Zamiana - opowiadanie erotyczne

Saga Stigsdotter

Rakel i Simon lubią BDSM. Simon jest zazwyczaj dominujący, a Rakel uwielbia odpuszczać i poddawać się swoim popędom. Rakel opowiada swojej przyjaciółce Stinie o swoim życiu erotycznym i pikantnych zabawach z chłopakiem. Wtedy Stina zadaje jej ciekawe pytanie: co by było, gdyby to Rakel trzymała w ręku pejcz? I czy Simon chciałby jej ulec? Rakel uważa, że to bardzo intrygujące... Może powinni spróbować i zamienić się rolami?

Zamiana ról lesbijskie opowiadanie erotyczne

Alessandra Red

Wyprowadziłaś mnie z równowagi odpowiedziała Kora. Nie lubię tego. To ja powinnam powiedzieć, że nie lubię takiego zachowania skonstatowała Obersztajner i uważnie wpatrywała się teraz w oczy swojej sekretarki. Kora znała to spojrzenie. Doprawdy? odbiła pytanie. Nie lubisz? W tym momencie jej przełożona przełknęła ślinę i zrobiła to o jeden ton za głośno. Kora wygięła do przodu biodra i otarła się znacząco o jej ciało. W reakcji brunetka wciągnęła powietrze z minimalnym, ale charakterystycznym syknięciem. Co ty robisz? spytała Korę, siląc się na stanowczość. To, czego podobno nie lubisz." Maria prowadzi firmę twardą ręką, ludzi trzyma na dystans, a od pracowników wymaga skrajnego posłuszeństwa. Jest elegancka, oziębła w relacjach i wymagająca od innych tak wiele, że jej zespół drży na samą myśl o tym, że znowu przyszła do pracy. Jej sekretarka, Kora, od trzech lat bez sprzeciwu wykonuje wszystkie polecenia aroganckiej szefowej, ale kiedy podczas płatnych nadgodzin przełożona przyłapuje ją w biurze na czymś innym niż praca, dochodzi między nimi do raptownego spięcia. Kora nie wytrzymuje docinków i gróźb, a jej skumulowane emocje sprawiają, że wybucha. W krótkiej chwili, kiedy nad sobą nie panuje... przejmuje kontrolę. Co wydarzy się między kobietami? Czy napięta do granic i perfekcyjnie panująca nad sobą przełożona pozwoli się tak traktować? A może jej codzienna poza ukrywa potrzeby, których dotąd nikt nie mógł zaspokoić? To nieprzewidywalne, seksowne opowiadanie zdecydowania (nie) nadaje się do czytania/słuchania w pracy!

Zamiary Stasia

Maria Konopnicka

Maria Konopnicka Zamiary Stasia Nieraz sobie myślę o tem, Czem ja będę jak urosnę? Czy kuć będę w kuźni młotem, Czy obrabiać piłą sosnę? Czy też może własną grzędę Orać przyjdzie sochą krzywą? Czy na tratwach flisem będę Wisłą spławiał złote żniwo? Czy zapadłszy w puszcze, w knieje, Dzielnym stanę się leśnikiem, Co to nigdy nie blednieje, Choć się spotka z wilkiem, dzikiem. Albo może bę... Maria Konopnicka Ur. 23 maja 1842 r. w Suwałkach Zm. 8 października 1910 r. we Lwowie Najważniejsze dzieła: O Janku Wędrowniczku, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Nasza szkapa, Miłosierdzie gminy, Rota, Dym, Mendel Gdański Poetka, publicystka, nowelistka, tłumaczka. Zajmowała się krytyką literacką. Pisała liryki stylizowane na ludowe i realistyczne obrazki (W piwnicznej izbie). Wydawała cykle nowel (Moi znajomi, Nowele, Na drodze). W otoczeniu ośmiorga swoich dzieci tworzyła bajki (Na jagody). Jako poetka, inspiracji szukała w naturze (Zimowy poranek). Swoje wiersze publikowała głównie w prasie. Wiersz patriotyczny Rota konkurował z Mazurkiem Dąbrowskiego o miano hymnu Polski. Wiele jej utworów powstało podczas podróży po Europie (Italia). Ostatnie lata życia poświęciła poematowi Pan Balcer w Brazylii. autor: Bartłomiej Chwil Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zamiast przemawiać, zacznij rozmawiać. Porozumienie bez Przemocy w biznesie

Joanna Berendt

Firma, w której wszystkim pracuje się lepiej Jako uczestnicy świata biznesu, ale także osoby związane z wszelkiego rodzaju organizacjami i instytucjami, znajdujemy się aktualnie w kluczowym momencie zmiany w podejściu do działania. W "starym" paradygmacie motywacja do działania wynika albo z oczekiwania nagrody, albo z chęci uniknięcia kary; czasem z obu czynników naraz. W "nowym" chodzi o jakościowy kontakt ― zarówno ze sobą, jak i z innymi. W tym paradygmacie istotna jest uważność na uczucia i potrzeby wszystkich zaangażowanych stron, współdzielenie mocy, współpraca i szukanie rozwiązań win-win. W tym podejściu chodzi o odpowiedzi na pytania: Co jest dla mnie i dla innych ważne? Co jest sednem sprawy? Jak możemy wzajemnie się uwzględnić, by znaleźć rozwiązanie, które wzbogaci wszystkich zaangażowanych? Autorzy tej publikacji przyglądają się drugiemu paradygmatowi funkcjonowania firm, organizacji i instytucji. Wyjaśniają, na czym polega Porozumienie bez Przemocy (NVC), i podpowiadają, jak wdrożyć jego założenia w relacjach wewnątrzfirmowych, w dialogu z partnerami i otoczeniem, a także jak wprowadzić to podejście w organizacjach. Promują model przywództwa opartego na potrzebach, dowodzą ponadto, że empatia ma moc również w biznesie i realnie przekłada się na wyniki biznesowe organizacji.

Zamiast różowego listu

Zuzanna Ginczanka

Zuzanna Ginczanka O centaurach Zamiast różowego listu Moje malutkie miasto ma zbyt wiele uliczek (nie mogę ciebie spotkać, choć co dnia wszystkie liczę). Moje malutkie miasto ma uliczek za mało (nie ma w nim takiej jednej, by się dwoje spotkało). Moje malutkie miasto mogło stać nad tysiącem, które mają chodniki długo, długo idące, a nad każdą by stały smukłych domów miliony, jak dynie pełne pestek drobiem ludzkim zmrowionych a każda, co dzień inna, pełna ... Zuzanna Ginczanka Ur. w 1917 r. w Kijowie Zm. w 1944 r. w Krakowie Najważniejsze dzieła: Non omnis moriar, Futro Poetka okresu dwudziestolecia wojennego i czasu wojny; pierwotne nazwisko: Sara Ginsburg. Po ukończeniu gimnazjum w Równem studiowała od 1935 roku na wydziale humanistycznym UW, biorąc jednocześnie udział w życiu literackim. Wraz z W. Iwaniukiem, Janczarskim i in. tworzyła grupę literacką Wołyń; należała do najmłodszych współpracowników Skamandra; utwory swe ogłaszała w Wiadomościach Literackich, Sygnałach i Szpilkach. Wydała tom wierszy O centaurach (1936), stanowiący poetycką pochwałę biologicznej, zmysłowej strony życia. W późniejszych jej wierszach pojawia się niepokój światopoglądowy, krytyka społeczna. Ginczanka jest autorką ostrych i celnych satyr politycznych, przede wszystkim o charakterze antyfaszystowskim (Łowy, Prasa, Praczki) oraz m.in. satyry środowiskowej Ballada o krytykach poezję wertujących. Została wydana przez szmalcowników i zamordowana przez hitlerowców; wstrząsający wiersz Non omnis moriar z 1942 r. zawiera gorzką wizję jej przyszłego losu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zamiast sztuki dotknij mnie! - opowiadanie erotyczne

Sarah Skov

Nieznajomy delikatnie mnie odpycha i znacząco spogląda na podłogę. Kładę się na plecach, a mężczyzna się na mnie osuwa. Wydaje mi się, że podobnie jak ja nie wytrzyma już długo. Penetruje mnie płynnymi ruchami, pieprząc tak samo gorliwie, jak masturbowały się kobiety Picassa pod okiem mistrza. Dzisiaj jednak to nie malarz jest widzem". Pewnego popołudnia młoda pani kurator i przystojny miłośnik sztuki zostają sam na sam w pustym muzeum. Poza nimi w budynku znajdują się tylko portrety nagich kobiet Picassa wiszące na ścianach i ktoś, kto prawdopodobnie przygląda się im przez kamerę monitorującą... Opowiadanie zostało opublikowane we współpracy ze szwedzką producentką filmową, Eriką Lust. Jej misją jest ukazanie ludzkiej natury i różnorodności poprzez historie, w których główną rolę grają namiętność, intymność, miłość i pożądanie, a także żywa narracja i erotyzm.

Zamiast zabijać, pluję jadem na papier

Weronika Sobolewska

Zamiast zabijać, pluję jadem na papier Weroniki Sobolewskiej jest nowoczesnym w formie dziennikiem intymnym dokumentującym zmagania z depresją. Autorka opisuje moment graniczny, w którym stwierdziła, że nie wytrzyma ani minuty dłużej w korporacji. Przytacza też - w formie wierszy i aforyzmów - swoje przemyślenia dotyczące zarówno własnych przeżyć, jak i ludzkiej moralności w ogóle. Z książki wyłania się też obraz bezdusznego świata wielkich korporacji, w których pojedynczy pracownik - jednostka ludzka - jest traktowany wyłącznie jako trybik w machinie, całkowicie podporządkowany firmie i jej celom. Notatka o Autorce Weronika Sobolewska urodziła się w Warszawie. Aktualnie mieszka w Sztokholmie. Zamiast zabijać, pluję jadem na papier napisała w swoich najtrudniejszych chwilach, zmagając się z depresją i wypaleniem zawodowym. Uwielbia pisać o tematach, o których nie zawsze otwarcie się rozmawia: o depresji, sensie życia, śmierci, ale też o prawdziwej miłości. Ma nadzieję, że swoimi tekstami poruszy i zachęci do refleksji nad samym sobą i nad światem. Opowieści i wiersze pisze od dziecka. Jej życie można śledzić na www.instagram.com/szalonagwiazda.

Zamieć

Stefan Żeromski

"Zamieć" to druga część trylogii Stefana Żeromskiego "Walka z Szatanem". Trylogia ta składa się z następujących utworów "Nawracanie Judasza", "Zamieć" oraz "Charitas". Obejmuje ona panoramę życia Polaków w okresie przedwojennym i w latach I wojny światowej.

Zamiejskie ogrody

Jerzy Liebert

Jerzy Liebert Druga ojczyzna Zamiejskie ogrody Z dala od ulic gwarnych, świątyń, żaru, wrzawy, Otulone murkami, pod stopą Warszawy, Śpią ciche, zamiejskie ogrody. Nad miastem jest kurz wielki i dymy gorące, W ogrodach drzewa świeże i spokojne słońce, Pachnące półmroki i chłody, W porę dnia, gdy już biegać nie daj... Jerzy Liebert Ur. ur. 24 lipca 1904 w Częstochowie Zm. zm. 19 czerwca 1931 w Warszawie Najważniejsze dzieła: tomiki poezji Druga ojczyzna (1925), Gusła (1930), Kołysanka jodłowa (1932); zbiór korespondencji Listy do Agnieszki Poezja Lieberta stanowi zapis jego poszukiwań metafizycznych. Tematyka religijno-filozoficzna przejawia się już w debiutanckim wierszu Zmartwychwstanie. Modlitwa młodego poety, opublikowanym w chrześcijańskim Czynie. Związany ze środowiskiem Skamandrytów, przyjaźnił się Liebert z Jarosławem Iwaszkiewiczem, publikował w Skamandrze i Wiadomościach literackich. Ważną relacją była dla poety przyjaźń z Bronisławą Wajngold, która przyjęła chrzest jako Agnieszka, a następnie wstąpiła do zakonu franciszkanek. Za jej przyczyną Liebert znalazł się w kręgu inteligencji katolickiej, związanym z ośrodkiem zakonnym w podwarszawskich Laskach, czytał filozofów chrześcijańskich i brał udział w dyskusjach na temat tych lektur. Dziennikiem tych przeżyć są Listy do Agnieszki. Studiował polonistykę na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, ale ukończenie studiów uniemożliwiła mu gruźlica i kłopoty materialne. Dzięki wsparciu przyjaciół wyjeżdżał na kuracje do Worochty. Zmarł w Warszawie w wieku 27 lat. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zamieniaj marzenia w realne wydarzenia. Przestań bujać w obłokach i po prostu zrób to!

Jarosław Kordziński

Dowiedz się, w jaki sposób marzenia pomogą Ci osiągnąć pełnię życia, bogactwo lub cokolwiek innego. Prawdopodobnie jednym z najczęstszych powodów uciekania w poważnych rozmowach od tematu marzeń jest przeświadczenie, że najwięcej zyskują w życiu Ci, którzy twardo stąpają po ziemi. Nic bardziej mylnego. Czy wiesz, że 95% osób, które osiągają ponadprzeciętne wyniki w jakiejkolwiek dziedzinie, nie tylko mają marzenia, ale przede wszystkim spisują je na kartce papieru. Większość osób, które mogą poszczycić się fortuną, w wywiadach na pytanie o swoje początki, wskazują właśnie, że wszystko zaczęło się od marzeń. Najwięksi milionerzy świata, odpowiadając na  pytania dotyczące ich osobistej motywacji, praktycznie nigdy nie mówią o samych pieniądzach. Zaczynają zawsze od opowiadania o wizji, która była tak silna, że pchnęła ich do działania. Czy według Ciebie teraz, gdy znasz już te fakty, możesz pozwolić sobie na ich lekceważenie? Czy logiczne wydaje Ci się przejść obok książki, która: pokazuje, jak pielęgnować marzenia i wykorzystywać w 100% ich potencjał; pokazuje, jak przekuwać marzenia w realne plany i cele do zrealizowania; uczy, jak unikać zabójców marzeń; i wreszcie odpowiada na pytanie: czy jakość moich marzeń ma wpływ na sytuację życiową, w której w tym momencie jestem? Kiedy zaczynałem swoją drogę jako dorosły człowiek, myślałem, że do końca życia będę uczył w małej wiejskiej szkole, by z czasem, być może, zostać jej dyrektorem. Dziś, kiedy pracuję na swoim, piszę książki, służę pomocą ministrom edukacji, prowadzę szkolenia na terenie całej Polski, mam dom, niezły samochód  i zupełnie przyzwoite dochody, nie bardzo rozumiem, dlaczego wtedy byłem takim minimalistą. Jarosław Kordziński, autor książki Sięgnij po tę publikacje i wyciśnij maksimum korzyści, które płyną z faktu bycia bogatym marzycielem.

Zamieniony wachlarz

Hermann Sudermann

Znakomite, lekko niepokojące opowiadanie o zda się dość zwyczajnej relacji pomiędzy kobietą i mężczyzną, o lekkim zabarwieniu erotycznym, ale także z wyraźną nutką tajemniczości. Opowiadanie owo pióra znakomitego autora napisane jest lekko i interesująco, ale nosi jakby pewne piętno bolesnej nerwowości i pewnego rodzaju naiwnego fatalizmu, który uchwycił tu tak samo, jak w większości swoich dzieł.

Zamieszanie z liberalizmem

Francis Fukuyama

Bardzo pouczające Może teraz, gdy Europa doświadcza najbrutalniejszej na tym kontynencie wojny od 1945 roku, jesteśmy gotowi zastanowić się nad tym, co Fukuyama próbował nam przez cały czas powiedzieć - Matthew dAncona, Evening Standard Liberalizm od narodzin był atakowany zarówno przez konserwatystów, jak i postępowców, a dziś wielu go odrzuca jako doktrynę przestarzałą. Neoliberałowie i lewicowcy naciągali jego zasady do granic wytrzymałości: pierwsi, tworząc kult wolności gospodarczej, drudzy wynosząc kwestię tożsamości ponad uniwersalność człowieka. Fukuyama przedstawia argumenty przemawiające za i przeciw klasycznym założeniom liberalizmu: konieczności przestrzegania praworządności i niezawisłości sędziowskiej, uznaniu, że cel jednak nie uświęca środków, a nade wszystko przyjęciu zasady traktowania wszystkich ludzi z równym szacunkiem. W rezultacie otrzymujemy błyskotliwą prezentację liberalizmu jako największej nadziei demokracji XXI wieku.

Zamieszkać na Ziemi

Bruno Latour

Bruno Latour Zamieszkać na Ziemi. Wywiady z Nicolasem Truongiem we współpracy z Rose Vidal. Przełożyła Katarzyna Marczewska Żyjemy na warstwie patyny, na pokrywającej glob ziemski cienkiej skórce grubości kilku kilometrów, nazywanej przez niektórych naukowców "strefą krytyczną". Zamiast żyć w oderwaniu od Ziemi, powinniśmy teraz "wylądować" na tej pokrywie, by utrzymać warunki zamieszkiwalności. Bruno Latour nazywa ową pokrywę Gają, w nawiązaniu do hipotezy naukowej Lovelocka, a także do starożytnego mitu, mówiącego o "bogini matce", od której pochodzą wszystkie bóstwa. Podczas serii wywiadów przeprowadzonych w paryskim mieszkaniu Bruno Latoura w jego słowach była prostota, radość i moc, jakie zdarzają się jedynie w chwilach, kiedy człowiek jest świadom, że życie, a zwłaszcza życie umysłowe, wchodzi w fazę kondensacji. Uspokojenie w powiązaniu ze świadomością, że czasu jest coraz mniej; immanencja spleciona nierozdzielnie z poczuciem nieuchronności i koniecznością podsumowania, zestawienia, streszczenia wszystkiego. Troska o klarowność, przyjemność czerpana z rozmowy, sztuka obrazowania. Tak jakby w obliczu nadchodzącego końca wszystko stawało się jasne. Bruno Latour zmarł 9 października 2022 roku w wieku siedemdziesięciu pięciu lat. Był jednym z najwybitniejszych francuskich intelektualistów tego pokolenia. "Najsławniejszy i najbardziej niezrozumiany filozof francuski"- napisał "New York Times" 25 października 2018 roku. Z Przedmowy Nicolasa Truonga

zamieszkać w katedrze

Agnieszka Wolny-Hamkało

Agnieszka Wolny-Hamkało Nikon i Leica zamieszkać w katedrze zaułku twojego płuca trąbce eustachiusza, szyszynce. ----- Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, dostępna jest na stronie wolnelektury.p... Agnieszka Wolny-Hamkało ur. 1979 Najważniejsze dzieła: Mocno poszukiwana (1999), Lonty (2001), Spamy miłosne (2007), Nikon i Leica (2010), Zaćmienie (2013), 41 utonięć (2015) Poetka, krytyczka literacka i publicystka. Współpracowała m.in. z Gazetą Wyborczą, Przekrojem, Przeglądem, Bluszczem i portalem Polskiego Radia. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia, nagrody kulturalnej Gazety Wyborczej wARTo, nagrody mediów publicznych Cogito za tom Spamy miłosne. Laureatka konkursu im. Stowarzyszenia Pisarzy Polskich za tom Lonty. Autorka powieści 41 utonięć oraz Zaćmienie. Krytyczna Anna Kałuża porównywała jej wczesne wiersze do twórczości Marty Podgórnik, w późniejszych dostrzegała zaś tendencję do porządkowania świata i przekazu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zamknięcie 2024 roku w księgach rachunkowych instytucji kultury. Zmiany, dokumentacja, praktyczne wskazówki

Katarzyna Trzpioła

Dla sprawozdań za 2024 rok obowiązuje już najnowsza nowelizacja ustawy o rachunkowości. Sprawozdania tych instytucji kultury, które podlegają obowiązkowi poddania sprawozdaniu finansowemu, muszą zawierać - oprócz bilansu, rachunku zysków i strat i informacji dodatkowej - także rachunek przepływów pieniężnych. Instytucje kultury nie mogą: korzystać z załącznika nr 5 i 4 uor; korzystać z uproszczeń polegających na rezygnacji z tworzenia odpisów i rezerw; wykorzystywać wprost amortyzacji podatkowej. Mogą korzystać jednak z pozostałych uproszczeń dla małych jednostek.

Zamknięcie roku 2022 w jednostkach sektora publicznego

Barbara Jarosz

"Zamknięcie roku 2022 w jednostkach sektora publicznego" to praktyczny przewodnik, w którym opisano niezbędne czynności na poszczególnych etapach zakończenia roku obrachunkowego w jednostkach sfery finansów publicznych. Dzięki temu przygotujesz księgi rachunkowe do zamknięcia w taki sposób, aby uzyskanie na ich podstawie informacje były rzetelne, obiektywne, bezbłędne i sprawdzalne. Opracowanie zwiera liczne przykłady, wzory dokumentów, a także wskazówki, jak poprawnie sporządzić sprawozdania budżetowe i w zakresie operacji finansowych. Dodatkowo w książce zamieszczone są również przykładowo wypełnione sprawozdania.