Zjadani przez ekrany!

Jean-Baptiste Bienvenu

Ekrany telewizorów, smartfonów, tabletów, komputerów pochłaniają nie tylko nasz czas i pieniądze. Świat wirtualny przenika z wielką siłą do realnego, ingerując we wszystkie aspekty życia. To, co na ekranie, jest dla nas często ważniejsze niż spojrzenie w oczy drugiej osoby i realny kontakt z rzeczywistością. Jean-Baptiste Bienvenu w praktyczny sposób pokazuje , jak mądrze wytyczyć granice, jak sprawić, by wolność nieograniczonego dostępu do sieci nie przerodziła się w zniewolenie, i jak sprawić, by ekrany nam służyły, a nie pożerały bezmyślnie nas i nasze dusze.

Zjadanie Buddy. Życie tybetańskiego miasteczka w cieniu Chin

Barbara Demick

Tybetańczycy po raz pierwszy zetknęli się z chińskimi komunistami, gdy w latach trzydziestych XX wieku armia Mao skryła się na Wyżynie Tybetańskiej podczas wojny domowej. Głód był tak wielki, że żołnierze splądrowali klasztory i zjedli zrobione z mąki i masła figurki przedstawiające Buddę. Doświadczenia z tego okresu do dziś wpływają na stosunek mieszkańców Tybetu do Chin. Barbara Demick opisuje kilkadziesiąt lat historii tego regionu, okres naznaczony tybetańskim oporem, który osiągnął punk kulminacyjny, gdy kolejni Tybetańczycy, łącznie ponad stu pięćdziesięcioro, zdecydowali się dokonać samospalenia. Bohaterowie tej opowieści są bardzo różni od ostatniej księżniczki z królestwa Mei, która straciła wszystkich członków rodziny podczas rewolucji kulturalnej, przez buddyjskich mnichów po nastoletnią uczennicę czy byłego nomadę występującego w koncesjonowanym zespole ludowym. Za pośrednictwem ich losów Demick odkrywa przed nami, co tak naprawdę znaczy być Tybetańczykiem w XXI wieku i toczyć nierówną walkę z wszechobecnym supermocarstwem o zachowanie zwyczajów, wiary, języka i tożsamości.

Zjadłem Marco Polo. Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan, Chiny

Krzysztof Samborski

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji - śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć. Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie Patroni:

Zjawa

Stéphane Mallarmé

Zja­wa Księ­życ smut­niał. Rój łza­wych se­ra­fi­nów ci­chy  Śniąc, z smy­kiem w dło­ni, w kwia­tów ukoj­ne kie­li­chy --  Dy­mią­ce mgłą -- snuł mrą­ce, wio­li­no­we to­ny  Bia­łych łkań, po­przez płat­ków błę­kit­ne ko­ro­ny...  By­ło świę­to pierw­sze­go twe­go po­ca­łun­ku.  A myśl, ma drę­czy­ciel­ka, w bal­sa­micz­nym trun­ku  Smut­ków pła­wi­ła ser­ce na sen ta­jem­ni­czy:  Aby na­wet bez ża­lu, bez łez, bez go­ry­czy  Osta­wi­ło ze­rwa­ny sen -- że go ze­rwa­ło. [...]Stéphane MallarméUr. 18 marca 1842 w Paryżu Zm. 9 września 1898 w Valvins Najważniejsze dzieła: Herodiada (1871), Popołudnie fauna (poemat, 1876), Vers et prose (zbiór, 1893), Rzut kośćmi nigdy nie zniesie przypadku (1897) Jeden z największych symbolistów francuskich. Niemal całe życie przepracował jako nauczyciel języka angielskiego. Od 1881 organizował w swoim mieszkaniu w Paryżu wtorkowe spotkania poetyckie, przyciągające znanych artystów (m.in. Antoniego Langego). Przywiązywał ogromną wagę do języka, poszukiwał idealnej formy (w Rzucie kośćmi istotną funkcję pełni układ typograficzny). Poezję uważał za sposób dotarcia do istoty idealnego piękna, tworzenie doskonałego kwiatu, którego brak w prawdziwych bukietach (l?absente de tous bouquets). Rozgłos zyskał dzięki poświęconemu mu artykułowi Paula Verlaine?a (z 1884) oraz pochwale zawartej w powieści Na wspak J.-K. Huysmansa. Popołudnie fauna zainspirowało utwór C. Debussy?ego. Tłumaczył utwory E. A. Poe. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zjawa

Ulla Rasmussen

Czy w starej fabryce straszy? Mikkel i Henrik postanowili zbadać sprawę, ale Mikkel się boi. Mimo to podąża za Henrikiem do fabryki. Kiedy nagle zauważają, że spod klapy w podłodze wydobywa się potworny smród, robi się naprawdę przerażająco...

Zjawiska dyspersyjne i przewodnictwo elektryczne w relaksorach, multiferroikach i strukturach wielowarstwowych

Ryszard Skulski

Zjawisko ferroelektryczności zostało odkryte niespełna 100 lat temu, a gwałtowne powiększenie tej grupy materiałów następuje od lat 50-tych ubiegłego wieku. Pośród nich ważne miejsce zajmują ferroelektryki o strukturze perowskitu, oraz roztwory stałe bazujące na ich osnowie. Grupami materiałów bardzo bliskimi ferroelektrykom są tzw. relaksory i relaksorowe ferroelektryki, które odznaczają się wyjątkowymi właściwościami aplikacyjnymi. Multiferroiki i struktury wielowarstwowe to kolejne grupy materiałów o specyficznych właściwościach aplikacyjnych, w których zjawisko ferroelektryczności odgrywa ważną rolę. Ze względów aplikacyjnych (niższe koszty) materiały te często wytwarzane są w postaci ceramicznej. Wymienione grupy materiałów tj. relaksory, multiferroiki i struktury wielowarstwowe w postaci ceramicznej są przedmiotem monografii. W pracy podjęta została próba uporządkowania i uzupełnienia wiedzy dotyczącej wymienionych materiałów, w tym zjawisk (efektów) w nich zachodzących. Dokonany został również przegląd i wybór publikacji poświęconych tematyce na przestrzeni wielu lat. Praca może zainteresować osoby zajmujące się badaniami takich materiałów, a także doktorantów i studentów.

Zjawiska mistyczne i ich tłumaczenia

Józef Teodorowicz

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Zjawiska mistyczne obejmują m.in.: zjawisko niejedzenia (inedii), bilokacji, stygmatyzacji, wizji plastycznych pojawiających się jakby to były zjawiska realne. Rozumienia i mówienia w językach obcych, których dana osoba nigdy się nie uczyła, ani nawet pośrednio nie miała z nimi kontaktu, poznawanie stanów duszy obcych osób i przepowiadanie wydarzeń, jakkolwiek one nie tkwią w przyczynach naturalnych, ale zależą od wolnego wyboru człowieka itp. Autor w sposób drobiazgowy zajmuje się się analizą zjawisk mistycznych jakich doznawała, bądź jakie występowały w jej obecności, u niemieckiej mistyczki Teresy Neumann. Książka jest z tego względu bardzo wartościowa i interesująca zarazem, bowiem powstała jeszcze za życia stygmatyczki, kiedy wiedziono spory, czy to czego Teresa doświadcza, to prawda, czy oszustwo bądź ułuda. Teresa Neumann z Konnersreuth (1898-1962) niemiecka mistyczka i stygmatyczka. Była członkiem Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, Służebnica Boża. Teresa urodziła się w katolickiej rodzinie krawca w Bawarii. 10 marca 1918 ratując bydło z płonącej stajni wuja, uległa wypadkowi, którego skutkami był paraliż i ślepota. 29 kwietnia 1923, w dzień beatyfikacji Teresy z Lisieux odzyskała wzrok, a 17 maja 1925, w dzień kanonizacji karmelitanki wróciła jej władza w nogach. 13 listopada 1925 wykryto u Teresy zapalenie wyrostka robaczkowego. Poprosiła swoją rodzinę, aby zabrała ją do kościoła na wspólną modlitwę w intencji powrotu do zdrowia. Następnie zdiagnozowano, że została uzdrowiona ze wszelkich śladów choroby. 5 marca 1926 Teresa miała zostać obdarzona stygmatami. Na jej rękach, nogach, głowie i boku widoczne były krwawe rany. Co tydzień, od północy w czwartek do godziny trzynastej w piątek jej rany otwierały się i krwawiły. Traciła dziesięć kilogramów wagi ciała, która naturalnie wynosiła około pięćdziesiąt pięć kilogramów. Podczas ekstaz, miała obserwować mękę Jezusa, przepowiadać przyszłe wydarzenia i mówić obcymi językami (między innymi językiem aramejskim), których nigdy wcześniej nie poznała. Pomimo cierpień, w pozostałych dniach tygodnia była aktywna i pełna energii. Świadkowie twierdzą, że dzięki modlitwie Teresa upraszała u Boga uzdrowienie chorych ludzi, przyjmując na siebie ich dolegliwości. W ten sposób chciała pomagać cierpiącym chorym bliźnim. Do jej domu w Konnersreuth pielgrzymowało setki ludzi, prosząc o łaski i wstawiennictwo u Boga. Od 1922 aż do swojej śmierci w 1962 Teresa nie spożywała żadnych pokarmów oprócz codziennej Eucharystii. Nie nawadniała się od 1927. Dietę tę miała stosować od odprawienia modlitwy, w której prosiła, aby choroba mężczyzny z jej parafii, przygotowującego się do świeceń kapłańskich, została przeniesiona na jej gardło. W lipcu 1927, przez okres dwóch tygodni, została poddana obserwacji, którą nadzorowały cztery franciszkańskie pielęgniarki i lekarz. Potwierdzili, że nie spożywała nic, oprócz jednej Komunii Świętej na dzień. Nie wykazywała żadnych niepokojących objawów, takich jak zmniejszenie masy ciała, lub odwodnienie. W tym czasie jej mocz był zakwaszony i zawierał jedno z ciał ketonowych - aceton, którego obecność wskazuje na poszczenie, lecz po okresie dziewięciu dni, gdy jej mocz powtórnie zbadano, okazało się, że miał on odczyn alkaliczny i nie zawierał acetonu, co wskazuje na normalną dietę. Mimo uczestniczenia w wycieczkach krajoznawczych po Niemczech i prowadzeniu czynnego życia, Teresa nie odczuwała głodu ani zmęczenia. (za: https://pl.wikipedia.org/wiki/Teresa_Neumann

Zjawiska niepożądane w zatrudnieniu z perspektywy prawa pracy - wybrane zagadnienia

Magdalena Paluszkiewicz, Ewa Staszewska

Monografia Zjawiska niepożądane w zatrudnieniu z perspektywy prawa pracy - wybrane zagadnienia została przygotowana przez studentów Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego - członków Studenckiego Koła Naukowego Prawa Pracy działającego przy Katedrze Prawa Pracy UŁ. Publikacja zawiera zbiór opracowań dotyczących niepożądanych zjawisk w środowisku pracy, w ramach których Autorzy poddają analizie rozwiązania prawne dotyczące m.in. mobbingu czy dyskryminacji, zwracając przy tym uwagę na ich niedoskonałość oraz formułując postulaty de lege ferenda. Rozważania osadzone są nie tylko na gruncie polskiego prawa pracy, ale uwzględniają także dokumenty międzynarodowe - w tym zwłaszcza Konwencję nr 190 Międzynarodowej Organizacji Pracy z 2019 r. dotyczącą eliminacji przemocy i molestowania w świecie pracy, wokół której toczą się w ostatnim czasie ożywione dyskusje naukowe. Nie umknęło uwadze Autorów również zagrożenie pojawienia się nowych niepożądanych zjawisk w zatrudnieniu, mogących być konsekwencją m.in. rozwoju nowoczesnych technologii. Przygotowanie opracowania przez najmłodszych badaczy prawa pracy, pozwala na nieco inną perspektywę postrzegania przedmiotowej problematyki, co może ożywić dyskurs naukowy w tym obszarze.

Zjawiska paranormalne - opowiadanie erotyczne

B. J. Hermansson

Tym razem od razu się odkryła, dobrze wiedząc, że pragnie teraz tylko się oddać tej żądzy. Objąć dłońmi swoją cipkę i dać się ponieść namiętności." Olivia nie wierzy w zjawiska paranormalne. Kiedy jednak przyjaciele pomagają jej w rozpakowywaniu rzeczy po przeprowadzce, znajdują zapomnianą planszę Ouija. Przyjaciele chcą ją wypróbować. Olivia się waha, ale w końcu daje się przekonać. W kolejne noce Olivia budzi się nagle i czuje niepohamowaną żądzę. Zaczyna się dotykać. Długo, przyjemnie. Jest dziko napalona. Już prawie, prawie zapomniała, jak to jest. Choć to tak piekielnie rozkoszne. Jest tak, jakby on znowu tam był. Jej chłopak, którego przy niej zabrakło. Czy to możliwe? Zjawiska paranormalne" to opowiadanie erotyczne o potężnej sile rozkoszy, masturbacji i niespodzianek, które czekają na otwarty umysł.

Zjawiska propagandy i manipulacji w prasie, telewizji, radiu i Internecie

Paulina Czarnek-Wnuk, Zofia Nacewska, Robert Wyrębski

Monografia Zjawiska propagandy i manipulacji w prasie, telewizji, radiu i Internecie jest zbiorem tekstów uczestników konferencji, którzy omawiali tematy związane m.in. z manipulacją wizerunkiem, prozodycznością operatorów oraz przekazywaniem informacji na portalach społecznościowych. Publikacja ma na celu zwrócenie uwagi na pogłębiającą się utratę zaufania wobec mediów masowych ze względu na działania o charakterze manipulacyjnym, a także problem doszukiwania się sedna prawdy w świecie fake newsów. * Prezentowana pozycja wydawnicza ma oryginalny charakter. Jest przykładem nowatorskiego, interesującego ujęcia problemu, istotnie pogłębia naukową perspektywę oglądu zjawiska. Z recenzji dr. hab. Arkadiusza Dudziaka, prof. UWM Deklarowanym przez redaktorów i autorów celem publikacji jest ukazanie różnych odmian działalności medialnej z wykorzystywaniem technik perswazyjnych oraz manipulacyjnych [...]. Cel ten został dobrze zrealizowany przez młodych badaczy w siedmiu artykułach, składających się na całość tomu, co odnotowuję z satysfakcją. W mojej opinii książka może zainteresować czytelników oraz zachęcić do podejmowania dalszych badań. Z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Rotta

Zjawiska propagandy i manipulacji w prasie, telewizji, radiu i Internecie. Tom II

Paulina Czarnek-Wnuk, Zofia Nacewska

W zgromadzonych w publikacji tekstach naukowych padły ważne kwestie - postulaty badawcze, pytania, które mogą stanowić cenne inspiracje do dalszych rozważań. Słuszne jest założenie redakcyjne, zwerbalizowane we wstępie, że książka pozwoli poszerzyć dyskurs naukowy związany z perswazją, manipulacją czy propagandą o nowe interesujące pola badawcze, ale także pomoże uświadomić odbiorcom medialnych przekazów, jak prawidłowo odczytywać działania "producentów kontekstu", by w pełni świadomie konsumować treści serwowane za pośrednictwem prasy, radia, telewizji czy Internetu. Z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Rotta Jest to pozycja oryginalna, interesująca, cenna poznawczo, z walorami dydaktycznymi w obrębie nauk o komunikacji społecznej i mediach (komunikacji wizerunkowej, dziennikarstwa, medioznawstwa), socjologii i marketingu komercyjnego. Z recenzji dr. hab. Arkadiusza Dudziaka, prof. UWM

Zjawisko Fringe Belt w strukturze morfologicznej miast polskich na przykładzie Radomia

Magdalena Deptuła

W książce podjęto zagadnienie powszechnie znane i analizowane w zagranicznej literaturze przedmiotu, ale nowatorskie na gruncie polskich badań urbomorfologicznych. Monografia jest poświęcona koncepcji Fringe Belt - jednej z kluczowych w brytyjskiej morfologii miast - oraz zjawisku o tej samej nazwie, które w strukturze przestrzennej miasta jest reprezentowane przez tereny obrzeży miejskich - zarówno dawnych, jak i aktualnych, wykazujących duży stopień trwałości. W planie miasta formują one specyficzne strefy wyróżniające się ekstensywnymi formami użytkowania oraz zagospodarowaniem głównie o charakterze instytucjonalnym, rekreacyjnym i przemysłowym. Analiza tych stref, w ujęciu historycznym, pozwala "uporządkować" strukturę morfologiczną badanych miast, ułatwia zrozumienie dynamiki procesów zachodzących na ich obszarze i pomaga przewidywać przyszłe przeobrażenia struktur urbanistycznych, co czyni koncepcję Fringe Belt atrakcyjną nie tylko dla geografów, lecz także dla planistów. Publikacja składa się z dwóch części. W pierwszej, o charakterze wprowadzającym, ukazano genezę koncepcji Fringe Belt, jej rozwój w światowych badaniach morfologicznych, założenia oraz metodologię badań. Szczegółowo omówiono zjawisko Fringe Belt stanowiące szczególny element struktury morfologicznej miasta, podkreślono jego uniwersalny charakter i specyfikę. Część druga, empiryczna, zawiera prezentację rozwoju zjawiska Fringe Belt w strukturze morfologicznej Radomia oraz opis prawidłowości, jakimi cechuje się ono w miastach polskich. Monografia stanowi przykład dogłębnej analizy urbomorfologicznej w ujęciu geograficzno-historycznym. Przedstawiono w niej kompletny stan badań nad koncepcją Fringe Belt i zjawiskiem, którego dotyczy, a także zgromadzono wiedzę z zakresu morfologii miast wykraczającą poza dotychczasowy poziom jej powszechnej znajomości w Polsce.

Zjawisko wielopracy. Psychologiczne uwarunkowania i konsekwencje

Agnieszka Lipińska-Grobelny

 W prezentowanej książce zjawisko wielopracy oglądane jest z perspektywy psychologicznej, chodzi tu bowiem o zrozumienie mechanizmów funkcjonowania człowieka w sytuacji zaangażowania w wiele rodzajów pracy jednocześnie. To niezmiernie ważny problem współczesnej psychologii pracy. Autorka włącza się tym samym w nurt badań nad najważniejszą przemianą cywilizacyjną naszych czasów w zakresie stosunków pracy, jakim jest przemiana form i systemów zatrudnienia. Autorka zrealizowała poważny projekt, który przynosi nową wiedzę na temat psychologicznych uwarunkowań i konsekwencji zaangażowania w pracę na zasadzie łączenia obowiązków. To nie są przysłowiowe psychologiczne „trzy grosze" dorzucone do istniejącej wiedzy na temat zjawiska wielopracy, lecz naświetlające nowe, nieznane jej aspekty. To stanowi osobną wartość, jaką jest wiedza psychologiczna, umożliwiająca zajęcie „istotnego stanowiska” w kwestii wielopracy. Ważnym osiągnięciem Autorki jest pokazanie możliwości integrowania wiedzy psychologicznej (w tym wypadku zgrabne połączenie wyników badań na temat funkcjonowania rodziny, badań nad jakością życia, dobrostanem, zadowoleniem z pracy i życia). A także, co nie mniej ważne, pokazanie perspektywy nowych badań, ponieważ lektura pracy nasuwa nowe pytania i zachęca do szukania odpowiedzi.

Zjawy

Krzysztof Kamil Baczyński

Zja­wy Dy­my pach­ną­ce jak ko­lum­ny nie­ba  nad drzew si­wie­niem wy­so­ko, wy­so­ko,  i w nie­wi­dzial­nym od­bi­cie po­to­ku.  Czy­śmy tak tyl­ko za­my­śle­ni w Bo­gu,  czy nas już nie ma?    To wszyst­ko je­sień. Wszyst­ko znów omi­nie.  Cia­ło i po­piół, i smu­tek ten sam,  i ci­sza wiel­ka stoi na głę­bi­nie,  nie­na­sy­co­ny, ciem­ny dzban.    Wiem: to te sa­me ko­ło­wro­ty skle­pień  hu­czą u świa­teł wy­so­ko, wy­so­ko,  ku­le ogni­ste i zna­ki na nie­bie,  te sa­me idą po­są­gi ob­ło­ków.    A ja tam w do­le je­stem czło­wiek je­no,  ja nie po­zna­ję je­sie­ni i rzek,  spię­ty kro­ka­mi z bo­le­sną zie­mią,  le­d­wie prze­czu­wam da­le­ki brzeg.    A ja tam w do­le łak­nę i ko­nam,  Śmierć na mnie cięż­ka. Bu­rza schy­lo­na,  mknie po mnie gó­rą. Le­żę bez dna.    A ja tam w do­le łak­nę i oczy  tyl­ko mi cią­żą, gro­zą speł­nio­ne,  i ty­le serc się prze­ze mnie to­czy,  wszyst­kie spa­lo­ne.    Są tyl­ko te ski­nie­nia, któ­re czas prze­mil­czą,  skrzy­deł trze­pot czy rąk, czy gwiazd?  Wi­dzę we mgłach na no­wo wę­dru­ją­cy las  i noc ta­jem­ną, wil­czą.    Sta­ję u okna. Okno -- zwier­cia­dło,  zie­mię od­bi­je wy­so­ko, wy­so­ko,  i to, co w ciem­ność ka­mie­niem spa­dło,  spoj­rzy mi w pa­mięć jak świa­tła oko. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zjawy, szaleństwo i śmierć. Fantastyka i realizm magiczny w literaturze hispanoamerykańskiej

Tomasz Pindel

Zjawy, szaleństwo i śmierć jest pierwszą tego rodzaju pracą publikowaną w Polsce. Autor przedstawia rozwój hispanoamerykańskiej literatury fantastycznej, począwszy od próbek publikowanych w prasie w XIX wieku, poprzez okres modernizmu, aż po twórczość Julia Cortázara. Proza fantastyczna, z początku imitująca europejskie i północnoamerykańskie wzory, z czasem zyskuje artystyczną dojrzałość i owocuje oryginalnymi tekstami. Ewolucja ukazana została na przykładzie dzieł najważniejszych twórców tego nurtu (m.in. Rubén Darío, Leopoldo Lugones, Horacio Quiroga, Macedonio Fernández, Jorge Luis Borges, Adolfo Bioy Casares). Osobny wątek stanowi realizm magiczny, powszechnie kojarzony czy wręcz utożsamiany z literaturą latynoamerykańską. Praca zarysowuje historię terminu i definiuje charakterystyczne cechy realizmu magicznego na przykładzie powieści najwybitniejszych jego twórców (m.in. Juan Rulfo, Gabriel García Márquez, Alejo Carpentier).   Tomasz Pindel (1976) - pracownik Instytutu Książki i b. wykładowca Katedry Ameryki Łacińskiej UJ, tłumacz literatury hiszpańskojęzycznej, szczególnie latynoskiej, publicysta - współpracuje z lubimyczytac.pl, „Chimerą”, „Kulturą Liberalną”, Magazynem „Książki”, sporadycznie też z „Gazetą Wyborczą” i „Tygodnikiem Powszechnym”, współautor audycji Piątka z literatury (RMF Classic) i bloga poczytane.blog.onet.pl, autor jednej powieści, redaktor prowadzący serii Las Américas. Nieznana klasyka literatury latynoskiej wydawnictwa Universitas.

Zjazd rodzinny

Irena Matuszkiewicz

Rok 2014. Ewa Parelska, archiwistka i entuzjastka historii, postanawia urządzić zjazd swoich krewnych, tych z bliska i tych z daleka. A zbierze się ich trochę, bo protoplaści rodu Korzeńskich, Leontyna i Jan, mieli siedmioro dzieci. W 1920 roku legionista Jan Korzeński ożenił się z panną Tokarzówną, córką zamożnego kupca z Włocławka. Założył luksusowy sklep kolonialny, by utrzymać szybko powiększa-jącą się rodzinę. Była ona duża, patriarchalna, złożona z rodziców, dzieci, babci Elwiry i ukochanego wuja Józefa. Jan zawsze powtarzał: Pochodzimy z jednego pnia, musimy się kochać, szanować i wspierać.  Niestety, w nowej, peerelowskiej rzeczywistości jego potomkowie poszli różnymi dro-gami, nie zawsze respektując zasady wyniesione z domu. Zabrakło czasu, a może nawet chęci, żeby poznać przeszłość, kiedy zaś ta ochota się pojawiła, było za późno. Ewa pró-buje zgłębić rodzinne archiwum, kryjące niejedną tajemnicę. I wtedy okazuje się, że bia-łe chyba nie zawsze bywa białe, a czarne może mieć różne odcienie. A jaka jest praw-da? Czy tylko jedna i oczywista? Powoli wszystko się zmienia, zaczynają ożywać dawne animozje i strachy.  Zjazd rodzinny miał przypomnieć starą prawdę głoszoną przez przodków. I tu zrodziło się zasadnicze pytanie: czy coraz bardziej oddalająca się od siebie rodzina będzie miała ochotę jeśli nie na szacunek i miłość, to przynajmniej na zwykłe popatrzenie sobie w oczy. Irena Matuszkiewicz  z wykształcenia filolog, przez wiele lat dziennikarka, obecnie popularna autorka powieści obyczajowych. Debiutowała Agencją Złamanych Serc, następnie wydała: Gry nie tylko miłosne, Dziewczyny do wynajęcia, Salonowe ży-cie, Przeklęte, zaklęte, Przebudzenie, Szepty, Modliszkę i Przerwaną podróż. W swoich książkach trafnie ukazuje polską współczesność, kreując wyraziste postacie i niebanalne sytuacje.