generała Anatolija Piepielajewa, żeby przyjść z pomocą powstaniu, które wybuchło w Jakucji przeciwko bolszewickiej władzy. Zaczyna się pasmo dramatycznych zmagań z syberyjską przyrodą, głodem, chłodem, wreszcie z oddziałami czerwonych. Ów zapomniany epizod wojny domowej w Rosji miał dwóch bohaterów: idealistę i poetę Piepielajewa i po drugiej stronie barykady jego głównego przeciwnika, anarchistę Iwana Stroda. Narracja owej powieści dokumentalnej, jak nazywa ją autor, oparta na bogatym materiale archiwalnym, skupia się na tych silnych i wyrazistych postaciach, przedstawiając ich męstwo, fatalistyczne poczucie misji i dziwnie dopełniające się losy.

Zimowa pieśń

Adolphe Retté

Zimowa pieśń Radosne wrzeciona gwarzą wśród komnaty:  Jej Miłość z siostrami dla dalekich przędzie.  Zamek śpi pod śniegiem. Ognia żar skrzydlaty  Krwawi staroświeckie okapu krawędzie,    Wiosenne śpiewanki szydzą z mroźnych śniegów.  Gwarnym korowodem kołowrotki pieją:  Rycerzowie walczą u dalekich brzegów,  Ale je ustrzeże miłość wraz z nadzieją. [...]Adolphe RettéUr. 25 lipca 1863 w Paryżu Zm. 8 grudnia 1930 w Beaune (w środkowo-zach. Francji) Najważniejsze dzieła: Cloches en la nuit, Thulé des Brumes, Arabesques, La Seule Nuit, Le Symbolisme, anecdotes et souvenirs Francuski pisarz i poeta, związany z symbolizmem. Syn protestanta i katoliczki, wychowywany przez dziadka, byłego rektora Uniwersytetu w Li?ge. Uczeń kolegium w Montbéliard w zach. Francji. W latach 1881-1886 służył w wojsku jako ochotnik, następnie osiadł w Paryżu, ożenił się i poświęcił się literaturze. W swoich poglądach skłaniał się w stronę anarchizmu. Opublikował też krytykę poezji Stéphane'a Mallarmégo. W 1894 ożenił się po raz drugi i przeprowadził się do Guermantes pod Paryżem. Jego twórczość z tego okresu można uznać za prekursorską w stosunku do naturyzmu. W 1908 r. przeszedł na katolicyzm i odciął się od niektórych swoich dawniejszych tekstów. Ostatnie lata życia spędził pod opieką sióstr dominikanek w Beaune.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zimowe baśnie Andersena

Hans Christian Andersen

Zimowe baśnie Andersena to kolekcja sześciu wspaniałych opowieści, które rozgrzeją serca czytelników nawet w najchłodniejsze dni. Nastrojowe, mądre i napisane pięknym językiem baśnie, którymi zachwycają się kolejne pokolenia dzieci, a ich rodzice odkrywają w nich coraz to nowe ukryte sensy. Idealne do wspólnego czytania na świąteczne, zimowe wieczory.

Zimowe nawiedzenie

Dan Simmons

Przerażająca opowieść o duchach, strachu i samotności w scenerii znanego z horroru Letnia noc miasteczka Elm Haven Dale Stewart, niegdyś szanowany wykładowca i powieściopisarz, doprowadził do ruiny zarówno swoją karierę, jak i małżeństwo a teraz ciemność nieuchronnie się do niego zbliża. W ostatnich godzinach Halloween wrócił do wymierającego miasteczka Elm Haven, w którym się wychował. Dzięki odosobnieniu ma nadzieję znaleźć tutaj spokój. Ale przeprowadzka do od dawna opuszczonej posiadłości na obrzeżach miasta niegdyś będącej domem dziwnego i błyskotliwego przyjaciela Dalea, który stracił swoje młode życie w przerażającym wypadku podczas strasznego lata 1960 roku stanowi tylko ostatni z długiej serii popełnionych przez Stewarta błędów. Ponieważ wcale nie jest tutaj sam. Prywatne demony śledzą go w tym domu cieni, który zaczyna przekształcać rzeczywistość w przerażające, nowe formy. W dodatku wszystko pokrywa ciężki, wczesny śnieg, który właśnie zaczął padać Dan Simmons jest genialny!. Dean Koontz Jestem pod ogromnym wrażeniem Dana Simmonsa. Stephen King Zimowe nawiedzenie ukazuje w pełni talent Simmonsa jako niezrównanego literackiego stylisty. To przerażająca historia o duchach, która uniemożliwia czytelnikom odgadnięcie zakończenia aż do ostatniej strony. Denver Rocky Mountain News

Zimowe notatki o wrażeniach z lata

Fiodor Dostojewski

Zimowe notatki o wrażeniach z lata – czy warto przeczytać, co myślał Fiodor Dostojewski o Europejczykach,  po swojej pierwszej podróży na Zachód?   …Berlin jest niewiarygodnie podobny do Petersburga. Te same proste jak szpaler ulice, te same zapachy, te sa­me... (ale nie będę przecież wymieniał wszystkiego, co jest takie samo!). Bożeż Ty mój, myślałem, czy warto męczyć się dwie doby w wagonie, żeby zobaczyć to samo, od czego umknąłem?... Poza tym sami berlińczycy, wszyscy co do jednego, mieli takie niemieckie miny, że nie skusiwszy się na­wet na freski Kaulbacha (o zgrozo!), czym prędzej drapnąłem do Drezna, żywiąc w duszy najgłębsze przekonanie, że do Niemca trzeba szczególnie się przyzwycza­jać i że nie będąc przyzwyczajonym, bardzo trudno go znosić w większych ilościach… Rozsądku Francuz nie posiada, a na­wet uważałby posiadanie go za największe dla siebie nieszczęście… – …Wszystkie podobne, urą­gające cudzoziemcom zdania, nawet jeżeli się jeszcze dziś je spotyka, zawierają dla nas, Rosjan, coś nieodparcie przyjemnego… W Londynie można zo­baczyć masy w takich rozmiarach i w takich warunkach, jak nigdzie na świecie. Opowia­dano mi na przykład, że w nocy z soboty na niedzielę pół miliona robotników i ro­botnic wraz z dziećmi zalewa całe miasto, skupiając się specjalnie w niektórych dziel­nicach, i przez całą noc, aż do piątej rano, święcą sabat, to jest obżerają się i upijają jak bydlęta - za cały tydzień. Wszyscy przepuszczają cały tygodniowy zarobek, zdobyty ciężkim, potępieńczym trudem… Wszyscy są pijani, ale nie na wesoło, lecz ponuro, ciężko i jakoś dziwnie milcząco.  Wszyscy chcą jak najprę­dzej upić się do nieprzytomności. Żony nie pozostają w tyle, upijają się razem z męża­mi; dzieci biegają i pełzają pomiędzy nimi…   - Warto, na pewno!    

Zimowe opowieści. Wydanie ekskluzywne

Opracowanie zbiorowe

Specjalna edycja klasyki literatury to książki, które warto mieć w swojej domowej biblioteczce i do których warto wracać. Piękne, nastrojowe baśnie, idealne na długie zimowe wieczory. W mroźnej scenerii rozgrywają się przygody pewnego nieprawdopodobnego skąpca, zaczarowanego dziadka do orzechów, bałwanka marzącego o ciepłym piecu, bożonarodzeniowej choinki, nieszczęśliwej dziewczynki z zapałkami oraz groźnej Królowej Śniegu, małego Kaja i dzielnej Gerdy.

Zimowe perypetie

Katarzyna Wit-Formela

Opowieść o dwóch przyjaciółkach – Izabeli i Kalinie oraz ich perypetiach rozgrywających się na przestrzeni zimy. Jak się okaże, nic tak nie pomoże przeżyć największych życiowych zawirowań, jak wsparcie najlepszej przyjaciółki. Zwłaszcza, gdy źródłem problemów są mężczyźni. Z Kalą właśnie zerwała jej życiowa miłość – Jacek. Bez niego jest zagubiona, w końcu podporządkowała mu całe życie, nawyki i uczucia. Nie potrafi pójść na przód. Jacek wciąż zapełnia jej życie, choć teraz już na innych warunkach. Iza jest szczęśliwa, małżeństwo z Wiktorem wydaje się spełnieniem jej marzeń. W końcu to on odczarowuje znienawidzony przez nią grudzień, daje jej szczęście na co dzień. Jednak pewna pogłoska na temat męża podburza zbudowane zaufanie. W dodatku po latach odzywa się do Izabeli pierwsza, burzliwa miłość…

Zimowe róże

Bartłomiej Biesiekirski

Szukający finansowego wsparcia biznesmen i pobity mężczyzna z parku, który, chociaż bezdomny, to ubrany drogi garnitur, przypadkowo spotykają się na wrocławskim brzegu Odry. Trudno o dwóch mniej do siebie podobnych ludzi. W trakcie rozmów zaczynają dochodzić do wniosku, że mają ze sobą więcej wspólnego, niż można było sądzić. Nawet jeżeli wszystko, co wspominają, jest nieprawdopodobne i niepokojące. Bo przecież malejący z dnia na dzień lekarz, klinika położnicza, w której rodzą się dzieci identyczne jak dwie krople wody, czy kościół o którym nikt nie słyszał, to nie miało prawa się zdarzyć... A może jednak musiało? Powieść została wyróżniona w konkursie Wrocławskiego Domu Literatury "Proza nieobca 2019".